ไป Carboot sale แรกของฤดูร้อนนี้ ก็นะ,,,,05-06-2010

วันนี้วันเสาร์ อากาศดี เลยพากันออกไปเดินดูของ คาร์บู้ธแถวบ้าน ซึ่งถ้ายังไม่ออกจากไปรษณีย์ ก็คงกำลังจะปั่นจักรยานส่งจดหมายอยู่นะตอนนี้

คุณลูกก็นั่งรถเข็น คุณพ่อก็เข็น เดินได้สักพัก ได้ของเล่นชิ้นใหญ่ แต่ราคาน่ารัก สี่ปอนด์กว่าให้ลูกสาวไว้เล่น

ส่วนคุณพ่อได้ธงอังกฤษสองอันไปติดรถ ปอนด์เดียว และก็เบอร์เกอร์อันเบ่อเริ่มเทิ่ม อิ่มท้อง ส่วนเราทำไมไม่ได้อะไรเลยฟะ

บ่นกับสามี พวกเธอได้ของกันเป็นที่ถูกใจ แล้วทำไมฉันยังไม่เห็นได้ไรเลย สามีบอกค่อยๆเดินๆดูไป ใจเย็นๆ อย่าพยายามกระโดดใส่ แล้วซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า เพราะโดนรั้งไว้อย่างนี้ตลอดที่เข้าไปดูของ เลยไม่ได้อะไร อย่างนี้ไงเล่า เฮ้ยยยยย เซ็งงงงงงงง อยากเสียตังค์ ฮ่าๆๆๆ ว่าไปนั่น

และแล้วก็มาถูกใจที่โต๊ะเล็กๆ เอาไว้ข้างๆ ที่นั่งโซฟา สำหรับวางถ้วยน้ำชา กาแฟ อะไรก็ว่าไป เป็นงานไม้แกะสลักเหมือนบ้านเรา แกะสลักทั้งสี่ขา และส่วนที่วางของพร้อมกับมีกระจกหนาๆ วางทับไว้ข้างบนทำให้มองเห็นงานแกะสลักที่สวยงาม

พอเห็นปุ๊บ รีบเข้าไปจับพลิกคว่ำ พลิกหงายเพื่อเช็คสภาพว่าสมบูรณ์ดีไหม สามีก็เห็นดีด้วย สรุปว่าพวกเราชอบ และราคาที่ติดไว้แปดปอนด์ แต่เมื่อกี้สามีบอกว่าของที่ขายที่นี่สามารถต่อรองราคาได้ เลยลองต่อที่ห้าปอนด์

คนขายเป็นผู้ชาย ทำท่าครุ่นคิด ระหว่างคิดก็ขายของให้คนอื่นไปด้วย แล้วก็ตอบเราว่า เต็มที่เจ็ดปอนด์ เราก็จับมันขึ้นมาพิจารณา ครุ่นคิดตัดสินใจ ว่าราคานี้โอเคไหม ระหว่างที่คิดไปได้ยินสามีพูดว่า เธอต้องรีบตัดสินใจแล้ว เราก็เลยตอบโอเค ควักกระเป๋าตังค์จะจ่าย แล้วถามให้แน่ใจกับคนขายว่าตกลงเจ็ดปอนด์นะ อะตังค์

ทำไมเขาทำหน้าอ้ำๆอึ้งๆ ว่าผู้หญิงสองคนนี้เขาจะจ่ายราคาเต็มแปดปอนด์ เราก็งง หันไปข้างๆ อะไรเหรอ ไม่เก็ท อึ้งไปประมาณอึดใจ ก็เลยเก็ท แล้วก็บอกว่า โอเค ปล่อยของแล้วเดินจากไปแบบงงๆ ทำอะไรไม่ถูก อารมณ์น้อยใจพุ่งกระฉูด

เดินไปคุยไปกับสามี ก็ถึงได้หายงง คือระหว่างที่เราจับเจ้าโต๊ะตัวนั้นอยู่และพิจารณาว่าจะเอาดีไหม ในราคาที่เขาขายให้เราเจ็ดปอนด์ ก็มีผู้หญิงสองคนเดินมาข้างหลังเรา เห็นโต๊ะที่เราถือ แล้วก็บอกว่าชอบ จะเอา และจะจ่ายในราคาเต็ม และตอนนั้นสามีเราได้ยิน ถึงได้บอกให้เรารีบตัดสินใจ แต่เราไม่รู้ว่ามีคนอยากได้ด้วย เพราะเราถืออยู่กับมือ คนพวกนั้นมาทีหลัง ยังไม่ได้เห็นของ หรือจับของใกล้ๆ ก็พูดขึ้นมาเลยว่าจะเอา ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

พูดกันกับสามี ว่าผู้หญิงสองคนนั้น ทำไมถึงเสียมารยาทอย่างนี้ เห็นว่าเราถืออยู่ในมือ ถามซื้อต่อหน้าคนขาย โดยที่คนขายบอกขายให้เราแล้วในราคานี้ และกำลังจะจ่ายตังค์ แต่ก็ยังถามซื้อกับคนขายโดนตัดราคาให้ในราคาเต็ม

แล้วคนขายก็พอกัน บอกขายให้เราแล้วในราคาลดลงหนึ่งปอนด์ แต่พอมีคนให้ราคาเต็ม ก็บอกขายให้คนนั้น โดยไม่รอให้เราได้ตัดสินใจ ซึ่งเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วไม่ถึงสองนาที มึนๆ งงๆ อยู่เลย อย่างนี้ก็มีด้วย สรุปเราสองคนเสียความรู้สึกไปเลย

แต่ก็มาพูดปลอบใจกันเองว่า ดีแล้วหล่ะที่ไม่ต้องไปเสียเงินให้กับพ่อค้าที่ไม่มีจรรยาบรรณ ก็หวังว่าเงินหนึ่งปอนด์นั้นจะทำให้เขารวยขึ้น แล้วสามีก็เสริมขึ้นอีกว่า แล้วก็ขอให้โต๊ะที่ผู้หญิงสองคนนั้นซื้อไปพังในวันรุ่งขึ้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆ (เป็นแค่ความคิดซนๆ เล่นๆ ไม่ได้แช่งนะ) พอนึกภาพตามก็ทำให้พวกเราหัวเราะกันได้ เรียกความรู้สึกดีๆ ของวันที่อากาศแจ่มใสวันนี้กลับมา

ขอต่ออีกหน่อย แล้วมาคิดดูอีกที แล้วถ้าเราไม่ยอมหล่ะ ไม่ยอมให้ยัยสองคนนั้นได้โต๊ะไป แล้วบอกว่างั้นฉันจะขอจ่ายในราคาเต็มด้วย อะไรจะเกิดขึ้นน๊าาาาาาาาา ยัยสองคนนั้นจะสู้ราคาให้แพงขึ้น หรือถอย หรือจะมีการต่อสู้เกิดขึ้น อืมมมมมมมมมมมม น่าคิดๆ

Create Date : 14 มิถุนายน 2553		5 comments
Last Update : 14 มิถุนายน 2553 6:03:44 น.
Counter : 4485 Pageviews.
Share Tweet