Bloggang.com : Navy Family : บันทึกเดือนที่ 9 ผมโตแล้วนะ อยู่บ้านได้แม่ไปทำงานเถอะ ฮือๆ ผมพูดเล่นนนน อย่าไปน๊าาาา

บันทึกเดือนที่ 9 ผมโตแล้วนะ อยู่บ้านได้แม่ไปทำงานเถอะ ฮือๆ ผมพูดเล่นนนน อย่าไปน๊าาาา

ขึ้นชื่อเรื่องมาซะยาวเลย อิอิ ก็ตามนั้นนั่นแหล่ะค่ะ

วันที่ 17 เม.ย. นี้ แคลฟี่ก็ครบ 9 เดือนพอดีเป๊ะ บวกกับแม่ต้องกลับไปทำงาน

หลังจากหยุดยาวมานานนนนน มากกกกกกกก

นานจนที่ทำงานเค้าย้ายให้ไปอยู่ที่ใหม่เลย แต่สบายกว่าเดิมค่ะ ไม่เหนื่อยมาก

---------------------------

มาเล่าตั้งแต่ตอนเป็นส่าไข้ดีกว่า

เมื่อ 16 มี.ค. แคลฟี่ไม่สบายค่ะ ตัวร้อนๆ เย็นๆ เกือบทุกวัน เย็นก็ 35 องศา

ร้อนก็ 38 องศา ตัวก็รุ่มๆทั้งวันเลยพาไปหาหมอ ชั่งน้ำหนักได้ 8060 กรัม ค่ะ

ไปถึงพยาบาลจับเช็ดตัวเลย แคลฟี่ก็ร้องจนเสียงแหบเลยค่ะ เกาะแม่แน่นมาก

หาหมอก็ร้องตลอดเลย ร้องไม่หยุด ได้ยามากิน หมอบอกว่า 3 วันหาย

ใส่ชุดเต็มยศ เสื้อมีฮูด กางเกงขายาว ถุงเท้าครบ แคลฟี่ตัวร้อนมากถึง 39 องศา

ผ่านไป 3 วันก็หายจริงๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น วันที่ 20 ก็พาแคลฟี่เล่นน้ำ

เพราะอากาศร้อนมากๆ แดดเปรี้ยงเลย ก็รอจะแดดตกก่อนแล้วค่อยพาเล่นน้ำ

บางวันไปเที่ยวห้างคลายร้อนซะหน่อย

ผ่านไปไม่กี่วันตัวรุมๆ งอแงอีกแล้วลูกชั้น ก็กินยาลดไข้เหมือนเดิม

เห็นว่าไข้ไม่ลงก็เลยพาไปหาหมอ เหมือนเดิม

เช้าวันที่ 26 มี.ค. งอแงเริ่มมีไข้อีก เป็นๆหายๆ กินยาก็ลด ไม่กินไข้ก็ขึ้น

เลยไปหาหมออีก ก็โดนพยาบาลจับเช็ดตัวเหมือนเดิม หมอตรวจก็ไม่มีอะไร

ตรวจละเอียดก็ไม่มีอาการอย่างอื่นเลยนอกจากตัวร้อน หมอก็ให้ยาเหมือนเดิม

คือยาแก้ปวดลดไข้ คราวนี้ร้องตลอดตั้งแต่ขึ้นรถ ไปถึง รพ. จนกลับถึงบ้าน

ร้องไม่หยุดเลย มีกระซิกๆบ้างพอพักเหนื่อย ไม่ถึง 2 นาทีก็ร้องใหม่

จนน้าฝ้ายกับยายผุยร้องไห้ตามหลาน เหลือเราคนเดียวสิทีนี้ เฮ้อออ

ตัวร้อนผ่าวๆ บางวันขึ้นถึง 39.5 องศา ก็ต้องเช็ดตัวกันทั้งคืน จนวันที่ 31 ไข้เริ่มลดลง

เหลือ 37 องศา ก็ยังดีหน่อยแต่ก็เช็ดตัวกันทั้งวันเหมือนเดิม

พอวันที่ 1 เม.ย. แม่ต้องกลับไปทำงานก่อนที่เค้าจะไล่ออกซะ

แคลฟี่ก็ติดหนักกว่าเดิมอีก เลยมีกลับมาบ้านกินข้าวเที่ยงซะ ประหยัด

ดีนะที่ ที่ทำงานอยู่ห่างกับบ้านแค่ 15 นาที แป๊บเดียวก็ถึงบ้านแล้ว

วันนี้แคลฟี่เริ่มมีผื่นขึ้นที่หน้า ก็คิดว่าหน้าแห้งเพราะเช็ดหน้าเช็ดหัวเยอะก็ไม่ได้สนใจ

