รัก(ไม่?)ต้องการเวลา..3. 3. เช้านี้ก้องงานล้นมืออีกเช่นเคย เพราะนะโมลาพักร้อนไป1คน แต่เจ้าหน้าที่ทุกคนก็ทำงานอย่างกระตือรือร้น... มีความสุขกับการที่ได้ช่วยเหลือผู้ป่วยให้สุขกายและสุขใจ... ช่วงบ่ายก้องไปดูแลน้องเจนนี่ที่บ้าน..ตอนนี้คุณพ่อและคุณแม่สามารถทำการนวดสัมผัสได้ดีแล้ว แต่ก้องยังต้องคอยแนะนำการจับและจัดท่าที่ถูกต้องให้แก่น้องด้วยเพื่อลดการตึงตัวของกล้ามเนื้อ ซึ่งเด็กพิเศษจะมีปัญหาในส่วนนี้มากกว่าเด็กปกติอยู่แล้ว “การนวดกระตุ้นในส่วนต่างๆ ของร่างกาย คุณแม่ควรพูดคุยและบอกน้องเจนนี่ด้วยนะครับ ว่าตอนนี้กำลังอยู่ที่ตรงไหน..อวัยวะใด” “และต้องการให้น้องเจนนี่ขยับตรงส่วนไหน.. เช่นตอนนี้อยู่ที่มือ ” ก้องหันไปทางน้องเจนนี่ จับมือน้อยๆลูบเบาๆนวดสัมผัสอย่างที่ได้ร่ำเรียนมา “เจนนี่ครับ...นี่มือ..เรียกว่ามือ...นะครับ ไหนขยับมือสิครับ ” หันกลับมาทางคุณแม่ ยิ้มให้กำลังใจกับคนตรงหน้า “เพราะการทำแบบนี้จะทำให้เขาได้เรียนรู้ที่จะรู้จักอวัยวะต่างๆ ของร่างกายไปในตัวด้วย และจะได้เคลื่อนไหวในส่วนนั้นๆได้ถูกต้อง ซึ่งเป็นการส่งความรู้สึกย้อนกลับที่ไปสมอง” ก้องหยุดนิดนึง ยิ้มน้อยๆให้น้องเจนนี่ ที่ขณะนี้นอนยิ้มมองก้องตาแป๋ว “ที่สำคัญสายตาของคุณแม่ และน้องควรประสานกันตลอดเวลา เพื่อสร้างความอบอุ่น ...และสานสายใยรักระหว่างแม่ลูก" ก้องอธิบายไปเรื่อยๆ...รู้สึกดีใจที่น้องเจนนี่มีครอบครัวที่อบอุ่น มีคุณแม่ที่ตั้งใจในการเรียนรู้ดีมาก ส่วนคุณพ่อก็ไม่แพ้กัน หลังเลิกงานคุณพ่อก็จะมานวดให้น้องก่อนนอน.. ....ไม่ทอดทิ้งให้เป็นภาระแก่คุณแม่เพียงคนเดียว ก้องเปิดโอกาสให้คุณแม่ซักถามข้อสงสัย...ปัญหาคลายลงแล้ว ก็ลากลับเมื่อเห็นว่าใกล้เวลาเลิกงาน แต่ไม่ลืมทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองไว้ให้คุณแม่น้องด้วยเผื่อมีปัญหา... “ติดต่อได้ตลอดเวลานะครับ” ก้องยิ้มให้แล้วโบกมือลาน้องเจนนี่. . . เดินออกมาหน้าปากซอย เสียงริงโทนก็ดังขึ้น อดยิ้มกับรูปบนหน้าจอไม่ได้ “ครับพี...ผมเสร็จงานแล้ว อืมมาทำcaseข้างนอก” เดินคุยไปเรื่อยๆ จนถึงป้ายรถเมล์ อากาศร้อนจัด เหงื่อซึมที่ไรผม แก้มใสเป็นสีแดง “ก้องครับ..ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนน่ะ...เดี๋ยวผมไปรับ” พีบอกมาตามสาย...น้ำเสียงฟังดูร่าเริงผิดปกติ จนคนฟังต้องขมวดคิ้วน้อยๆ “จะมาเหรอพี..เอ้อ..ผมอยู่ที่......” ก้องรอไม่นานเท่าไร เล็คซัส คันงามก็มาถึง พีตบไฟทัก ก้องยิ้มแล้วรีบเปิดประตูก้าวขึ้นรถไป แอร์เย็นๆทำให้ก้องสบายตัวขึ้น...เอนหลังกับเบาะรถ ...ผ่อนลมหายใจเบาๆ..อืมมม สบายจัง.. “เหนื่อยเหรอครับ...ก้อง” คนขับแอบชำเลืองมองคนหน้าหวานเป็นระยะๆ หมู่นี้เขาแทบไม่มีเวลาให้ก้องเลย อดที่จะกลัวคนข้างๆน้อยใจอีกไม่ได้ ก้องยิ้มหันมองคนข้างกาย...มองอย่างไม่วางตา... ...วันนี้พีดูผ่อนคลาย ไม่เร่งรีบ...ขับรถช้าๆ..เรื่อยๆ...ฟังเพลงเบาๆ...ดูสบายๆ “เป็นอะไรก้อง ทำไมมองผมอย่างนี้ เขินแล้วนะนี่” พีหัวเราะเก้อๆ เขารู้สึกเขินจริงๆกับสายตาเว้าวอน แอบแบ๊วของคนใกล้ใจเนี่ย “ก้องไปดินเนอร์กัน...ผมจองโต๊ะไว้แล้ว ฉลองวันหยุดสุดสัปดาห์..” คนหน้าคมส่งประกายตาวิบวับตอบกลับมาบ้าง ก้องยิ้มอายพยักหน้ารับ..รู้สึกมีความสุข หันกลับมา...มองตรงไปข้างหน้า อมยิ้มน้อยๆ หลายอาทิตย์ที่ผ่านมา .. เขาสองคนแทบไม่มีเวลาให้กันเลย.. ต่างคนต่างยุ่งและเร่งรีบตลอด... อยากมีเวลาพักบ้าง...อยากทำชีวิตให้ช้าลง... ก้องคิดในใจเรื่อยเปื่อย...มาหยุดคิดก็เมื่อพีจอดรถและอ้อมมาเปิดประตูให้ “ถึงแล้วครับ...ที่รัก” ดินเนอร์สุดหรู...อาหารอร่อยเลิศรส...ราคาแพงระยับ...... .. . . ..ที่คอนโด... ก้องเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ พีหลับไปแล้ว... ตารีเรียวปิดสนิท...ใบหน้าคมคาย...ดูสงบ..สบาย.. ก้องยิ้มน้อยๆให้คนที่นอนบนเตียง...พีคงเหนื่อยมาก .. เดินไปปิดไฟกลางห้อง...โคมไฟหัวเตียงส่องแสงนวลตา ก้องสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกับที่พีห่มอยู่ ขยับเข้าไปใกล้คนที่นอนก่อน มือเรียวลูบผมคนรักอย่างรักใคร่ ก้มลงจุมพิตที่ขมับคนหน้าคมแผ่วเบาๆ ...ก่อนเอนตัวลงนอนข้างๆ พีพลิกตัวกลับมาทันทีที่หลังก้องแตะฟูก วงแขนแข็งแรงโอบรอบเอวบางไว้หลวมๆ หน้าคมซุกลงที่ซอกคอคนหน้าหวาน คนถูกกอดตกใจเล็กน้อย “พี...