BlogGang.com : : sawadeeuk : 22 May 2010 ฤาจะมาถึงกาลอวสานของ UK Postwoman

22 May 2010 ฤาจะมาถึงกาลอวสานของ UK Postwoman

และแล้วก็มาถึงวันที่ต้องฉายเดี่ยว ไม่มีคนเทรนเหมือนเสาร์ก่อนๆแล้ว มั่นใจเต็มที่ เพราะก่อนนอนเมื่อคืนนี้ และก่อนออกจากบ้าน ไหว้พระ สวดมนต์เรียบร้อยแล้ว ฮ่าๆๆ ล้อเล่น ไม่ได้หวังพึ่งแต่พระแต่เจ้าหรอก นั่งหาแผนที่ถนน และไล่เติมบ้านเลขที่จากเน็ท แล้วปริ้นท์มันออกมา เพื่อความง่ายแก่การทำงานของวันพรุ่ง

ไปถึงก็เข้าเริ่มงานตอนแปดโมง สิบห้านาที นิกกี้ ผู้จัดการสายงานก็เอาแผ่นกระดาษมีลายมือขยุกขยิกของลุงพอล แบบว่าให้หยิบถนนเส้นไหนก่อน หลัง อ่านแล้ว งง เลยไม่ดูของแก ดูของตัวเองที่ทำความเข้าใจจากเสาร์ที่แล้ว ง่ายกว่าเยอะ

ระหว่างทำการจัดจดหมาย (ครั้งแรก) มัดๆ เรียงๆ ใส่กระเป๋า พี่คนขับรถตู้ นามเกรแฮม หรือ แกรฮ์ม อ่านไงไม่รู้ รู้แต่เขียนแบบนี้ Graham (เขามีหน้าที่เอากระเป๋าใส่จดหมายไปทิ้งไว้ในตู้ให้กับพนักงานส่งจดหมายตามจุดของแต่ละคน เพราะแค่จักรยานคันเดียว ขนไม่หมด พอส่งหมดก็เอากุญแจมาไขตู้ เอาจดหมายออกมาส่งต่อให้เสร็จ)

พี่คนนี้เขาก็มาเร่งค่ะ ถึงจะทำทีมาถามเป็นอะไร ยังไงบ้าง แต่ก็เข้าใจได้ว่ามาเร่ง ประมาณว่าเร็วๆสิเว้ย รอเอ็งอยู่คนเดียว

จะให้เร็วได้ไงหล่ะ หนูเพิ่งเข้างานนะเพ่ พวกเพ่หน่ะ เริ่มงานกันตั้งแต่หกโมงเช้าแล้ว โธ่เว้ย คิดในใจ

ว่าแล้วก็รีบจัดไอ้ที่จะฝากรถเขาไปให้เสร็จก่อน จัดได้สองกระเป๋า ก็ให้เขาเอาไปก่อน แล้วเราก็มาจัดส่วนที่เหลือของเรา ก็งมๆ จนเสร็จ ปาไปเกือบเก้าโมงเช้า

หลังจากนั้นก็รีบไปรับจดหมายพิเศษ แบบว่าลงทะเบียน โชคดีมีห่อเดียว แล้วก็แบกจดหมายสองกระเป๋าใหญ่ไปใส่จักรยาน กำลังจะปั่น อ้าว จักรยานดันเบาะสูงไปนิด ปลายเท้าแตะที่ปั่น แบบว่าไม่เต็มเท้า งั้นก็ต้องรีบเข็นไปปรับเบาะลง แต่ห้องที่เก็บอุปกรณ์ดันเลาะประตู ไม่รู้คนซ่อมจักรยานหายไปไหน ไม่มีปะแจไขปรับเบาะ ทำไง สายแล้ว เอาวะเขย่งปั่นก็ได้ รีบ รีบ

ใช้เวลาปั่นแบบสบายๆ ไปถึงจุดหมายในเวลาแค่สิบห้านาที เริ่มส่งตอนเก้าโมงสิบนาที กระเป๋าสองใบแรกปาเข้าไปสองชั่วโมงกว่า แป๊ะเดียวสิบเอ็ดโมงครึ่งแล้วเหรอเนี๊ยะ ตั้งเป้าไว้เที่ยงให้เสร็จทั้งสี่กระเป๋า คิดปลอบใจตัวเอง ก็ส่งคนเดียวจะให้เร็วขนาดไหน

