Bloggang.com : smartdevil - กลับบ้านเรากันดีกว่าเน๊อะ

Group Blog

มิถุนายน 2553

30 มิถุนายน 2553

กลับบ้านเรากันดีกว่าเน๊อะ

All Blog

กลับบ้านเรากันดีกว่าเน๊อะ

23 ธันวาคม 2552

วันนี้เราจะได้กลับบ้านแล้ว ตื่นเต้นจังแม่จะได้เลี้ยงภีมจริงๆแล้วซิ ว่าไปก็ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่หรอกเพราะเราจะไปอยู่บ้านตากับยายกัน อยู่จนกว่าแม่จะกลับไปทำงาน (ยายกลัวแม่เลี้ยงคนเดียวไม่รอด อิอิ) แต่ก็ตื่นเต้นอยู่ดี เช้ามาพ่อกับแม่ไปฝึกอาบน้ำลูกกัน แม่ขอพยาบาลให้พ่อเข้าไปด้วย พ่อได้สิทธิ์นั้นทันที(ไม่มีพ่อคนอื่นเข้าไปเลยนะ) พยาบาลก็อุ้มภีมออกมา เหมือนเดิมหลับมาเชียว คราวนี้จะได้เห็นจุ๊ดจู๋ลูกแล้วว่าแม่ได้ลูกชายจริงๆ หุหุ พยาบาลก็อธิบายพร้อมทำท่าให้ดูว่าจะต้องทำยังไงทำอะไรบ้าง แม่แอบกลัวในใจว่าจะทำลูกหล่นน้ำป่าวว๊าตัวมันเล็กเหลือเกิน พอถึงเวลาปฏิบัติจริงพยาบาลบอกคุณแม่เจ็บแผลให้คุณพ่อทำก็ได้ค่ะ(สงสัยเห็นเข้ามาแล้วกลัวเสียเที่ยว) พ่อเธอก็ไม่ปฏิเสธ แม่ก็เอาไงก็เอา กำชับพ่อจับลูกดีๆนะเฟ้ย แก้ผ้าห่อตัวออกพอจุ่มน้ำเท่านั้นร้องบ้านแตก(ส่อแววเป็นโรคกลัวน้ำนะเนี่ย) ก็อาบไปตามที่พยาบาลสอน เสร็จสรรพพ่อก็ออกไปเพราะแม่ต้องให้นมภีมต่อ เธอก็เหมือนเดิมไม่ให้ความร่วมมือใดๆกับแม่เล้ย (ชิตอนนี้ทำเป็นไม่อยากดูด) ให้นมเสร็จแม่ก็กลับไปเตรียมเก็บของ เคลียร์เรื่องโน้นนี้ รอหมอมาตรวจ เราจะกลับบ้านกันประมาณบ่าย 3 นะครับลูก

ช่วงกลางวันแม่ก็ไปให้นมภีมอีกรอบนึง พอถึงเวลากลับแม่ก็ไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายก่อนแล้วค่อยเอาใบไปรับตัวภีม พอไปถึงหน้าห้องเด็ก โรงพยาบาลให้ของขวัญมาเพียบหลายอย่างมากเลย แม่ก็ยื่นใบ เช็คหลักฐานเสร็จเค้าก็อุ้มภีมมาให้ดู โหเชื่อป่ะแม่ร้องไห้ล่ะ มันบอกไม่ถูกเหมือนแบบนี่ลูกชั้น เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปแล้ว(ไม่ตลอดไปหรอก เดี๋ยวภีมโตไปก็ไปอยู่กับเมีย

) ที่นี่พยาบาลเค้าจะอุ้มไปส่งที่รถเลยอ่ะ แม่นั่งรถเข็นไป ใจจริงน่ะอยากอุ้มเอง พอถึงรถเค้าก็ส่งภีมให้แม่ แม่ก็อุ้มภีมนั่งหน้า พ่อขับ ยายนั่งหลัง ตาขับรถอีกคันขนของกลับบ้าน "กลับบ้านเรากันนะลูก" เป็นคำพูดที่แม่บอกกับภีม ตลอดทางกลับบ้านแม่มองหน้าภีมไปตลอด ในใจมันก็ตื้นตันมากมายน้ำตามันจะไหลมาให้ได้(อ่อนไหวซะจริงเรา)

