แอบมาส่งงานโครงการสายนะครับ อิอิ

ถ้าชีวิตเริ่มกาลครั้งหนึ่ง...ได้หลายครั้งก็ดีสิ
ชีวิตจะได้เริ่มแบบมีความสุขและจบที่ความสุข
ไม่ใช่เหมือนทุกวันนี้ที่มีแต่ความทุกข์
บางทีชีวิตก็ไม่เป็นเหมือนในนิทานนะครับ ผมว่า...


ปล. 2 เรื่องนี้ เอามาจากประสบการณ์จริงหรือเปล่าเนี่ย เล่าได้อารมณ์มากๆเลย

หวัดดีค่ะ...ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าขอโทษที่หายไปนานไม่ได้มาทักทาย ช่วงนี้งานชุกค่ะ ชุกยิ่งกว่าฝนซะอีก อิอิ
------------------
เห็นด้วยมากมายค่ะ ชีวิตเราเริ่มต้นใหม่ได้หลายครั้งค่ะ เพราะฉะนั้นเวลาเจอกับปัญหาอะไร ก็อย่าท้อค่ะ มันเริ่มใหม่ได้

น้องนิเป็นไงบ้าง พี่ไม่ได้เข้ามาดูเลยอะ
จะอ้างว่าไม่ว่างก็ไม่ใช่
แต่ช่วงนี้พี่ติดเกมในfacebook
พี่ค่อนข้างจะบ้า ถึงบ้ามาก
วันๆไม่ทำอะไร พออ่านหนังสือจบบทนึง เข้า facebook 1ชั่วโมง
ทำเอาการเรียนเกือบเสียไปเหมือนกัน

ใกล้จะเป็นผู้ใหญ่แล้ว(ถึงไม่อยากจะเป็นก็เหอะ) เจอปัญหาก็เป็นเรื่องธรรมดา ชีวิตนี่เนาะไม่ใช่นิทาน
จะได้มีกาลครั้งหนึ่ง.. แค่ตอนต้นเรื่อง
สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้

ป.ล. พี่แปงเคยเขียนไว้ "เพราะชีวิตคือฝนตกและแดดออก"

น้องนิเป็นไงบ้าง พี่ไม่ได้เข้ามาดูเลยอะ
จะอ้างว่าไม่ว่างก็ไม่ใช่
แต่ช่วงนี้พี่ติดเกมในfacebook
พี่ค่อนข้างจะบ้า ถึงบ้ามาก
วันๆไม่ทำอะไร พออ่านหนังสือจบบทนึง เข้า facebook 1ชั่วโมง
ทำเอาการเรียนเกือบเสียไปเหมือนกัน

ใกล้จะเป็นผู้ใหญ่แล้ว(ถึงไม่อยากจะเป็นก็เหอะ) เจอปัญหาก็เป็นเรื่องธรรมดา ชีวิตนี่เนาะไม่ใช่นิทาน
จะได้มีกาลครั้งหนึ่ง.. แค่ตอนต้นเรื่อง
สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้

ป.ล. พี่แปงเคยเขียนไว้ "เพราะชีวิตคือฝนตกและแดดออก"

เป็นกาลครั้งหนึ่งที่พี่ปลื้มมากค่ะ


นี่รึเปล่าน้าที่เขาบอกว่า
ความสำเร็จที่แท้จริงคือการข้ามพ้นความย่อท้อ
พี่คิดภาพออกเลยล่ะ
การที่เราจะยินดีกับผู้อื่นด้วยใจจริง
ในสิ่งที่เราขาดไปไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย

เรื่องนี้น้องนิเขียนออกมาให้พี่รู้สึกมั่นคงในความรู้สึกมากเลยค่ะ

สู้ๆ นะคะ พี่เป็นกำลังใจให้
ทั้งการเรียน และทั้งงานเขียนด้วยล่ะ
ก็น้องสาวพี่เขียนดีขึ้นเรื่องๆ เลยนี่นา

ป.ล.ไม่สบายดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ
เดี๋ยวทานไอติมไม่ได้น้า

อ่านแล้วคิดเหมือนอ้อนหลายเรื่องเลย
คนที่ก้าวข้ามอคติในใจตนไปได้ก็เก่งค่ะ

หลายครั้ง..ที่เราต้องพูดยินดีกับคนอื่นๆ
ทั้งๆที่ความยินดีนั้น มันไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย
แต่เมื่อไหร่..ทีเราสามารถพูดว่ายินดีจากใจจริงได้
ความรู้สึกตอนนั้น มันดีมากๆเลยหล่ะ..

