Bloggang.com : บุญทับ : ต่อแต่นี้ชีวิตคงไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้วครับ.. (1)

ต่อแต่นี้ชีวิตคงไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้วครับ.. (1)

เมื่อ 24/05/2008 , 20:37:49 » Edit
--------------------------------------------------------------------------------

แจ้งให้ทราบ..

จากนี้ไปชีวิตจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว

วันนี้เพิ่งออกจากโรงพยาบาลรามาธิบดี

ด้วยโรคสายตาที่ไม่ได้พบบ่อย
(อาจารย์หมอ 2 คน กับแพทย์สาวอีก 3 คน
หมายถถึงว่านี่เป็นกรณีพิเศษจริงๆ)

ตอนนี้พิมพ์คอมฯ ด้วยความยากลำบาก
ใช้word ที่ตัวอักษร 24 แถมยังพร่ามั่วอยู่มาก

ระดับการอ่า หสังสือพิมพ์ หน้า . 1 บรรทัด ใช้เวลาเป็นนาที
จุดหลักสำคัญคือส่วนโฟกัสของตาม แทบจะศูนย์เสียไป

ออกจากรางพยาบาลแล้ว
หมอบอกว่า ตอบสนองต่อยาได้ดี
ซึ่งน่าจะดี
แต่ก็ดีขึ้นแค่ระดับหนึ่ง ตามที่เล่าอาการให้ฟัง

ช่วงนี้คงเล่นเนทไม่ได้ เพราะใช้สายตามมากแล้วพร่าล้า
และต้องเพ่งหนักมาก
ยิ่งตัวอักษรเวปบอกรไม่ต้องพูดถึง แถมคอมยังมีแสงสะท้อนด้วย

ตอนที่แอบหัสวงว่า อาการจะสามารถดีขึ้น จนสามารถอ่านหนังสือได้ ถ้าอ่านหนังสือได้ ก็จะกลับมาทำงานได้

*
*
*
*

ไม่ไหวแล้ว พิมพ์ตรงนี้มาหลาย 10 นาทีแล้ว
ยังอ่านบอร์ดไม่ได้ครับ

ให้เบอร์ติดต่อ แต่ตอนนี้มีแต่เบอร์บ้านคงไม่สะดวก
รอเดียว ให้มีเบอร์ จะมาแจ้งให้ทราบ

ต่อแต่นี้ชีวิตคงไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้วครับ..
(หวังแค่ว่าจะเล่นหุ้น/อ่านหนังสือ ได้อยู่ แบบนี้ ความหวังก็จะยังไม่พ้งทะลายทั้งหมด)

******************

Reply #1 เมื่อ 24/05/2008 , 20:51:24 » Edit
--------------------------------------------------------------------------------

ฝากสวัสดีทุกๆ คนนะครับ

จะทักทายทีละคนคงไม่ไหว เพราะต้องพิมพ์หลายชื่อ
บางชื่อพิมพ์ยาก ต้องดูคีย์บอร์ด ซึ่งก็มองไม่เห็น
นี่พิมพ์ ดดยใช้ความจำจากจุดตัวอักษร

คิดถึงทุกๆ คน
ยินดีกับทุกๆ คนด้วย
หวังว่าอาการผมจะดีขึ้น จนอ่านหังสือ
และกลับมาเล่นหุ้นได้ในระดับหนึ่ง(ระยะกลางอย่างเดียวก็ยงดี)

เรื่องทริกเก้อ นาทีนี้ตัดทิ้งได้เลย

พิมพ์แล้วบอกตรงๆ ย่าอยากคุยมากๆ คิดถึงทุกๆ คนนะครับ

**************

***************

เล่าแบบละเอียดเลยครับ..