นี่คุณยังไม่หลับหรอกเหรอ อืมม ” เม้มปากน้อยๆ... ออกจะอายมากกว่า ที่ขณะนี้ใบหน้าคมคายอยู่ใกล้หน้าเขาเพียงระยะลมหายใจรดแก้ม แถมยังส่งสายตาวิบวับมาด้วย “ผมแค่พักสายตาเท่านั้นเอง...แต่ก็ดีนะ...ทำให้คุณคิดว่าผมหลับ... ..ก็เลยได้ ..ของขวัญพิเศษ..จากคุณไงครับ...” พีหัวเราะเบาๆ ลูบผมนุ่มของก้องเล่น สบสายตากับคนตาโต พีรวิชญ์มองหน้าคนในอ้อมกอดเหมือนต้องมนต์สะกด..ใบหน้าหวานของคนรักอยู่ใกล้มาก ใกล้จนได้กลิ่นแป้งจางๆ ผสมกับกลิ่นสบู่เหลวและแชมพู กระจายจากกายของคนรัก .. ริมฝีปากบางก้มลงมาช้าๆ สัมผัสแผ่วเบาที่หน้าผาก ค่อยๆไล้เรื่อยมาที่เปลือกตา แก้ม คาง ก่อนแตะเบาๆที่ปากอิ่มและนุ่มนั้น เนิ่นนาน... ใจก้องบดินทร์หวามไหว...ทั้งๆที่ชิดใกล้กันมานับครั้งไม่ถ้วน... ..แต่ทุกครั้งก็อดจะตื่นเต้น และประหม่าไม่ได้..สัมผัสจากพีทำให้ใจเขาแทบละลาย..ร่างกายร้อนผะผ่าว ..พีถอนปากออกอย่างอ้อยอิ่ง...ลูบแก้มใสนั้นอย่างเบามือ ยิ้มน้อยๆให้คนตรงหน้า ก้องค่อยๆปรือตาขึ้น..สบตากับคนหน้าคม...ตาจ้องตา...เงียบไม่มีเสียงใดๆ...ออกจากปากของคนทั้งคู่ มีเพียงเสียงเรียกร้องจากหัวใจเท่านั้นที่ดังอยู่ในขณะนี้...ใจกระทบใจ..กายสัมผัสกาย... ...พีเอื้อมมือ...ปิดโคม... ...แล้วเพลงรักที่ใจสองใจเรียกร้องก็บรรเลงขึ้น ...ท่วงทำนองอ่อนหวาน...แผ่วพริ้ว... ...นาน...กว่าการบรรเลง.. “ เพลงรัก” จะจบลง... ........................TBC .. ขอขอบคุณบทความ “ศาสตร์การนวด..ช่วยพ่อแม่บำบัด..เด็กพิเศษ” จาก //www.thaihealth.or.th/node/10906   Create Date : 24 พฤษภาคม 2553 6 comments Last Update : 6 เมษายน 2554 7:19:25 น. Counter : 617 Pageviews. Share Tweet

ทักทายตอนยามเย็นจ้า อิอิ ^__^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 24 พฤษภาคม 2553 19:33:47 น.

ที่สำคัญสายตาของคุณแม่ และน้องควรประสานกันตลอดเวลา เพื่อสร้างความอบอุ่น ...และสานสายใยรักระหว่างแม่ลูก" ชอบประโยคนี้จัง ฟังดูอบอุ่นมาก น้องก้อง good night kiss คุณพี หรือลักหลับคุณพีคะ แต่ถึงจะเป็นวิธีไหน เพราะมันเป็น "ของขวัญพิเศษ" ทีคุณพีช้อบชอบ แต่ตอนท้ายมัน แอร๊ยยยย มาก อ่านหลายรอบมั๊ก ขอบใจ ดา มากมาย ที่ทำให้คนอ่านมีความสุขมากมาย   โดย: tipjang 24 พฤษภาคม 2553 20:17:33 น.

