<<
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
10 กุมภาพันธ์ 2550

คุณลุงโอโม่กับบันทึกวันเหนื่อย ๆ หนึ่งวัน

เพื่อนโทรมาแต่เช้าเลย แล้วก็แปลกที่ตัวเองดันรับโทรศัพท์ พี่แกโทรมาทักทายหอมปากหอมคอ บอกว่าขอเปลี่ยนกับพู่ช่วงบ่าย วันนี้พู่ทำ 2W ส่วนเขาทำชั้นล่าง พู่เลยถามว่าฝั่งที่เขาทำน่ะ East หรือ West ถ้า 1E อาจจะยอมเปลี่ยนให้เพราะคุ้น แต่ 1W คงไม่เพราะไม่คุ้นเลย เขาบอกว่าไม่รู้ว่าจะได้ 1E หรือ 1W ตัดสินใจยากเหมือนกันที่จะตอบปฏิเสธ เพราะไม่ว่าจะ 1E หรือ 1W ก็ไม่น่าทำทั้งนั้นแหล่ะ ชั้นบนแค่ 15 คน ชั้นล่างต้องดูมากเกือบ 2 เท่า (วันไหนดูชั้นล่างก็คนไข้ 25 คนทำตั้งแต่เริ่มกะยันจบ แบบไม่ต้องเบรคเลย ยังทำไม่ทันต้องต่อโอแถมอีกชั่วโมงหรือสองชั่วโมงทุกที) มีคำพูดในหมู่เพื่อนฝูงว่าวันไหนทำชั้นบน ได้ขึ้นสวรรค์

นึก ๆ แล้วจะมาเอาเปรียบตูทำไมฟะ แถมพี่แกยังไม่รู้อีกว่าจะเป็นฝั่งไหน เลยปฏิเสธไปเลยว่าไม่เปลี่ยน พี่แกตอบมาสั้น ๆ "โอเค" แล้ววางหูไปเลย ฟังแล้วรู้เลยว่าไม่พอใจ แต่ช่างเหอะไม่สน เหตุผลที่ตัวเองไม่อยากทำเพราะงานหนักกว่า แล้วเอามาโยนให้คนอื่นนี่นะ ไร้เหตุผลสิ้นดี พู่เองก็ใช่ว่าจะได้แต่ง่าย ๆ เพราะตารางงานคือสลับ ถ้าอาทิตย์นี้ขึ้นสวรรค์ อีกอาทิตย์ก็ตกนรก เออ..อย่างนี้สิค่อยยุติธรรมต่อทุกคนหน่อย

ช่วงประมาณหกโมงเย็น ได้รับโทรศัพท์จากลูกชาย Marion ว่าแม่เขาเสียแล้วที่โรงพยาบาล หลังจากเข้า ICU เมื่อคืน ก็แสดงความเสียใจกับเขา อีกใจนึงก็คิดว่าดีแล้วแหล่ะ เพราะ Marion อายุมากประมาณ 90 กว่า ป่วยมาตลอด ตัวผอมมากจนเหมือนหนังหุ้มกระดูก ทุกวันนี้ก็ได้แต่นอนอยู่บนเตียงโดยไม่ได้ขยับไปไหนเลย แต่ลูกชายเขาน่ารักมากเลยนะ น่าจะอายุสัก 50-60 ได้แล้ว เวลามาเยี่ยมแม่ก็ใส่ jacket เลอะ ๆ เก่า ๆ หน่อย โทรมซอมซ่อ เป็นคนทำงานแบบใช้แรงงาน แต่มาป้อนข้าวแม่ทุกวัน เขาเขียนแปะไว้ข้างเตียงแม่เลยว่า ถ้าวันไหนเขามาไม่ได้จะโทรมาบอก แล้วเขาก็โทรมาจริง ๆ เคยรับโทรศัพท์เขาวันที่มาป้อนแม่ไม่ได้ เขายังฝากฝังให้หาคนไปป้อนข้าวแม่แทนเขาด้วย ถึงคุณลุงจะแต่งตัวขมุกขมอม แต่ความกตัญญูต่อแม่นี่ ทำให้ลุงแกเปล่งประกายเจิดจรัสเป็นโอโม่เลย
คุณลุงขา...คุณลุงเป็นพระสังข์ถอดรูปหรือเปล่าคะ?? หนูเห็นคุณลุงล้อหล่อ

