|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
อีกวันของความสุข
วันนี้เป็นอีกวันของเรา ที่เรามีความสุขอ่ะ หลังจากที่ทุกข์ไปเมื่อเดือนพฤษภาคม เพราะว่าสอบข้อเขียนขับรถตกแบบเฉียดฉิว คือข้อสอบสามสิบห้าข้อ ต้องผ่านสามสิบขึ้น กลับได้แค่ยี่สิบเก้าข้อ แบบว่าอีกข้อเดียวผ่าน (นึกดูถูกตัวเอง ว่าตูทำได้ดีแค่นี้เหรอฟะ) เพราะไม่กี่วันก็จะได้กลับเมืองไทยไปหาครอบครัว ว่าจะหอบความสำเร็จไปฝากเขา ดันสอบตก ก็เลยไม่ได้พูดอะไร หลังจากกลับมาเอาใหม่ฟะ แล้วในที่สุดความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามและความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นจริงๆ ครั้งที่สองก็ทำได้ซะสามสิบสี่ข้อ แบบว่าอีกข้อเดียวเต็ม อิอิอิ นั่นคือวันที่มีความสุขอีกหนึ่งวัน
แต่วันนี้ วันที่ สิบ เดือนสิบ ปีสองพันเจ็ด เป็นวันแห่งความสุขของเราอีกหนึ่งวันที่อยากจะจดจำได้ (เขียนไว้ก็ดี เวลามีความทุกข์ พอกลับมาอ่านจะได้รู้ว่าเออ ตูก็มีวันที่มีความสุขกะเขาเหมือนกัน อิอิอิ )
นั่นก็คือวันนี้เป็นวันที่สอบขับรถภาคปฏิบัติครั้งแรก และครั้งเดียวผ่านฉลุย แบบว่าพอจอดปุ๊บ ผู้คุมสอบก็พูดเรื่อยๆว่าเราผ่านนะ เราหันไปมองหน้าเค้าเลย และถามกลับแบบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ว่าคุณว่าอะไรนะคะ ดิฉันผ่านเหรอค่ะ เขาบอกเออ เมิงฟางไม่ผิดหรอก ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่น เค้าพูดดีๆไม่ได้กวนโอ๊ย ต่อให้กวน อารมณ์นี้ ก็โกรธไม่ลงหรอก ฮ่าๆๆๆ
ว่าแล้วก็ขอร่ายความทรงจำมาเป็นตัวหนังสือ เอาไว้วันหน้าลูกหลาน (ยังไม่มีหรอกตอนนี้) มันอยากรู้ว่าแม่หรือยาย(ย่า) มันก็ไม่ใช่ขี้ๆนะเฟ้ย (มีพี่คนนึงตะโกนบอกว่า เมิงเป็นกากตดเหรอ ฮ่าๆๆ )
เริ่มแรกครูฝึกมารับที่บ้าน ขับกะครูก่อนให้เครื่องร้อนชั่วโมงครึ่ง เสียค่าครู สามสิบปอนด์ ค่าเช่ารถอีก ยี่สิบปอนด์ รวมห้าสิบปอนด์ ไม่รวมที่จองขับรถออนไลน์ ตอนนั้นจ่ายไป สี่สิบแปดปอนด์ รวมแล้วเสียไปเกือบร้อยปอนด์ (ถ้าไม่ผ่านก็คิดดูแล้วกันว่าจะเสียอีกรอบเท่าไหร่ เลยบังคับตัวเองให้ผ่าน อิอิ) พอไปถึงผู้คุมสอบเป็นสิบ (คนอื่นเค้าก็สอบเวลาเดียวกันกะเรา) มาเรียกตัวผู้สอบไป คู่ใครคู่มัน เราก็ได้คู่ครูรุ่นพ่อเรา ท่าทางใจดี และก็ดีจริงๆ ไม่ได้โม้ เค้าก็ให้เซ็นต์ไรไม่รู้ ก็เซ็นต์ (อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะ เซ็นต์มั่ว แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวอะไร) ออกไปข้างนอกเค้าให้เช็คสายตา ยืนห่างสิบกว่าเมตรแล้วบอกให้เราอ่านป้ายทะเบียนรถ (ใครไม่รู้ จอดอยู่) เราก็บอกไป ต่อมาก็พาไปที่รถ เค้าก็บอกให้เปิดกระโปรง (พอดีใส่กางเกง ก็เลยคิดว่าไม่ใช่ของตัวเอง ล้อเล่น) ก็เป็นให้เขาดูแบบกระฉับกระเฉง แล้วเค้าถามว่าอันไหนเบรค ฟลูลิด (เขียนถูกเปล่าฟะ) ก็ชี้ให้ดู (แค่เนี๊ยะ ตอนนี้ซ้อมกะครูตั้งหลายอัน ถามอันเดียว) แล้วก็ปิดกระโปรงรถ เข้าไปนั่งในรถ ถามว่าแตรอยู่ไหน (เราก็ชี้) ใช้ไง (ทำไงหว่าตอนเรียนครูไม่เคยสอน เพราะว่าไม่จำเป็นเค้าไม่ให้ใช้ แต่คิดว่ารู้อยู่แล้วก็แค่กดลงไป) ก็กดลงไปมันไม่ดัง เพราะเครื่องไม่ได้สตาร์ท ทำไงหล่ะ ก็ลองหมุนกุญแจดูคลิ๊กนึง (ไม่ได้สตาร์ทเครื่อง) แล้วลองกดใหม่ คราวนี้ดังเฟ้ย อะเฮ้ยรอดๆ