อืมมมม .. บทบรรยายสวยงามนะน้อง อ่อนโยนดี แต่ทำไมพี่รู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันไม่ค่อยคืบหน้าเลยอะคะ .. ยกเว้นตอน"ปิดไฟ" เหอๆๆๆๆ ขออภัยในความหื่น ขอบใจนะจ้ะ มือฟิคสั่งได้ของพี่เม่ ^^ ปล. ศาสตร์การนวด O_O ... ไมพี่นึกไปถึงกามาลสูตร 10 ประการ 1. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการฟังตามๆ กันมา (ไม่ได้ฟังด้วยตัวเอง แต่ฟังมาอีกต่อหนึ่ง) 2. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการถือสืบๆ กันมา (ตามประเพณีเหมือนเถรส่องบาตร) 3. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการเล่าลือ (แมงเม้าท์ข่าวลือ) 4. อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำราหรือคัมภีร์ (ไม่ทำข่าวเจาะอีกต่อไป อ้างกันเป็นทอดๆ จากแหล่งข่าว เหมือนกรณีข่าวเต้าเรื่องประเทศในละตินอเมริกาให้ที่พักพิงแก่อดีตนายก รัฐมนตรี) 5. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะตรรก (ใช้ตรรกศาสตร์) 6. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะการอนุมาน 7 อย่าปลงใจเชื่อ เพราะการคิดตรองตามแนวเหตุผล 8. อย่าปลงใจเชื่อ เพราะสอดคล้องกับทฤษฎีที่มีอยู่แล้ว 9. อย่าปลงใจเชื่อเพราะว่ามองเห็นรูปการว่าน่าจะเป็นไปได้ หมายความว่าเข้าเค้า เช่น เดินออกไปข่างนอก เห็นเมฆทะมึนจึงเดาว่าอีกไม่นานฝนจะต้องตกอย่างแน่นอน หรือ ออกไปต่างจังหวัดเห็นสส.ลงพื้นที่จึงเดาว่า ไม่เกิน 3 เดือน ต้องมีการยุบสภาอย่างแน่นอน ทั้งนี้ในความเป็นจริงอาจจะเป็นคนละเรื่องเลยก็ได้ 10. อย่าปลงใจเชื่อเพราะเห็นว่าเป็นครุบา อาจารย์ นับเป็นเรื่องที่สำคัญมาก บางคนอาจจะไม่เชื่อทั้ง 9 ข้อที่ผ่านมา ซึ่งเป็นลักษณะของสังคมไทย สาธุ .. วันนี้มาแนวธรรมะ .. ไหวม้ายยยย   โดย: อดีตนักเดินทาง 24 พฤษภาคม 2553 20:54:29 น.

เฮ้อ พี่ดาทำให้แอ๋วนอนไม่หลับ เพราะไม่มีใครให้ห่มผ้าด้วยอะ หวานมากกกกก   โดย: แอ๋วค้า IP: 125.26.218.116 24 พฤษภาคม 2553 23:20:33 น.

เพลง แค่มีเธอข้างกาย เข้ากับฟิคตอนนี้จัง ฉันไม่มีอะไรเรียกร้อง ฉันไม่ต้องการอะไร แม้ว่ามันจะดีแค่ไหนก็ไม่ ต้องการทั้งนั้น แค่ในวันนี้มีเธอก็พอ นั่นก็พอแล้วที่ฉันต้องการ ก็เธอนั้นคือทุกๆอย่าง ที่ใจเฝ้าคอย ฝนจะแรงจะหนักแค่ไหน ฟ้าจะดำจะครึ้มเพียงใด แม้ต้องเจออะไรแค่ไหน ก็จะไม่กลัวทั้งนั้น แค่มีคนรักคือเธอก็พอ เธอคือความรักที่ฉันต้องการ จากวันนี้จะพ้นจะผ่านมันไปด้วยกัน แค่มีเธอข้างกาย ทุกอย่างก็ดูเล็กน้อยลงไป แค่มีเธอก็อุ่นในใจ ไม่ต้องการใครอีกแล้ว แค่มองไปเห็นเธอ หัวใจก็เข้มแข็งพอ ที่จะก้าวไปโดยไม่รั้งรอ แค่ขอได้อยู่กับเธอ ท้องทะเลกว้างใหญ่แค่ไหน แม้กำแพงจะหนาเพียงใด ทุกข์ที่มีจะหนักแค่ไหน จะไม่มีคำว่าท้อ แค่เธอบอกฉันคำเดียวก็พอ บอกว่าเธอรักให้ฉันมั่นใจ สิ่งแล้วร้ายจะสักเท่าไหร่ ถ้าเรารักกัน   โดย: tipjang 26 พฤษภาคม 2553 17:52:13 น.

กลุ่มเพื่อน 5.63 โรงเรียนอุตรดิตถ์ ขอแสดงความยินดีกับคุณเต๋อ-ฉันทวิชช์ ธนะเสวี จาก ภาพยนต์เรื่อง กวนมึนโฮในโอกาสที่ได้รับรางวัล “Asian New Talent Award” ดาราดาวรุ่งชายแห่งเอเชีย ในงาน “เทศกาลหนังเซียงไฮ้ อินเตอร์เนชั่นแนล ฟิล์มเฟสติวัล ครั้งที่ 14 ที่ประเทศจีน   โดย: กลุ่มเพื่อน 5.63 อ.ต. IP: 210.246.186.4 21 มิถุนายน 2554 8:44:50 น.