Bloggang.com : Mint-Mint555 : ถึงร้าย...ก็รัก...ตอนที่ 14

ถึงร้าย...ก็รัก...ตอนที่ 14

ตอนที่ 14

เหี้ยเอ๊ยยยย นี่กูทำอะไรลงไปวะ!!

เมื่อ วานหลังจากที่กูเอาคำพูดไอ้เหี้ยเป้คิด กูก็มานึกได้ว่ากูไม่ได้เอาออฟฟิศของกูมาหลายเดือนแล้ว ต้องเอาหนังหน้าหล่อๆของกูไปโชว์ซะหน่อย เดี๋ยวลูกน้องจะพากันจำไม่ได้กัน กูก็เลยแว้บเข้าไปที่ออฟฟิศ บริษัทของกูเป็นบริษัทออแกไนซ์ฯเล็กๆ ตอนจบใหม่ๆกูไฟแรงไงเลยเปิดบริษัทนี้ขึ้น แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ทำเองแล้ว ปล่อยให้น้องๆพวกพนักงานจัดการกันไป กูโชคดีที่พวกพนักงานบริษัทกูรู้หน้าที่กันดี

“โหหหหห เฮียพีทเข้าออฟฟิศเว้ยพวกเรา” เสียงกวนๆของไอ้เหี้ยปิง ไอ้นี่มันชอบกวนตีนกูเป็นประจำ ที่มันกล้ากวนก็ไม่ใช่อะไรหรอกมันเป็นรุ่นน้องในคณะของกูเอง จบมาก็ง่ายๆเดินมาของานกูทำซะงั้น มันกล้าขอกูก็กล้าจ้าง ไอ้นี่นะ ถึงมันจะกวนตีน

“เอ๊า พวกเรา แห่รับเฮียพีทหน่อยเร้ววว” อันนี้เสียงของไอ้เหี้ยเก่ง ไอ้สองเหี้ยนี่มันเป็นลูกคู่กันว่ะ ไปไหนมาไหนเป็นแพ็กเกจคู่ เรียกง่ายๆว่า คู่เหี้ย

“สัด กูเขาออฟฟิศนี่ประหลาดมากใช่มั้ยวะ”

“เฮ้ยมึงๆ รีบๆมาขูดเร็ว เผื่อจะมีเลขเด็ดโผล่ออกมา นี่สิ่งมหัศจรรย์ของยุคเลยนะมึง”เอาเข้าไปไอ้เหี้ยพวกนี้ลามปามกันจริงๆ

“ไอ้พวกเหี้ย อย่ามาแต่เล่น แล้วงานเป็นไงบ้างพวกมึง มีปัญหาอะไรรึเปล่าวะ?”

“ชิวๆเฮีย นี่ระดับไหน เรียบร้อยทุกงาน ลูกค้าชมแล้วก็ชิ่งหนีกันหมด”ไอ้สันดานเก่ง ตอบกวนเหี้ยๆ

“เหี้ย แล้วพวกมึง กูไม่น่าถามพวกมึงเลย เสียดายน้ำลาย”ว่าแล้วกูก็เดินหนีไอ้เหี้ยสองตัวนี้ไป อยู่นานไม่ได้ เดี๋ยวพวกมันกัดกูเหวอะหวะ

“ป้านวลคร้าบบบ เป็นไงครับ สบายดีมั้ย” บุคลากรอันทรงเกียรติ ทรงศักดิ์ ทรงคุณค่าแห่งบริษัท ป้านวลแกอายุไม่ได้มากมายหรอก ประมาณสี่สิบต้นๆเอง แต่คือแก่ที่สุดในบริษัทแล้วไง พวกกูเลยเรียกแกป้าๆ แล้วป้านวลก็ทำตัวยิ่งกว่าป้าด้วยนะ ทำตัวเหมือนแม่พวกกูอ่ะ มีอะไรก็สั่งสอนตลอด ตำแหน่งของป้านวลก็คือ เลขาของกู ซึ่งถ้ากูไม่อยู่เลขาผู้นี้ก็มีอำนาจเทียบเท่ากูเลยทีเดียว

“แม่เจ้า โอ๊ว ก๊อดฟาร์เธอร์ นี่ป้าฝันไปรึเปล่า?”ป้านวลครับ อุทานไม่พอมีขยี้ตาด้วย นี่กูเข้าบริษัทแต่ละทีเนี่ยมันมหัศจรรย์ถึงขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย

“โห ไม่ได้ฝันคร้าบบป้า ไม่เจ๊อะกันนาน คิดถึงป้าจังเลยคร้าบบบ”กูต้องอ้อนไว้ก่อน เพราะป้านวลเนี่ยทำหน้าที่ดูแลบริษัทแทนกูทุกอย่าง

“ย่ะ ไม่ต้องทำมาปากหวาน ชั้นไม่ลอยไปกับคำชมของแกหรอก”

“โหป้าอ่ะ แล้วงานเป็นไงมั่งครับ เรียบร้อยป่ะ”

