| All Blog
|
คุณแม่ขา shop บล๊อคนี้แม่ชั่งใจอยู่นานว่าจะเขียนดีมั๊ย กลัวคนเค้าจะว่าเอา แต่ว่าไปบล๊อคแม่ก็ไม่ค่อยมีใครมาอ่านอยู่แล้วคงไม่เป็นไรหรอก ไหนๆก็ตั้งใจให้เป็นเหมือนการจดบันทึกเรื่องราวต่างๆของภีม ยังไม่รู้เลยว่าโตขึ้นภีมจะอ่านรึเปล่า แต่แม่ว่าดีออกนะการที่เราได้รับรู้เรื่องราวต่างๆในตอนเด็กๆที่เราจำความไม่ได้อย่างค่อนข้างละเอียดพอควร มันน่าตื่นเต้นดีออก แม่ยังชอบฟังเรื่องแม่ตอนเด็กๆที่ตากับยายหรือทวดเล่าให้ฟังเลย อีกอย่างแม่ก็มีความสุขเวลาได้เขียนได้เรียบเรียงเรื่องต่างๆของภีม บางตอนเขียนไปน้ำตาไหลไป บางตอนเขียนไปยิ้มไป เอ๊ามาเข้าเรื่องกันออกทะเลไปไกลเดี๋ยวว่ายเข้าฝั่งไม่ได้ เรื่องการช๊อปปิ้งอ่ะนะเป็นสันดานแม่อย่างเข้าเส้น แก้ยังไงก็ไม่หายมีแต่มากกกขึ้น ตั้งแต่ก่อนท้องแม่ก็ขาช๊อปคนหนึ่งแต่เป็นอย่างๆไปนะไม่ได้ช๊อปทุกอย่าง อย่างเสื้อผ้า รองเท้านี่ไม่เน้น กระเป๋า เครื่องสำอางค์ เพชรนี่ชอบมาก(แต่ซื้อไม่ได้เยอะเพราะมันแพงง่ะ) ที่ดูดตังค์แม่ไปเยอะสุดคือกระเป๋าเมื่อก่อนแม่จะซื้อกระเป๋าพวกแบรนด์ทุกปี ปีละอย่างน้อย 1 ใบ LV Gucci Coach จนถึงlongchamp อะไรนี่มีหมด เรียกได้ว่าถ้ามีเหยื่อไปยุโรปเมื่อไหร่เป็นต้องได้ฝากซื้อ หมดเปลืองไปเยอะอยู่ เวลาเข้าเวปก็สิงตาม siambrandname มั่ง Jeban มั่ง แล้วได้มาก็ไม่ค่อยใช้หรอกนะกลัวพัง ถนอมซะ แต่แล้วเมื่อแม่จะเป็นแม่คนแม่ก็หยุดซื้อกระป๋า เครื่องสำอางค์แพงๆในทันที เรียกว่าหยุดหักดิบเลย แต่อย่าคิดว่าแม่จะคิดได้เลิกช๊อปปิ้งนะ แม่หักพวงมาลัยเลี้ยวไปซื้อของลูกแทนน่ะซิ อย่างที่บอกมันเป็นสันดานจะให้เลิกเลยมันเป็นไปไม่ได้ ลดลงก็ยังทำไม่ได้อ่ะ ตั้งแต่ท้องแม่ก็เปลี่ยนมาเข้าชานเรือนแทน เวปก็เปลี่ยนเป็นเวปขายของเด็ก เข้าห้างก็เดินแต่แผนกเด็ก ของแม่ลดดีกรี ลดราคาลงทุกอย่าง แต่ของลูกเท่าไหร่เท่ากัน เครื่องสำอางค์จากลังโคม ดิออร์เหลือโอเลย์ ตอนแรกแป้งไปใช้เมย์เบลีนด้วยนะแต่ว่อกมากสำหรับหน้าแม่ บ่นมากๆเค้าพ่อทนไม่ไหวก็ไปซื้อแป้งคลีนิกข์ให้แม่ใช้เหมือนเดิม นอกจากนี้ยังประหยัดเก็บพวกของเก่าที่เหลือๆมาใช้ให้หมด เมื่อก่อนใช้ยังไม่หมดก็ซื้อใหม่แล้ว ตอนนี้เกลี้ยงถึงซื้อใหม่ กระเป๋าหยุดซื้อไปเลย ใช้ที่มีอยู่ให้ครบก่อนเถอะ พวกแพงๆพอมีลูกก็ไม่ได้ใช้ด้วย