พอเข้าไปในหมู่บ้านยายบอกให้พ่อกับแม่ไปไหว้พระพรหมที่คุ้มครองหมู่บ้านเราก่อน ขออนุญาตเอาภีมเข้าบ้านให้ท่านคุ้มครองภีม ก่อนเข้าบ้านแม่ก็อธิฐานบอกเจ้าที่เจ้าทางอีกที ยายบอกยายจุดธูปบอกให้แล้ว ถึงบ้านซะทีนะลูก

วันแรกของภีมที่บ้าน นอนนนนอย่างเดียวกินก็ไม่กินจนแม่กลุ้มใจมาก ป้อนขวดก็ไม่ดูด นมแม่ก็ไม่ดูด(มันยังไม่ค่อยไหลด้วยดิ) เลยลองป้อนแก้วดูก็กินนิดหน่อย พยาบาลบอกให้กินทุก 2 ชม.แต่เธอไม่กินจะนอน

มาเรื่องของแม่มั่งพอกลับมาถึงบ้านปุ๊บ นมก็เริ่มคัดขึ้นมาเชียว ให้ภีมดูดก็ไม่เอา แม่เลยต้องอาศัยที่ปั๊มนม ลองปั๊มก็ไม่ไหลไม่ออกแต่มันคัดอ่ะ แข็งด้วยทำไงดีว้า โทรหาป้าอ๊อฟเจ้าของเครื่องดีกว่า ป้าอ๊อฟกับลุงกิ๊งก็ดีมากมายอุตส่าห์ขับรถมาเลยมาช่วยดูให้ แล้วไหนๆก็จะมากันแล้วเลยโทรนัดลุงๆคนอื่นๆมาด้วยซะเลย(กว่าภีมจะโตคงคุ้นกับลุงๆมั่ง เพราะมากันอาทิตย์เว้นอาทิตย์เลย หรือจะไม่คุ้นหว่าเพราะมากลางคืนภีมนอนแล้วทุกที

) ป้าอ๊อฟมาถึงปุ๊บก็มาช่วยดูนมแม่เลย(ว๊ายอะไรเนี่ย ไม่องไม่อายกันแล้วนาทีนั้น) ป้ามาสอนการใช้เครื่องที่ถูกวิธี ช่วยเอาผ้าชุบน้ำร้อนมาประคบ มานวดนม แล้วก็ให้พ่อมาช่วยนวดนมให้ ทีนี้ก็ปั๊มออกมาได้ 2 ออนซ์กว่าๆ(เค้าว่าเยอะอยู่สำหรับวันแรกที่นมมา) รอดไปสำหรับวันนี้ภีมได้กินนมแม่แล้ว เย้ๆ แต่แม่รู้สึกว่าไอ้ปั๊มไฟฟ้าอันเดียวของพีเจ้นท์นี่มันปั๊มไม่หมด ช้าด้วยต้องปั๊มทีละข้าง พอดีน้าอ้อโทรมาเลยคุยกันเรื่องนี้น้าอ้อเลยบอกว่าวันเสาร์จะมาเยี่ยมจะเอาเครื่อง spectra 2 มาให้ลอง(น้าเค้าใช้แค่แป๊บเดียวเพราะตอนพี่แวนด้าไม่ยอมดูด นมก็เลยมีน้อยไม่ค่อยได้ปั๊ม พอมาพี่วินโดว์กินเต้าตลอดเลยไม่ได้ใช้อีก) ถ้าชอบค่อยซื้อต่อ

มาดูรูปวันแรกที่ภีมกลับบ้านดีกว่า แม่ว่าภีมหน้าเหมือนลิงอ่ะ