“ก็เรียบร้อยดี ป้าอ่ะระดับไหนแล้วเจ้าพีท”ป้ากูเก่งที่สุด

“นี่ก็ใกล้ช่วงโบนัสออกแล้วนี่ ปีนี้ไปไหนกันดีอ่ะป้า”บริษัทกูพนักงานไม่เยอะก็จริง แต่กำไรใช้ได้เลยนะ

“เดี๋ยว ป้าไปโหวตๆกับไอ้พวกลิงพวกนั้นละกัน แต่เอาในประเทศใช่มั้ย”บริษัทกูใกล้ๆสิ้นปีพาพนักงานโดดงานไปเที่ยวกันประจำ ทำกันเป็นสันดานแล้ว 555+ สวัสดิการพนักงานบริษัทกูเทพมาก มาสายได้ ขาดได้ ลาได้ แต่งานไม่เสร็จมึงตาย!หรือว่าเพราะสวัสดิการบริษัทกูดีเกินวะ แมร่งไม่มีใครลาออกเลยว่ะ มีแต่รับเข้าๆ งี้แหล่ะเจ้าของบริษัมมันหล่อ

“ครับๆ ในประเทศดีกว่า กินของไทย ใช้ของไทย ร่วมใจประหยัด 5555+” ก็เที่ยวในประเทศมันประหยัดกว่าจริงๆนี่หว่า

“อ่อ นี่มีน้องมาฝึกงานคนนึงนะ ชื่อมิว มาจากxxx คณะyyy”มีคนมาฝึกงานด้วย ปีนี้ปีแรกนะเนี่ย ที่มีคนมาฝึกงานบริษัทกู

“แล้วเป็นไงอ่ะป้า ทำงานดีป่ะ”

“โดยรวมก็โอเคนะ ก็ขยันดีใช้ได้”อืม ป้าตอบแบบกึ่งๆกึ่มๆว่ะ ตกลงดีจริงป่ะวะเนี่ย

“งั้นเดี๋ยวผมไปดูไอ้พวกลูกลิงพวกนั้นก่อนนะ เผื่อพวกมันมีอะไรจะรีเควส”

“ย่ะ แล้วหัดเข้าออฟฟิศให้มันบ่อยๆด้วยหล่ะ โทรไปหัดรับซะบ้าง ฯลฯ”เริ่มเทศกูซะแล้ว รีบชิ่งดีกว่ากู

“คร้าบๆ”

“เฮ้ยย ว่าไงพวกมึง ได้ข่าวมีเด็กมาฝึกงานนี่หว่า เป็นไงบ้างวะ”เดินออกมาก็เจอไอ้สองเหี้ยนี่เลย ก็ถามมันละกัน สงสัยมาดักรอกูแน่ๆ

“เจ๋งพี่ น่ารักด้วย ขาว ใส”กูถามเรื่องงานสัด ไม่ได้ถามเรื่องรูปร่างหน้าตา

“แล้วทำงานเป็นไง?”

“ก็ใช้ได้อ่ะพี่ แต่น่ารักมากๆๆ”เออกูเข้าใจ

“พี่วันนี้เลี้ยงเหล้าหน่อยดิ่ เลี้ยงต้อนรับน้องฝึกงานด้วยนะ นะ”น่านกูว่าแล้ว มาดักรอกูอย่างนี้ต้องให้กูเลี้ยงเหล้า

“เฮ้ยยย น้องเค้าฝึกงานมาหลายวันแล้วไม่ใช่เหรอวะ จะมาเลี้ยงอะไรกันตอนนี้”หึหึ แกล้งพวกมันซะหน่อย

“โห่ เฮียอ่ะ เลี้ยงน้องฝึกงาน เลี้ยงน้องเลี้ยงนุ่งบ้างไม่ได้เลยเหรอ นานๆเจอกันทีนะเนี่ย”เริ่มแล้ว ไอ้เก่งเริ่มคร่ำครวญแล้ว

“นั่นดิ่ คิดถึ้ง คิดถึง เฮียพีทที่ซู้ดดดดดดดด”จบเสียงคร่ำครวญไอ้เหี้ยเก่ง ลูกคู่มันก็หอนขึ้นทันที กูหล่ะเหนื่อยใจกับมันจริงๆ

“เออๆ ได้ๆแล้วก็ชวนกันไปให้หมดออฟฟิศนะ”

“เย้ๆ เฮียใจดีที่ซู้ดดด”

“ข้าน้อยขอคารวะเฮียพีท ขอให้เฮียอายุยืน หมื่นปี หมื่นๆปี”สัดกูอายุยืนขนาดนั้นก็ไม่ใช่คนแล้ว

“เดี๋ยวกูไปเดินๆดูออฟฟิศซะหน่อยนะพวกมึง ไม่ได้เข้ามาซะนาน ดูความเรียบร้อยซะหน่อย”

“คร้าบบบบบบบบบบ”

“คร้าบบบบบบบบบบ”

...

อุ๊บบบ โอ๊ะ!

