|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
14 มิถุนายน 2551
|
|
|
|
ศิราณีจำเป็น
เรื่องของคุณตาลองของ ภาค 2 ติดไว้ก่อนนะ ไว้มีอารมณ์เขียน แล้วจะมาเล่าให้ฟังต่อ ตอนนี้ขอขัดจังหวะ เขียนเรื่องที่อยากจะเขียนก่อน ที่ทำงานนอกจากเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยของคนไข้แล้ว ก็มีปัญหาของคนที่ทำงานปนอยู่ด้วย บางครั้งก็เห็นว่าคนนู้นคนนี้มีปัญหา แต่พู่ไม่เคยไปถามไถ่จากเจ้าตัว หรือจากเพื่อนร่วมงานคนอื่น ไม่ใช่ไม่ใส่ใจ แต่ไม่อยากไปละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของใคร คิดง่าย ๆ ว่าเป็นเรา ถ้ามีปัญหาเอง แล้วมีคนมาถาม ก็อาจจะต้องจำใจตอบ พู่คิดเอาเองว่าถ้าเขาอยากเล่า ก็คงเล่าเอง คนรู้มากคนก็มากความ ส่วนมากมีเรื่องคับข้องใจอะไร ก็จะเล่าสู่กันฟังอยู่สองคนคือพู่กับเพื่อนญี่ปุ่น รู้กันเองว่าเราสองคนจะเงียบ ๆ ไม่ค่อยไปเข้าวงเม้าท์กับใคร ที่ใช้คำว่าไม่ค่อยเพราะ บางสถานการณ์วงเม้าท์เคลื่อนที่ก็มาตั้งอยู่ข้างหูเราเอง
วันหนึ่งขณะที่กำลังทำงานง่วนอยู่กับคนไข้ ก็มีผู้ช่วยพยาบาลสาว Hispanic ตาคมผมดำ ผู้ช่วยของพู่เองล่ะ หน้าหมองมายืนตาละห้อย เกาะรถเข็นจ่ายยา พู่ก็นึกว่าเขามีปัญหาอะไรกับคนไข้ เพราะไม่เคยมีประวัติว่าน้องเขาจะมาปรึกษา หรือเล่าเรื่องส่วนตัวให้พู่ฟัง
“ยูเคยทะเลาะกับแฟนมั้ย”
จะมาไม้ไหนหว่า ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง เจ้านาย ยังเคยทะเลาะเลย จะเรียกให้ถูกคือ ทะเลาะกับเขาไปทั่ว แล้วแฟนจะเหลือเหรอ
“เคยสิ”
“แล้วแฟนยู เคยนอกใจไปมีคนอื่นมั้ย”
เอาแล้วไง เริ่มมองเห็นเงาลาง ๆ แล้วว่า งานนี้ได้เป็นศิราณีแน่เลย สมัยเรียนนี่พู่เป็นศิราณีประจำกลุ่มเลยนะ ไม่ได้ให้คำปรึกษาดีเด่นอะไรหรอก แต่นั่งฟังนิ่ง ๆ เก่ง คนทุกข์ใจส่วนมาก อยากพูดอยากระบาย เราก็นั่งฟังไปเรื่อย ๆ เพื่อนน้ำตาไหลมา ก็คอยเช็ด หรือคอยส่งกระดาษทิชชูให้ หรือไม่ก็นั่งตบบ่ามันสองสามที เรียกสติ
“ไม่มีนะ” หรือมี แต่พู่ไม่รู้ พู่ก็ถือว่าไม่มี
“ดีเนอะ”
น้องเขาพูดได้เท่านั้น ไม่ต้องรอให้พู่ถามอะไรมาก เรื่องราวต่าง ๆ ก็พรั่งพรูออกมา น้องเขายังเด็ก อายุเพิ่งจะยี่สิบ ถ้าเป็นเมืองไทยก็ยังเป็นนักศึกษาอยู่เลย แต่สาว ๆ ที่นี่มีชีวิตนอกเหนือตำรา เป็นผู้ใหญ่เกินตัว ออกมาทำงาน เรียนไปด้วย ใช้ชีวิตอยู่กินกับแฟนไปด้วย ด้วยวัยเพียงยี่สิบ แต่น้องก็มีลูกเล็ก ๆ สองคน ผู้ชายคน ผู้หญิงคน เขาเคยพาลูกมาที่ทำงาน ลูกสาวยังเดินเตาะแตะ พูดไม่ได้เลย ท้องกลมป็อก ตัวเป็นปล้อง ๆ หน้าตาน่ารักน่าชัง
น้องกับแฟนเป็นคู่หมั้นกันอยู่ มีแผนจะแต่งงานกันภายในปีสองปีหน้า เรื่องที่เกิดขึ้นก็คือ ผู้ชายมีผู้หญิงคนอื่น ๆ ไปทั่ว น้องเขาจับได้มาหลายที แต่ก็ให้อภัยมาตลอด พร้อมกับคำสัญญาของฝ่ายชาย ว่าจะไม่ทำอีก จนครั้งสุดท้ายก็คือฝ่ายชายดันไปยุ่งกับเพื่อนของน้องเขา งานนี้ก็เข้าตำราเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด มันก็เลยเหมือนฟางเส้นสุดท้าย
