Bloggang.com : บุญทับ : โอ๊ย..ไม่เคยเกลียดตัวละครจากการ์ตูนเรื่องไหน เท่าเรื่องนี้มาก่อนเลย

โอ๊ย..ไม่เคยเกลียดตัวละครจากการ์ตูนเรื่องไหน เท่าเรื่องนี้มาก่อนเลย

เมื่อวานนี้ สักราวๆ 11 โมงเช้า
ได้เกิดแรงบันดาลใจ อยากมาอัพบล็อก

ชื่อหัวบล็อก ว่า
"โอ๊ย..ไม่เคยเกลียดตัวละครจากการ์ตูนเรื่องไหน เท่าเรื่องนี้มาก่อนเลย"
จริงๆ ก็เขียน(พิมพ์) ไปแล้ว กว่า 60-70% ของความรู้สึกด้วย

และรู้สึกว่าเขียนได้ดีด้วย
แต่ขณะกำลังกดเปลี่ยน ตัวอักษร ไทย-อังกฤษ ที่คีย์ ~
ก็ของมันมา.. ก็พิมพ์เร็ว ไหลลื่น ..
..แต่ดันลื่นไปหน่อย นิ้วเลยลื่น จากปุ่ม ~ ไปโดนปุ่ม Esc ซ่ะงั้น!!

ผลคือ ที่พิมพ์ๆ มา เกือบชั่วโมง
หายแว๊บบบ..ไปกับตา , และไม่มี undo ให้แก้คืนเสียด้วย
จริงๆ มันไม่ใช่ครั้งแรกหรอก เคยเกิดขึ้นมาแล้วบ้าง..

บางครั้งก็กลับไปเริ่มต้นใหม่ได้ คล้ายๆ เดิม
บางครั้ง ก็เปลี่ยนอารมณ์ไปเลย
..บางครั้ง มันก็หายไปเลย

อย่างเมื่อวานนี้ มันก็หายไปเลย เรียกคืนไม่ได้
เพราะอารมณ์มันกำลังพุ่งพล่าน..
..ชอบเขียนบันทึกเพราะแบบนี้แหละ
อยากบันทึก ความคิดอ่าน อารมณ์ และความรู้สึก ณ เวลานั้นๆ ไว้
(เรื่องปุม ~ , Esc และ Undo ..นี่น่าเอามาเป็นมุกเขียนเพลงได้นะ)

บล็อก..
"โอ๊ย..ไม่เคยเกลียดตัวละครจากการ์ตูนเรื่องไหน เท่าเรื่องนี้มาก่อนเลย"
ที่หายไปนี้ ..

พูดถึงการ์ตูนเรื่อง HAPPY
ที่เขียนโดย Naoki Urasawa

เจ้าของผลงาน การ์ตูนแนวสืบสวนชั้นดีอย่าง Monster
และการ์ตูนแนวแฟนตาซีไซไฟ ไล่ล่าอดีต ชื่อดังที่ถูกทำมาเป็นภาพยนต์
อย่าง 20 century boys

ซึ่ง Naoki Urasawa ถือเป็นนักเขียนคนโปรดคนหนึ่งของผมไปแล้ว
เป็นนักเขียน ที่ผม ปล่อยใจให้.. คือชื่อถือแบบไม่ต้องพิสูจน์

เสียดายที่วันนี้ อารมณ์ที่จะเขียนเกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องนี้ได้ "หาย" ไปแล้ว
เล่าได้แต่เพียงคราวๆ นิดๆ หน่อยๆ

HAPPY น่าจะเป็นการ์ตูนที่เขียนก่อน Monster
แนนี้ว่ากันตามที่เห็นตีพิมพ์เป็นภาษาไทย
..เพราะ HAPPY ถูกผิมพ์เป็นภษาไทย ตั้งแต่ปี 2544-2545 นั่นแหละ
โดยสำนักพิมพ์ที่ชื่อว่า SNB COMIC
การ์ตูนเรื่องนี้ ปัจจุบัน อาจจะหาอ่านยากหน่อย

เป็นการ์ตูนที่ สำหรับผมต้องใช้ความพยายาม อดทน อดกลั่นในการอ่านมากเรื่องหนึ่ง
ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีหรอก , แต่ต้องยอมรับว่า เป็นการ์ตูนที่ปูเรื่องไว้อย่างค่อนข้างโหดร้าย

นางเอกก็แสนดี แสนซื่อ(บื้อ)อะไรจะขนาดนั้น
(สงสัย อุราซาว่า แกดูบ้านทรายทองไปเยอะหรือไง?)

