BlogGang.com : : ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา : แต๊ะอั๋ง เจตนาหรือไม่เจตนา

แต๊ะอั๋ง เจตนาหรือไม่เจตนา

ในหน้าที่การงาน มีใครเคยโดนแต๊ะอั๋งบ้าง จะเป็นประเภทแบบรู้ตัวว่าพอโดน แล้วด่ากลับทันที หรือโดนแล้วเพิกเฉย หรือโดนแล้วไม่แน่ใจว่า เอ๊ะ...ตูคิดไปเองหรือเปล่าวะเนี่ย จะด่าเขาก็กลัวโดนสวนกลับ ว่า

"อี๋...ไม่สวยแล้วยังคิดไปเองเป็นตุเป็นตะอีก"

ตอนเนี้ยกำลังรู้สึกว่าตัวเองเข้าพวกประการสุดท้ายที่สุดเลย แต่บวกเข้าไปกับน้ำท่วมปากด้วย ไม่รู้จะพูดยังไงดี

ถ้าเป็นประเภทเจอโรคจิตตามรถไฟเรือเมล์อะไรก็ว่าไปอย่าง ด่ามันไปเลยค่ะสาว ๆ อย่าอาย ส่วนตัวเคยขึ้นรถเมล์ แต่ไม่ค่อยมีใครมาเสียดสีหรอกค่ะ คือว่าพู่มีใบหน้าเป็นอาวุธ มีแต่คนใกล้ตัวมาเล่าประสบการณ์เลวร้ายให้ฟัง

รายแรก น้องหอยทากของพู่เอง ขึ้นรถเมล์เล็กแล้วมือโหนราวรถเมล์ อยู่ ๆ ก็มีหนุ่มกลัดมัน คว้าหมับเข้าที่ท่อนแขนแล้วบีบ (อธิบายให้เห็นภาพนิดนึง ว่าเป็นช่วงแขนที่ถ้าคนเบ่งกล้าม แล้วกล้ามจะขึ้นตรงนั้นน่ะค่ะ) ในขณะที่น้องทากกำลังมึนงง ชายหื่นก็โดดรถเมล์ลงไปแล้วค่ะ

รายที่สอง เพื่อนพู่เอง ดีกรีความสวยเธอก็ไม่ธรรมดาขนาดเป็นลีดเดอร์ เป็นดรัมเมเยอร์ งามเตะตาขนาดที่อดีตนักร้องดังค่ายอากู๋มาจีบก็แล้วกัน เธอขี้นรถ ปอ. แล้วมีชายหื่นชะตาขาดมาถูไถเธอค่ะ ในขณะที่รถ ปอ. เงียบสงัด ก็มีเสียงแหวกอากาศ ดังชัดถ้อยชัดคำ

"กรุณาเอาอวัยวะเพศของคุณ ออกไปจากตัวฉันด้วย"

ทุกสายตาบนรถเหลียวมามองชายหื่น ซึ่งก็ตามฟอร์มทนอายไม่ได้ โดดหนีลงรถไปตามฟอร์ม พู่นะอยากจะมอบโล่ให้เพื่อนตัวเองจริง ๆ เลย ในฐานะ แกแน่มาก

อ๊ะ...ออกทะเลอีกแล้ว วกกลับเข้าเรื่องตัวเอง พู่มีคนไข้ชายอยู่คน แกเป็นคนไข้ long term ก่อนที่พู่จะย้ายมาทำ TCU ก็เคยดูแลแกมาก่อน แกเป็นเบาหวาน เส้นเลือดในสมองแตก ทำให้ร่างกายข้างนึงไม่รู้สึกรู้สาอะไร บวกกับโดนตัดขาไปด้วยหนึ่งข้าง อายุก็จัดว่าเลยวัยกลางคนไปไม่มากเท่าไหร่ แกค่อนข้างเจ้าอารมณ์ฉุนเฉียว ปากจัดเหมือนกันนะ ไม่พอใจใครแกโพล่งออกมาตรง ๆ เลย พู่กลัวปากแกเหมือนกัน