26/05/2008 , 11:53:02 » Edit
--------------------------------------------------------------------------------

ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วง
ถึงตอนนี้จะอ่านกระทู้ข้างล่างไม่ได้
แต่รับรู้ได้ถึงความเป็นห่วงและปรารถนาดีของทุกๆ คน
..ขอบคุณมากจริงครับ

เมื่อเช้าพี่จูนโทรมาหา บอกว่าทุกคนเป็นห่วงมาก
น้องอายาโกะ และท่านอาจารย์อยากรู้รายละเอียดเพิ่มเติม

จึงจะขอค่อยๆ เล่าตรงนี้
เพื่อให้ทุกคนได้ฟังด้วย จะได้พอทราบอาการ และไม่อยากให้เป็นห่วงมากไป

เริ่มแรก 2 สัปดาห์ก่อนเป็นไข้(วันอาทิตย์ที่ 10)
จันอังคารถัดมา ไข้สูง แล้วก็ลดลง
อังคารพุธ ปวดหัวรุนแรงมาก (นึกว่าเป็นไมเกรน) ไข้ลดลงมากแล้ว
วันพฤหัสไปตรวจที่พญาไท
เค้าว่าเป็นไข้เลือดออกชนิดไม่รุนแรง
ให้ยากลับไปพักผ่อนที่บ้านได้
ที่ปวดหัวเป็นเพราะไข้เลือดออก ไม่เกี่ยวกับไมเกรน

วันศุกร์อาการไข้ และปวดหัวดีขึ้น
(แอบเข้ามาซื้อ pttch ได้ ที่ 109-ตอนนี้เห็นทีวีลงไปเยอะ555)

แต่แว๊ปๆ วันศุกร์ เหมือนจะมีตาพร่านิดๆ
แต่เราไม่ได้ใช้งานมากเลยไม่ได้สังเกตุ(เน้นนอนพักผ่อนอยู่)

วันเสาร์ตื่นขึ้นมา ตามขวาพร่าเบลอ
ตกใจเหมือนกัน แต่คิดว่าอาจจะเป็นผลของยาข้างเคียงบางตัว
(ยาคลายเครียดอาจจะมีผลต่อการมองเห็นบ้างในช่วงที่ยาออกฤทธ์)

วันเสาร์ เช้าตาขวาพร่ามัวไป ก็ตกใจ(มากกว่า 50%)
แต่คิดว่าเป็นผลข้างเคียงของยา จึงไม่ได้ใส่ใจมาก
ตกเย็น ตาซ้ายมีอาการนิดๆ

แต่ยังคิดว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของยา
จึงเน้นปิดไฟนอนพักผ่อนสายตา

วันอาทิตย์ตื่นมา
ยังเบลอๆ อยู่ แต่บ่าย อาการที่ตาเริ่มดีขึ้น
ตาขวาดีขึ้นก่อน , ส่วนตาซ้ายเหมือนจะแย่ลงนิดๆ
บ่ายอาการดีขึ้น จนอ่านการ์ตูนได้ 4-5 เล่ม
(แต่ไม่ชัด 100% นะ แต่อ่านได้ ไม่มีปัญหา
ตอนนี้คิดว่า อาการน่าจะดีขึ้นแล้ว)

ตกเย็นวันอาทิตย์ อาการกลับแย่ลงมาใหม่
แต่ไม่ได้ร้ายแรงกว่าที่เคยร้ายเมื่อวันก่อน

วันจันทร์ อาการไม่ดีขึ้น(วันหยุดพิเศษ)
ไปตรวจที่พญาไทอีกที(หมอนัดตรวจไข้เลือดออกด้วย)
..ไข้เลือดออกหายแล้ว

ไปตรวจตาเพิ่มที่แผนกจักษุ พญาไท
เท่าที่ดู ไม่ใช่หมอใหญ่..
หมอวินิจฉัยว่า เป็นเด้งกิอะไรสักอย่าง
..ภาษาง่ายๆ หมอว่า เป็นเพราะเชื้อไข้เลือดออกไปทำอะไรกับระบบประสาทตา
ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด เป็นกรณีหายาก พบไม่บ่อย
โอกาสหายฟังดู เหมือนจะไม่มี..