หายากผู้ชายที่ใส่ใจแม่ขนาดนี้โดยเฉพาะฝรั่ง เคยชมเขาตรง ๆ เลยว่าเขาเป็นลูกชายที่ดีมาก คุณลุงบอกว่า "Nice of you for saying that." ไม่ได้ปากหวานชมนะ แต่ชมจากใจจริง ๆ ขนาดลูกชายเขาดีขนาดนี้ เบื้องหลังน่ะเหรอโดนด่ายับจากพยาบาลรุ่นป้าชื่อป้า Grumpy (ฮะ..ฮะ...พู่แอบตั้งให้แกเอง เพราะแกเป็นคนขี้หงุดหงิด อารมณ์เสียได้ทั้งวัน)

"Stupid จะยื้อแม่ไว้ขนาดไหน heart attack มากี่รอบต่อไม่รู้กี่รอบแล้ว กะจะให้แม่อยู่ถึงร้อยปีเลยเหรอไง"

อะไรอ่ะป้า...แม่ใครใครก็รัก จะให้ดูดายปล่อยให้ตายได้ไงฟะ ป้าโหดไปเปล่า


เลิกงานขับรถกลับบ้านก็หลังเที่ยงคืนตามเคย เหนื่อยมากบวกหิวด้วย ทำงานโดยยังไม่ได้กินอะไรเลย กะว่าน่าจะมีที่ไหนเปิดขายอาหารบ้างน่า ขับรถวนไปวนมาหาของกิน ไม่มีที่ไหนเปิดเลย เศร้าจริง ๆ ตู บรรยากาศมันเศร้าดีอ่ะว่าตูมาวนรถทำอะไรเนี่ยดึกดื่นถนนมืดมิดอย่างนี้ ถ้าเป็นเมืองไทยแสงสีหรือร้านโต้รุ่งคงไม่ทำให้เหงาอย่างนี้ บ่อยครั้งที่คิดถึงเมืองไทย..ฮือ..ฮือ..หมูอยากกลับบ้าน สุดท้ายเลยต้องแวะ Cub Foods เหมือน Foodland บ้านเราคือเป็น supermarket ขนาดใหญ่ที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง ได้อาหารกล่องประเภทโยนใส่ไมโครเวฟมาประทังชีวิต กินเสร็จแล้วก็นอนเพิ่มความอ้วนดีจริง ๆ

ก่อนนอนก็เข้าไปอ่านเน็ตตามเคย มีคนถามปัญหาว่าเลิกกับแฟนแล้วทำยังไงถึงจะลืม ถึงจะเลิกรักได้ แหม..คำถามยอดฮิต ถ้ารู้คำตอบแล้วทำได้ก็ทำไปนานแล้ว ตอบในใจดังนี้นะคะว่า

ตั้งแต่วันที่เริ่มรัก ก็ไม่เคยจะเลิกรัก


Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 20:38:38 น. 5 comments
Counter : 856 Pageviews.  

 
เห็นด้วยกะประโยคสีแดงค่ะ..

ปล.เมืองไทยนี้ดี..ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว..ในตลาดโต้รุ่งมีข้าวต้มกุ้ย ยำไข่เค็ม ผัดผักบุ้งไฟแดง ก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ..และอื่น ๆ อีกมากมาย..ฮี่ ๆ..


โดย: i'm not superman วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:34:59 น.  

 
อ่านแล้วเศร้าไปช่วงหนึ่งเลยค่ะ.....

คิดไปได้หลายอย่างเลย.....


โดย: ปลายปัญญา วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:41:10 น.  

 
ป๊าดดดดด!
ท่อนจบโดนใจจริงๆ

ป้า (Grumpy ) พยาบาลนี่ ปากดีจริงๆเลยนะ ถ้าเป็นญาติๆลูกๆตัวเองล่ะ แกจะยื้อชีวิตไว้ไหม?

ปล. รูปใน blog ผมน่ะ จริงๆแล้วไม่ได้ผอมลงแต่อย่างใด ที่ดูผอมเพราะว่าผมไป ลดขนาดของรูปลงแล้วมันผิดสัดส่วนน่ะครับ... พอ up blog เสร็จแล้วผมก็ว่าอยู่ว่าทำไมถึงดูผอมๆ ทั้งๆที่นน. ไม่ลงเลย


โดย: merf1970 (บ่ได้ล๊อกอิน) IP: 202.139.223.18 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:13:17 น.  

 
Happy Valentine's Day จ๊า แฮ๊ปปี้ๆๆๆๆ


โดย: บ้านโคกโจด (my_oom ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:29:16 น.  

 
โชคดีมั่งมีศรีสุขนะคะ....


โดย: ปลายปัญญา วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:08:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา's blog to your web]