แต่...แกใจดีกับพู่ค่ะ ให้ทำอะไรแกทำ ไม่เคยเร่ง ไม่เคยโกรธ ยอมรับยารับ treatment เป็นคนสุดท้าย ซึ่งถือว่าทำให้พู่เบาใจ เพราะปกติมีแต่คนไข้เร่งซ้ายเร่งขวา เร่งจนตูอยากมีมืองอกออกมาซะสิบมือ หัวงอกออกมาซะสี่หัว จะได้ทำได้ทันใจทุกคนเลย

คนไข้คนนี้แกชอบมาเกริ่นว่าแกชอบสาวเอเชีย เอาแล้วไงเป๊คเลยตู แต่ก่อนมีสาวเอเชีย (ญี่ปุ่น) อีกคน ตอนนี้เหลือสาวไทยอยู่คนเดียว แกบอกว่าแกเคยมีแฟนเป็นคนฟิลิปปินส์ ชอบมาหยอดคำหวานใส่ หยอดมันทุกวันไป เซ้นส์มันบอกว่าแกแปลก ๆ อย่างมากพู่ก็ทำหน้าโง่ใส่ คือทำหน้าเอ๋อเข้าไว้ ประมาณว่าจะพูดอะไรก็พูดมาเถอะ ตูไม่รู้เรื่อง

แซวด้วยวาจาไม่ได้ผล แกเลยเปลี่ยนกลยุทธ์ใหม่

คราวนี้ แกชอบมาโผล่ข้างหลัง หลายทีแล้วที่ยืนทำงาน ทำอะไรอยู่แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว คุณคนไข้คนนี้แกใช้นิ้วกรีดลากผ่านกลางหลัง จากกระดูกโปน ๆ ต้นคอน่ะค่ะคุณขา ลากลงมาถึงแผ่นหลังช่วงล่างหน่อย

นึกในใจ "จะทำอะไรวะเนี่ย จะปลดตะขอเสื้อในตูหรือไง" ถ้าเป็นชายหนุ่มอื่น ๆ ในสถานการณ์ปกติ อาจมีตบ แต่เขาเป็นคนไข้อ่ะ หนแรกคิดว่าแกคงแหย่เล่น ทำไมมันมีหนสอง หนสาม หนสี่วะ

กรี๊ดดดดด ตูไม่ชอบอย่าทักทายกันวิธีนี้ได้มั้ย คนไทยถือ ถ้าวันนึงเกิดบ้า แล้วหันไปตบคนไข้ขึ้นมา พู่จะโดนไล่ออกแถมโดนฟ้องร้องมั้ยเนี่ย

ผ่านจากคนไข้ชายรายนี้ไป มีอีกค่ะ รายนี้เป็นแฟนคนไข้หญิงที่ผ่าเข่า เขาก็มาเยี่ยมแฟนเขาทุกวันน่ะนะ คู่รักคู่นี้สวีทค่ะ นอนกอดจูบกันประจำ เปิดห้องเข้าไปทีไร แกก็ยังจูบกันไม่เลิก พู่ก็หน้าม้านเดินออกมา แฟนคนไข้เคยเรียกให้พู่หยุด แล้วก็จูบกับแฟนโชว์ หัวเราะกันคิกคัก

อืมม์...จะให้ตูอยู่ดูทำไมเนี่ย เด๊ะเด๊ะ ไม่ต้องมาโชว์หรอก

คุณพี่คนนี้มาในแนว appreciation คือซาบซึ้งใจมาก กับบริการที่แฟนแกได้รับ การกอดกับคนไข้หรือญาติคนไข้ที่นี่ถือว่าเป็นเรื่องปกติเลย ส่วนใหญ่เวลาทีคนไข้จะกลับบ้านแล้ว เขาจะมากอดขอบคุณที่ช่วยดูแลเขา จะเป็นการกอดแบบหลวม ๆ หรือกอดแบบธรรมดา

แต่อีตาคุณพี่ แกทำเนียน วันหนึ่งแกจะกลับบ้าน ซึ่งเป็นการกลับบ้านรายวัน (แฟนแกยังไม่ออกนะคะ) แกมาลาค่ะ แถมบอกว่าขอกอดขอบคุณหน่อย แล้วแกก็คว้าตัวสาวงามอ้อนแอ้น (หนักประมาณร้อยโล) เข้าไปกอดแน่น ๆ แบบ press against chest เลยค่ะ ให้ความรู้สึกว่าโดนแต๊ะอั๋งเต็ม ๆ ทุกวันนี้กลิ่นน้ำหอมพี่แกยังติดจมูกอยู่เลย

