All Blog
|
เดือนที่ 3 กลับบ้านเราจริงๆซะที และเด็กน้อยติดชิงช้า เดือนที่ 3 ภีมก็มีความเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นมีทั้งด้านที่ทำให้แม่สบายขึ้นและด้านที่ลำบากขึ้น เดือนนี้แม่ต้องกลับไปทำงานแล้วด้วย เราก็ต้องย้ายกลับไปอยู่บ้านเราจริงๆซะทีหลังจากที่ปิดบ้านไว้ 2 เดือนกว่าๆ บ้านก็ใกล้ๆบ้านยายน่ะแหล่ะอยู่หมู่บ้านเดียวกันแต่คนละซอย แม่ลาคลอดไว้ 2เดือนครึ่ง กลับไปทำงานวันที่ 8 มีนาคม วันจันทร์พอดี เพราะฉะนั้นเราก็ย้ายกลับบ้านกันวันอาทิตย์ วันเสาร์แม่ให้ป้าติ๋มมาทำความสะอาดบ้านไว้หลังจากปิดมานาน ฝุ่นมันก็เยอะอ่ะนะ ต้องทำความสะอาดให้หมดเด็กน้อยจะได้ไม่ต้องหายใจเอาฝุ่นเข้าไป พ่อกับตาก็ขนของย้ายบ้าน ไม่มากเท่าไหร่เพราะส่วนมากภีมจะมีของใช้ 2 ชุดอยู่แล้ว(เจ้าเด็กสองบ้าน) มีหนักๆก็เตียงนี่แหล่ะที่ต้องถอดประกอบใหม่เพราะมันเอาเข้าห้องไม่ได้อ่ะ พอเช้าวันอาทิตย์พ่อกับแม่ก็เอาอาหารคาว หวานไปไหว้เจ้าที่ที่บ้านก่อน บอกกล่าวท่านว่าจะย้ายภีมเข้าบ้านละนะ ขอให้ท่านคุ้มครองภีมให้อยู่เย็นเป็นสุข พอบ่ายๆก็พาภีมเข้าบ้านเราซะที กลับบ้านเรานะลูก ทีนี้ล่ะอยู่กัน 3 คนพ่อ แม่ ลูกไม่มีใครช่วยแล้ว เลี้ยงง่ายๆนะจ๊ะ มีคนตามมาส่งภีมหลายคนเลย มากินข้าวเย็นที่บ้านเรากัน นอกจาก ตา ยาย น้าเอื้อย ขาประจำที่แอบไม่อยากให้ภีมกลับบ้านแล้ว ยังมีทวดสม ยายวิ ตาฉอย ยายนาด้วย อบอุ่นมั๊ยจ๊ะ ตอนแรกแม่แอบกลัวๆว่าเปลี่ยนที่นอนภีมจะมีปัญหามั๊ย ปรากฎว่าสบายไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง มาอัพเดทเรื่องต่างๆของภีมกันดีกว่าเน๊อะ - เรื่องกิน : จากที่ช่วงแรกเป็นเด็กนมแม่ 100% พอแม่เลิกปั๊มนม เลยต้องเตรียมพร้อมภีมสำหรับนมชงมั่ง พอถึงเวลาที่นมแม่หมดเปลี่ยนนมจะได้คุ้นเคยบ้าง แม่ก็เลยให้ภีมกินนมผงวันละ 1 มื้อโดยเป็นมื้อดึกเพราะสะดวกดีด้วย ถ้าต้องละลายนมแม่ตอนกลางคืนมันยุ่งยากอ่ะ (ที่ผ่านมาแม่ปั๊มนมรอบกลางคืนแล้วเอาไว้ให้ภีมกินเลย) หาหมอตอนครบ 2 เดือน น้ำหนักขึ้นมาอีกโลนึง ก็ใช้ได้นะถึงแม้จะไม่อ้วนบึบแต่ก็ตามเกณฑ์เนอะ - เรื่องนอน : เรื่องนี้เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นจากเดือนที่แล้วกว่าจะนอนได้ลำบากผู้คนโข เดือนนี้ภีมสามารถนอนเองได้ เก่งมากจ๊ะ สบายแม่สุดๆ จริงๆต้องให้เครดิตพ่อด้วยเรื่องนี้ จากที่แม่เคยอ่านว่าเค้าฝึกให้เด็กนอนเองโดยไม่ต้องกล่อม ไม่ต้องอุ้มกัน แม่ก็คิดว่าจะลองทำดูแต่ยังไม่รู้จะเริ่มเมื่อไหร่ พอดีจากที่ภีมชอบให้พ่ออุ้มก่อนนอนช่วงเดือนที่2ที่นอนยาก วันนึงพ่อก็เมื่อยเลยแอบอู้ เอาภีมลงนอนเตียงเลย นอนพักนึงภีมก็มีร้องบ้าง พ่อก็ปล่อยภีมร้องบ้างสลับกับอุ้มบ้าง จนหลับไปเอง ทีนี้คืนต่อมาพ่อก็ใช้วิธีนี้อีก แม่ก็เลยลองบ้าง(เพราะส่วนมากแม่เป็นคนเอาภีมนอน) แค่ไม่กี่วันภีมก็นอนได้เอง คือให้กินนมเสร็จ อุ้มเรอแล้วเอาลงเตียงเลย ภีมก็กลิ้งไปกลิ้งมา มุดๆ ไถๆหน้าซักพักก็หลับไป (แต่ต้องดูดจุกด้วยนะ ขาดไม่ได้เลย) เย้ๆในที่สุดลูกแม่ก็ทำได้ - เรื่องของการติดดดดด : ช่วงนี้มี 2 อย่างด้วยกันที่ภีมติด 1.