ได้ฟังดังนั้นต๊กกะใจ
ตัวหมอเองก็แนะนำว่า ควรไปรีเช็คที่อื่นเพิ่มเติม

จึงไปตรวจต่อที่ โรงพยาบาล
ตา หู จมูก , ที่ตรงข้างสายใต้ ปิ่นเกล้า ตลิ่งชัน

ตรวจกับนายแพทย์จอประสาทตาโดยตรง
หมอไม่ได้บอกชื่อโรค แต่บอกว่า อาการดูไม่ดี
แนะนำว่าควรไปมหาลัยแพทย์ จะมีเครื่องมือพร้อมกว่า

..คุณหมอท่านนี้ก็แนะนำมาที่ราทาธิบดี

วันอังคารเย็น มาตรวจที่รามาธิบดี(คลินิกพิเศษ มีแต่อาจารย์หมอ)

อาจารย์เริ่มตรวจก็ว่าไม่ดี
แต่บอกว่า ไม่ใช่ผลข้างเคียงของยาคลายเครียด
และไม่น่าจะเกี่ยวกับไข้เลือดออก..
บอกแค่ว่าเป็นกรณีหายาก สามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่มีสาเหตุแน่ชัด)

วันอังคารค่ำแล้วตรวจได้จำกัด
อาจารย์หมอ วิชัก ประสาทฤทธา
นัดตรวจใหม่เช้าพุธ ฉีดสีเข้าตาเพื่อตรวจสอบให้ละเอียด

ฉีดสีเสร็จ อาจารย์หมอให้แอ็ดมิดนอนโรงพยาบาลเลย
ให้ยา 1 ครอส เป็นยาน้ำ ฉีดเข้าทางสายยาง
ทุกๆ 6 ชั่วโมง 3 วัน
(ไม่ใจ่ใจว่าสเตรียรอย์หรือเปล่า??)

ผลจากการรับยา
ทั้งอาจารย์หมอ และหมออื่นๆ ที่ช่วยมาดู
พูดทำนองเดียวกัน ว่าร่างกายตอบรับต่อยาค่อนข้างดี

อธิบายเพื่อให้ฟังดูดี..
วันแรกที่เข้าไปตรวจ ดูเครื่องวัดสายตา
ที่เค้าเอาไว้ตัดแว่น เป็นตู้ไฟมีตัวหนังสือ

สายตาคนปกติ น่าจะอ่านได้แถวๆ 8-10 แถว
จากใหญ่มาเล็ก..

ก่อนรับยา จาขวาผมเห็นแค่ 2 ตัวอักษร ของแถวบนสุด
ตาซ้ายอ่านแถวบนได้ ครบ 5 ตัวอักษร
แต่ต้องขยับร่างกายซ้ายๆ ขวาๆ ในการหามุมอ่าน
(ใช้ตัวครอบตา เป็นรูเล็กๆ ในการอ่านแล้วนะ)

ก่อนออกจากโรงพยาบาล
ตาซ้ายสามารถมองลงมาได้เห็น 6-7 แถว
ตาขวามองเป็น 2-3 แถว
..เป็นการอ่านอย่างที่ ต้องใช้ร่างกายช่วยโยกหามุมอ่าน

สำหรับจุดนี้ จะเห็นว่าอาการดีขึ้นพอควรนะครับ
ตอนอยู่โรงพยาบาล ที่เค้าจัดใจดีๆ สม่ำเสมอ

ผมก็คิดว่ากลับบ้าน อาการน่าจะดีกว่าตอนก่อนมามาก

แต่พอกลับถึงบ้าน ถึงระดับการใช้งานจริงแล้ว
พบว่า ยังใช้งานได้ไม่ดีกว่าก่อนไปเท่าไหร่

