กว่าจะรักกันได้ของไอ้มะนาว ( 11 ) ( 12 )
~11~พี่ก้องพาผมออกมาจากคลีนิคแห่งนั้นมาก็ดึกมากแล้ว พี่ก้องขับรถฝ่าการจราจรที่ติดขัดกว่าจะมาถึงบ้านของพี่ก้อง ก็เกือบๆเที่ยงคืน ผมนั่งหลับๆตื่นๆ มาตลอดทาง ผมไม่รู้หรอกว่า บ้านพี่ก้องอยู่ตรงไหนของกรุงเทพฯ ก่อนออกจากคลีนิคหมอได้ให้ผมทานยาเข้าไปอีกหลายเม็ด ที่ผมง่วงงุนอย่างนี้สงสัยว่าจะเป็นเพราะยาเหล่านั้นมันคงออกฤทธิ์บ้านพี่ก้องใหญ่โตมาก ผมรู้มาก่อนว่าครอบครัวของพี่ก้องมีฐานะดี แต่ก็ไม่คิดว่าจะดีมากขนาดนี้ พี่ก้องประคองผมจะเข้าบ้าน ผมขืนตัวเองเอาไว้ " มะนาว เป็นอะไรครับทำไมไม่ยอมเข้าบ้านของพี่ล่ะครับ " พี่ก้องสงสัยที่ผมไม่ยอมเดินเข้าบ้าน" ก็ พ่อกับแม่ของพี่ก้องอยู่รึป่าวอ่ะคับ มะนาวไม่กล้าเข้าไปคับ " ผมตอบข้อสงสัยของพี่ก้อง ก็ตอนนั้นผมกลัวคับ กลัวพ่อกับแม่ของพี่ก้องจะว่าเอา อีกอย่างผมไม่เคยพบท่านมาก่อนด้วย" พ่อกับแม่ไม่ว่าหรอกครับ ถ้าท่านเจอมะนาวแล้ว พี่ว่าพ่อกับแม่จะรักมะนาวแน่ๆเลยครับ " พี่ก้องพูดกับผม เพื่อให้ผมคลายกังวล แต่ป่าวเลยคับ มันยิ่งทำให้ผมกลัวมากกว่าเดิมอีกน่ะสิ ก็จะไม่ให้ผมกลัวได้ยังงัย หน้าของผมเป็นแบบนี้ ทั้งจมูกทั้งปาก ใครเห็นก็ต้องรู้ว่ามีเรื่องมาแน่นอน เพราะเหตุนี้ถ้าพ่อกับแม่ของพี่ก้องมาเจอผมสภาพนี้คงรู้สึกไม่ดีกับผมแน่ อาจจะเกลียดผมเลยด้วยซํ้า " แล้วสรุปว่า อยู่หรือไม่อยู่กันแน่คับ " ผมถามอีกครั้ง" ไม่อยู่หรอกครับ พ่อกับแม่ไปอยู่อีกหลังนึงครับ " พี่ก้องบอกผม พร้อมกับดันให้ผมเดินเข้าบ้าน ผมก็เดินไป ผมเริ่มหมดแรงแล้วคับ" แล้วพี่อยู่กับใครครับ " ผมถามด้วยความสงสัยอีก อยากรู้อยากเห็นไปหมด" พี่อยู่คนเดียวครับ " พี่ก้องพูดกับผมด้วยเสียงที่เศร้าๆ แล้วทำไมต้องทำหน้าเศร้าด้วยอ่ะ ผมคิดแต่ผมไม่ได้ถามตอนนั้นพี่ก้องพาผมเดินเข้ามาข้างในบ้าน แล้วเดินขึ้นไปที่ชั้นสองของบ้าน ผมเดินไม่ไหว ขาผมสั่นเหมือนจะหมดแรง ผมเกาะแขนพี่ก้องเอาไว้เมื่อผมจะล้ม พี่ก้องตกใจมากกลัวว่าผมจะตกบันได พี่ก้องเลยอุ้มผมขึ้น แล้วบอกให้ผมเอามือกอดคอพี่ไว้ แล้วพี่ก็เดินขึ้นไป ที่ชั้นบนนี้มีห้องอยู่หลายห้อง พี่ก้องพาผมมาหยุดที่ห้องๆหนึ่ง พี่ก้องให้ผมเปิดประตู เมื่อประตูเปิด พี่ก้องก็ดันประตูออกให้เปิดกว้างขึ้น แล้วก็อุ้มผมพาเดินเข้าไปข้างใน ห้องพี่ก้องใหญ่มากมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน ผมหันไปมองหน้าพี่ก้อง " พี่ก้องคับ พี่อยู่คนเดียวจิงๆเหรอคับ " ผมสงสัยอีกเลยถามพี่ก้อง ผมมองหน้าพี่ก้องอีก" จริงสิครับ พี่อยู่คนเดียว แต่ตอนนี้พี่มีคนมาอยู่เป็นเพื่อนพี่แล้วครับ แล้วถ้าคนนั้นมาอยู่กับพี่ตลอดไปก็ดีสินะครับ " พี่ก้องพูดจบก็พาผมเดินมาที่เตียงนอน ผมไม่รู้ว่าพี่ก้อง ที่พูดออกมาหมายถึงใครตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรเลย คือในหัวของผมมันสับสน มึนๆอ่ะคับ ไม่ค่อยได้คิดตามเรื่องที่พี่ก้องพูดสักเท่าไหร่ ผมเห็นที่นอนใหญ่เตียงใหญ่ๆ ผ้าปูสีสวย ผมก็อยากจะนอนอีกแล้ว มันง่วงอ่ะคับ พี่ก้องวางผมลงบนที่นอนสีสวยนั้น ผมล้มตัวลงนอน เมื่อหัวถึงหมอนก็ตั้งท่าจะหลับเลย มันหมดแรงแล้วอ่ะคับ พี่ก้องก็นั่งลงข้างๆของผม " ขอบคุณมากคับพี่ที่ดูแลมะนาวอย่างดี ถ้าไม่มีพี่วันนี้มะนาวก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังงัยเหมือนกัน " ผมขอบคุณพี่ก้องตามที่ผมคิดได้ในตอนนั้น ที่จริงผมอยากรู้มากเลยว่าที่เกิดเรื่องวันนี้กับผม เพราะว่าอะไร มันเรื่องอะไร หลังจากนั้นไอ้พี่เจสที่มันต่อยผมเป็นยังไง เรื่องเป็นยังไงต่อหลังจากที่ผมไม่รู้สึกตัว แต่ที่ผมยังไม่ถามก็เพราะว่าผมรู้ว่าพี่ก้องยังไม่อยากคุยกับผมในเรื่องนี้ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ แล้วไอ้เพื่อนๆของผมมันจะรู้เรื่องที่เกิดกับผมวันนี้หรือยัง ผมอยากจะโทรไปหาพวกมันเหมือนกัน แต่ก็คงไม่ใช่ในตอนนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็แล้วกัน ผมค่อยโทรหาพวกมัน ตอนนี้ผมง่วงจนตาจะปิดแล้ว ผมฝีนมันไม่ไหวก็เลยหลับตาลง " มะนาว มะนาว ครับ " พี่ก้องดึงมือผมเพื่อให้ผมลุกขึ้น เมื่อเห็นผมจะหลับ" ค้าบบ... " ตอนนั้นผมหลับตาลงแล้ว เมื่อได้ยินเสียงเรียกผมก็พยายามปรือตามองพี่ก้อง แต่ก็ไม่ไหว ตามันหนักเหลือเกินจ้องจะหลับท่าเดียว มันหมดแรงยังงัยไม่รุ" น้องมะนาวครับ อย่าเพิ่งหลับ มาเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน " พี่ก้องเรียก พร้อมกับเขย่าผมให้ตื่นอีก เมื่อเห็นผมหลับ...................................................................................................................~12 ~ผมรู้สึกตัวตื่นก็เช้าแล้ว อาการปวดหัวหายไปเกือบหมดแล้ว แต่ที่จมูก กะปากผมมันยังรู้สึกเจ็บอยู่มาก มันคงระบมอ่ะคับ ผมรู้สึกว่าเหมือนมีใครนอนกอดผมอยู่ ผมลืมตา ก็พบหน้าอกกว้างของผู้ชาย ผมเงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นพี่ก้องนอนหลับอยู่ พี่ก้องนอนตะแคงข้างเอามือมากอดผมไว้ ผมรู้สึกดีกับพี่ก้องมาก พี่ก้องนอนกรนเบาๆ แสดงว่าหลับสนิท ผมคิด เมื่อวานพี่ก้องคงจะเหนื่อยมาก ที่ต้องมาดูแลผมทั้งวัน ผมยกมือไปลูบผมที่ยุ่งๆอยู่ตรงหน้าของพี่ก้อง ผมมองหน้าของพี่ก้อง ที่จริงพี่ก้องเป็นคนที่หน้าตาดีมาก ไม่แพ้ใคร คงจะเนื้อหอมน่าดูเลย ทำไมผมยังไม่รักพี่ก้องนะ แล้วผมนี่ยังไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับพี่ก้องมากนัก ยิ่งพี่ก้องทำดีกับผมมากเท่าไร