Bloggang.com : Masaomi : ลัลล้าแบบหลงทิศทางใน ม.เกษตร ^^"

ลัลล้าแบบหลงทิศทางใน ม.เกษตร ^^"

วันนี้ไป ม.เกษตร เพื่อสมัครสอบ MAPS (ปริญญาโททางบัญชี ภาคพิเศษ) หลังจากสอบถามเส้นทางเดิน(เท้า) ในมหาลัยอย่างดิบดีกับผู้รู้ พร้อมกับ print แผนที่ออกมาเพื่อเพิ่มความมั่นใจแล้ว ก็ออกเดินทางจากบ้านตั้งแต่ยังไม่เก้าโมงเช้า ถึงหน้าประตูฝั่งพหลโยธิน ก็เกือบ ๆ สิบโมง อ้อ แวะซื้อพวงมาลัยตรงปากทางลำลูกกา ก่อนด้วย จะเอาไปสักการะสามบูรพาจารย์ แห่งม.เกษตร

แรกเริ่มก็เดินเข้าทางประตูฝั่งพหลโยธิน อย่างมั่นใจสุด ๆ โดยไม่ง้อมอไซค์หรือรถตะลัยเลย เดินตามทางไปเรื่อย ๆ คิดในใจว่า ทำไมมหาลัยมีขยะเยอะจัง อ้อ เมื่อวาน (วันเสาร์ที่ 3 ก.พ.) เป็นวันสุดท้ายของงานเกษตรแฟร์นี่เอง เดินไปแบบไม่กางแผนที่นะ จำไว้ในหัวสมองอันหารอยหยักไม่ได้แล้ว ว่าตึกคณะบริหารธุรกิจ อยู่ระหว่างประตูฝั่งงามวงศ์วาน ให้เดินเลียบกำแพงไปเดี๋ยวก็เจอ (จริง ๆ กลัวเสียฟอร์ม)

แห่งแรกที่มาถึงก็ อนุสาวรีย์สามบูรพาจารย์ มีพวงมาลาวางอยู่มากมาย เราต้องลัดเลาแฝงกายเข้าไปกราบบูชาขอพรท่าน ไม่กล้าบนค่ะ เพราะไม่รู้ว่าต้องบนด้วยอะไร จึงขอพร และขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นศิษย์

เดินไปตามทางเรื่อย ๆ ก็พบร้านรวงมากมายกำลังเก็บข้าวของ (ที่ขายไม่หมด) กลับกัน บางร้านก็เลหลังขายถูก เพราะขี้เกียจขนกลับ เราก็ยังไม่ซื้อแต่ติดใจกล้วยไม้ต้นหนึ่ง ดอกโต๊โต ซ้วยสวย อยากได้ แต่ขอไปสมัครเรียนก่อนนะ แล้วจะกลับมาซื้อ

สงสัยจะเดินเพลิน เดินไปเดินมา เลยประตูทางเข้าฝั่งงามวงศ์วาน มาทั้งสองประตูแล้วนะ ยังไม่เห็นตึกคณะบริหารฯ เลย ถ้าเดินต่อไปได้ทะลุไปฝั่งถนนวิภาวดีฯ แหง ๆ จะให้ถามแม่ค้าแม่ขาย เขาจะรู้ไหมอ่ะ เลยตัดสินใจเดินเลี้ยวขวาไปทางสนามฟุตบอล เลาะไปตามทางเดินเรื่อย ๆ และเลี้ยวขวาอีกที จนเจอคณะวิศวกรรมศาสตร์

แหงะ เห็นผ่าน ๆ เหมือนทางตันเลยแฮะ เห็นนักศึกษานั่งจับกลุ่มทำงานรายที่โต๊ะกันอยู่ เลยเดินเข้าไปถาม น้องผู้หญิงใจดีก็บอกทาง ให้เลี้ยวขวาตรงนั้น เดินตรงไปก็ถึง เราก็อือ ๆ พยักหน้ารับแบบงง ๆ แต่ยิ้มให้เหมือนเข้าใจ (ขอบคุณน้องสาวคนนั้นด้วยนะคะ) และเดินต่อไปตามทางที่ได้รับคำแนะนำมา

