|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ณ เส้นคั่นเวลา เขาจะหยุดอยู่ตรงนั้นตลอดกาล...
ขอโทษนะหนู วันนี้วันที่เท่าไร คำถามนี้ดังมาจากคุณป้าที่กำลังนั่งรอรถเมล์อยู่ข้างๆฉัน
ฉันตอบรับด้วยการสาละวนหาโทรศัพท์มือถือ เปิดดูวันที่เป็นการใหญ่ พลางคิด นานแค่ไหนแล้วนะ ที่ฉันปล่อยให้วันเวลาผ่านไป โดยไม่ได้เหลียวมองมันเลย นั่นสิ วันนี้วันที่เท่าไรกัน?
ฉันก้มลงมองวันที่ 24 พฤศจิกายน วันเกิดเขา
ฉันนั่งนิ่งมองโทรศัพท์อยู่นาน จนคุณป้าเอ่ยทักขึ้น
หนู นั่นแล ฉันจึงได้หลุดออกจากภวังค์
วันเกิด เขา อย่างนั้นหรือ
ตอนนี้ เขาจะเป็นอย่างไรบ้างนะ จะคิดถึงเขาเหมือนกับที่ฉันคิดถึงอยู่ไหม
เขา คนนั้นคือ รักแรกของฉัน รักแรกที่ฉันไม่เคยลืม
ฉันกับเขารู้จักกันมานาน เพื่อนคือความสัมพันธ์ที่เราสองคนมีให้กัน
สิ่งที่เขามอบให้ฉันคือ เพื่อนคนหนึ่งของเขา...แค่นั้น
ในขณะที่ฉัน แอบรักเขาตลอดมา
ตอนประถม เขานั่งเรียนข้างๆฉัน เราทะเลาะกันเรื่อยมา ฉันคงเริ่มชอบเขาก็ตอนนั้น เรานั่งข้างกันเป็นเวลานานถึง 3 ปี
3 ปีซึ่งฉันใช้เวลาในการแอบรัก ฉันมีความสุขกับการแอบรักตลอดมา และไม่คิดจะสารภาพความจริงใดๆ สำหรับฉันความลับมีในโลก
จนวันหนึ่ง เขามาบอกฉัน เขาชอบเพื่อนสนิทของฉัน นาทีนั้นฉันรู้เลยว่าฉันจะไม่สามารถแสวงหาความสุขจากการแอบรักได้อีก
น่าแปลกที่ฉันกลับไม่หยุดการ แอบ นั้น ฉันยังคงดำเนินรักแรกของฉันต่อไป แม้จะเป็นรักข้างเดียวก็ตาม คงเหมือนกันที่กลอนนี้กล่าวไว้
รักแรกมันแยกยาก
รักมากมันยากแยก
รักเธอเป็นคนแรก
ถ้าจะแยกมันคงยาก
ฉันคิดจะใช้เวลาพิสูจน์ความมั่นคงในรักของฉัน (แม้ว่าเขาจะไม่รู้ก็ตาม) ตอนนั้นฉันเชื่อเลยว่า ฉันคงไม่อยากรักใครอีก ซึ่งหากมาคิดตอนนี้ คงเป็นอะไรที่ปัญญาอ่อนมาก ประมาณว่า ไรว้า คิดได้ไง
แต่กลับกลายเป็นว่าเวลา กัดกร่อนความรู้สึกของฉัน จากเจ็บ,แอบรัก เป็นเฉยๆ และทำใจ เพราะรู้ว่าถึงจะรักอย่างไรก็คงเป็นไปไม่ได้ ใจของเขาไม่ได้มีไว้ให้ฉัน
.
.
.
.
