มีชีวิตอยู่เพื่ออะไร....มีชีวิตอยู่ต่อไปทำไม          "ดิฉันอาศัยอยู่กับพ่อแม่และลูกอีก 2 คนที่อำเภออิชิมากิ จังหวัดมิยางิ ซึ่งประสบภัยสึนามิในปีที่ผ่านมา" นี่คือเสียงเศร้ากังวาลของผู้หญิงวันกลางคนคนหนึ่ง ผู้ประสบภัยสึนามิในจังหวัดมิยางิ หนึ่งอาทิตย์ก่อนแผ่นดินไหว ลูกชายที่อายุ 23 ของฉันเพิ่งจัดงานแต่งงาน ลูกชายและลูกสะใภ้ย้ายเข้าสู่บ้านใหม่ในวันที่ 11 มีนาคมที่ผ่านมา ทั้งสองคนเป็นคู่แต่งงานใหม่ที่กำลังจะมีลูก ช่างเป็นช่วงเวลาที่พวกเราทุกคนมีความสุขที่สุด ในวันที่เกิดแผ่นดินไหว เช้าวันนั้นก็เหมือนเช้าทุกวันที่ผ่านมา ฉันไม่เคยคิดว่าจะไม่มีเช้าวันต่อไปสำหรับลูกชาย หลังจากเกิดแผ่นดินไหว ลูกชายขับรถไปรับน้อง ตาและยาย เพื่อไปที่หลบภัยด้วยกัน แต่ว่าสึนามิก็ซัดเข้ามาถึงในที่หลบภัย วันถัดไป ห่างจากที่หลบภัยประมาณ 100 เมตรก็พบร่างลูกชายของฉัน ลูกสาวฉันถูกพบเป็นคนสุดท้ายหลังจากเหตุการณ์ผ่านไปอีกหนึ่งเดือน ลูกสะใภ้กอดร่างของลูกชายที่เย็นชืดแล้วร้องไห้ เมื่อนึกถึงความรู้สึกของลูกชายที่ต้องทิ้งภรรยาให้เหลืออยู่เพียงลำพัง ฉันก็อยากจะตายแทนลูกชายฉัน มองไปทางไหนก็เหลือแต่ความมืดมน ที่นี่คือนรกบนดิน   แด่เธอผู้เป็นที่รัก พ่อ แม่ ลูกชาย และลูกสาวของฉัน ความสูญเสีย ความโศกเศร้า ความสิ้นหวังไร้ที่สิ้นสุด มีชีวิตอยู่เพื่ออะไร...มีชีวิตอยู่ต่อไปทำไม ความโศกเศร้าของการสูญเสียคนที่รัก ในแต่ละวันที่มีชีวิตอยู่ช่างทรมาน คิดวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาอย่างนี้ เข้มแข็งขึ้น เราต้องเข้มแข็งขึ้น ผ่านคราบน้ำตาและช่วงเวลาอ่อนแอ เมื่อเดือนกรกฏาคมปีที่แล้ว ลูกสะใภ้คลอดหลานชาย และตอนนี้หลานมีสุขภาพแข็งแรงดี มองดูหลานเติบโต ก็รู้สึกมีความหวังอีกครั้ง ท้ายนี้ขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือผู้ประสบภัยแผ่นดินไหว ชาวญี่ปุ่นทั่วประเทศ และทุกประเทศที่ได้ให้ความช่วยเหลือเราในครั้งนี้ (ปล. เมื่อเธอกล่าวจบลง ฉันร้องไห้ รู้สึกตัวเองไร้ประโยชน์เหลือเกิน ที่ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าการบริจาคเงิน) Free TextEditor   Create Date : 17 มีนาคม 2555 9 comments Last Update : 17 มีนาคม 2555 15:37:42 น. Counter : 1241 Pageviews. Share Tweet

มีชีวิตอยู่เพื่ออะไร....มีชีวิตอยู่ต่อไปทำไม ยากนะคะ ที่จะตอบ สำหรับคนที่สูญเสียครอบครัว เพื่อน หรือคนที่รักในเหตุการณ์ครั้งนี้ ซึนามิทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง กวาดไปหมด ทั้งชีวิตและทรัพย์สิน แต่ถ้าเราคิดว่าเราอยู่เพื่อทดแทนส่วน คนที่เราจากไป แล้วมันจะดีขึ้นมั้ย ยิ้ม มีความสุขเพื่อพวกเขา มันจะมีกำลังใจเพิ่มมั้ยคะ ถ้าคุณไร้ประโยชน์เราก้อไร้ยิ่งกว่าค่ะ อย่างน้อยคุณก้อยังบริจาค และส่งกำลังใจไปให้เค้านะคะ บริจาคเพื่อชีวิตการเป็นอยู่ดีขึ้น กำลังใจคือพลังและความหวังค่ะ   โดย: yoyos 17 มีนาคม 2555 16:44:55 น.

ชีวิตคือการต่อสู้ อย่ายอมแพ้ต่อโชคชะตานะคะ เป็นกำลังใจใ้้้ห้ค่ะ สู้ สู้   โดย: ความรักสีจาง 17 มีนาคม 2555 17:22:20 น.