เดินผ่านตึกรามเก่า ๆ มากมาย ในใจคิดแต่ว่าคณะบริหารฯ น่าจะใหม่ ๆ ทันสมัยหน่อยนะ (ไม่รู้เอาอะไรมาตัดสิน) ทางข้างหน้าไม่มีตึกอีกแล้วนะ มีแต่ตึกด้านซ้ายนี่แหละ ลองชะโงกหน้าเข้าไปดูสักหน่อย เหยอออออ ชื่อคณะบริหารธุรกิจแปะหราในมุมมืด

บริเวณด้านล่างตึกดูเงียบเหงา มีโต๊ะหินสี่ห้าโต๊ะตั้งอยู่ มียามนั่งอยู่ที่โต๊ะหน้าตึก เขาก็ถามเราทันทีว่ามาติดต่ออะไร เลยบอกความประสงค์ไป เขาก็บอกให้ขึ้นไปลิฟท์ชั้น 3

โอ้โห ลิฟท์น่ากลัวจัง

เปิดประตูที ไฟยังไม่ติด กระพริบปริบ ๆ ราวกับใช้ระบบประหยัดพลังงาน เราเดินเข้าไปคนเดียว จิ้มไปที่เลขสาม รอและลุ้นด้วยใจระทึก เหอๆๆๆๆ อย่าค้างนะเฟ้ย ฉันกลัวนะ

ฮา พอรอดมาจากลิฟท์ก็เจอห้องที่ปิดตาย เอ๊ย ประตูที่ปิดอยู่เกือบทุกห้อง พร้อมบรรยากาศเงียบเหงาไร้ผู้คน มีหญิงสาวนางหนึ่งนั่งกรอกใบสมัครอยู่ตรงม้านั่งยาว มีอีกหนึ่งหนุ่มนั่งให้กำลังใจอยู่ เราก็ไม่กล้าเข้าไปถาม หันเคว้งคว้างจนเจอป้ายบอกทางถึงสถานที่จำหน่ายใบสมัคร

เดินเข้าไปซื้อจ่ายเงินเรียบร้อย ก็ลงลิฟท์ตัวเดิม มานั่งกรอกใบสมัครที่โต๊ะหินด้านหน้าตึก ซึ่งโต๊ะหนึ่งมีนักศึกษานั่งจับกลุ่มคุยกันอยู่แล้ว เราเดินผ่านไปอีกสองโต๊ะ พร้อมกับนั่งกรอก กรอก กรอก ลบ ๆ กรอก ๆ จนเสร็จสมบูรณ์ แปะรูป ตรวจเช็คเอกสาร และเดินกลับขึ้นลิฟท์ไปยื่นเอกสารให้เจ้าหน้าที่

ขากลับตัดสินใจเดินลงบันได มาถึงชั้นสอง ได้ยินเสียงอาจารย์บรรยายดังแว่ว ๆ มา ก็ชะโงกหน้ามองหาห้องเรียน (อยากรู้อยากเห็น) แต่ทุกห้องก็ปิดประตูเงียบเชียบนี่หว่า แล้วเสียงมันมาจากไหนฟะ งึมงำ ๆ รีบวิ่งลงไปข้างล่างดีกว่า บรรยากาศวังเวงเงียบเหงาจังเลย ตึกก็มืด ๆ ประหยัดไฟกันดีจัง

ออกมาจากคณะบริหารฯ ก็เดินดูกล้วยไม้ต่อ ฮ่าๆๆๆ ไปเล็งดอกเดิมนั้นอีกรอบ เดาเอาว่าคงจะประมาณสามสี่ร้อย (มั้ง) มีหญิงสาวคนหนึ่งก็ใจเดียวกับเรา ถามราคาเจ้าของร้านไป ตะลึง ตึง ตึง สี่พันเจ้าค่ะ สี่พัน !!!!! ไม่รู้ว่ามันพันธุ์อะไร รู้แค่ว่าดอกใหญ่สวยมาก ๆ แต่ไม่คิดว่าจะราคาสูงลิ่วถึงเพียงนี้

