ทริปเฉอะแฉะแบบครบทีม@เพลินวาน

ไปทะเลกันดีกว่าาาา

ปกติทุกปีแม่จะพาตากับยาย น้าเอื้อยไปเที่ยวกันอย่างน้อยปีละครั้ง โดยแม่เป็นสปอนเซอร์ทั้งหมด แม่ทำมาตั้งแต่หาเงินได้เอง และเป็นธรรมเนียมปฏิบัติมาโดยตลอด ไม่มียกเว้นไม่ว่าจะท้อง หรือลูกเล็กเด็กแดง ปีที่แล้วไปปราณบุรีที่ X2 กัน ภีมก็ไปด้วยนะแต่อยู่ในพุงแม่ตอน 3 เดือน(หนุกมั๊ยลูก หุหุ) ตอนนั้นแม่แพ้ท้องกระจาย

ปีนี้แม่ซื้อ voucher ที่ Holiday Inn Cha-Um ไว้ ตากับยายเป็นคนกำหนดวันว่าจะไปวันที่ 16-17 ตุลา แม่ก็ว่าไปทำไมหน้าฝน แต่ก็เอ๊าจะไปช่วงนี้ก็ไป

เราออกเดินทางโดยรถตู้ เอาคาร์ซีทตัวเล็กติดไป รถมันไม่มีเบลท์แต่ไม่มีปัญหา ตาเอาเชือกมาผูกกับไม้ รัดแน่นแบบขันชะเนาะเลย ตาว่าแน่นกว่าเบลท์อีก

ก่อนออกเดินทางชักรูปหมู่(คำโบรานมาก ฮ่าฮ่าฮ่า)ไว้เป็นที่ระลึกหน่อย ถ่ายดีสุดได้แค่นี้ ภีมไม่นิ่งมั่ง ไม่มองกล้องมั่ง (ปล.แม่โทรม มองข้ามไป เพิ่งสระผมเสร็จ หน้าเน่อไม่ได้แต่ง รีบง่ะ)



เห็นมะมีเสื้อทีมด้วย ตาไปสั่งทำที่จตุจักร ชื่อร้านศรัทธามั้ง ผ้านิ่มดี มีเขียน พ่อ แม่ ลูกชาย ตา ยาย น้าสาว ข้างหลังเขียน I love family งานนี้มีแต่คนมอง มีเข้ามาถามด้วยว่าทำที่ไหน แต่ภีมคงใส่ได้ไม่กี่ครั้ง เพราะเริ่มพอดี๊ พอดีแล้ว

ก่อนถ่ายหมู่ระหว่างที่พ่อตั้งกล้อง ยายก็บิ้วท์ภีมด้วยเพลงดิ๊งด่อง ภีมจะเต้นเฉพาะกับเพลงนี้ง่ะ



พร้อมแล้วก็นั่งประจำที่ ฝนตกไปตลอดทางแต่ไม่ได้แรงอะไรมาก



แวะกินข้าวกันที่ร้านข้าวแกงเจ้าประจำแถวเขาย้อย เพชรบุรี โอ้โหคนแน่นมากกก งานนี้ภีมกินมั่วไปหมด ไม่ได้กินแค่อาหารเด็กอะไรแล้ว ยายให้กินแกงจืดเต้าหู้หมูสับเฉย เด็กอ่ะกะอย่างเธอก็ชอบสิ แม่ก็เอาปล่อยไป

ไปครบทีมแบบนี้พ่อกับแม่สบาย มีคนช่วยเลี้ยง แย่งกันเลี้ยงเลย(พ่อแทบไม่ได้แตะเธอเลย) ดีชอบบ ต่างจากตอนไปพัทยากัน 3 คนลิบลับ

โฉมหน้าพี่เลี้ยงประจำทริป



กินข้าวกลางวันเสร็จ next station เพลินวาน บ้านเรายังไม่เคยไปเลย(เช้ย เชยเน๊อะ) ขอไปอินเทรนซะหน่อย





โชคดีว่าฝนหยุดตกพอดี ไม่งั้นคงเดินไม่ได้แน่เลย พอฝนหยุดก็แดดร้อนอีก ตาว่าน่าจะมาเย็นๆมากกว่า และก็เพื่อความสะดวกเพราะคนเยอะมากก ทุ่นแรงแม่ด้วย เลยจับภีมใส่เป้กระเตงเป็นลูกจิงโจ้ซะ



เดินไปซื้อของกินไป ยายกลัวภีมขาดทุนที่ไม่ได้กินด้วยเลยป้อนซะด้วยเลย ทั้งไข่เต่า ซาลาเปา หวานปากลิง ดูบรรยากาศรวมๆละกันนะ



รูปครอบครัวมั่ง แต่ไม่ครบทุกคนนะ ไม่ได้เอาขาตั้งกล้องไป คนเยอะด้วย วุ่นวาย ตากล้องก็พ่อกับน้าเอื้อย







สำหรับแม่เพลินวานก็งั้นๆนะเดินครั้งเดียวก็พอ คนชอบถ่ายรูปเค้าคงชอบกัน คนมันเยอะไปหน่อยดูเบียดเสียด ในที่สุดพวกเราก็ได้ชื่อว่ามาแล้ว หึหึ

ปิดท้ายบล๊อคนี้ด้วยรูปนี้ที่แม่ชอบมากกก น่ารักที่ซู้ด



เหมือนเดิมไปต่ออีกบล๊อคละกัน เรื่องเที่ยวทำไมแม่ไม่เคยจบได้ในบล๊อคเดียวน๊า

Create Date : 19 ตุลาคม 2553 Last Update : 19 ตุลาคม 2553 14:27:14 น. Counter : 504 Pageviews.		2 comments
Share Tweet