เกือบจะเป็นภาพสุดท้าย

ข้อมูลการถ่ายภาพ กล้อง Olympus PEN ฟิล์ม Lucky Super200

ระยะหลังผมมีของบ้าเพิ่มอีกอย่างคือกล้องเก่าครับ กล้องเก่าที่ว่าคือกล้องใช้ฟิล์มทุกชนิด กล้องดิจิตอลเก่านี่ไม่เอา และจะว่าวัตถุนิยมก็ถูก เพราะความที่ตัดกิเลสไม่ลงทำเอาระยะหลังผมเสียตังค์หาของมาใช้เยอะขึ้น ลำพังค่าฟิล์มก็ไม่เท่าไร แต่ค่าล้างนี่ก็ใช่ย่อย จะล้างเองก็ไม่เป็น ถ้ามันล้างง่ายเหมือนล้างจานก็ดีน่ะสิ

เวลาไปไหนมาไหนก็ลำบากลำบนขึ้นมากครับ เพราะต้องกระเตงเอายุทธโธปกรณ์ไปเยอะ เวลาออกต่างจังหวัดทีเดี๋ยวนี้ต้องมีอย่างน้อย 2-3 ตัว ถ้าขับรถไปเองก็ค่อยยังชั่วเพราะไม่ต้องแบก แต่การขับรถระยะทางไกลๆ เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยไหวแล้ว ระยะทางที่แต่เดิมใช้เวลาแค่ 5 ชั่วโมง เดี๋ยวนี้อย่างน้อยๆ ต้องมี 6 ชั่วโมงขึ้น นั่นคือต้องใช้เวลามากกว่าสมัยวัยฉกรรจ์เพิ่มขึ้นถึง 30% ระหว่างทางต้องแวะเป็นระยะๆ เพราะปวดหลัง เมื่อยตัว โอย ... สารพัดอาการ

เวลาแวะก็ได้เวลา relax เสียหน่อย หยิบกล้องในกระเป๋ามาถ่ายหมาถ่ายแมวบ้าง ครั้งหนึ่งที่ไป อ.พะโต๊ะ ผ่านน้ำตกเหวโหลม ซึ่งได้แค่ผ่านมาหลายที คราวนี้ขอแวะสักที ระยะทางจากถนนใหญ่ไม่ไกลมากครับ แต่น้ำตกก็เปลี่ยวได้ใจ วันที่ผมไปมีรถผมจอดคันเดียว จากที่จอดรถเดินขึ้นน้ำตกแค่ 200 เมตรครับ ผมคล้องเจ้า Olympus Pen กับ compact film ตัวเล็กขึ้นไปอีกตัว น้ำตกเหวโหลมสวยมากครับ อากาศบริเวณนั้นเย็นดีจริง ผมปีนหินเลาะขึ้นไปเรื่อยๆ อยากได้ภาพในมุมสูงที่สุดแล้วถ่ายกดให้เห็นสายน้ำขาวๆ ฟูๆ ตรงนั้นเป็นก้อนหินใหญ่ขนาดเท่าคอร์ดแบดมินตัน ความชันที่ประเมินว่าไม่เป็นอุปสรรคก็ทำเรื่องจนได้ เมื่อผมลื่นเมื่อจะถึงยอดหิน รองเท้าผ้าใบที่ดอกหมดสภาพไม่สามารถยึดอะไรได้เลย ตัวของผมค่อยๆ ลื่นลงจากก้อนหินใหญ่อย่างช้าๆ หัวใจเต้นโครมคราม

ระหว่างร่างผมไถลตามหินลงมาแบบช้าๆ จึงพยายามตั้งสมาธิ และคิดว่าเราควรเอาตรูดแตะที่พื้นหิน เพราะมันจะทำให้เกิดแรงหนืดจากผิวสัมผัส แต่มันไม่ได้ช่วยอะไรมาก แค่ขยับนิดหน่อยตัวก็ไถลลงไปเรื่อยๆ อีก แล้วข้างล่างนั่นมันเหวชัดๆ ตกจากหินก้อนใหญ่ ร่างของผมคงลอยลิ่ว ร่วงไปข้างล่างไม่ต่ำกว่า 5 เมตร และกระดูกหักตายที่ลานหินเบื้องล่าง ผมคิดว่าผมควรถ่ายภาพก่อนตายจึงหันกล้อง Olympus มาถ่ายหน้าตัวเอง 1 รูป แล้วหันกลับไปถ่ายน้ำตกใหญ่อีก 1 รูปแบบไม่ได้เล็ง

ตรูดผมค่อยๆ ถูลื่นลงมาอีกหน่อยก็หยุด แต่ผมไม่กล้ายืน เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมเดินโดยใช้ตรูดแทนขา ประคองชีวิตเข้ามาที่ขอบหินได้ จึงรอดตายได้กลับมาล้างฟิล์มโพสท์ใน bloggang นี่แหละ

Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2553		4 comments
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2553 17:37:17 น.
Counter : 774 Pageviews.
Share Tweet