เงาในใจ
นั่งกอดเข่าเจ่าจุกคลุกในห้อง สายตามองจ้องภาพติดข้างฝา เป็นภาพถ่ายชายหนุ่มคุ้นสายตา ยืนเต๊ะท่าตายิ้มตรึงกมล
ย้อนคืนหลังครั้งหนึ่งเคยชิดใกล้ แอบอุ่นไอใจบานดอกหน้าฝน ทุกสิ่งพบสบสุขสวรรค์ดล กาลเวลาผ่านพ้นพบผันแปร
เธอบอกลาเลิกร้างหนทางรัก คนอกหักคือฉันนั้นเกิดแผล เป็นรอยช้ำฝั่นแน่นติดดวงแด รอเพียงแต่เวลาพาเคยชิน
เคยบอกใจให้ลืมทุกสิ่งสรรพ ค่อยค่อยปรับกลับใจให้ลืมสิ้น อาจมีบ้างบางครั้งน้ำตาริน คงไม่ปล่อยอาจิณฉันสัญญา
|
| | | |
ยินดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน ต้อนรับพ้องเพื่อน ทั่วทุกๆคน
| | | | |
1 3 4 5 6 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 24 25 26 27 28 29 30
|