วันที่ 2 ลามลงมาที่คอ ไหล่ แคลฟี่เริ่มคัน เอาหัวไถพื้นเพราะคัน

เลยโทรไปให้หมอสั่งยาแก้แพ้ให้ เอามาให้ทานครึ่งนึงที่หมอสั่งเท่านั้นแหล่ะ

หลับทั้งวันยาแก้แพ้สำหรับเด็กไม่เกิน 1 ปี ข้างขวดเขียนว่า

หลังรับประมานยาแล้วจะมีอาการง่วงซึม ห้ามขับขี่ยานพาหนะ

มันจะไปขี่อะไรที่ไหนอ่ะ จนวันที่ 4 ขึ้นทั้งตัว เยอะจนน่าตกใจ

อันนี้ที่ขากับหน้า ค่ะ

ตอนนี้หัด กับ สุกใสก็กำลังระบาด ลูกชั้นจะเป็นอะไรอีกเนี่ย ก็พาไปหาหมอเลย

ตอน 6 โมงเย็น หมอฟันธงว่าเป็นส่าไข้มันจะลามลงข้างล่าง จากหัวลงไปเรื่อยๆ

ถ้าลงถึงเท้าก็คืออีก 2 วันผื่นก็หมด หมอเลยให้ยาทาแก้คันมาด้วย

วันนี้ชั่งน้ำหนักอีก หนัก 8930 กรัม ผ่านไป 2 อาทิตย์ขึ้นมาเกือบกิโลแน่ะ

จากที่ตอนแคลฟี่ปวยเป็นส่าไข้มา ก็ติดแม่อย่างหนัก แบบอะไรๆก็แม่อย่างเดียว

เกาะติดยิ่งกว่าเห็บอีก จนทำอะไรไม่ค่อยได้ ให้ไปอยู่กับยายก็ไม่ไป ร้องอีก

เลยต้องกระเตงไปไหนมาไหนด้วยตลอด ^v^ เกาะแบบนี้ทั้งวัน

ช่วง 1 เดือนมานี้แคลฟี่กินข้าวเก่งขึ้นมากเลยค่ะ กินนมเก่งขึ้น จนแม่จะปั๊มไม่พอแล้ว

บางทีกินข้าวเสร็จปุ๊บ ก็กินนมต่ออีก 3 ออนซ์เลย แล้วก็มีขอตอดขนมจากแม่ด้วย

ของชอบคือนี่เลยค่ะ โค๊ก เห็นไม่ได้จะต้องตะกายมาเอา กระป๋องเปล่าก็ยังดี

ช่วงนี้นอนดิ้นมากค่ะ เอาวางท่านึง หันไปอีกทีก็จะเปลี่ยนเป็นอีกท่านึงแล้ว

นี่ไงนอนเอาเท้าก่ายยายซะ

นอนบนหมอนก็ตกลงมาอยู่ที่พื้นก็มี

ส่วนใหญ่ท่าเริ่มต้นคือท่านี้ค่ะ

นอนกอดเจ้าตาเดียวสุดที่รักเค้าแหล่ะค่ะ รักก็หอม ก็อม โกรธก็ฟัดๆ

เวลาเบื่อมัน โมโหมันก็ขว้างมันทิ้ง สุดท้ายตัวเองต้องคลานไปเอามากอดอยู่ดี

ตอนนี้กำลังหัดกินน้ำจากขวดอยู่ค่ะ แต่ไม่ได้หัดเปิดขวดก่อน

แล้วก็กินน้ำไม่ได้ แต่ก็พยายามนะคะ

กินไม่ได้ กินไฟฉายก็ได้เนาะ

มาดูพัฒนาการดีกว่าค่ะ

-เริ่มคิดเป็นค่ะ ตัดสินใจด้วยตัวเองได้ เช่นการหยิบของที่ต่างๆ เช่นบนเก้าอี้ บนโต๊ะ

ถ้าทางนี้เอื้อมไปไม่ถึง จะมองซักพัก แล้วไปคลานอีกด้านค่ะ ไม่พยายามยื้อ

-ตบมือเป็น จะตบมือเวลาดีใจ หรือถูกใจค่ะ

-เข้าใจว่าอะไรคือห้าม อะไรได้หรือไม่ได้ แต่ถ้าขึ้นเสียงเมื่อไหร่ร้องไห้เลย

-เอาแต่ใจนิดหน่อยค่ะ คือถ้าทำอะไรไม่ได้จะร้องแอ๊ะๆ ไม่ถึงขนาดเต้นเร่าๆ

-กินน้ำจากแก้ว จากขวดได้ค่ะ ไม่สำลัก

-เหนื่อยตัวเกาะยืนได้แล้ว บางทีก็มียืนด้วยตัวเองแบบฟลุ๊กๆ ค่ะ แต่นานๆที

ถ้าเกาะเดินสั้นๆ 2 - 3 ก้าวก็พอเดินได้ค่ะ แต่ยังไปไม่เป็นอยู่ดี

-เกาะยืนแล้วยังลงนั่งค่อยๆไม่เป็น จะทิ้งตัวก้นกระแทกลงมาทุกที - -"

