Monster...รักทั้งเพ...อาทิชา(นานา)...ชุด Ugly Duckling...เรื่องนี้เป็นเล่มสุดท้ายของชุดนี้แล้วค่ะ...มาดูกันว่านางเอกของเราเป็นลูกเป็ดขี้เหร่แบบไหน...

เราผ่านนางเอกที่อ้วน ปากอวบอิ่มจนทำให้ติดอ่าง และดำมาแล้ว...นางเอกคนสุดท้ายของชุดนี้..เราว่าความงามของเธอมีปัญหาที่สุดนะ...นอกจากรูปร่างจะใหญ่โตจนเหมือนเกย์แต่งหญิงแล้ว...เธอยังเป็นผุ้หญิงมีเคราอีกด้วย


เจสสุดา อดีตดาราเด็กที่ค่าตัวแพงที่สุดในรอบศตวรรษ จำเป็นจะต้องออกจากวงการเมื่ออุบัติเหตุขณะถ่ายทำ ทำให้หนูเจสเกิดกลัวกล้องขึ้นมา...แม่และเธอเลยอพยพไปอยู่อังกฤษตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา...

ยี่สิบปีผ่านไป...ด.ญ.เจสสุดาก็เติบโตขึ้น...แต่...ทำไมความน่ารักในวัยเด็กที่ใครๆเห็น ต่างก็บอกกันว่าเด็กคนนี้โตขึ้นมาต้องสวยแน่ๆ...มัน...ไม่เป็นอย่างนั้นเลย...เมื่อเธอตัวโตเหมือนผู้ชายแถมยังมีเคราให้โกนทุกวันซะอีก...เฮ้อออ ความงามของเธอช่างสวนทางกับวัยเด็กอย่างเหลือเชื่อ...แต่เธอเก่งนะ แหม...นางเอกชุดนี้ ถึงจะไม่สวยแต่ก็เก่งและมีคุณค่าในตัวเองกันทุกคนเลย...
...พอฉันโตขึ้นมาก็มีกรามที่ชัดเจนมากขึ้นกว่าตอนเป็นเด็ก มีโหนกเล็กน้อยที่ใบหน้่า ขนที่ขอบหน้าเป็นสีดำคล้ายกับเครา ซึ่งฉันต้องโกนทุกเช้าตอนตื่นขึ้นมา คิ้วเข้มก็ต้องกันให้บาง พยายามแต่งหน้าลบจุดใหญ่ๆ ของตัวเองให้ลดลง แต่ยิ่งแต่งก็ยิ่งเหมือนกะเทยผู้มีความพยายามแต่ไม่เคยประสบความสำเร็จ ร่างเล็กๆของฉันขยายโตผิดปกติจากความเป็นผู้หญิง ฉันมีไหล่ที่กว้าง แขนใหญ่ ก่อนหน้านี้ฉันพยายามเข้าฟิตเนสเพื่อลดมันลง ทว่ามันได้ผลตรงข้าม เพราะมันไม่ลดแถมยังกลายเป็นกล้ามเสียอีก!...

เจสสุดากำลังจะแต่งงานกับซุปเปอร์สตาร์เมืองไทย...เคิร์ก...เพื่อนสมัยเด็ก ที่เธอคุยด้วยทางจดหมาย อีเมล มาตลอดยี่สิบปี...และแน่นอน...เคิร์กมีเพียงใบหน้าของหนูเจสดาราเด็กเท่านั้นอยู่ในความทรงจำ...ในเมื่อเจสบอกว่าเธอยังเป็นโรคกลัวกล้องอยู่...
...ผมไม่ชอบคนงี่เง่า ไม่ชอบคนจุกจิก ไม่ขี้บ่น ไม่เหมือนแม่ผม มีเหตุผล การศึกษาต้องระดับปริญญาตรีขึ้นไปและต้องเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำ เกรดเฉลี่ยอยู่ในเกณฑ์สูง เกียรตินิยมจะพิจารณาเป็นพิเศษ ต้องรู้จักวิเคราะห์ แยกแยะ มีหลักตรรกะที่สมบูรณ์แบบ ผมไม่ชอบคนโง่ ไม่อยากให้ลูกเกิดมาโง่ บ้านพอมีฐานะ เพราะผมไม่ชอบชุบเลี้ยงใคร อย่าหวังให้ผมเลี้ยง อย่าเอาเปรียบกัน เพราะผมทำงานผมก็เหนื่อย  นอกจากนี้ยังต้องเข้าใจในตัวผม พูดภาษาอังกฤษคล่อง รู้จักภาษาอื่นด้วยก็ดี มีความเป็นตัวของตัวเองสูง มั่นใจในตัวเอง รู้จักกาลเทศะ วางตัวอย่างเหมาะสม มีอุดมการณ์ ชัดเจน ครงไปตรงมา ไม่อายเรื่องบนเตียง แล้วก็หน้าอกใหญ่...