วันหลังแกจะกลับ แกก็มาวิธีเดิมอีก พู่รู้แกวมักจะเดินหนีแกเข้าห้องคนไข้คนอื่นไปเลยค่ะ คือหนีแกในระยะร้อยเมตร

ปล. มารยาทในการกอดหรือจับมือกับฝรั่ง ชายหนุ่มทั้งหลายรอผู้หญิงส่งมือให้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะกลายเป็นการแต๊ะอั๋งไป (ยกเว้นในเรื่องของธุรกิจ ที่ฝ่ายชายยื่นก่อนได้แบบเป็นพิธีการ) แล้วถ้าจับก็จับให้แน่นพอสมควร การ shakehand แบบหลวม ๆ จะเป็นการเสียมารยาทไป

ถ้าผู้หญิงส่งมือให้ในลักษณะให้จูบมือ (ซึ่งไม่ค่อยมีแล้วมั้ง แต่สุภาพบุรุษรุ่นเก่ายังทำอยู่) ก็อย่าลังเลจูบหลังมือเขาไปค่ะ โดยใช้ริมฝีปากจูบหลังมือ

ส่วนผู้หญิงก็ส่งมือให้ชายหนุ่มก่อนได้เลยค่ะ ไม่ต้องคิดมาก มันเป็นมารยาทของเขา เพราะถ้าคุณไม่ยื่นมือให้เขาก่อน ชายหนุ่มที่รู้ธรรมเนียมมารยาท ก็จะไม่ยื่นมือมา shakehand กับคุณหรอกค่ะ ยกเว้นไอ้พวกทำมึน

Create Date : 19 เมษายน 2552

Last Update : 19 เมษายน 2552 18:37:50 น.

7 comments

Counter : 663 Pageviews.

โห แต่ละคนนี่มันน่าจริงๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นคนไข้หรือญาติคนไข้ สงสัยมีเฮนะคุณพู่

ส่วนตัวเราขึ้นรถเมล์ก็เคยโดน ยิ่งสมัยสาวๆ (เด๋วนี้เริ่มแก่ไม่มีใครมายุ่งแล้ว 555) โดนประจำ ไอ้เราก็ก๋ากั๋นค่ะ พกมีดคัตเตอร์ติดตัว แรกๆก็ขอพิจารณาก่อนว่าโดยเจนตนาหรือแค่รถเบรคจริงๆ แต่ถ้าพบว่าเป็นเจตนาที่ไม่ดี อิชั้นจะเริ่มตั้งป้อมค่ะ ศอกคืออาวุธที่ดีอย่างนึง ถองเข้าไปแบบไม่ต้องเกรงใจมัน ถ้ายังไม่ได้ผลอิชั้นจะเริ่มเหยียบตรีนมันเพิ่มเข้าไปอีกอย่าง ถ้ายังหน้าม้านทนได้อีก อิชั้นจะหยิบคัตเตอร์คู่ใจขึ้นมาถือไว้ในมือให้มันรู้แล้วรู้แรดไป พร้อมส่งสายตาไปยังอาวุธคู่กายมัน ทำนองว่าถ้าเมิงไม่หยุดเอง กรูจะเป็นคนหยุดให้ วะฮะฮ่าาาาา

โดย: หัวใจสีชมพู

วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:10:45:49 น.

ตอนแรกมีเรื่องสนุกๆ อ่านซะเพลินเลย

มาจบตรงมารยาทในการสัมผัสซะง้านนนน

ปกติเป็นคนที่มารยาทในการ สัมผัสคนอื่นแย่มากครับ
ผู้หญิงที่รู้จักไม่ว่าเพื่อนคนไหนเป็นโดนข้าพเจ้า"สัมผัส"ต่างๆนานา
จับมือ โอบเอว กอด หอม นอนตัก สนิทหนักๆก็บังคับให้นวด

โดย: Escobar

วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:13:54:37 น.

ส่วนใหญ่จะเจอแบบเจตนามากกว่าค่ะ พอหันไปมองแล้วก็ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สมัยเด็กๆเจอบ่อยเลย แต่พอโตๆก็ไม่ค่อยเจอแล้วค่ะ
คนพวกนี้แย่จังเลยนะคะ

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ

วันที่: 21 เมษายน 2552 เวลา:13:24:51 น.