ไหนจะแบกลูก ของลูกก็เต็มมือแล้ว แถมกระเป่าตังค์แม่ก็กลายเป็นของเล่นลูกซะงั้น แต่ยิ่งตั้งแต่คลอดภีมมาแม่ก็ช๊อปกระจายของภีม ส่วนมากช๊อปทางเนตเรียกว่าไปรษณีย์มาส่งที่บ้านทุกอาทิตย์ จนบ้านตรงข้ามยังทัก อาทิตย์ไหนไม่ได้ช๊อปเหมือนจะครั่นเนื้อ ครั่นตัว เสื้อผ้าแม่ตัวละไม่กี่ร้อย แต่เสื้อผ้าเด็กนี่ไงมันแพงจังฟร่ะ ยิ่งรองเท้ายิ่งแพงมากกกก คู่ละเกือบ 2000 แล้วแม่ก็บ้าซื้อซะด้วยนะใครว่าอะไรดีมีหมด(ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง) แม่แบ่งเรื่องช๊อปของภีมเป็นเรื่องๆกันไปละกันเน๊อะ เรื่องเสื้อผ้า : มีเยอะมากกก มีตั้งแต่ตัวละ 20 จนถึงเป็นพัน เสื้อผ้าเด็กนี่มันแพงจริงๆตัวติ๊ดเดียว กางเกงยีนส์ขาสั้นนะตัวละ 700 จะแพงไปไหน แต่ถามว่าซื้อมั๊ย...ซื้อ ถูกๆก็มีนะไอ้เสื้อกล้ามรูๆสีๆเนี่ยยายชอบมาก อยากได้ทุกสีแต่หาได้ไม่ครบอ่ะ แล้วเสื้อผ้านี่นะใส่ได้แป๊บๆก็คับแล้ว ดีหน่อยที่ภีมตัวเล็กเลยพอใส่ได้นานนิดนึง แม่ไม่ค่อยชอบเสื้อผ้าลายเด็กเท่าไหร่นะชอบแบบผู้ใหญ่เท่ห์ๆมากกว่า พวกลายการ์ตูนไรเงี้ยไม่ค่อยปลื้ม จะแต่งตัวเป็นเด็กโตให้ซะมากกว่า ของกิน : พอภีมครบ 6 เดือนปุ๊บเริ่มกินขนมเด็ก อาหารเสริมได้ แม่ก็สรรหาเลย อยากให้ภีมลองหลายๆแบบ หลายๆรสชาด แต่ภีมก็ชอบแบบเดิมๆอยู่ดีอ่ะ แถมกลืนอะไรที่หยาบมากไม่ค่อยได้ด้วย จะติดคอง่ายดายไปหมด ขนมฝรั่ง ญี่ปุ่นลองหมด แต่บ้านเราก็หาซื้อยากนะมีแค่ไม่กี่ยี่ห้อเอง ต้องหาทางเนตจะหลากหลายกว่า ผลไม้ก็ให้ลอง จะได้รู้รส ของเล่น : เป็นสิ่งที่แม่ซื้อให้ภีมน้อยกว่าอย่างอื่น เพราะเธอไม่ค่อยเล่นน่ะสิ ซื้อมากี่อย่างๆเล่นแว๊บเดียวก็เมิน ทำให้แม่เศร้ามากเสียดายเงิน ไม่ว่าจะเป็นบอลชวนคลาน รถผลักเดิน ของเล่นที่ภีมชอบดันเป็น น้าถั่ว(ถุงถั่วทองการ์เด้น) กระเป๋าตังค์แม่ ที่ใส่เหรียญยาย กุญแจรถ กล่องลูกอม รองเท้าตัวเอง ขวดน้ำเก๊กฮวย อะไรทำนองนี้ อ้อตระกร้าของเล่นชอบมากปิดเปิดได้ทั้งวันโดยไม่สนใจของในตระกร้าเลย  รูปของเล่นรวมๆส่วนหนึ่งที่อยู่บ้านเรา ยังมีที่อยู่บ้านยายอีกพวกบอลชวนคลาน คานที่มีของเล่นห้อยๆลงมา เพนกวินชวนคลาน(พ่อซื้อมาให้จากสิงคโปร์ แต่ลูกเมิน) โน่นนี่นั่นอีก แต่ส่วนมากภีมจะเมินเล่นแค่วันแรกแล้วก็ไม่สน มีที่ชอบก็ตะกร้าใส่ของเล่นน่ะเปิดปิดทั้งวัน