เสาร์นี้อากาศแย่มากๆ ดูพยากรณ์อากาศ บอกว่าจะมีฝนตกปรอยๆ ฟ้าครึ้มและเมฆเยอะ และทุกอย่างก็เป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้ งานนี้ก็เลยได้ใส่เสื้อกันฝนกันจริงๆซะที

ไปถึงที่ทำงานตามปกติ ลงเวลา แนะนำตัวกับคนเทรนงานคนใหม่ นามว่าพอล

วันนี้ขอเล่าเรื่องของลุงพอลซะส่วนใหญ่ เพราะงานที่ทำไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย นอกจากสภาพอากาศแย่ๆ แต่พอได้ออกไปปฏิบัติงานจริงๆแล้วก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดแฮะ เอ๊ะ ยังไง

พอล เป็นลุงแก่ๆ อายุห้าสิบแปดปี สวมแว่นตา ไว้ผมรองทรงยาว ผมสีดอกเลา รูปร่างผอมแห้ง ให้นึกถึงภาพนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องในหนัง เขานี่แหล่ะ ถอดแบบออกมาเลย

หลังจากได้พูดคุยกัน ได้ความว่าจริงๆแล้วเขาเคยทำงานเป็นอาจารย์สอนพิเศษด้านศิลปะ พวกภาพวาด ตามวิทยาลัย แต่ได้ทำการเกษียณก่อนกำหนดเมื่อสามปีที่แล้ว และได้ออกตลุยแอฟริกาหนึ่งเดือนตามความใฝ่่ฝัน ว่าครั้งหนึ่งในชีวิตจะต้องเหยียบผืนแผ่นดินนั้นให้ได้ แล้วเขาก็ทำให้ฝันนั้นเป็นจริง

แต่พอตื่นจากฝันเขาก็พบว่าตัวเองกลับมาอังกฤษและเงินที่ได้จากการเกษียณก่อนกำหนดไม่พอยาใส้ เพราะงั้นเลยผันตัวเองมาทำอาชีพบุรุษไปรษณีย์ที่นี่ ได้สามปีแล้ว

เขาอธิบายว่าสมัยเขาทำงาน เขาไม่ได้ทำงานประจำแบบเต็มเวลา (ฟูลไทม์) เป็นแค่อาจารย์สอนพิเศษแบบพาร์ทไทม์ ประมาณว่าอารมณ์ศิลปินว่างั้นเถอะ

ดังนั้นพอเกษียณเงินที่ได้จากรัฐบาลจึงได้น้อย เฉลี่ยกันไปกับภาษีที่ถูกหักตอนสมัยที่ทำงาน และเขาไม่ได้ทำ Private pension และกว่าจะได้เงินช่วยเหลือจากรัฐบาลซึ่งคนประเทศนี้ทุกคนเมื่ออายุครบ หกสิบห้าปีทุกคนจะได้รับ ก็อีกตั้งนาน เพราะเขาเพิ่งห้าสิบแปด ระหว่างรอให้ครบหกสิบห้า ก็ต้องทำงานหาเลี้ยงตนเองกันต่อไป

เขาบอกว่าเขาคิดถึงงานสอน แต่ถ้าให้กลับไปทำที่เดิมก็ทำได้ แต่ก็รู้สึกตะขิดตะขวางใจที่จะต้องกลับไปเจอเพื่อนร่วมงานเก่าๆ ที่ไม่ค่อยถูกกัน กลัวโดนกระแนะกระแหน ว่างั้น

ลุงเป็นขาใหญ่ของเขตที่เราทำงาน ที่เรียกขาใหญ่ เพราะลุงอธิบายว่าเขตนี้เขารับผิดชอบส่งจดหมายจันทร์ ถึงศุกร์ เพราะงั้นบ้านไหน เป็นใคร อยู่ซอกซอยไหน แกรู้จักหมด

จากที่ทำงานกับแก เราก็เริ่มเข้าใจที่แกบอกท่าจะจริง เพราะเดินเดินส่งจดหมายด้วยกัน ลุงก็เล่าว่าบ้านนี้แกเคยโดนสุนัขงับน่อง แล้วตอนโดนงับเจ้าของก็อยู่ด้วย เราก็ถามว่าเฮ้ยแล้วลุงทำไง เอาเรื่องเขาไหม ลุงบอกงับไม่เจ็บ แล้วอีกอย่างรู้จักกันเลยไม่เอาความ (เกี่ยวกับเป็นขาใหญ่ไหมเนี๊ยะ)

