ให้ปากกามันพาไป ให้หัวใจมันขีดเขียน
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
24 กรกฏาคม 2554
 
All Blogs
 

เลื่อยไฟฟ้า

สิ่งที่ Resident ไอติมใฝ่ฝันถึงมานานก็คือการได้ใช้เลื่อยไฟฟ้าตัดส่วนต่างๆของร่างกายมนุษย์ อา...เสียงเลื่อยไฟฟ้าดังวี้ๆ กลิ่นหอมเนื้อไหม้ๆปนกับกลิ่นน้ำมันเครื่อง แล้วก็เศษชิ้นเนื้อและเลือดที่กระเด็นกระดอนตามแรงเลื่อย ช่างเหมือนฉากฆาตกรรมในหนังสยองขวัญยิ่งนัก

แล้วความฝันของไอติมก็เป็นจริง เมื่อมีสิ่งส่งตรวจเป็นขากับมะเร็งกระดูกอันโตๆส่งมาให้ หลังจากใช้เวลาไม่ถึงสิบห้านาทีในการแยกส่วนเข่าออกจากต้นขา (ตอนนี้เชี่ยวชาญการแยกชิ้นส่วนมนุษย์ขึ้นมากแล้ว) ก็ได้กระดูกต้นขาติดกับก้อนมะเร็งเบ้อเริ่มเทิ่ม ถ้านึกไม่ออก ให้นึกถึงขาหมูเยอรมันแบบดิบๆก่อนเอาไปทอด แต่ขาอันนี้ใหญ่กว่านั้นประมาณสามเท่า เฉพาะมะเร็งก็หนักราวๆสามถึงสี่กิโลกรัมได้ การจะนำไปเลื่อยเป็นแผ่นบางๆเพื่อเข้าสู่กระบวนการตรวจสอบทางพยาธิวิทยาจึงออกจะยุ่งยากเอามากๆ (กรุณาอ่านเรื่อง “เมื่อพยาธิแพทย์ได้ขา” ซึ่งตีพิมพ์เมื่อ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๔ เพื่อความเข้าใจนะฮะ)

ก้อนมะเร็งมันใหญ่ขนาดนั้น พี่เจ้าหน้าที่ที่ปกติเป็นคนช่วยเลื่อยแขนเลื่อยขาก็ส่ายหัว Resident ไอติมก็ส่ายหัว ใครมันจะไปเลื่อยไหวก้อนมหึมาอย่างนั้น ก็เลยเป็นอันได้ฤกษ์ลองใช้เลื่อยไฟฟ้ามันเสียเลย เลื่อยไฟฟ้าอันนี้หน้าตาเหมือนจักรเย็บผ้ายักษ์ที่มีใบเลื่อยอยู่แทนเข็ม กรรมวิธีการเลื่อยก็ไม่ยุ่งยาก เริ่มจากเอาขาหมูเยอรมัน เอ๊ยก้อนมะเร็งที่เราต้องการจะเลื่อยไปแช่ช่องฟรีซหนึ่งคืนให้แข็งเป็นน้ำแข็ง (ห้ามใครเถียงว่า “แข็งเป็นไอติม” นะฮะ พอดีผู้เขียนยังไม่อยากกลายเป็นก้อนมะเร็งที่จะโดนเลื่อย) พอเราได้ก้อนน้ำแข็งยักษ์แล้ว ก็ถึงเวลาสนุกแล้วสิ เอาเนื้อขึ้นบนเครื่อง กะเล็งมุมให้ดี แล้วก็กดเปิดสวิชต์

โอ้หลั่นล้า เท่านี้เราก็ได้ฉากฆาตกรรมในหนังสยองขวัญที่มี Resident ไอติมเป็นผู้แสดงนำแล้ว

หลังจากเลื่อยเสร็จ ก็ประสบปัญหาว่าแผ่นเนื้อที่เราเลื่อยได้นั้น กลับไปประกบติดกันเหมือนเดิมเนื่องจากมันเย็นมาก พอเลื่อยเสร็จเนื้อเยื่อตรงนั้นก็กลายเป็นน้ำแข็งทันที ทำให้เนื้อเยื่อสองฝั่งที่ควรจะขากจากกันกลับยังติดกันอยู่เหมือนมีกาววิเศษ ต้องไปเอามีดยาวๆมาทำการแงะซ้ำอีกทีก่อนจะได้แผ่นชิ้นเนื้อที่สวยงามเอาไปเชยชม เอ๊ย เอาไปโยนใส่ฟอร์มาลินแล้วก็ต่อด้วยโยนใส่โถน้ำกรดละลายกระดูก แล้วค่อยเอามาทำสไลด์ดู

โชคดีจริงๆที่มาเรียนพาโธ จะมีคนบนโลกนี้สักกี่คนที่สามารถเอาเลื่อยไฟฟ้าไปตัดขาตัดแขนมนุษย์ผู้อื่นให้เป็นแผ่นบางๆได้อย่างถูกต้องตามกฎหมายหลักวิชาการและศีลธรรมได้เท่ากับหมอพาโธอีกแล้ว




 

Create Date : 24 กรกฎาคม 2554
4 comments
Last Update : 24 กรกฎาคม 2554 15:15:12 น.
Counter : 746 Pageviews.

 

ช่วงนี้ดูเหมือนคุณหมอจะอารมณ์ดีนะคะ

ดีจัง ดีจัง

จริงๆ แล้วบล๊อกวันนี้ฮาทุกช๊อต แต่แบบ..ชอบมากตรง "..ซึ่งตีพิมพ์เมื่อ.."



 

โดย: อาร์ลาฟองค์ 25 กรกฎาคม 2554 20:42:40 น.  

 

ไม่ได้นะครับ การไม่อ้างอิงเนี่ย ถึงแม้จะเป็นงานเขียนของตัวเองก็อาจเข้าข่าย self plagiarism ได้นะครับ

 

โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน 28 กรกฎาคม 2554 12:55:05 น.  

 

"โชคดีจริงๆที่มาเรียนพาโธ จะมีคนบนโลกนี้สักกี่คนที่สามารถเอาเลื่อยไฟฟ้าไปตัดขาตัดแขนมนุษย์ผู้อื่นให้เป็นแผ่นบางๆได้อย่างถูกต้องตามกฎหมายหลักวิชาการและศีลธรรมได้เท่ากับหมอพาโธอีกแล้ว"

พี่ไอติมเรียนพาโธเพื่อการนี้สินะ

 

โดย: Awayalonez 31 กรกฎาคม 2554 13:30:19 น.  

 

ถ้าไม่เรียน พี่อาจกลายเป้นฆาตกรฆ่าหั่นศพไปจริงๆก็ได้

 

โดย: คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน 31 กรกฎาคม 2554 16:24:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"

เติมเองตามใจชอบเลยครับ
Friends' blogs
[Add คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.