ระดับหยาบ ขึ้น-ลง บันไดได้ไม่ต้องมีคนช่วย
ทานข้าว อาบน้ำเอง ไป 7-11 ซื้อของเองได้
เมื่อวานทำหมูกระเทียมกินเอง อร่อยกว่าตอนตาดีด้วย 555

แต่ระดับละเอียด เพื่อการใช้งานจริงแล้ว ยังใช้ไม่ได้ครับ
นั่งคุยกันห่างไป 1-2 ฟุต
จะเห็นหาคู่สนธนาไม่ชัด
หนังสือพิมพ์ ขนาดตัวอักษรเนื้อข่าว
อ่านแทบไม่ได้เลย (ฝืนอ่าน คงใช้เวลา บรรทัดละ 1-2 นาที)

สรุป..

การดำเนินชีวิตปกติ ถ้าเดินสวนกันผมจะดูเหมือนคนปกติ(อาจจะเดินช้าหน่อย)

แต่ระดับสำคัญ คือการทำงาน ยังทำไม่ได้เลยครับ
ซึ่งนี่เป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับผม

ยังไงก็ตาม อย่างที่เล่า การดำเนินชีวิตปกติ ยังไม่ได้มีปัฯหาอะไรให้ทุกท่านต้องฟ่วงมากไปนะครับ

อาการที่เป็นจะดูวว่าไม่ซีเรียด เพราะยังเพดำเนินชีวิตปกติได้ ทำอะไรได้เอง ก็ได้

หรือจะดูว่าว่าซีเรียส เพราะไม่สามารถทำงานก็ได้ แล้วแต่มุมมอง

สุดท้าย ก็ขอตบท้ายให้ขำๆ กันหน่อย
(ให้รู้ว่าผมยังมีอารมณ์ขันอยู่)

ก่อนหาหมอ ผมเข้าห้องน้ำ
มองหาน้อง pee จังไม่เจอครับ (ห๋า!!)
..แต่ตอนนี้ กลับมาบ้านเจอเค้าทั้งตัวแล้วครับ(แม้จะไม่ค่อยคมชัดก็เถอะ555)

คงแค่นี้นะครับ
ใช้สายตามากแล้ว ขอตัวไปดูหุ้น เอ้ย ไปพักตาหน่อย 555

ขอบคุณ และสวัสดีทุกๆ คนอีกทีนะครับผม..

******************

ข้างบนตัวสีขาว(รวมถึงข้างล่าง)
เป็นเนื้อหาที่ผมพิมพ์ลงบอร์ดส่วนตัวในช่วงต้น หลังจากออกจากโรงพยาบาล
ซึ่งออกมาตั้งแต่วันที่ 17 พค. , มาถึงวันนี้ นับว่าออกจากโรงพยาบาลมาแล้ว 1 เดือน

สิ่งที่เอามาโพสเล่าข้างบน ผมก๊อปปี้มาเลย
เนื้อหาบางส่วนพิมพฺผิด พิมพ์ตก ไม่ได้แก้ไขใดๆ (เน้นความสด)
..แต่มีเนื้อหาบางส่วนที่เป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ ก็ขอตัดทิ้งไปบ้างนะครับ

เอาเรื่องราวมาเล่าให้ฟัง วันนี้ ถือว่าอาการดีขึ้นมาพอควรแล้ว แต่ยังไม่หายดี

ข้างล่างเป็นเนื้อหาถัดมา..

..........................................................

Create Date : 18 มิถุนายน 2551

Last Update : 18 มิถุนายน 2551 14:32:51 น.

15 comments

Counter : 447 Pageviews.

อาจารย์หมอ วิชัย ประสาทฤทธา
..นะครับ

ยังมีเรื่องราวเล่าอีกเป็นระยะๆ
ไว้จะมาอัพเรื่องราวให้ฟังต่อไปครับ

อาการถึงวันนี้ ถือว่าดีขึ้นมามากพอควรแล้วครับเมื่อเทียบกับช้วงต้น
แต่ก็ยังไม่หายดีครับ อ่านตัวหนังสือในคอมฯ ยังลำบากอยู่(แสงสะท้อน)
ดุทีวี อ่านหนังสือพิมพ์ ดีขึ้นพอควรแล้ว แต่ยังไม่ปกติ
อาการที่ตา มีพัฒนาการเปลี่ยนแปลงไปเป็นระยะๆ

ไว้จะเอามาเล่าเพิ่มเติมครับผม..