จากบัดนั้นถึงบัดนี้ ฉันยังไม่รู้ว่าฉันทำใจได้จริงหรือไม่
คำกล่าวที่ว่า รักแรกมักลืมยาก เห็นจะจริง
แต่ถึงอย่างไร ตอนนี้เขาเป็นแค่คนในอดีต
คนในอดีตที่ทำให้เวลาฉันปั่นป่วน คล้ายหยุดเดินไปพักใหญ่
ครั้งนี้ ฉันจะเป็นฝ่ายหยุดเขามั่ง หยุดให้เขาอยู่บนเส้นคั่นเวลาของฉัน
เส้นคั่นเวลาของอดีต ที่จะสวยงาม และน่าจดจำตลอดกาล
อ้อ ถึงอย่างไร ก็สุขสันต์วันเกิดนะ รักแรกของฉัน : )
| Create Date : 25 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 25 พฤษภาคม 2552 22:17:42 น. |
|
26 comments
|
| Counter : 891 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: BeCoffee  วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:22:00 น. |
|
|
|
| โดย: nikanda วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:22:34 น. |
|
|
|
| โดย: 0^o IP: 203.113.115.33 วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:05:41 น. |
|
|
|
| โดย: Sweety PB วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:14:27 น. |
|
|
|
| โดย: ภาวันต์ วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:59:15 น. |
|
|
|
| โดย: นัทธ์ วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:35:12 น. |
|
|
|
| โดย: 0^o IP: 118.173.132.177 วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:00:36 น. |
|
|
|
| โดย: แมงโกชิดเด วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:11:50 น. |
|
|
|
| โดย: littlecat IP: 203.113.115.33 วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:04:09 น. |
|
|
|
| โดย: สวย IP: 202.149.25.225 วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:25:06 น. |
|
|
|
| โดย: Paulo วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:01:50 น. |
|
|
|
| โดย: จอมมารขาวดำ วันที่: 29 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:22:00 น. |
|
|
|
| โดย: ภาวันต์ วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:28:39 น. |
|
|
|
| โดย: >Lจ้าชาE๐สูSจ๐มซ่า< IP: 222.123.102.35 วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:26:35 น. |
|
|
|
โดย: โสดในซอย  วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:51:58 น. |
|
|
|
| โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:23:54 น. |
|
|
|
| โดย: โสดในซอย วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:50:26 น. |
|
|
|
| โดย: Paulo วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:09:32 น. |
|
|
|
| โดย: พี่แปง IP: 118.173.130.90 วันที่: 1 มิถุนายน 2552 เวลา:15:56:22 น. |
|
|
|
| โดย: หลี่สวย IP: 61.7.188.224 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:12:36:16 น. |
|
|
|
| โดย: yafi IP: 61.7.188.224 วันที่: 2 มิถุนายน 2552 เวลา:12:38:30 น. |
|
|
|
| โดย: เพื่อนร่วมห้อง IP: 118.173.51.198 วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:21:19:50 น. |
|
|
|
| โดย: ดอกฝิ่น IP: 115.31.135.122, 117.121.208.2 วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:10:45:12 น. |
|
|
|
| โดย: JLEEN IP: 118.173.131.69 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:12:16:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฉันขอบอกกับเธอว่า...
หนังสือคือเพื่อนที่อ่อนหวานและไม่ตำหนิติเตียนสำหรับคนที่มีความทุกข์
และถ้าหนังสือไม่สามารถทำให้เราชื่นชมกับชีวิตได้
อย่างน้อยพวกเขาก็จะสอนเราให้รู้จักอดทนต่อชีวิต
(จี.เค.เชสเตอร์ตัน /นักเขียนนวนิยายและความเรียงชาวอังกฤษ)
Free Clock
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ด้วยเช่นกันค่าน้องบุย
ใครบางคนผ่านเข้ามา
ทิ้งรอยจางๆ แห่งความรู้สึกดีเอาไว้
แล้วก็จากไป แต่เราก็ไม่ลืม
เพราะเราเลือกที่จะจดจำเอาไว้ใช่ไหมคะ^^
อ่านแล้วคิดถึงความรักตอนเด็ก
ตอนนั้นคิดเหมือนบุยเลยว่า
เรารักเขาแล้วคงรักใครไม่ได้อีกตลอดชีวิต
มาตอนนี้แล้วก็ได้รู้ว่ามันไม่จริงเลย
อิอิ ถึงอย่างไรย้อนไปก็ดีใจที่ได้"รัก" เนอะ