แล้วก็เปียโนรูปสัตว์ที่ยังเล่นได้ทุกวัน(คุ้มมากซื้อมาถูก ไอ้พวกของแพงเธอจะเมินแฮะ) ยังมีพวกรถกับหนังสือนิทานเล่มเล็กๆอีกอยู่ในห้องนอน แม่ไม่ได้เอามาถ่ายด้วยอ่ะ  รองเท้า : เป็นของที่ดูไม่น่าลิสต์เป็นรายการได้แต่แม่ก็บ้าซื้อมาได้ ภีมยังยืนไม่ได้เลย แต่แม่ซื้อรองเท้าเตรียมไว้ 8 คู่ (ตอนนี้ใส่ได้คู่เดียวง่ะ) เยอะจนพ่อประกาศห้ามซื้อเพิ่มเด็ดขาด (แต่แม่ว่าสงสัยแม่จะแอบซื้ออีกแหงเลย จุ๊ๆอย่าบอกพ่อนะ) มันอดใจไม่ไหวจริงๆ รองเท้าเด็กนี่แพงมากมายอ่ะ แต่มันก็น่ารักยกเว้นราคาที่ไม่ค่อยน่าคบคู่ละเป็นพันพยายามใส่ให้คุ้มหน่อยนะลูก รูปหมู่ขาดไป 2 คู่ อยู่บ้านยาย (คู่ที่น้าเอื้อยซื้อให้ตั้งแต่ภีมยังไม่เกิดของ AIIZ ลายทหารกับคู่ใหม่ที่แม่แอบซื้อ แต่มันถูกน๊าไม่แพง)  อันนี้เป็นรองเท้าคู่แรกของภีมที่ใส่ได้ ไม่แพงด้วยซื้อตอนเซลล์ 300 กว่าบาทเอง กว่าจะคิดถ่ายรูปก็เยินซะแล้ว           รูปสุดท้ายของรองเท้า(แต่แม่คิดว่าคงไม่ท้ายสุด อิอิ) ถอยมาใหม่โดยบังเอิญ แม่เดินเล่นรอส่งของให้ลูกค้า ไปเจอถูกดี 170 บาทเอง เปรี้ยวด้วยมีเสียงปิ๊บๆเวลาเดินอีกต่างหาก(อันนี้ไม่รู้ มารู้ตอนให้ภีมลองใส่อ่ะ)    สุดท้ายของบล๊อคนี้แล้ว แม่จะพยายามซื้อของให้ภีมอย่างมีสติละกันนะลูก ไม่กล้าบอกว่าจะไม่ซื้อหรือซื้อน้อยลง กลัวทำไม่ได้ ขนาดตอนนี้ภีมยังไม่มีความอยาก(มีแต่ความอยากของแม่ มานล้วนๆ) ถ้าอีกหน่อยภีมร้องอยากได้โน่นนี่แม่คงต้องมีกฎกติกาก่อนให้ ไม่งั้นคงแย่ ยายบอกว่าให้เลิกซื้อของได้แล้ว เก็บเงินไว้ให้ภีมเรียนดีกว่า อนาคตค่าเรียนแพงขึ้นเรื่อยๆ แต่แม่ก็บอกยายว่าเห็นแม่บ้าซื้อของอย่างนี้ แต่แม่ใช้เงินเป็นส่วนๆ เป็นระบบนะ ส่วนไหนเก็บก็เก็บ ส่วนไหนใช้ก็ใช้ เงินภีมน่ะพ่อกับแม่เก็บให้ตั้งแต่ยังไม่เกิด แล้วก็ฝากต่อเนื่องให้ทุกเดือน เงินที่ซื้อของให้ภีมน่ะเป็นเงินส่วนตัวแม่ทั้งนั้น ยายน่าจะบอกว่าให้แม่เก็บไว้เลี้ยงตัวเองตอนแก่มากกว่า 555 เอ๊าแม่จะท่องไว้ ซื้ออย่างมีสติ เราจะได้มีสตางค์เย๊อะๆละกันเน๊อะ ขอให้ภีมได้เชื้อพ่อ อย่ามาได้เชื้อแม่เรื่องนี้เล๊ย
|
smartdevil
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณแม่มือใหม่ใจเกินร้อย ทฤษฎีปึ๊กแต่ปฏิบัติแป้ก ค่อยๆเรียนรู้ไปเดี๋ยวก็เก่งเองเน๊อะ Friends Blog
Link |
||||||||||||