ส่วนนางร้ายก็สร้างได้ ขนาดที่ว่า
"โอ๊ย..ไม่เคยเกลียดตัวละครจากการ์ตูนเรื่องไหน เท่าเรื่องนี้มาก่อนเลย"
..เป็นนางอิจฉาที่ผมอ่านแล้วรู้สึกขัดเคืองไจ หงุดหงิด อึดอัด อยากจะเขี่ยวหนังสือทิ่งอยู่หลายที

อ่านการ์ตูนเรื่องนี้ แล้วรู้สึกเหมือนเมื่อต้นปี ที่เผลอไปดูหนัง เรื่อง Happy go lucky
(ดันแนะนำบางคนให้ไปดูก่อนที่ผมจะไปพิสูจน์ด้วยตนเองอีก - ขอโทษด้วย ที่ไปดูแล้วอาจจะหงุดหงิด)
..หนังเรื่อง Happy go lucky นี่ หน้าหนัง โปสเตอร์ดูสดใส..

แต่ในเนื้หนังนี่ ดูแล้วอยากลุกออกจากโรงหลายหน
เพราะหนังเต็มไปด้วย การสาดอารมณ์รุนแรงใส่กัน
เป็นหนังที่เต็มไปด้วยเสียงตะคอกใส่กันเกือบทั้งเรื่อง
หนังไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอก ..แต่ผิดกับจริตผมอย่างรุนแรงก็เท่านั้น

คล้ายกันมากกับการ์ตูน ของ อุราซาว่า เรื่อง HAPPY นี้
หน้าหนังสือการ์ตูน และชื่อเรื่องต่างก็ดูสดใส
..แต่ในเนื้อหาการ์ตูน ทั้งหมด 24 เล่ม
10 เล่มแรกเต็มไปด้วยความอึดอัด หงุดหงิด ขัดใจคนอ่านยิ่งนัก
เพราะ "ไม่มีความหวังใดๆ ให้คนอ่าน" เอาซ่ะเลย

เขียนอย่างนี้ไม่ใช่ติ แต่จริงๆ คือชม ..ชมว่าเค้าเก่ง
เขียนการ์ตูนบ้าอะไรที่เต็มไปด้วยความอึดอัด หงุดหงิดให้คนอ่าน อ่านติด!!
..แต่เชื่อว่า หลายคน อาจจะปล่อยหนังสือการ์ตูนเล่มนี้ไปตั้งแต่เล่ม 3 เล่ม 4 แล้ว

กว่าเนื้อหาการ์ตูนจะเริ่มมีความหวังเล็กๆ น้อยๆ
ก็ปาเข้าไปตั้งเล่ม 10-11 , และก็ไม่ใช่ความหวังจะเฉิดฉาย เจิดจ้า ผุดผ่อง จากนั้นมา
ก็ยังเป็นความหวังที่สร้างความอึดอัด หงุดหงิด ให้แก่ คนอ่านการ์ตูนไปจนจบเรื่องอยู่นั่นเอง

เมื่อวานตอนที่ผมพิมพ์นั้น ผมอ่านอยู่แถวๆ เล่ม 20 มั้ง
รู้ว่า ถ้าอ่านจบแล้ว คงจะไม่มีอารมณ์มาเขียน บล็อก
"โอ๊ย..ไม่เคยเกลียดตัวละครจากการ์ตูนเรื่องไหน เท่าเรื่องนี้มาก่อนเลย"
แน่ๆ เพราะเรื่องราวคงคลีคลาย ไปตามปกติของแนวทางการ์ตูน

ไปๆ มาๆ วันนี้เขียนบล็อกนี้ ก็เขียนถึงการ์ตูนซ่ะเยอะ
แม้จะไม่ได้อารมณ์อย่างเมื่อวาน..