อีกบ้าน แกบอกเอาจดหมายไปส่งหลังนี้ให้หน่อย บ้านนี้เป็นหญิงไม่สาว แต่โสด แกบรรยายสรรพคุณให้เรียบร้อย ตอนแกมาทำงานเขตนี้ใหม่ๆ ลุงส่งจดหมายผิดบ้านเลขที่ให้เธอ ผู้หญิงคนนี้ก็เลยโทรไปสำนักงานใหญ่ รายงานเจ้านาย ทำให้ลุงโดนนายต่อว่า แล้วเธอทำท่าทางไม่ชอบลุงอยู่นาน แต่ตอนนี้เธอโอเคแล้ว ไม่มีปัญหากัน เราไม่ได้ถามว่าเคลียร์กันยังไง ถ้าเขาโอเคกันแล้ว ก็คงโอเค

ว่าแล้วเราก็เอาจดหมายไปใส่ช่องรับจดหมายตรงประตูบ้านของเธอ กำลังเดินจะไปอีกบ้าน ผู้หญิงวัยกลางคนรีบเปิดประตูออกมา พอเห็นหน้าเราทำหน้าตาผิดหวัง แล้วก็รีบพูดว่า อ้าว เธอมาช่วยเขาทำงานเหรอ เราก็เลยรีบตอบกลับไปว่า ใช่ฉันจะมาทำหน้าที่ส่งจดหมายทุกวันเสาร์ เธอก็กล่าวขอบคุณแล้วก็ปิดประตู มันยังไงวะ พอเจอลุง เราก็บอกลุงว่าเธอถามหา ลุงบอกเหรอ แล้วก็ทำหน้ายิ้มๆ มันยังไงวะเนี๊ยะ

และแล้วก็วนมาถึงบ้านที่เราเกือบเจอสุนัขกัด เราเดินไปด้วยกันกับลุงก็เห็นว่าตรงช่องประตูเล็กๆข้างล่างมีกระดาษแข็งแผ่นบางปิดไว้ คิดในใจไรวะ คราวที่แล้วไม้กระดานที่ทำจากไม้อัดบางๆ ยังเอาไม่อยู่ คราวนี้กระดาษแข็ง ไม่เม็คเซ้นต์เลยอ่ะ เลยบอกลุงว่าบ้านนี้อันตราย เสาร์ก่อนฉันเกือบแย่

ลุงบอก บ้านนี้คนแก่ผู้หญิงอยู่กับลูกสาวสองคน และสุนัขอีกตัว บ้านนี้เหม็นมากๆ อันนี้เห็นด้วยเพราะหน้าบ้านก็อึสุนัขเต็มเลย อย่างกะกับดักระเบิดตามตะเข็บชายแดน แถมในบ้านก็กลิ่นสุดๆ เพราะแค่เปิดช่องรับจดหมายเพื่อหย่อนจดหมาย กลิ่นฉุนๆ ก็ลอยออกมาให้ได้ดมกันเลยทีเดียว ลุงนี่รู้ลึกรู้จริง จริงๆ

คราวนี้เป็นแฟลต ลุงบอกให้เราไปส่งจดหมายให้ห้องนี้ เราก็รับจดหมายมา โหยยยยยยยยยยยย ไรฟะ หน้าซองจดหมาย มีแต่คำว่า ฉันรักเธอ เต็มไปหมด แถมรูปหัวใจที่วาดขึ้นเองอีกตรึม

ลุงรีบสำทับอย่างคนรู้ลึก รู้จริงว่า ผู้ชายซึ่งเป็นนักโทษอยู่ในคุก เขาเขียนจดหมายรักถึงแฟนสาวที่พักอยู่ห้องนี้ อ่ะ ส่งจดหมายจากนักโทษชายถึงคนรักของเขา คิดในใจถ้าตูทำหาย หรือส่งไม่ถึงมือผู้รับ ในอนาคตเราจะมีปัญหาตามมาไหมเนี๊ยะ

เสียดายอัพเดทช้าไปหน่อย เพราะว่าหลายๆอย่างไม่เอื้ออำนวย ทำให้ข้อมูลบางส่วนที่อยากเขียนเล่าขาดหายไป ดังนั้นก็ขอจบแบบดื้อๆ ว่าวันนี้เสร็จงานเร็ว เพราะจดหมายไม่เยอะ และไม่เหนื่อยเลย แม้ว่าอากาศจะแย่มากๆ ถ้านั่งมองออกมาจากในบ้าน แต่พอได้ทำงานอยู่ข้างนอกจริงๆ มันไม่ได้แย่อย่างที่คิด กลับเย็นสบายๆด้วยซ้ำไป ฮ่าๆๆๆ

Create Date : 15 พฤษภาคม 2553
Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 5:20:44 น.		0 comments
Counter : 634 Pageviews.
Share Tweet