กฏหมายเพื่อการคุ้มครองสัตว์จะทำให้สัตว์หลายชนิดสูญพันธุ์ไปจากโลก

<>

<> <> <> กฏหมายเพื่อการคุ้มครองสัตว์จะทำให้สัตว์หลายชนิดสูญพันธุ์ไปจากโลก 24 กันยายน 2555

ช่วงนี้ข่าวเลี้ยงเสือบนดาดฟ้าอาคารชุดกำลังดัง ซึ่งคาดว่าผู้เลี้ยงอาจเกี่ยวข้องกับการค้าเสือผิดกฏหมาย การเสนอข่าวของสื่อมวลชนทำให้ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับการค้าสัตว์ปาอีกมากมาย แต่ผมไม่ได้มองในมุมของนักอนุรักษ์หรอกครับ เพราะนับวันสัตว์ป่ามากมายหลายชนิดที่นักอนุรักษ์ทั้งหลายพยายามรักษาเอาไว้ มันกำลังสูญพันธุ์ลงไป ทุกวันทุกวัน เหมือนกับผืนป่าในประเทศไทย ที่พอทางการปิดป่าห้ามการทำสัมปทานปุ๊บ ผืนป่าก็ลดลงฮวบฮาบในทันที กฏหมายคุ้มครองเหล่านี้ คือหนทางสู่หุบเหวหรือทางรอดกันแน่ เป็นเรื่องที่ควรหาคำตอบโดยเร่งด่วน ก่อนที่อะไรๆจะสายเกินไป เมื่อไม่นานมานี้ไซเตส (cites) ได้ออกกฏห้ามการค้าเสือ(อันนี้ออกมานานแล้วครับ) และห้ามการเพาะพันธุ์เสือนอกจากสวนสัตว์(อันนี้ออกใหม่ซิงๆ) เจตนาของกฏหมายเหล่านี้เป็นเรื่องดีนะครับ เพื่อป้องกันการค้าสัตว์ป่าและการลักลอบนำสัตว์ป่ามาสวมลอยว่าเป็นสัตว์เลี้ยงจากฟาร์ม เรื่องวัตถุประสงค์นั้นไม่น่าข้องใจเท่าไร แต่ผลที่ตามมานั้นสิครับ น่ากลัวยิ่งนัก ทำไมผลที่ตามมาของกฏนี้ถึงได้น่ากลัว ก็เพราะว่ามันจะทำให้เสือสูญพันธุ์ไปจากป่าภายในระยะเวลาไม่กี่ปีนับจากนี้นั่นสิครับ และนั่นจะเป็นผลงานชิ้นโบแดงของนักอนุรักษ์ที่ชาญฉลาดทั้งหลายเลยทีเดียว เหตุผลก็คือ ปัจุบันนั้นเราไม่อาจหยุดยั้งการทำลายผืนป่าได้แล้ว ป่ากำลังจะหมดไป ป่าที่เหลือนั้นไม่เพียงพอกับการฟื้นฟูปริมาณเสือในธรรมชาติได้อีกแล้ว นั่นคือความจริงที่นักอนุรักษ์ผู้ชาญฉลาดอยากปฏิเสธแต่ก็เป็นความจริง เสือนั่นเป็นนักล่าขนาดใหญ่ที่สุดในห่วงโซ่อาหารในป่าเมืองไทย และเป็นสัตว์ที่มีอาณาเขต เสือตัวหนึ่งมีอาณาเขตหลายตารางกิโลเมตร นั่นหมายความว่า ผืนป่าหนึ่งๆมีเสืออยู่ได้ไม่กี่ตัวเท่านั้น และจำนวนเสือในธรรมชาติอยู่ในปริมาณที่ไม่อาจฟื้นฟูได้เองตามธรรมชาติ มีแต่ละลดลงไป เพราะที่อยู่ก็หดหาย ตัวมันเองก็ถูกล่า อาหารของมันกลดลง ไฟป่า ภัยธรรมชาติอีก (ก็คิดดูนะครับ ว่าเราท่านไปเที่ยวป่ากันเคยเจอเสือสักตัวไหม) ไม่เพียงเท่านั้น การปิดโอกาสของการเพาะเลี้ยงเสือเพื่อการค้า ด้วยการห้ามค้า แถมห้ามเพาะขยายพันธุ์ด้วย จึงเท่ากับปิดทางลอดของเสือโดยสิ้นเชิง และยิ่งไปกระตุ้นให้ราคาเสือในตลาดมืดแพงขึ้นไปอีก ราคาที่แพงขึ้นนั้นยิ่งพลักดันให้มีการพยายามล่าเสือในธรรมชาติมากขึ้นไปอีก ตรงกันข้ามถ้าเราเพาะเลี้ยงเสือจำหน่าย ราคาเสือก็จะถูกลงๆๆๆๆ จนไม่เกิดความคุ้มค่าที่ต้องไปเสี่ยงติดคุกเพื่อล่าเสือในธรรมชาติอีกต่อไป เมืองไทยมีฟาร์มเสือหลายแห่ง และล้วนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของประเทศ ฟาร์มเหล่านี้ผลิตเสือได้ปีๆหนึ่งมากกว่าเสือในธรรมชาติทั่วประเทศไทยรวมกันเสียอีก แต่สิ่งเหล่านี้กำลังสูญสิ้น เพราะกฏหายดังกล่าวได้ห้ามฟาร์มเหล่านั้นขยายพันธุ์เสืออีกต่อไปแล้ว ภาพนักท่องเที่ยวถ่ายภาพคู่กับลูกเสือน่ารักจะกลายเป็นอดีตที่ไม่มีวันหวนคืน เมื่อเสือในฟาร์มเหล่านี้แก่ตายหมดไปแล้วประเทศไทยจะไม่มีเสือให้ลูกหลานได้พบเห็นอีกต่อไป สมัยก่อนเรานิยมเอาเขากวางมาประดับบ้านเรือน หรือตัดเขากวางอ่อนขายเพื่อทำยา จนกวางหายากอย่างเนื้อสมันสูญพันธุ์ไปจากโลก รวมถึงกวางอีกหลายๆชนิด ลองคิดดูนะครับ ถ้าวันนั้นเรามีฟาร์มเลี้ยงกวางเพื่อการค้าเหมือนในสมัยนี้ สมันจะสูญพันธุ์หรือไม่ ปลาบึกเองก็เช่นกัน สมัยผมเด็กๆข่าวการจับปลาบึกจากลำน้ำโขงเป็นข่าวใหญ่ในทุกปี เพราะปลาบึกหายาก และใครจะทานเนื้อปลาบึกได้ต้องรวยมีเงินจ่ายค่าอาหารหม้อล่ะเหยียบหมื่นเท่านั้น แต่ทุกวันนี้หลังจากเราทำการเพาะขยายพันธุ์ปลาบึก จนกลายเป็นสัตว์เศรษฐกิจไปแล้ว เนื้อปลาบึกขายกันให้เกลือนในตลาดสด ข่าวการล่าปลาบึกไม่มีการนำเสนออีกแล้ว เพราะที่ไหนๆก็มีปลาบึก จีนสร้างเขื่อนขวางแม่น้ำโขง ลาวก็กำลังจะสร้าง ปลาบึกแทบหาไม่ได้ในแม่น้ำโขงอีกต่อไป ถามว่าถ้าวันนั้นเราเอาแต่อนุรักษ์ห้ามจับปลาบึก ห้ามเลี้ยง ห้ามค้า วันนี้เราจะยังมีปลาบึกให้ทาน ให้ได้เห็นกันอีกหรือไม่ แต่ไซเตสยังไม่เลิกแบ๋วนะครับ ปลาบึกยังเป็นสัตว์ในรายการไกล้สูญพันธุ์ของไซเตส และห้ามการค้าขาย ทำให้เราไม่สามารถส่งออกปลาบึกไปยังเมืองจีนได้ ซึ่งในเมืองจีนปลาบึกได้ชื่อว่าปลาขงเบ้ง ทานแล้วฉลาด คาดว่าถ้าส่งออกไปขายเมืองจีนได้ จะเป็นที่นิยมและมีราคาสูงมาก และนั่นจะทำให้การผลิตปลาบึกเพิ่มจำนวนขึ้นมากมายมหาศาล แต่ก็ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะไซเตสห้ามค้าปลาบึก จรเข้ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง วันนี้ไม่เหลือจรเข้ในแหล่งน้ำธรรมชาติอีกแล้ว แม้แต่บึงบอรเพ็ดที่พบจรเข้ได้มากที่สุดของประเทศไทย ก็ไม่เหลือให้ชมสักตัวนอกจากในบ่อโชว์ ถามว่าถ้าเราห้ามทำฟาร์มจรเข้ หรือห้ามการซื้อขายหนังจรเข้แบบที่นักอนุรักษ์ทั้งหลายเรียกร้อง วันนี้ยังจะเหลือจรเข้ให้ได้ชื่นชมกันอีกหรือไม่ หลายๆฝ่ายก็รักษ์โลกรักษ์ประเทศของเราทั้งนั้นหล่ะครับ แต่ความรักอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ เราต้องการการตัดสินใจบนข้อมูลที่เป็นจริง ไม่ใช่เพียงการคาดเดาเอาเอง ไม่อย่างนั้นแล้ว ความหวังดีอาจทำลายทุกสิ่ง เหมือนที่คนไทยหลายๆกลุ่มในประเทศกำลังแสดงออกซึ่งความรักชาติอย่างถึงที่สุด แต่ดูเหมือนยิ่งออกมาแสดงพลังกันเท่าไร ประเทศยิ่งชิบหายวายวอดไปเท่านั้น

Create Date : 24 กันยายน 2555		0 comments
Last Update : 24 กันยายน 2555 20:30:38 น.
Counter : 2076 Pageviews.
Share Tweet