เคิร์กบินมาเข้าพิธีแต่งงานที่อังกฤษ...ตลอดเวลาเขาต้องถูกปิดตา และมอมเหล้า...เพราะเจสสุดาเริ่มไ่ม่มั่นใจซะแล้วว่าถ้าเคิร์กเห็นหน้าเธอ...เขาจะเป็นยังไง...เ่อ่อ...ฉากนี้ แม่นางเอกแอบฮา กับคำอวยพรที่ซ้อมมา...อยากรู้จังว่ามีใครเค้าอวยพรกันอย่างนี้ไหม
"ในวาระดิถีขึ้นเตียงใหม่ ดิฉันมีคำคมอยากฝากเอาไว้ให้บ่าวสาว...เด็กดีมีวินัย ร่วมก้าวไกลไปกับอาเซียน ขอบ่าวสาวจงเพียร มาๆ ทำลูกกัน! เชิญบ่าวสาวเข้าห้อง ขอบคุณค่ะ"...เอ่อ แม้จะดูทะแม่งๆ แต่สัมผัสคุณแม่ก็โอเคนะคะ


เมื่อเจสสุดาตัดสินใจจะเปิดเผยใบหน้าให้สามีผู้หล่อเหลาได้ยลโฉม...ก็ปรากฏว่าเขาฟาดหัวเธอซะสลบเหมือด...เพราะเข้าใจว่าเธอเป็นขโมยที่ทำร้าายและขโมยของของเจสสุดาภรรยาสุดที่รักไป...เจสเลยต้องบังคับให้แคทเพื่อนสนิทเล่นเป็นเธอไปพลางๆ ก่อนที่จะวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากทีเคเจ้านายและเพื่อนสนิทอีกคนของเธอ
"ฉันไม่อยากเสียเขาไปง่ายๆแบบนี้ ฉันคุยกับเขามาตั้งยี่สิบปี เขาเป็นคนที่ฉันทั้งผูกพัน ทั้งรัก และเราอยู่ด้วยกันเสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เราพูดคุยกันทุกเรื่อง แต่ทุกอย่างกำลังจะโดนทำลาย เพราะรูปร่างหน้าตาของฉันเป็นอย่างนี้เท่านั้นเอง"
"เจส"..."ผมรู้ว่าคุณรักเขา ผมอยู่กับคุณมาตลอดหลายปี ผมเห็นอาการของคุณตอนได้รับข้อความจากเขา"..."แต่คุณไม่สามารถขังเขาไว้อยู่กับความเชื่อผิดๆ ตลอดกาลหรอกนะ"
"ฉันรู้"..."แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากยอมรับผลของมัน ถ้าดีก็ดีไป แต่ถ้ามันไม่ดี ฉันยังรับไม่ได้ ฉันยังไม่อยากทำลายศรัทธาที่ฉันมีมาตลอดว่าเขาต้องรักฉันที่จิตใจ ไม่ว่าฉันจะเป็นยังไง เขาก็รักฉัน ไม่อยากสูญเสียเขาไปง่ายๆ เพราะแค่ฉันเป็นโครมันญอง"


สุดท้าย...เคิร์กกับเจส(ตัวปลอม)ก็ต้องกลับเมืองไทย ไปรับงานโฆษณา งานโชว์ตัวมากมายก่ายกองที่ติดต่อเข้ามา...เคิร์กเริ่มจะทะแม่งๆแล้วว่า...ภรรยาที่อยู่กับเขาตอนนี้ไม่น่าจะใช่เจสสุดาตัวจริง...และน่าจะเป็นแคทเพื่อนสนิทของเจสสุดาซะมากกว่า...ก็นะ เค้าคุยกันมาตั้งยี่สิบปี...ก็คงคุยเรื่องโน่น นี่ นั่น กันเยอะแยะแหละ...เคิร์กเลยหาวิธีการที่จะพิสูจน์ว่าคนที่อยู่กับเขาคือแคท และบีบให้เจสสุดาตัวจริงออกมา...

อ่านจบ...เล่มนี้บางมากค่ะ...อ่านรวดเดียว...แอบสงสารปมของนางเอกเหมือนกันค่ะ...ตอนเด็กๆน่ารักซะขนาดนั้น พอโตมาแล้วผิดที่ผิดทางไปเยอะ ความมั่นใจคงไม่มีเหลือหรอกค่ะ...แล้วเมื่อมีคนที่คุยกันมาได้ตั้งยี่สิบปี...จะไม่คาดหวังได้ยังไง...แต่ก็ไม่ค่อยชอบใจที่นางเอกดึงเอาคนโน้น คนนี้เข้ามาในเกมส์ ทำให้เรื่องราวบานปลายมากขึ้นเท่าไหร่ค่ะ แต่ถ้าไม่มีความวุ่นวาย แล้วมันจะเป็นเล่มได้ไงล่ะเนอะ

เรื่องนี้...ชอบตอนจบค่ะ หักมุมได้ดีเลย...สุดท้ายนางเอกอย่างเจสสุดาก็หาบ้านที่มีความรักรออยู่จนเจอ...


ปล...จุดที่ชอบอีกอย่าง...ไม่ได้อยู่ในนิยายเรื่องนี้...แต่อยู่ตรงประวัติผู้เขียนค่ะ...คือชอบที่คุณพ่อของผู้เขียนพูดมากค่ะ...ถ้างานมันจะดี ถ้ามันจะดัง งานมันจะบอกตัวของมันเอง ต้องให้มันทำด้วยตัวเอง ไม่ใช่ให้ใครไปสนับสนุน ไม่อย่างนั้นมันจะมั่นใจแบบผิดๆ มันต้องเรียนรู้ว่าทำยังไงงานมันถึงจะเป็นที่ยอมรับ มันต้องโต...