แล้วโชคไม่เข้าข้างเลยนะ เสาร์นี้ ส่งมันได้ทุกบ้านสิ ไม่มีเว้นบ้านเลย เกือบทุกบ้านมีจดหมาย เข้าบ้านนี้ ออกบ้านนั้น อากาศก็ไม่เป็นใจ แดดเปรี้ยงๆ ยังกะเมืองไทย ลืมทาครีมกันแดดอีก โอ้ยยยยย ทำไงดี เหลือจดหมายในตู้ต้องส่ง อีกสองกระเป๋าใหญ่ๆ

ว่าแล้วก็โทรสายตรงหานิ๊กกี้ บอกฉันต้องส่งให้เสร็จตอนกี่โมง เขาบอกส่งเสร็จก็คือเสร็จ เรารีบบอกว่าเนี๊ยะฉันยังเหลืออีกสองกระเป๋าต้องส่ง ช่วยบอกเวลาสำนักงานปิดด้วย เขาบอกส่งให้เสร็จก่อนบ่ายโมงสี่สิบห้า อ่ะ มีเวลาแค่สองชั่วโมง โอเคลุยต่อเลยงั้น

คิดในใจว่าไม่ทันแน่นอน แต่ก็ต้องรับผิดชอบส่งให้หมดให้เร็วที่สุด คราวนี้วิ่งด้วยเลย ไม่เดินแล้ว เข้าบ้านนั้น วิ่งออกบ้านนี้ จักรยานจอดทิ้งไว้ แล้วหอบจดหมายที่เหลือใส่กระเป๋า รีบส่งอย่างบ้าคลั่ง

แดดร้อน หน้าไหม้ (รู้สึกได้) มองแขนสองข้างที่พ้นเสื้อแขนสั้นออกมา ดำเมี่ยม เออ ไม่สนแล้ว

ระหว่างรีบๆ ก็มีคนมาถามทางมั่ง มาขอหนังยางที่เราใช้รัดจดหมาย พอส่งเสร็จเราก็เก็บใส่กระเป๋าไว้ เพราะถ้าทิ้งไปก็เป็นขยะบนพื้น ก็มีลุงคนนึงวิ่งมาขอ หยิบให้กำมือนึง ถามพอไหม มีการถามกลับว่าเธอมีเท่านี้เหรอ อ่ะหมายความว่าอยากได้อีก จัดให้ แล้วรีบๆไปไกลๆนะลุง ฉันรีบ (คิดในใจอีกแหล่ะ)

บางคนก็พยายามจะหยุดเราเพื่อขอบคุณ เราก็ยิ้มตอบให้ แล้วรีบตัดบนว่า See you later แล้ววิ่งปู๊ดออกมาโดยเร็ว

เหนื่อยอ่ะ หาอะไรเข้าปากหน่อย เหมือนจะหน้ามืด เพราะตากแดด พอเดินเข้าร่มชายคาบ้านนั้น ออกไปบ้านนี้ สลับแดด กับร่มเงา โอยยยย ทำไมตามันพร่าๆ ลายๆ ฟะ หาน้ำดื่มซักหน่อย น้ำดันเหลือแค่ก้นขวด ไม่พอดับกระหาย ดีที่ได้ลูกอมช่วยชีวิต ไม่งั้นล้มพับหน้าบ้านใครซักหลังหล่ะ

ส่งเสร็จปาเข้าไปบ่ายโมงสี่สิบห้าพอดี ไม่รู้ว่าเที่ยวหลังส่งเร็วได้ยังไง แต่ก็เสร็จอ่ะ ก็รีบปั่นกลับสำนักงาน ขากลับก็ไปได้ช้าหน่อยเพราะขึ้นเนิน กับหมดแรงแล้ว

มียายคนนึง เห็นเราปั่นจักรยานมาแต่ไกล แกหยุดเดิน พอรถเราผ่าน แกก็อยากทัก Are you a postwoman? Yesssssssssssssssss see ya bye :P ไม่หยุดคุยด้วยหรอก รีบกลับสำนักงาน

ปั่นๆ อยู่ก็คิดในใจ ตูไม่ทำแล้ว ส่งเสร็จช้าแบบนี้ ปาไปห้าชั่วโมง เสร็จช้าหรือเร็วก็ได้จ่ายสี่ชั่วโมง แล้วมันจะคุ้มกันไหมเนี๊ยะ เพราะส่งคนเดียวไม่มีทางเสร็จเร็วอย่างแน่นอน ได้ไม่คุ้มเสีย เสียกระมัง
อ่ะ รีบกลับสำนักงาน ไปแจ้งลาออกกับหัวหน้าแล้วกัน แจ้งล่วงหน้าอาทิตย์เดียว แล้วก็ออก แต่พอมาถึงหน้าสำนักงานตอนบ่ายสองห้านาที อ้าวทำไมประตูใหญ่ปิดเกือบสนิท มีรถยนต์หนึ่งคันจอดขวางอยู่ และมอเตอร์ไซด์อีกหนึ่งคัน พร้อมกับลุงหรือพี่ไม่รู้ พนักงานอีกสามคนรออยู่ที่ประตู