ผมก็ยิ่งกลัวใจตัวเองเท่านั้น ผมป็นคนอยู่ใกล้ใครนานๆไม่ได้ซะด้วย ผมจะรู้สึกผูกพันกับเค้ามาก ผมรู้ว่าผมยังไม่ได้คิดรักพี่ก้องแต่ ถ้าคบกันแบบนี้ต่อไปผมต้องรักพี่ก้องแน่ๆเลยผมเอามือที่ลูบผมพี่ก้องลง แล้วก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเป็นยังไงกันแน่ แล้วไอ้พี่เจสมันมาต่อยผมทำไม ผมกำลังคิดเพลินๆ ก็ต้องตกใจที่คนที่นอนกอดผมอยู่กอดผมแน่นมากกว่าเดิมแล้วส่งเสียง ครางเบาๆ" น้อง..มะนาวค้าบ...อย่าทำอย่างนั้นสิคับ...เอามือออกทีคับ...ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวพี่ทนไม่ไหวนะค้าบ... " เสียงพี่ก้องพูดกับผมด้วยเสียงที่ขาดห้วงผมได้ยินพี่ก้องพูดก็มองดูว่าพี่ก้องหมายถึงอะไร เมื่อมองดูมือตัวเองผมก็เข้าใจที่พี่ก้องพูด ผมหน้าแดงมาก อายก็อาย ตกใจตัวเองซะมากกว่า ก็ไอ้มือของผมซิ มันดันไปลูบที่หัวนมของพี่ก้องอ่ะคับ แถมยังดึงเล่นอีก ผมทำบ้าอะไรนี่ ผมรีบเอามือออก แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนะคิดไรเพลิน แล้วมือมันไปเองคับ แล้วผมก็เริ่มเอะใจเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆมาโดนที่ต้นขาของผม อย่าเป็นอย่างที่ผมคิดเลยนะ ว่าพี่ก้องไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว แล้วผมล่ะคับ ตอนนี้มันรู้สึกเย็นๆที่ตัวยังไงก็ไม่รู้ ผมก้มหน้าไปดูตัวเองแล้วก็มองพี่ก้องด้วย ก็ต้องรู้สึกตกใจอีกครั้งที่ มันเป็นเรื่องจริงอย่างที่ผมคิด ผมก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว ผมเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับสายตาที่มองผมอย่างที่ผมรู้ว่าพี่ก้องมันต้องการผม ทำไงดี ไอ้มะนาว ผมคิดในใจ แล้วก็นึกไปถึงเรื่องเมื่อคืนที่ ผมคิดว่าผมฝันที่พี่ก้องมาเรียกผมไปเช็ดตัว แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผม ตกลงมันเป็นเรื่องจริงหรือนี่ โอ้ยตายแน่แล้วไอ้มะนาวเอ๋ย ไม่เคยให้ใครเห็นก็โดนเค้าเห็นหมดแล้ว และที่โมโหตัวเองก็ ดันไปบอกให้พี่ก้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ด้วย แล้วทีนี้ผมจะเอาหน้าไปซุกที่ไหนดีอ่ะคับ ต้องพูดอะไรซะอย่างแล้วไม่งั้น ...ไม่อยากคิดเล้ย..." พี่ก้องค้าบ มะนาวขอโทษนะค้าบ คือมะนาวไม่ได้ตั้งใจอ่ะคับ มือมันไปเองค้าบ " ผมตัดสินใจพูดออกไปเพื่อทำลายบรรยากาศตอนนั้น หน้าผมมันคงแดงมากแน่เลยอ่ะ" ม่ายเป็นไรค้าบ ไม่ต้องเอามือออกก็ได้ ถ้ามะนาวชอบทำอย่างนี้ " พูดจบพี่ก้องก็เอามือมาจับมือผมแล้วยกขึ้นไปที่ตรงหน้าอกของพี่เค้าอีกครั้ง ผมงงกับการกระทำของพี่ก้อง" พี่ก็ชอบอ่ะคับ " พี่ก้องพูดไปก็ยิ้มไป แล้วทำสีหน้าอ้อนวอน เอ๊ะ...