เมื่อมีพบ..ก็ต้องมีพลัดพราก ที่ใดมีรัก..ที่นั่นย่อมมีทุกข์ สุขและทุกข์อยู่เคียงคู่มนุษย์เราเสมอ...หวังว่าคุณคงจะได้รับกำลังใจ จากผู้คนทั้งหลายที่ได้อ่านเรื่องราวของคุณ..คงไม่มีใครรู้ดีหรอกว่า ความรู้สึกของคุณนั้น..ทุกข์ทรมานแสนสาหัสขนาดไหน แต่สิ่งที่ทุกคนรอบข้างทำได้ ก็คือการส่งกำลังใจไปให้กับคุณ ขอให้มีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อทำบุญสร้างบารมีส่งไปให้กับบุคคลที่คุณรัก ให้เค้าไปสู่สุขคติภูมิ คิดเสียเถิดว่า..สังขารนั้นถึงแม้จะละไปแล้ว แต่สิ่งแท้จริงที่ยังเหลืออยู่ ก็คือ..ดวงจิตดวงวิญญาณที่เพียงแต่ไปอยู่กันคนละภพกับเรานั่นเอง...ขอให้ชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณ..จงมีคุณค่า ไม่เฉพาะกับตัวคุณเอง..แต่มีคุณค่าต่อบุคคลอันเป็นที่รักและล่วงดับขันธ์ไปแล้วของคุณ...ด้วยความปรารถนาดีอย่างจริงใจ   โดย: ด้วยรักและผูกพัน (Melove_253 ) 17 มีนาคม 2555 21:01:00 น.

อ่านแล้วเศร้ามากๆเลยค่ะ ^^   โดย: เก่ง (keng_toshi ) 17 มีนาคม 2555 22:08:16 น.

การสูญเสียที่เกิดขึ้นมันน่าเศร้ามากค่ะ ขนาดเราไม่ได้สูญเสียอะไรไปจากเหตุการณ์ครั้งนั้นยังรู้สึกว่ากลัวว่าถ้าอนาคตต้องแยกจากสามีจะเป็นยังไงเลยค่ะ ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะเอายังไงในหลายๆเรื่อง แต่พยายามปล่อยวางทุกอย่างอยู่ค่ะ วันก่อนสามีชวนไปเที่ยวที่ฟุคุชิมะ บอกว่าจะได้เพิ่มรายได้ให้จังหวัดเขาไง แต่เราสิ.....ไม่อยากเห็นบรรยากาศหดหู่ ต่อให้บอกว่าเขาน่าจะดีกันขึ้นมาแล้วแต่ก็แอบรู้สึกเศร้าๆค่ะ ไม่อยากให้เรื่องเศร้าๆเกิดขึ้นอีกเลยไม่ว่าจะที่ญี่ปุ่นหรือที่ไหนในโลก   โดย: แม่บ้านมือใหม่ IP: 111.171.246.215 18 มีนาคม 2555 16:37:00 น.

สะเทือนใจมากคะ การสูญเสียคนที่รักมันทรมานแต่เวลาจะช่วยรักษาหัวใจเราคะ เราจะเข้มแข็งขึ้น เราจะยืนหยัดอยู่ในโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุขขึ้น สวัสดียามเช้าวันจันทร์คะ ไม่ได้เป็นแฟน L'arc แบบสาวกมากนักคะ แต่ถ้า X-Japan ใช่เลยคะ แต่อะไรที่เป็นญี่ปุ่นก็ปลื้มหมดคะ   โดย: wendyandbas 19 มีนาคม 2555 9:25:19 น.

เห็นสภาพเเละสถานการณ์ที่เซนไดเเล้วเศร้าสลดค่ะ เเม้ปัจจุปันจะมีการรื้อฟื้นขึ้นมาก็ตาม ชีวิตหลายชีวิตถูกพัดพาไป เเต่คนญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มุมานะ เริ่มต้นใหม่ ไม่ท้อถอย ฉนั้น ผู้ที่รอดชีวิตมานั้น ยิ่งมีความอดทนเเละเเข็งเเกร่งขึ้น ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ ถึงจะไม่มีกำลังส่งเงินช่วยเหลือ เรายังสามารถส่งความรู้สึกที่ดีถ่ายทอดถึงกันได้   โดย: YUCCA 22 มีนาคม 2555 9:32:12 น.

อ่านแล้วน้ำตาซึมคะ กลับมามองตัวเราว่าวันนี้เราทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้างหรือยัง ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ นะคะ   โดย: Green_Kappa 22 มีนาคม 2555 11:56:33 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาที่บล็อกนะคะ คุณแม่บ้านมือใหม่ ไปเที่ยวสิคะ ถ้าไม่อยากไปฟุคุชิม่า ไปเซ็นได หรืออิวาเตะก็ได้ค่ะ ส่วนตัวคิดว่าคนฟุคุชิม่าน่าสงสารที่สุด คงทำมาหากินอะไรไม่ได้อีกหลายปี เพราะเรื่องโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ (ขนาดเราก็ยังไม่กินของที่ผลิตจากจังหวัดนี้เลย ขอโทษแทนชาวนา ชาวสวนแถวนั้นด้วยนะคะ แต่ว่ากลัวเป็นมะเร็งตายอ่ะ)   โดย: ปลาทองในกองหนังสือ 27 มีนาคม 2555 20:48:22 น.