นั่นหมายความว่าพนักงานคนอื่นๆเขากลับบ้านไปกันหมดแล้ว พี่ๆ (เรียกพี่แล้วกัน อุตส่าห์รอ) ทั้งสามมีหน้าที่ปิดประตู ก็อยู่รอเราคนเดียว พี่คนนึงรีบบอก เราโชคดีมากเลย เพราะเขาจะไม่รอแล้ว

เรารีบขอบคุณ แล้วรีบปั่นเอาจักรยานไปเก็บ เชื่อไหม ลานจอดรถของพนักงานที่มีกว่าห้าสิบกว่าที่ ตอนเช้าเอารถมาจอดเต็มเอี๊ยด ตอนนี้ว่างเปล่า มีรถเราแค่คันเดียวจอดอยู่ เฮ้ยยยยย ว่าแล้วก็รีบวิ่งเอากระเป๋าเปล่าสี่ใบ พร้อมกุญแจตู้กะกุญแจจักรยานไปคืนให้เขา แล้วก็รีบวิ่งไปสตาร์ทรถออกมาแทบไม่ทัน สรุป หัวหน้าก็ไม่ได้เจอ เอาไงดีหล่ะเนี๊ยะ จะสู้ต่อ หรือ ล้มเลิกดีน๊า

กลับถึงบ้านเล่าให้สามีฟัง บลาๆๆๆ สามีปลอบใจ และบอกให้ลองอีกซักตั้ง เพราะนี่แค่ครั้งแรกที่ส่งเอง เสาร์หน้าอาจจะเร็วกว่านี้ก็ได้ ก็เหมือนจะคล้อยตามสามี เพราะเราชอบนะ ถ้าไม่มีเรื่องของเวลามากำหนด แต่พอส่องกระจกเห็นเหมือนฝ้ามันจับสองโหนกแก้มเท่านั้นแหล่ะ ไม่ต้องคิดตรึกตรองอะไรมันแล้ว จะโทรไปลาออกมันวันจันทร์นี้หล่ะ

Create Date : 23 พฤษภาคม 2553

Last Update : 23 พฤษภาคม 2553 5:19:15 น.

7 comments

Counter : 700 Pageviews.

[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]

โดย: นนนี่มาแล้ว

วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:6:15:43 น.

สวัสดีตอนเช้าๆ วันหยุดจ้า ^__^

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:43:54 น.

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ

เอมี่ว่างานท้าทายมาก

อยากให้ทำต่อนะคะ เวลาที่ได้รับจดหมาย มักจะนึกขอบคุณน้าปณ.เสมอๆ

ทั้งๆที่ไม่เคยเจอตัวสักที

วันแรกๆก็อย่างนี้แหละคะ เค้าคงจะรับน้องใหม่หนะคะ อย่าท้อแท้น้า....

โดย: amykittenish

วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:10:16 น.

สวัสดีทุกคนที่แวะมาทักทายค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ บุญรักษาค่ะ

โดย: sawadeeuk

วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:41:40 น.

นึำกภาพออกเลย ตอนนี้ที่นี่ แดดแรงงงงง มากกกกก
เมื่อวานสามีไปทำงานเหมือนกัน กลับมาหน้าแดงซ้าาา
สู้ๆนะคะ เอาหมวกไปใส่ได้ปะ เห็นนายไปรษณีย์บางคนใส่แว่นกันแดดด้วย ส่วนกุงเกงใส่แบบขาสามส่วนเอาอะ

แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราล้มเหลวนะ จิงๆ

คนเราเหมาะกับงานต่างกันไปนะ พยายามทำให้ดีที่สุดแล้วกันนะคะ ถือว่าได้ประสบการณ์ จะมีผู้หญิงไทยสักกี่คนที่ได้สัมผัสงานแบบนี้ สู้ๆ

โดย: AccessError

วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:58:54 น.

พี่นกหลังไมค์ไปขอบคุณแล้วนะคะ เพราะเข้าหน้าบล็อคพี่ไม่ได้

กำลังใจดีๆมากมายแบบนี้ ขอสู้ต่อจนกว่าจะไม่ไหวจริงๆค่ะ สู้สู้

โดย: sawadeeuk

วันที่: 24 พฤษภาคม 2553 เวลา:4:03:14 น.

โดย: chokun123

วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:55:19 น.