โรคจิตนี่มีแปลกๆ เนอะ จับต้นแขน (กล้าม) ก็เอา เหอๆ ดีนะเธอคนนั้นไม่เป็นนักมวยหญิง มาจับงี้โดนต้นสวนๆ เอาง่ายๆ

ส่วนสาวสวยคนนั้นแน่มากค่ะพี่พู่ อยากจะมอบโล่ให้จริงๆ

คือตัวหนูนั้นก็พอจะมีหน้าตาเป็นอาวุธอยู่บ้าง แต่ก็ไม่วายโดน แหมมันเจ็บใจ นั่งปอ. นี่แหละ แล้วตื่นแต่เช้า รถไม่แน่น ง่วงด้วยเลยนั่งหลับ แล้วไอ้คนข้างๆ มานั่งตอนไหนก็ไม่รู้ มันจับหนมน๊มค่ะ กรี๊ดดดด จุดยุดถะสาดดเล้ยไอ้นี่

ตอนนั้นยังอ่อนต่อโลกค่ะ ทำไรไม่ถูก หันไปมองหน้ามัน หน้ามันหื่นมาก ใส่แว่นตาดำด้วย กลัวก็กลัว โมโหก็โมโห เลยลุกขึ้น (นั่งอยู่ด้านในติดหน้าต่าง) แล้วเหยียบเท้ามันแรงๆ แล้วเดินออกมา โกรธจนพูดอะไรไม่ออก แล้วมันก็ลงป้ายนั้นเลย เสียดายน่าจะประจานมัน นานๆ มีคนแต๊ะอั๋งที

คนไข้พี่พู่ก็น่าตบค่ะ (อุ้ยลืมตัว) โดยเฉพาะคนที่มาทำปูไต่ไล้หลัง นึกสถานะการณ์พี่ แบบว่าคนไข้อะนะ ทำอะไรเค้าไม่ได้ซะด้วย ดีนะที่พี่ย้ายไปและ ยังไงก็ขอให้แกหายเร็วๆ ละกัน

ส่วนวัฒนธรรมการกอดการจับมือนี่ เหอๆ พี่น่าจะเพิ่มเรื่องจุ๊บแก้มไปด้วยนะคะ

เพิ่งจะมาคลุกคลีกะฝรั่งมังฆ้องได้ไม่นาน ตอนแรกๆ ก็ไม่ชิน ตอนนี้เวลาเจอกันยื่นมือให้ก่อนเลยค่ะ โดยเฉพาะคนที่เคยเจอกันแล้ว เพราะ

ฝรั่งที่เจอบ่อยๆ จะเป็นโซนยุโรปค่ะ ประมาณว่าเป็นเพื่อนกันแล้ว คุณๆ จะจุ๊บแก้มอ่า โดนไปครั้งแรกถึงกับมึน ดีนะไม่ใช่เฟิร์สคิสของอิฉันไม่งั้นมีมวย กะฝรั่งผู้หญิงรับได้ กะฝรั่งพูชาย ยื่นมือให้ก่อนเลย จับมือแล้วทำตัวออกห่างไว้ ตอนนี้ที่คุ้นๆ กันก็จะรู้กันว่าผู้หญิงไทยจะไม่จุ๊บกะใครถ้าไม่ได้มีพันธะทางใจนะคะ (แต่จุ๊บกะผู้หญิงได้ โดยไม่มีพันธะทางใจ และไม่ได้เป็นเลสฯ กรั่กๆ) ส่่่วนการกอด เค้าจะกอดแค่หลวมๆ เพราะเป็นการโอบมาจุ๊บมากก่า เคยบอกเพื่อนว่า นี่ถ้าฉันเป็นผู้ชาย แล้วชอบผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ผู้หญิงคนนี้เค้าเป็นแฟนกับเพื่อนสนิทนาย ฉันจะไปบ้านเพื่อนสนิทคนนี้ทุกวันเลยแหละ จะได้จุ๊บคนที่ฉันแอบชอบบ่อยๆ