นี่พี่ก้องพูดจริงหรือแหย่มะนาวเล่นกันแน่เนี่ย ปกติแล้วผมไม่เคยเห็นพี่ก้องพูดจาแบบนี้ ผมคิดในใจพร้อมกับใจเต้นตุ๊บๆต่อมๆ เอาแล้วซิไอ้มะนาว มึงจะทำไงล่ะทีนี้ แล้วผมก็มองหน้าพี่ก้องอีกครั้ง" โอ้ย... " เสียงพี่ก้องร้องดังลั่น ก็ผมเอามือดึงหัวนมพี่ก้องอย่างแรง" นี่แน่ะ แกล้งมะนาวดีนัก " ผมพูดพร้อมกับเอามือดึงหัวนมของพี่ก้องอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมบิดด้วย" โอ้ย... " พี่ก้องร้อง แต่คราวนี้พี่ก้องลวบตัวผมไปกอดทั้งตัวเลย จนผมต้องปล่อยมือจากหัวนมของพี่ก้อง" อย่าคับ พี่ก้อง... " ทีนี้ผมร้องบ้าง ก็พี่ก้องไม่กอดผมอย่างเดียวแต่มาหอมแก้มของผม แล้วเลยมาที่ใบหูของผม แล้วก็เลยลากมาที่ต้นคอของผม ผมเริ่มใจสั่น ก็ผมยังไม่เคยถูกใครทำอย่างนี้มาก่อน แม้แต่ไอ้ยู พี่ก้องเป่าลมทั่หูของผมเบาๆ ผมขนลุกเกลียวเลยคับ อารมณ์ของผมกำลังเตลิด แต่เพราะ หนวดกะเคราของพี่ก้อง ที่มันเริ่มจะขึ้น มันทำให้ผมรู้สึกจั๊กจี้ ผมหัวเราะออกมา " ฮ่ะ...ฮ่ะ..ฮ่ะ... " ผมอดหัวเราะไม่ได้พร้อมกับบิดตัวหนี ใครมันจะไปคิดว่า เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนี้ หนวดกะเครามันจะมาช่วยมะนาวได้อ่ะคับ" มะนาว เป็นไรคับ อย่าแกล้งพี่อย่างนี้สิค้าบ " พี่ก้องคงสงสัยที่อยู่ๆ ผมก็หัวเราะออกมา ทำเอาพี่ก้องอารมณ์ค้าง" ก็หนวดกะเคราของพี่น่ะสิ ทำให้มะนาวจั๊กจี้อ่ะค้าบ " ผมพูดจบก็พยายามทำเสียงอ้อนๆ แล้วมองหน้าพี่ก้อง" ขอโทษนะค้าบ ที่ทำให้พี่เป็นอย่างนี้ " ผมพูดต่อ พี่ก้องมองหน้าผมแล้วก็พูด" ไม่เป็นไรคับ มาต่อกันใหม่น้าาาค้าบบ " พี่ก้องอ้อนผมมั่ง แล้วทำท่าจะเริ่มทำใหม่" ไม่เอาแล้ว ยังไม่หายเจ็บเลยนะคับ ปากก็เจ็บมากด้วย จมูกก็เจ็บ พี่อย่าเพิ่งแกล้งมะนาวเลยนะค้าบ " ผมยกเหตุผลต่างๆมาอ้างเอาตัวรอดก่อนเว้ยกู ยังงัยก็ให้ผ่านวันนี้ไปก่อน แล้วค่อยมาหาทางเอาตัวรอดอีกที เกือบไปแล้วไหมล่ะไอ้มะนาว" พี่คับมะนาวมีเรื่องอยากถามอ่ะคับ " ผมเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน เมื่อผมพูดจบ พี่ก็ทำเสียงจิ๊กจั๊กในลำคอ แล้วพี่ก็ล้มตัวลงนอน ยื่นแขนออกมา แล้วดึงแขนผมให้ลงนอนหนุนที่แขนของพี่เค้า พอผมลงนอนพี่ก้องก็พลิกตัวเข้ามากอดผมอีก แต่คราวนี้ พี่ก้องไม่แกล้งอะไรผมกูรอดตายแล้ว เส้นยาแดงผ่าแปดเลยคับ ผมคิด เฮ้อ.............." ครับ ถามมาสิครับ " พี่ก้องพูดพร้อมกับหอมแก้มผมที แล้วก็เงยหน้ามองผม" คือ พี่ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดให้มะนาวรู้ทีสิคับ มะนาวอยากรู้อ่ะคับ " ผมบอกด้วยเสียงจิงจัง.................................................................................................
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
