Bloggang.com : อาณาจักรแห่งเรา : เรื่องของไอ๊ EPISODE 80

ไอ๊ ถามวัต สุทธิพงศ์

<<

เมษายน 2561

>>

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

26 เมษายน 2561

เรื่องของไอ๊ EPISODE 80

20 กรกฎาคม 2560
โดย ถามวัต สุทธิพงศ์

หลายครั้งที่ไอ๊ยังคงสงสัย เพราะเหตุใดคนเราจึงต้องมีเหตุผลร้อยแปดเพื่อจะมาสนับสนุนว่า คนหนึ่งคนมีเหตุผลอะไรในการกระทำอันนั้น

มีบางบทเพลงที่พยายามสะท้อนมุมมองทำนองนี้ ประมาณว่า อย่าได้คิดด้วยหัวเลยว่าที่ฉันรักเธอนั้นเพราะอะไร ต่อให้ลองกลับไปคิดใคร่ครวญมากมายก็คงไม่พบเจอคำตอบอันนั้น เพราะความรักนั้นไร้เหตุผล บางทีอาจเป็นเพียงรอยยิ้ม หรือความถูกชะตากันเมื่อแรกพบ ซึ่งที่สุดมันก็คือความสุขใจเมื่อได้อยู่ในช่วงเวลาตรงนั้น

ขณะเดียวกัน ก็มีบางเพลงที่พยายามสะท้อนมุมมองทำนองประมาณว่า ต่อให้ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้ยังไม่ลืมใครสักคนในหัวใจ แต่ก็รักใครคนนั้นไม่ได้ และอย่าได้ถามเลยว่า เพราะอะไรถึงรักเขาไม่ได้ ไม่ว่ามันอาจจะเป็นเพียงแค่บททดสอบ หรือเพราะอะไร ให้รู้แค่ว่ารักไม่ได้ก็คือรักไม่ได้ เท่านั้น...ก็พอ

แรกเริ่มเดิมที ไอ๊ไม่ค่อยเข้าใจกับมุมมองอะไรแบบนี้ เพราะอย่างน้อย การค้นหาเหตุผลมันน่าจะเป็นตัวช่วยให้คนเราสามารถทบทวนตัวเองได้ว่า ขณะนี้กำลังเกิดอะไรขึ้น มีจุดเริ่มต้นจากตรงไหน และจะสิ้นสุดอย่างไร แต่เมื่อไอ๊ใช้กระบวนการเช่นนั้น ผลที่ตอบรับกลับมานั่นก็คือ การตัดสิน และการคิดไปล่วงหน้า ติ๊งต่างว่า ไอ๊กำลังจะบอกเลิกกับแฟนของไอ๊ สิ่งแรกกับกระบวนการการใช้หัวนั่นคือ ไอ๊จะต้องหาเหตุผลว่าทำไมถึงเลิกกับแฟนคนนี้ แล้วข้อเสียของแฟนของไอ๊ก็จะค่อย ๆ ทยอยเข้ามาในหัวของไอ๊ ชนิดที่ว่า เรียงกันเป็นหน้ากระดาน ไม่ว่าเหตุผลอันนั้นจะมาเป็นแถวตอนลึกด้วยหรือไม่ก็ตาม แล้วถัดมาไอ๊ก็จะต้องคิดค้นหาวิธีบอกเลิกอย่างละมุนละม่อม แบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น และเมื่อคิดสะระตะ ก็อาจจะมีชุดคำถามอีกอันหนึ่งเข้ามาแทรกกลาง “บอกเลิกเขาแล้ว เขาต้องเสียใจแน่นอน อย่ากระนั้นเลย ก็ไม่ต้องบอกเขาหรอก” แล้วเมื่อทุกอย่างมันคาราคาซัง ก็อย่าหวังเลยว่าจะจบแบบไม่เจ็บ และถึงจะเจ็บก็คงจะเจ็บอีกไม่นาน โธ่...ฝันไปเสียเถอะ