-ฟันขึ้นมาตอนนี้มี 5 ซี่แล้วค่ะ ข้างบน 3 ล่าง 2 ข้างบนมันจะขึ้นมาทีละซี่

ไม่ขึ้นเป็นคู่เหมือนข้างล่าง (ฟันขึ้น บน 1 ล่าง 2 ตอน 8 เดือน)

-กินอาหารหยาบได้แล้ว กินขนมที่ละลายในปากได้ เคี้ยวเป็นแล้วค่ะ

ชอบกินโอโจ้ กับเวเฟอร์ของ Baby Snack ค่ะ บางทีก็ โดโซะ เบบี้

- นอนยาวขึ้นค่ะ บางทีก็แทบไม่ตื่นเลยตอนกลางคืน

-ซนมากกกกก ถึงมากที่สุด ไม่รู้ว่าเหนื่อยรึเปล่า เล่นอะไรก็เล่นนาน สมาธิดีมาก

มากจนน่าอิจฉา จับเล่นอะไรก็เล่นได้นาน เล่นอยู่ในคอกก็เล่นได้นาน

-เปิดลิ้นชักเสื้อผ้าตัวเองได้แล้ว เพราะความซนอีกนั่นแหล่ะ เปิดมาแล้วก็รื้อๆ

-หมุนตัวน๊อตที่ยึดเตียงออกได้ มันขันไม่แน่นค่ะ ก็เลยหมุนๆออกมาได้

-นอนจับขวดนมได้นานขึ้นบางทีก็จับกินเองจนหลับเลย

คร่าวๆก็มีประมาณนี้น่ะค่ะ ยังนึกไม่ค่อยออก เพราะซนเหลือหลาย

ส่วนแม่มันตอนแรกว่าจะเลิกปั๊มนมแล้ว เพราะน้ำนมน้อยลงมากๆ

เรียกว่าหายไปเลยก็ได้ แต่พอเห็นตาแบ๊วๆ มองเราเวลากินนมก็หยุดปั๊มไม่ลง

ปั๊มกันต่อไป หมดเมื่อไหร่ค่อยหยุดเลยกันเนาะ วันนี้แค่นี้ก่อนละกันนะค๊า

พรุ่งนี้อัพอีก 2 บล๊อกแล้วเจอกันค่า

Create Date : 17 เมษายน 2553

Last Update : 18 เมษายน 2553 0:40:10 น.

1 comments

Counter : 312 Pageviews.

มาอ่านเรื่องราวของหนูแคลฟี่ช่วงแปดเดือน แล้ว โตขึ้นมากแล้วน้อ .... วันนี้ใครบางคนพร้อมน้ำขันใหญ่ไปสาดป้าที่บล็อกด้วยล่ะ อิอิ .... ขอให้นู๋แคลฟี่ และคุณพ่อคุณแม่ ... คุณตา คุณยาย คุณน้า คุณลุงด้วยเอ้า ฮ่ะฮ่ะ มีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ :))

พูดถึงช่วงป่วยสงสารน้องเขาเหมือนกันนะลูกกวาด คงไม่สบายตัวมาก ๆ ... เห็นผื่นแล้ว คิดถึงช่วงที่ลูกพี่กลับเมืองไทยครั้งที่ 2 ... ผื่นแดงขึ้นทันทีที่ลงดอนเมืองเลย ... เยอะกว่าแคลฟี่มากด้วย .. วันต่อมาก็ลามเต็มตัว โชคดีที่เขาไม่คัน แต่ซึมเป็นสองอาทิตย์เลย ... ไม่ต้องไปไหนกัน แต่ยาโรงพยาบาลดีล่ะ หายเร็วกว่าอาการมาก ใช้เวลาแค่ 2 อาทิตย์เอง ... และโชคดีช่วงนั้นเขาโตแล้วด้วย .... พี่เห็นผื่นแล้วตกใจมาก ๆ อาจแพ้อากาศ กับเสื้อที่เขาใส่ เป็นผ้า สแปนเด็กซ์ อะไรนี่แหละ ... เนื้อทึบ ไม่ระบายอากาศเหมือนผ้า cotton .... พี่ให้ใส่เพราะเห็นว่าสวยดี ...

เลยได้เรื่องเลย ... :))

----------------------------------

ลูกกวาดโชคดีจัง ที่ทำงานอยู่ใกล้ ๆ บ้าน แบบนี้มาหาแคลฟี่ช่วงกลางวันได้สบายเลยเนอะ ... ไม่ต้องห่วงมากเลย :))

วันนี้บอกว่าอัพสองบล็อก พี่หาอยู่นานเลย ฮ่ะฮ่ะ ...

คุยแค่นี้ก่อนเน้อ ... ไปแล้ว :))

โดย: Tristy

วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:9:33:08 น.