เพื่อน

บ้าเหรอ จะมีใครคิดอะไรแบบนั้น

ไม่รู้อ่ะ ตูคิด

สรุป ยื่นมือไว้ก่อนเป็นดี กร๊ากกกก พาออกทะเลแล้วกลับมาทีเดิมได้

บันทึกรักนวลฉวีคิดได้ไงเพ่ ชอบๆ อยากบอกว่าเกิดทันเน้อ เคยได้ยินเรื่องราวพอคราวๆ แต่ของหนูไม่เศร้าขนาดนั้น ออกแนวป๊อปปี้เลิฟจริงๆ คิดถึงแล้วหัวใจกระชุ่มกระชวย เลยมานั่งเขียนไว้เล่นๆ จะได้ไม่ลืม

โม้แยะแย้ว ไปก่อนนะกั๊บ
จุ๊บๆๆ (ซ้าย ขวา ซ้าย สามทีมีโชค)

โดย: พื้นที่สีเขียว

วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:8:45:16 น.

โห เพื่อนพี่พู่เจ๋งมากๆๆๆๆๆค่ะ

ส่วนคนไข้นี่สิ มันดูเจตนานะนั่น

โดย: ae-thymos IP: 125.24.184.185 วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:3:27:01 น.

เอ๋ blog หนูติด lock นะ
ปิดถาวร หรือชั่วคราวจ๊ะ

โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา

วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:17:19:13 น.

เหอ ๆๆๆๆๆ...

ก่อนอื่นขอสวัสดีก่อนนะคะคุณพู่.... และอยากบอกว่าคิดถึงสุด ๆๆๆๆ ไปเลยค่ะ...

......................................

เพื่อนคุณพู่แหล่มมาก ๆ ค่ะ สุดยอดเลย... รัตน์ก็เคยเจอบ่อยมาก ๆ บนรถเมล์แบบนี้.... แต่แบบว่าอายค่ะ ไม่กล้าร้อง...

เคยโดนเอามือล้วงเข้าไปในกระโปรงเลยค่ะ... คนที่ล้วงก็แต่งชุดทหารชั้นผู้ใหญ่เต็มยศเลยค่ะ....แถมยังมาขู่เ้ราอีกนะคะ หากเราตระโตกกระตาก...

เดิน ๆ อยู่ข้างถนนก็โดนค่ะ.... โดนลากเข้ารถไปเลยก็มีค่ะ... แล้วเอาไอ้นั่นออกชัก ๆ พยายามจะทิ่มแทงใหญ่เลยค่ะ... รัตน์ก็กรี๊ด ๆๆๆๆ ดิ้นสุดชีวิตเลยค่ะ.... หลุดออกมาได้ค่ะ.... ยังไม่โดนทิ่มนะคะ 55555555555

บนสะพานลอยก็เจอ... เดิน ๆ อยู่ กระชากไปกอด แล้วเอามือล้วงเข้ามาในเสื้อ ทั้งบีบ ทั้งเค้นเลยล่ะค่ะ

ตะก่อนรัตน์จะเจอบ่อยมาก ๆ ๆ เพราะต้องออกจากบ้านไปเรียนตั้งแต่ตี 4 กว่าน่ะค่ะ....

..............................................

ของคุณพู่นี่ ด้วยหน้าที่มันค่ำอยู่นะคะ เลยโวยวาย หรือทำอะไรไม่ได้มาก... น่าเห็นใจค่ะ.... ยังไงก็สู้ ๆ ต่อไปนะคะ

.... คิดขำๆว่า อย่างน้อยเราก็ยังมีเสน่ห์เน๊อะ 5555555555

.....................................................

คุณพูี่่่สบายดีนะคะ.... ขออภัยค่ะ ที่หายไปนาน แบบว่าภารกิจยุ่งเหยิง บวกกับตัวขี้เกียจเกาะซะแน่นเลยค่ะ... ตอนนี้สลัด.. สะบัดออกไปหมดแล้วค่ะ... เลยกลับมาแล้วค่ะ

มาทั้งส่งความคิดถึงและส่งข่าวคราวด้วยค่ะ....

สบายดีนะคะ... ไม่ได้มาซะนานเลย... หวังว่าคงไม่ว่ากันนะคะ... อิอิ
((มาช้า ยังดีกว่าไม่มา เน๊อะ ๆ))

โดย: largeface

วันที่: 29 เมษายน 2552 เวลา:20:45:43 น.