กระดาษประมาณร้อยกว่าแผ่นปลิวว่อนกระจายเต็มพื้น...ต่อหน้าต่อตากูเลย

“ขอโทษครับ”ใครวะหน้าตาไม่คุ้นเลย ใส่ชุดนักศึกษาซะด้วย อ่อ สงสัยเป็นเด็กฝึกงาน

“อืมๆ ไม่เป็นไรฝึกงานเหรอเรา”กูต้องมาช่วยเด็กฝึกงานเก็บกระดาษเหรอเนี่ย เฮ้ออ

"ครับ"

“อ่อ เรียกพี่พีทก็ได้ เป็นเจ้าของบริษัทนี้”พอกูพูดจบแค่นั้นแหล่ะ น้องฝึกงานทำหน้าตาตกใจซะ

“อ่อ ครับๆ”อืมดูหน้าน้องเค้าดีๆ น่ารักเหมือนที่ไอ้เหี้ยสองตัวนั้นเพ้อจริงๆว่ะ แต่ไม่เว้ยถึงน่ารักแค่ไหนก็สู้ตัวดีของกูไม่ได้อยู่แล้ว

“แล้วชื่ออะไรหล่ะเรา”

“มิวครับ”แม่ง ยิ้มให้กูด้วย เป็นผู้ชายยิ้มสวยจริงๆว่ะ เฮ้ยย กูแค่ชมนะเว้ยกูไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้านะ

“อืมมิว เดี๋ยวเย็นนี้ว่างป่ะ วันนี้พี่จะพาไปเลี้ยงที่xxx เลี้ยงต้อนรับมิวด้วยแล้วก็เลี้ยงไอ้พวกในออฟฟิศด้วย”

“ว่างครับ งั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ”เป็นเด็กที่มารยาทดีจริงๆว่ะ

“งั้นเจอกันที่ร้าน xxx นะ”คิดๆแล้วกูนี่ก็เป็นเจ้าของบริษัทที่ดีจริงๆว่ะ

“ครับ”

....

“เฮีย เอาอีกๆ เฮีย”

“เฮียนานๆเจอกันที ยกๆ”

“ยกๆ”

“ชนๆๆเฮีย ชน”

“เฮียอีกแก้ว อ่อนๆน่าเฮีย ไม่เข้มๆ”

“เฮียป๊อดนี่หว่า แค่นี้ทำเป็นเมา”

.................

มึนหัวชิบหายเลยสัด แล้วที่นี่ที่ไหนวะ เมื่อคืนไอ้พวกเหี้ยพวกนั้นมอมกูซะเมาเหมือนหมาเลย แล้วตอนนี้กูอยู่ไหนวะเนี่ย?

“เหี้ยแล้ว!!” จะไม่เหี้ยได้ยังไงหล่ะ ก็คนที่นอนข้างๆกูไม่ใช่ตัวดีหน่ะสิ แล้วเป็นใครวะเนี่ย?

“เฮ้ยยย น้องมิว!!”สัดเอ๊ยยย อย่าบอกเมื่อคืนกูเมามากแล้วกูหิ้วน้องมิวมาที่นี่หน่ะ ทำไมกูจำอะไรไม่ได้ซักอย่างเลยวะ

“มิวๆ”กูทนไม่ไหวแล้วกูต้องปลุกมาถามให้รู้เรื่อง

“อะไรครับ พี่พีท”แมร่งกูอยากจะบ้า ผ้าห่มเลื่อนทำให้กูเห็นว่า น้องมิวไม่ได้ใส่…อะไรเลย!?

“เมื่อคืน เกิดอะไรขึ้น?”กูไม่อยากจะเชื่อว่ากูมีอะไรกับเด็กฝึกงานว่ะ ถึงกูจะเมาจะเหี้ยยังไง กูต้องรู้สึกตัวสิวะ เหี้ยเอ๊ยย

“ก็..พี่พีทพาผมมาที่นี่....แล้ว.....แล้วเราก็มีอะไรกันครับ”โอ๊ยยย กูอยากจะบ้า นี่กูทำไปแล้วจริงๆเหรอเนี่ย

“เฮ้ยย ทำไมพี่จำอะไรไม่ได้เลยหล่ะ?”กูจำอะไรไม่ได้จริงๆนะนี่ แมร่งเอ๊ย

“ไม่ เป็นไรหรอกครับผมเข้าใจ พี่เห็นผมเป็นแค่ตัวแทนของ ตัวดี ก็เท่านั้น”เหี้ยทำไมกูถึงรู้สึกผิดอย่างนี้วะ เห็นหน้าน้องมันทำหน้าน่าสงสารอย่างนี้แล้วกูรู้สึกใจไม่ดีเลยว่ะ

“ตกลงเมื่อคืนเรามีอะไรกันจริงๆเหรอ?”

“ครับ”

เหี้ยเอ๊ยยยย นี่กูทำอะไรลงไปวะ!!

Create Date : 30 มีนาคม 2552

Last Update : 30 มีนาคม 2552 23:02:04 น.

0 comments

Counter : 127 Pageviews.