เอาใจช่วยจ้า..แต่ก็ชอบงานเขียนด้วย
ร่วมเล่นโครงการอย่างนี้ไปเรื่อยๆนะ สนุกดี

นั่นซิเนอะ คนเราต้องผ่านช่วงเวลาที่วันหนึ่งจะกลายเป็น กาลครั้งหนึ่งไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

ผ่านไปเพื่อสอนให้เราเติบโตและเข้มแข็งขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง เรื่องแต่ง เอาใจช่วยเสมอนะจ๊ะ

สวัสดีค่ะ
โห อ่านแล้วแบบว่า รู้สึกมีความสุขอ่ะค่ะ
คนเรา จะสำคัญอะไร เท่ากับเรา
สามารถ ยินดีกับผุ้อื่นได้
สามารถทุกข์ร่วมกับผุ้อื่นได้
และสามารถ ฟื้นฟู จิตใจของตนเองได้
นี่หล่ะ สุดยอด

ประสบการณ์เป็นครูที่ดีที่สุด

สวัสดีค่ะคุณนิ
ตามมาอ่านช้าไปหน่อยค่ะ
แต่ว่าในที่สุดก็ได้มาอ่านแล้ว
เป็นเรื่องราวที่ดีมา ๆ เลยนะคะคุณนิ
อาจจะเป็นเพราะว่า เราอยู่ในอารมณ์คล้าย ๆ กันก็เป็นได้
คือ จะสอบอะไรบางอย่างเนี่ยล่ะค่ะ
แต่ว่าเราสอบผ่านข้อเขียนไปหนึ่งรอบแล้วนะคะ
วันนั้นล่ะค่ะที่ว่าจะประกาศผล
แต่ว่าวันนี้ไปสอบสัมภาษณ์มาค่ะ เล่นเอามึนไปพอสมควร
ใจก็อยากได้อยู่ละนะคะ ก็ลงสนามแข่งขันแล้วนี่เนอะ
แต่พอมาฟังคุณนิเล่าให้ฟังแบบนี้ ก็ต้องทำใจไว้เยอะ ๆ ด้วย
ชอบตรงที่ว่า "ชีวิตมีกาลครั้งหนึ่ง...ได้มากกว่าหนึ่ง
เราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ" แหมโดนใจจริง ๆ ค่ะ

อีกนานเหมือนกันกว่าจะประกาศผล
ตอนนี้ก็คิดกลาง ๆ ไว้ทั้งสองด้านแล้วนะคะ
ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะคะคุณนิ เราเริ่มต้นใหม่ได้จริง ๆ ค่ะ
ยังไงก็มีครั้งหน้า ครั้งต่อไป ครั้งนี้ถือเป็นบเรียนเนอะ
ดีใจที่คุณนิยินดีกับเพื่อนได้จากใจจริงอย่างนั้นค่ะ

ทีหลังหัดเปลี่ยนชื่ออย่าเอาชื่อจริง

เราจะได้เก็บไปคิดหั้ยงง

5555+ หาเรื่องใส่ตัว

อีกไม่นานจะเป็นความหลังในอีกไม่นาน

โหะๆๆๆ -_-++หึหึหึ

จริงอยู่ ในบางครั้งชีวิตก็เหมือนหน้าหนังสือนิทานที่เริ่มต้นด้วย กาลครั้งหนึ่ง...
ชีวิตมีกาลครั้งหนึ่ง...ได้มากกว่าหนึ่งเสมอ
แต่ถึงกระนั้น ตอนจบของชีวิตจริงไม่ได้มีความสุข Happy ending เหมือนกับในหนังสือนิทาน
อยู่ที่ว่า ระหว่างเนื้อเรื่องที่ได้อ่าน ได้พานพบ
เราได้ และเรียนรู้อะไรมาบ้าง จริงม้า

กาลครั้งหนึ่ง
กลับมาจากงาน
และคิดถึงเพื่อนพ้องชาวบล็อก
ก็เลยแวะเวียนมาหา
จึงได้พบว่า
คุณบุยบุย เขียนเรื่องน่าอ่านอีกแล้ว

นิทานเรื่องนี้
สอนให้รู้ว่า
ควรมาเยี่ยมเพื่อนบ่อย ๆ
และตัวของตัวเอง
ก็ต้องหัดเขียนให้น่าอ่านบ้าง
เพื่อนจะได้แวะไปอ่านที่บล็อกเราบ่อย ๆ

อิอิ

ใกล้สอบแต่ไม่อยากอ่านหนังสือ

เลยมาอ่านบล็อคของนิ

ไม่ผิดหวังเลย

ชอบจัง

กาลครั้งหนึ่ง...

เพราะเราเองก็เคยผิดหวังเหมือนกัน