คำถามที่น้องเขา ถามพู่ก็คือ
“ถ้าเป็นยู ยูจะทำยังไง”
ตอบได้ง่ายมาก แต่ตอบไปแล้ว จะกลายเป็น สร้างความร้าวฉานเป็นงานของเรา หรือเปล่าอ่ะ
ในใจพูดว่า : ถ้าเป็นตัวเอง ก็คงเลิก ไม่เห็นประโยชน์อะไรที่จะอยู่ต่อ
ปากพูดว่า : “ยูลองถามตัวเองก่อนนะ ว่ายังรักอยู่หรือเปล่า แล้วที่สำคัญลูกอีกสองคนนี่ล่ะ คิดให้หนักก่อนจะตัดสินใจอะไรลงไป”
“รัก แต่ตอนนี้มันหมดแล้ว มันไม่เหลือแม้แต่ความรู้สึกดี ๆ”
น้องเขายืนกรานว่า ลูกสองคนเขาเลี้ยงเองได้ พู่ก็ถามว่า ถ้ามาทำงานแล้วใครจะช่วยดูลูก ใครจะไปรับส่งลูกจากสถานรับเลี้ยงเด็ก น้องบอกจะไปฝากให้แม่ช่วยเลี้ยง เพราะตัวน้องเขาเอง นอกจากทำงานแล้ว ก็ยังเรียนพยาบาลควบไปด้วย พู่ก็บอกว่าแล้วลำพังรายได้ตัวเองคนเดียว จะพอค่าใช้จ่ายต่อเดือนเหรอ น้องเขาก็ยืนยันว่าเขาต้องทำได้
เวลาผ่านไปอีกอาทิตย์ จนมาเข้าเวรตรงกันอีก เห็นน้องเดินแบบขาลาก ๆ เดินไปทุบขาตัวเองไป พู่ก็พาลสงสัยว่าน้องเป็นอะไร สรุปก็คือน้องทำงานสองกะค่ะ ทำมาตั้ง 6 โมงเช้า แล้วลากต่อกะบ่าย ไปออกเอาประมาณเที่ยงคืน น้องบอกว่าเมื่อยขามาก เดินจนจะเดินไม่ไหวแล้ว แถมยังไม่สบายอีก ก็เพราะทำอย่างนี้มาหลายวันแล้ว ร่างกายคงพักผ่อนไม่พอ ไหนจะต้องดูลูกและไปเรียนอีก และน้องคงต้องทำไปอีกไม่รู้ถึงเมื่อไหร่ เพราะน้องเขาเลิกแล้วกับแฟนแล้ว แฟนไปแต่ตัว ขนข้าวของกลับไปอยู่กับแม่ ทิ้งลูกไว้สองคนให้ผู้หญิงเลี้ยง
“ถ้าไม่ทำ จะเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงลูก” นี่คือคำตอบสั้น ๆ ที่น้องตอบ ตอนพู่ปรามให้ลดชั่วโมงทำงานลง
เห็นน้องแล้วสงสารอ่ะ นี่คงเป็นอีกหนึ่งชีวิตของ single mom ชีวิตที่เลือกจะเป็น จริง ๆ จะเรียกว่าเลือกก็ไม่ถูกสักทีเดียว มันเหมือนถูกบีบให้เลือก ใครจะทนอยู่ ถ้าอีกฝ่ายขาดความรับผิดชอบ ทำแต่เรื่องให้เจ็บช้ำน้ำใจ ตามธรรมดาผู้หญิงน่ะเป็นเพศที่อดทนจะตาย เรื่องเล็กน้อยก็ทน เห็นแฟนไปมีอะไรกับคนอื่น น้องเขาก็หรี่ตาทำเป็นมองไม่เห็นมาตั้งนาน อย่างนี้ล่ะมั้งที่เขาเรียกว่าความรักทำให้คนตาบอด
Create Date : 14 มิถุนายน 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 14 มิถุนายน 2551 16:49:29 น. |
Counter : 869 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: โยเกิตมะนาว IP: 117.47.141.72 14 มิถุนายน 2551 17:26:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภัทร IP: 68.79.154.94 19 มิถุนายน 2551 0:50:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: yoko 20 มิถุนายน 2551 8:13:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Escobar 22 มิถุนายน 2551 23:18:05 น. |
|
|
|
| |
|
|
ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา |
|
|
|
|