ถ้าปลูกแล้วมันตาย คืนเงินได้หรือเปล่าคะ พอได้ยินราคาวงแตกกระเจิงเลยค่ะ

เราเลยเดินไปร้านอื่น ๆ ที่กำลังเก็บของอยู่อย่างขมักเขม้น บางร้านก็ไม่เก็บ นั่งขายกันต่อไป จนเจอนร้านหนึ่ง ดอกคล้าย ๆ กล้วยไม้สีบานเย็นสวยดี ราคาแปดสิบบาท เลยซื้อมา คนขายบอกชื่อภาษาปะกิตของไม้ดอกนี้มาให้ เราก็จำไม่ได้ซะแล้วว่ามันชื่อว่าอะไร แต่ไม่ใช่กล้วยไม้อ่ะ พร้อมกับซื้อปุ๋ยแบบน้ำมาด้วยหนึ่งขวด แม่ค้าบอกให้ผสมปุ๋ยในน้ำและฉีดรดอาทิตย์ละสองครั้ง นอกนั้นรดน้ำตามปกติ

ขากลับมองหนทาง เหอๆๆๆ จะให้เดินทะลุออกไปประตูฝั่งพหลฯ อีกก็ไม่ไหวแล้วอ่ะ ร้อน เพราะมันเที่ยงพอดี เลยออกประตูฝั่งงามวงศ์วานแทน โอ๊ะโอ ใกล้ป้ายรถเมล์ดีจัง เจอรถเมล์มาพอดีรีบวิ่งอย่างระวังดอกไม้ในมือ ขึ้นรถทันที

เฮ้อออ จบการผจญภัยในม.เกษตร เพียงเท่านี้ค่ะ

ขอให้สอบติดได้เรียนที่นี่ด้วยเถิด

จะได้เดินให้ทั่วมหาลัยมากกว่านี้

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2550

Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2550 20:37:50 น.

3 comments

Counter : 780 Pageviews.

เราบอกทางท่านผิดเปล่าอ่ะนั่น ^^'' ทำเอาเดินหลงเลย แต่ยังดีมีร้านค้าให้ชม

กล้วยไม้แพงมากๆสี่พันบาท -_-' กล้วยไม้นี่ถ้าไม่สามารถเลี้ยงไม่รอดน้า เรายังไม่กล้าเลี้ยงเลยค่ะ (เขาใช้คำว่า "เลี้ยง" ด้วยนะคะ ไม่ใช่ "ปลูก" เพราะมันต้องเลี้ยงประคมประหงมเหมือนลูกเลย)

ขอให้สอบติดนะคะ จะได้เป็นสิทธิ์สำนักเดียวกัน

โดย: เด็กทะเล IP: 125.31.67.88 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:21:48 น.

ม.เกษตรกว้างจริงๆนะ = =" ขนาดเราไปกับพี่ยังไม่กล้าขยับเดินไปไหนเลย (กลัวหลงทางอ่ะ)

อืม.... อวยพรให้โชคดี ดีกว่าเนอะ ขอให้สอบติด เป็น นศ. ป.โทเร็วๆนะจ๊ะ อาชี่จัง

โดย: ไนท์ (yahzins

) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:01:27 น.

เด็กทะเล : ตัวเองไม่ได้บอกทางผิดหรอกจ้า เราซื่อเซ่อเองต่างหาก ฮา มัวแต่หลงกล้วยไม้

เอิ๊กกก เรียกผิดด้วยเหรอ ต้อง "เลี้ยงกล้วยไม้" ไม่ใช่ "ปลูก" รับทราบและขอบคุณค่า

อ๊ะ ๆ "ศิษย์" สำนักเดียวกันจ้ะ ไม่ใช่ "สิทธิ์"

ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอให้สำฤทธิ์ผลด้วยเถิด

ไนท์ : ระหว่าง ม.เกษตร กับ ม.ราม ที่ไหนกว้างกว่ากันเหรอ

ตอนเดินม.ราม ก็เดินได้ทั่วเนอะ แต่สงสัย เดินย่ำวนเวียนอยู่หลายปีด้วยมั้ง เลยชิน

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะจ๊ะ ขอให้ติดจริง ๆ ด้วยเถิด

โดย: Masaomi

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:02:20 น.