BlogGang.com : : น้าโหด : หางแดง

หางแดง

ข้อมูลการถ่ายภาพ กล้อง Olympus OM2 เลนส์ Zuiko 135 mm ฟิล์ม Kodak Proimage100
ภาพนี้ไม่เกี่ยวกับสายการบินที่เล่าในเรื่อง โปรดอภัยเพราะไม่มีรูปที่เข้าเค้ากว่านี้แล้วจ้า

ผมเพิ่งเคยบินกับสายการบินต้นทุนต่ำครั้งแรก ฟังจากคำบอกเล่าจากผู้มีประสบการณ์ที่เคยโดยสารเล่าว่า นักบินของสายการบินต้นทุนต่ำจะเก๋ามาก เวลาทิ้งโค้งหรือลงจอดอาจไม่นุ่มเหมือนไหมอย่างที่ผมเคยนั่ง Feeling คล้ายกับนั่งรถมินิบัสนั่นแหละ แถมอีกด้วยความล่าช้าของตารางบินที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ นี่คือสาเหตุที่จำต้องยอมจ่ายเพิ่มเพื่อโดยสารกับสายการบินแห่งชาติที่นุ่มแต่หน้าหงิก

ค่ำวันเดินทาง เครื่องเข้าหลุมจอดก็ใกล้เวลาที่จะต้องออกเดินทางแล้ว ช่วงขึ้นเครื่องดูโกลาหลดีแท้ ผู้โดยสารกรูเข้าเหมือนจะรับของฟรีงานเทกระจาด ผมเจอแพทย์หญิงคุณหญิงพรทิพย์ โรจนสุนันท์ ติดสติ๊กเกอร์ X press boarding เดินนำขึ้นเครื่องไปก่อน วันนั้นท่านดูหน้ามุ่ยๆ เหนื่อยๆ ชอบกล

เมื่อเดินเข้าเครื่องมาแล้วก็พบเบาะที่นั่งเป็นหนังมันแว้บ ไม่ต้องเสี่ยงกับเรือดที่ฝังตัวในเบาะเหมือนรถไฟสปริ๊นเตอร์ ไฟเหนือที่เก็บของเหนือที่นั่งด้านขวากระพริบติดๆ ดับๆ เหมือนนั่งอยู่ในดิสโก้เธค เครื่องลำที่ผมนั่งเป็นเครื่อง 156 ที่นั่ง ใช้พนักงานต้อนรับถึง 4 คน เมื่อพนักงานบนเครื่องสาธิตการใช้อุปกรณ์ช่วยชีวิตในกรณีฉุกเฉินเสร็จ ผมสังเกตว่าท่าไหว้ของพนักงานสวยมากครับ ดูอ่อนช้อยกว่าพวกน้าๆ ชุดสีม่วงเป็นไหนๆ

สัญญาณแจ้งรัดเข็มขัดดับลง ผมสอดมือล้วงเอาถุงมะม่วงหิมพานต์ที่ใส่ไว้ในกระเป๋าข้างกางเกงกะจะเอาออกมากิน หัวหน้าพนักงานต้อนรับก็ประกาศว่า สายการบินไม่มีนโยบายให้ผู้โดยสารนำอาหารขึ้นมากินบนเครื่อง ใครกะจะเอาน้ำพริกแจ่วบองขึ้นมาคลุกกินกับข้าวสวยบนเครื่องก็อย่าได้เชียว บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปขายดีเป็นที่สุด แอร์เติมน้ำร้อนกันมือระวิง อาจเป็นเพราะ Flight นี้เลยเวลาอาหารเย็นมานานพอสมควร ขายอาหารเสร็จก็ขายของที่ระลึกต่อ ผมขำๆ นิดหน่อยที่แอร์คนเดิมใส่หมวกแก๊บสีแดงแปร้ดยิ้มแป้นเลื่อนรถเข็นออกมาขาย แม้แอร์หน้าหมวยคนนั้นใส่หมวกแก๊บยิ้มตาหยีๆ แล้วสวยประทับใจชวนให้ซื้อมาก แต่ก็ไม่ได้ตังค์ผมหรอก เพราะบวกลบคูณหารดูแล้วว่าซื้อไปให้คนที่บ้านใส่ก็คงไม่น่ารักเท่าแอร์นางแบบคนนี้

ก่อนเครื่องลงมีฝนตกลงมาอย่างหนัก เครื่องบินผ่ากลุ่มฝนใหญ่จนส่ายเหมือนเต้นระบำ ผมฉุกคิดขึ้นมาว่าวันนี้เดินทางมาพร้อมหมอพรทิพย์ ถ้าผมโชคร้ายกลายเป็นศพ แล้วใครจะมาสืบกันวุ้ย แล้วเครื่องก็ลงจอดอย่างปลอดภัย

จ่ายน้อยกว่า แล้วยังเห็นแอร์ยิ้มสวยๆ ให้ได้พอกระชุ่มกระชวย วันหลังผมจะนั่งอีก

Create Date : 03 สิงหาคม 2551

Last Update : 3 สิงหาคม 2551 18:15:40 น.

2 comments

Counter : 692 Pageviews.

มาเยือนครับ

โดย: พริกดิบ 's blog (พริกดิบ

) วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:20:33:03 น.

วันก่อนเคยเล่าเรื่องนั่งสายการบินต้นทุนเหมือนกัน ประทับใจนะ ดูธรรมดาดี แต่หางแดงก็น่าจะปลอดภัยพอๆ กับสายการบินแห่งชาติอื่นๆ นั่นแหละ (รึเปล่าวะ)

โดย: rainfull

วันที่: 9 สิงหาคม 2551 เวลา:14:18:40 น.