จุกหลอก ยังคงติดต่อเนื่อง ส่วนมากจะดูดเวลานอน แต่บางทีที่งอแงมากๆ หรืออยากจะให้นิ่งๆก็ยังใช้จุกได้ผล มาดูว่าจุ๊บมันกายสิทธิ์ยังไง ทวดอยากถ่ายรูปอุ้มภีม แต่ทำยังไงภีมก็ไม่ยอมอยู่นิ่งๆ ร้องๆดิ้นๆตลอด พอได้จุ๊บปั๊บเป็นแบบนี้เลย 2. ชิงช้า ใช่อ่านไม่ผิดหรอกชิงช้าสนามเลยแหล่ะ นี่เป็นสิ่งที่ทำความลำบากให้หลายคนเลย ย้อนกลับไปตอนอยู่บ้านยายก่อน พอภีมเลย 2 เดือนมาหน่อยก็เริ่มนอนกลางวันน้อยลงและไม่ค่อยนอน ยายเลยหาทางกล่อมภีมนอนกลางวัน ลองไปหลายทางจนค้นพบว่าอุ้มนั่งไกวชิงช้าทำให้เธอเคลิ้มหลับได้ ทีนี้ทุกกลางวันภีมต้องนั่งชิงช้าถึงจะหลับ พอเราต้องย้ายกลับบ้าน เอาล่ะซิที่บ้านไม่มีชิงช้าด้วย โชคดีบ้านยายมีชิงช้าสนาม 2 ตัว แม่เลยเจรจาขอมาไว้บ้านเรา 1 ตัว เลือกเอาตัวเล็กสีเข้มเพราะเข้ากับระเบียงไม้ที่บ้านดี(แต่ยายบอกตัวนี้แพงกว่าตัวใหญ่อีก แม่บอกให้ไปเก็บตังค์ภีมเอาเอง ) เด็กคนอื่นเค้าติดเปลแต่เธอเล็กๆไม่ ใหญ่ๆภีมเอา ติดชิงช้ามันซะเลย ขนาดลองใช้เพลย์เพน(ของน้าเจเจน่ะ)ที่โยกเหมือนเปลมาลองเธอก็ไม่ปลื้ม ต้องชิงช้าถึงจะได้ผล ว่าแล้วก็ต้องลำบากตากับพ่อในการขนย้าย ดีนะที่ตามีรถกระบะไม่งั้นลำบากกว่านี้อีก พอชิงช้ามา ชุดโต๊ะไม้ที่ยายซื้อให้ตอนแม่ย้ายบ้าน ก็ต้องระเห็จไปอยู่หลังบ้านแทน แล้วกลางวันแม่ก็ต้องมานั่งไกวกันที่ชิงช้าพอหลับค่อยอุ้มไปวางนอน แต่บ้านเราโลเกชั่นไม่ดีเหมือนบ้านยายดิ ไม่ร่มรื่นเท่าเพราะต้นไม้น้อย ไม่มีต้นไม้ใหญ่แล้วชิงช้าก็อยู่หน้าบ้านเลย รถวิ่งทีก็เสียงดัง เอ๊าแก้ขัดไปก่อนแค่เสาร์ อาทิตย์เองวันธรรมดากลางวันก็อยู่บ้านยาย ไกวชิงช้าใต้ต้นลำไย มีบ่อปลาคราฟให้ดูข้างๆ มันสุนทรีย์เหรอจ๊ะ ผลของการแกว่งไกว ที่บ้านเราเป็นอีกบรรยากาศเลย แต่ภีมก็หลับได้ อีกเรื่องที่แม่ชอบคือกลางคืนภีมตื่นแค่ครั้งเดียว ประมาณตี3 กินนม เปลี่ยนเพิร์สแล้วก็นอนเองเลย โชคดีของแม่ที่ภีมไม่เคยกวนตอนกลางคืนเลย น่ารักมากจ๊ะ มีรูปพ่อลูกนอนกลางวันกัน น่ารักดี แต่ภีมอาจจะคิดว่าทำไมมีแต่รูปพ่อนอนกกภีม ก็เพราะพอแม่เอาภีมหลับแล้วก็ให้พ่อมาเฝ้า(นอนกลางวันพ่อถนัด) ส่วนแม่ไปทำงานบ้านอื่นน่ะเซ้ แล้วก็มีแต่แม่เป็นคนถ่ายรูปซะด้วย - พัฒนาการของภีม : ยังคงคุยเก่งอยู่ แล้วที่ทำให้แม่ตื่นเต้นคือภีมคว่ำแล้วคร้าบบบบ จากที่ติดแขนอยู่พักนึงก็คว่ำเองได้แล้ว พอคว่ำได้ก็จะคว่ำท่าเดียว จับนอนเป็นจะคว่ำ กลางคืนก็คว่ำนอนเอง นอกจากนี้ก็มีแอบจับขวดนมเองบ้างแล้วแต่ไม่บ่อยหรอกนะแล้วแต่อารมณ์ กิจวัตรประจำวันของเรา โตมาอีกหน่อยแล้วนะลูกรัก รักลูกครับ น่ารักจังเลย หลับก็ยังยิ้มได้อยู่ โตไวๆ แข็งแรงนะค่ะ
โดย: Tonkra49 วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:3:32:13 น.
|
smartdevil
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณแม่มือใหม่ใจเกินร้อย ทฤษฎีปึ๊กแต่ปฏิบัติแป้ก ค่อยๆเรียนรู้ไปเดี๋ยวก็เก่งเองเน๊อะ Friends Blog
Link |