โดย: บุญทับ

วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:14:41:08 น.

ชีวิตไม่เหมือนเดิม แต่ชีวิตเราจะดีขึ้น

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ

โดย: บ้าได้ถ้วย

วันที่: 18 มิถุนายน 2551 เวลา:18:13:30 น.

สู้ๆ

โดย: กระเถิบ

วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:11:28:31 น.

ขอเป็นกำลังใจให้ สู้ สู้ ๆ ครับ
เดียวนี้การแพทย์ทันสมัยครับผม
แม่ผมก็เป็นโรคต้อหินครับ ขอให้เข้มแข็งครับ
เป็นห่วงเป็นใย จขบ. ขอให้หายไวไวนะครับ

โดย: ท.แทนคุณ

วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:15:21:02 น.

เป็นกำลังใจให้หายเร็วๆ นะคะ พี่m&m

พี่m&m ต้องหายค่ะ และหายเป็นปรกติด้วย

โดย: อายาโกะ IP: 117.47.172.137 วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:17:25:31 น.

สู้ๆ ขอให้หายเป็นปกติเร็ววันค่ะ

โดย: C&C_BamBoo

วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:11:45:50 น.

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
สู้ ๆ ค่ะ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 20 มิถุนายน 2551 เวลา:12:56:28 น.

สู ้สู้ คับ เป็นกำลังใจให้คับ

โดย: The Kop Civil

วันที่: 21 มิถุนายน 2551 เวลา:0:48:45 น.

ขอบคุณทุกๆ ท่าน ที่แวะมาทักทายให้กำลังใจกันนะครับผม
ขอบคุณมากๆ ครับ..

น้องอายาโกะก็มาด้วยนะ

โดย: บุญทับ

วันที่: 21 มิถุนายน 2551 เวลา:13:07:08 น.

ไว้จะเอาเรื่องราวมาลงต่อนะครับ
วันนี้ ตอนนี้ต้องขอตัวก่อน เพราะหมดโควต้าของจ้องตาแล้ว

เดี๋ยวว่าจะไปดูงานภาพถ่ายที่ zenชั้น8 สักหน่อย

แล้วก็รอว่าเมื่อไหร่พิพิธพันธ์ศิลปะที่สี่แยกปทุมวันจะเปิดสักที

โดย: บุญทับ

วันที่: 21 มิถุนายน 2551 เวลา:13:39:42 น.

แวะมาให้กำลังใจครับ

โดย: ท.แทนคุณ

วันที่: 22 มิถุนายน 2551 เวลา:13:28:08 น.

หายไวไวนะครับ รักษาตัวและดวงตาด้วยนะครับ

โดย: kalamang IP: 203.149.28.114 วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:8:53:35 น.

ขอให้หายไวๆ นะคะ
ขอให้สายตากลับมาเป็นปกติ
ขอให้ชีวิตเป็นเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นค่ะ...

ปล.ตามลิ้งค์มาจากบล๊อกคุณ ท.แทนคุณค่ะ

โดย: Butterflyblog

วันที่: 23 มิถุนายน 2551 เวลา:14:25:29 น.

สู้ สู้ ครับขอให้หายไว ไว ครับ

โดย: ท.แทนคุณ

วันที่: 24 มิถุนายน 2551 เวลา:9:27:45 น.

สู้ต่อไปนะครับ ขอให้ดีวันดีคืน

โดย: tee IP: 203.99.253.8 วันที่: 31 มกราคม 2552 เวลา:12:13:40 น.