แต่บล็อกวันนี้อาจจะ ต้องเปลี่ยน
จากบล็อก "เพลงนี้ยังไม่มีทำนอง : Happy"
กลับไปเป็นบล็อก มีเรื่องเล่าฯ ซ่ะแล้ว

เพราะทีแรกตั้งใจจะเกริ่นเข้าเพลงเฉยๆ
ไปๆ มาๆ กลายมาเขียนเรื่องการ์ตูนไปซ่ะได้

แต่บอกได้เลย ว่าทีเขียนวันนี้ เขียนสู้เมื่อวานนี้ไม่ได้เลย
เพราะเมื่อวานตั้งใจเขียนถึงการ์ตูนเป็นหลัก แล้วเพลงเป็นตัวรอง

เนื้อหามันจึงไหลลื่น เพราะเอารมณืมันยังพุ่งพล่านอยู่
ในความเกลียดตัวละคร ยัยโจโกะ..
..ไม่เคยเกลียดตัวละครตัวไหนเท่าตัวนี้จริงๆ
ไม่ว่าจะหนัง หรือละคร ก็ดูแล้วขำๆ เวลาเจอตัวอิจฉา แบบ "อิจฉ้าอิจฉา"

แต่ยัยโจโกะ ของ อุราซาว่า เรื่องนี้
เป็นแบบที่ดึงอารมณ์เกลียดผมออกมาได้มากจริงๆ ทั้งๆ ที่ "มันเป็นเพียงแค่การ์ตูน"

วันนี้ตั้งใจจะเขียนบล็อก เพื่อเข้า "เพลงนี้ยังไม่มีทำนอง"
แต่สุดท้าย ก็แตกใบอ่อนเป็นมะลิลา จนได้

เอ้าๆ ไปจบที่เพลงเลยดีกว่า..
เขียนเมื่อคืนวันเสาร์ , ตอนเขียนก็คิดออกมาเป็นเพลงนะ
แต่ เมื่อกี้นี้อ่านซ้ำ มันไม่ค่อยเหมือนเพลงเท่าไหร่แหะ 555

Happy

-by หนมเม็ด-

คุณรู้มั้ย ความสุขของคุณอยู่ที่ไหน?
คำพระท่านพูด "ชีวิตเป็นทุกข์"

เรานั้นยังเป็นเพียงเด็กน้อย ที่อ่อนด้อยประสบการณ์
พยายามคิด และทำแค่ไหน คงไม่ไกลไปกว่ามือเอื้อม

ขออนุโมทนาสาธุ.. กับคำพระท่าน
เรามาเป็นเรา มาเป็นเพียงเด็กน้อยของเรากันดีกว่า

ความสุขของเธออยู่ที่ไหน?
ถึงแม้เรื่องนี้ เราก็รู้ว่า มันไม่ง่ายที่จะตอบ
ความรักของเรา การงานของเรา ครอบครัวของเรา..
สิ่งต่างๆ เป็นดังก้อนหิน เป็นกรวดทราย เม็ดเล็กใหญ่
เติมเต็มขวดโหลที่เรียกว่า "ชีวิตของเรา"

ความสุขของเธออยู่ที่ไหน?
หัวใจของเธอมีคำตอบแล้วหรือยัง
ที่แห่งไหน ที่หัวใจของเธอไปตั้งอยู่ได้ทั้งวัน
ที่แห่งไหน ที่หัวใจของเธอไปตั้งอยู่ได้ทั้งคืน

ชีวิตตื้นๆ ของเราคงมีทั้งสุขและทุกข์
ฟ้าฝน อาจจะคะนองไม่เป็นใจบ้าง บางเวลา
แต่ท้ายที่สุด ชีวิตเรานี้ ..เราคือคนเขียนเอง
เธออยากจะเขียนชีวิตของเธอให้เป็นสุขหรือทุกข์
ตอบหัวใจของเธอให้ได้ ว่าหัวใจเธออยู่ที่ไหน
บ้านของหัวใจของเธอนั้นอยู่ที่ไหน จงตามมันไป..

***********

สวัสดีครับผม..

Create Date : 23 มีนาคม 2552

Last Update : 23 มีนาคม 2552 8:36:35 น.

3 comments

Counter : 1490 Pageviews.

ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้เลย

โดย: K IP: 58.11.16.20 วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:21:39:02 น.

ไม่เคยอ่ายเลย

โดย: ice IP: 182.53.139.119 วันที่: 27 ตุลาคม 2554 เวลา:13:54:07 น.

โดย: สมาชิกหมายเลข 6051589

วันที่: 24 กรกฎาคม 2565 เวลา:17:57:37 น.