น้องชายที่ไอ๊นับถือเขาว่าเป็นเด็กหนุ่มที่เก่ง ดูแล้วน่าจะมีอนาคตอีกตั้งไกล มาตกม้าตายก็ด้วยเรื่องพวกนี้เช่นกัน มีอย่างที่ไหน มีเมียที่ปรนณิบัติเอาใจให้อย่างดี สร้างเงินสร้างงานพอไม่อดตายได้ตลอดทั้งปี จู่ ๆ ไม่รักกัน กลับคิดจะเป็นคนดี ไม่อยากบอกเลิกให้เมียเสียใจ พยายามคิดหาเหตุผลมากมายวุ่นวายอยู่นั่นแล้ว และสุดท้ายน่ะเหรอ ต่างฝ่ายต่างเสียใจไม่แพ้กันล่ะซิ่ ทีนี้ก็กลายเป็นว่า เหตุผลต่าง ๆ รังแต่จะมาผูกมัดรัดคอตัวเอง

ในวันนี้ไอ๊จึงได้รับคำตอบอย่างไม่ต้องสงสัยแล้ว สิ่งใดก็ตามที่มันเกิดมีขึ้น และกำลังเป็นไปอยู่นั้น มันเกิดขึ้นได้เช่นนั้นเอง เพราะมันเป็นเช่นนั้นเอง จะไปยุ่งอะไรกับมันนักหนา จะไปคุ้ยหาเหตุผลกับมันทำไม ปวดหัว...

เพราะเมื่อสิ่งใดก็ตาม โดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน มีความเป็นธรรมชาติเฉพาะตัว ก็ย่อมจะมีการแสดงออกซึ่งสันดานเฉพาะตัวที่ผิดแผกแตกต่างกันไป ต่างคนต่างมีเหตุผล (ที่จริง ๆ แล้ว ก็คือข้ออ้าง หรือสิ่งที่สร้างความพอใจให้แก่ตนเอง) เป็นของตัวเอง ที่ต่อให้มีความพยายามจะนึกถึงคนอื่น ๆ สิ่งอื่น ๆ ก็จะอยู่ในธรรมชาติของการเข้าข้างตัวเอง...หรือใครจะเถียง

ดังนั้น เมื่อคนซึ่งมีความหลากหลายมาอยู่รวมกันเป็นสังคมแล้วนั้น การที่จะต้องใช้ชีวิตร่วมกับคนซึ่งมีความหลากหลาย โดยสามารถมาอยู่รวมกันได้อย่างแข็งแรงและยั่งยืน ก็จะต้องอาศัยการเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกัน โดยปราศจากเหตุผลที่ต้องใช้หัวสมองตรองตรึก โดยไม่เป็นการเข้าข้างแต่ยังสามารถอยู่ข้างกันได้ พูดง่าย ๆ ก็คือ มันต้องใช้ใจล้วน ๆ เหตุผล...ใช้กับคนไม่ได้จริง ๆ หรอก พนันกับไอ๊ป้ะล่ะ

“เหตุผล” ตามพจนานุกรมของอาจารย์เปลื้อง ณ นคร ให้ความหมายไว้ว่า เหตุผล หมายถึง ต้นและปลายของเหตุ กล่าวคือ เมื่อเกิดสิ่งนั้นจึงเกิดสิ่งนี้ เป็นอาทิ

นั่นหมายความว่า สิ่งใดที่เป็นเหตุเป็นผล มันจะต้องมีมูลความจริงเสมอ

และความจริงก็ย่อมเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

ดังนั้น ข้ออ้างของคนซึ่งมีความหลากหลายที่มาอยู่รวมกันเป็นสังคมนั้นเชื่อว่าจริงไม่ได้ แต่ยังพอเชื่อได้ว่า ถูกจริต นั้นได้...จริงมะ

Create Date : 26 เมษายน 2561

Last Update : 26 เมษายน 2561 15:15:42 น.

0 comments

Counter : 75 Pageviews.

อาณาจักรแห่งเรา

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

เราเป็นนักแสวงหา...
เรายังคงค้นหาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เมื่อหามาแล้ว...
เราจะนำมาเล่า

New Comments

[Add อาณาจักรแห่งเรา's blog to your web]

Bloggang.com