ทีนี้ก็เริ่มขับ ก็มั่นใจหน่ะนะ เพราะตอนขับกะครูก่อนมาสอบจริงก็เต็มร้อย เอาเข้าจริงมีตะกุกตะกักแฮะ เอ๊ะยังไง แล้วก็โดนทดสอบ เทิร์น อิน โรด หนึ่งหล่ะ อีกอันโดน สวิปปิ้ง คอนเนอร์ รีเวอร์ส (อันนี้ชำนาญมาก) และเกือบโดนทดสอบ อีเมอเจนซี่ สต๊อป แต่พอดีมีรถขับตามหลังมาช่วยไว้ก็เลยไม่ได้ทำ อิอิ
แค่เนี๊ยะ ระหว่างขับไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นเลย แล้วเวลาผ่านไปเร็วมาก สี่สิบห้านาที กลับมาเข้ามาจอด ผู้คุมสอบบอกยูผ่านนะ เราไอ้หย๋า แทบจะโดดกอดคนคุมสอบ แต่ยั้งไว้ได้ทัน ก็ลงรถเข้าไปกอดครูแทน (ครูก็แก่แล้วคราวลุง แต่ว่าใจดีมากๆ)
หลังสอบเสร็จเข้าไปในเมือง ส่งแมสเส็จหาเพื่อนทุกคนว่า ตูผ่านแล้ว บางคนอยู่ในเมืองพอดีนัดเจอ เพื่อนเลี้ยงไวนท์ ยกไปแก้วเต็มๆ (ไม่ใช่คอดื่มอ่ะ เมา งง) แค่แก้วเดียวเล่นเอามึน กลับมาบ้าน สามีบอกฉันทำประกันรถให้ยูแล้ว ขับไปเอารถกัน (พอดีซื้อไว้ก่อนสอบผ่านมาสองเดือนแล้ว แต่ว่าจอดไว้ที่ทำงานสามี เพราะเขาอยากให้สอบผ่านก่อน ค่อยขับ) เราก็อะไรนะนี่มันสี่ทุ่มแล้วนะ เค้าบอกเออไปเหอะ เราก็แน่ใจนะ ฉันไม่เคยขับรถกลางคืนมาก่อน เค้าก็บอกยูไม่เป็นไรหรอก (คุณท่านแน่ใจได้ไง เพิ่งผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ไม่เคยขับกลางคืน แล้วท่านเอาส่วนในมาคิดว่าไม่เป็นไร เอาไงดีอ่ะ เพิ่งดื่มมาด้วย ยังมึนนิดๆ แต่ไม่กล้าบอกกลัวคุณเค้าเสียใจก็เลยโอเค ไปเอารถกัน)
อากาศก็เย็น กระจกก็ฝ้าเกาะเต็มเลย ข้างในรถสามีไม่ให้ใช้มือหรือผ้าเช็ดด้วยนะ กลัวว่ามันจะเป็นรอย (เหตุผลเยอะจัง) ก็เปิดฮีทแรงๆ มันก็ยังมัวอยู่ดีกระจกหลังอ่ะ แล้วอยู่ๆก็เดินมาบอกว่ามีงานด่วน ยูขับกลับคนเดียวนะ (อะไรฟะ บ้านไม่ใช่ใกล้ๆนะ สิบกว่าไมล์ แบบว่านอกเมืองมั๊กๆ แทนที่จะขับตามกันมา แต่บอกให้กลับคนเดียว นี่กะจะหาเมียใหม่ป๊ะเนี๊ยะ) เราก็เอาก็เอาฟะ ไม่กล้าก็ไม่รู้ไงแล้ว ขับแบบงงๆ ข้างหลังกระจกมองไม่ชัด รอบรถมืดไปหมด แต่ดีที่ดึกแล้วรถไม่เยอะ แล้วนี่รถคันนี้ก็ยังไม่ชินมือแล้วไม่ใช่รถใหม่นะ พวงมาลัยก็ไม่พาวเวอร์ด้วย หนักมาก โอย ตอนนี้ยังงงอยู่เลยว่ามาถึงบ้านได้ไง รอดได้ไงฟะ ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เพราะคิดถึงแม่กะยายมาตลอดทาง ว่าช่วยคุ้มครองลูกด้วย คุณพ่อแก้วแม่แก้วนี่ใหญ่หลวงนักแล
ตอนนี้ก็ผ่านไปสิบชั่วโมงแล้วหลังจากสอบผ่านก็ยังดีใจไม่หาย ความสุขยังคงอยู่ เออแฮะ ขอให้สุขนานๆเน้อ
Create Date : 11 ตุลาคม 2550 |
|
9 comments |
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2550 7:16:09 น. |
Counter : 493 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: jantzen 11 ตุลาคม 2550 6:48:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: Massy 11 ตุลาคม 2550 13:54:01 น. |
|
|
|
| |
|
*สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๙ ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำรูปและข้อความที่เขียนไว้ใน Blog นี้ ออกไปเผยแพร่และอ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดีความตามกฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด*
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องสอบขับรถก็ทำให้เราตื่นเต้นได้เหมือนกันแฮะ
อ่านำแอบลุ้นไปนะเนี่ย