|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ให้ปีกรักนำทาง ... อสิตา
สำนักพิมพ์อรุณ
คำโปรยจากปกหลัง “นลิน” สาวน้อยลูกครึ่งผู้เงียบขรึมที่มีแต่แม่เพียงคนเดียวเป็นหลักยึด ได้มาพบ “พัดพาย” เด็กหนุ่มซึ่งแม้จะกำพร้า ทว่าเข้มแข็ง เขาเข้ามาทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป
แต่โชคชะตากลับเล่นตลก ทำให้ทั้งสองต้องห่างไกลกันด้วยความเข้าใจผิด และโชคชะตาอีกนั่นเอง ที่ทำให้ทั้งสองมาพบกันอีกครั้งบนทางแห่งความรักโดยมีอุปสรรคเป็นบทพิสูจน์
แล้วจู่ๆ ก็มีมือหนึ่งยื่นมาหยิบลูกบอลสีทองจากกล่องในอ้อมแขนของเธอไปแขวนบนกิ่งที่สูงขึ้นไปอีก เจ้าของมืออยู่ใกล้จนได้กลิ่นโคโลญอ่อนๆ ระเหยมา หากนลินได้แต่จับจ้องสายตาอยู่ที่มือนั่น ที่นิ้วก้อยมีแหวนทองคำ และหัวของมันเป็นไพลินรูปไข่น้ำงาม เธอหลับตาลง ขนที่คอลุกเกรียวเมื่อรู้สึกตัวว่าเขาเข้ามายืนอยู่ชิดหลังเธอมากแค่ไหน ลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดเรือนผมยาวสลวย เธอได้ยินพัดพายหัวเราะในลำคอเบาๆ นลินผงะและตั้งท่าจะวางกล่องลง
“กลัวอะไร” “เปล่า” “พี่ไม่กัดหรอก” เขากระซิบ ก่อนจะช่วยเธอแขวนของพวกนั้นต่อ
นลินรู้สึกประหม่าจนบอกไม่ถูก เพิ่งนึกได้ว่าห้องนี้มีคนอีกหลายคน และหนึ่งในจำนวนนั้นน่าจะเป็นโยโกะ ผู้ซึ่งจนป่านนี้ยังไม่ระแคะระคายว่าเธอและพัดพายเคยรู้จักกัน
อ่านแล้วคิดอย่างนี้ค่ะ
เป็นเรื่องที่เรื่อยๆ สบายๆ เริ่มต้นจากความหลังในวัยเยาว์ของเด็กสองคน พัดพาย เด็กผู้ชายเป็นเด็กที่รับมาเลี้ยง แต่ไม่ได้มีเรื่องร้ายๆ ในครอบครัวนะคะ ตอนแรกอ่านแล้วคิดว่าจะมีเกลียดกันแบบลูกจริงลูกเลี้ยงซะอีก ส่วนเด็กผู้หญิง นลินเป็นลูกครึ่ง พ่อตาย แม่เลยมาอยู่กับป้า ด้วยความที่พัดพายเป็นเด็กที่รับมาเลี้ยง ป้าของนลินเลยไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ เลยแอบกีดกันอยู่เล็กๆ ค่ะ
การเดินเรื่องในช่วงแรกก็เป็นความสัมพันธ์ของเด็กๆ แต่เมื่อโตขึ้นแล้วโดนกีดกัน ก็เลยห่างๆ กันไป โดยที่นลินเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมพี่ชายถึงห่างไปน่ะค่ะ
ทั้งสองคนก็เลยมีชีวิตของตัวเองแบบแทบจะไม่ได้ติดต่อกันเลย พัดพายไปเรียนดนตรีที่เวียนนา ส่วนนลินไปเรียนเกี่ยวกับแฟชั่นที่อิตาลี จนในที่สุดได้มาเจอกันอีกทีที่อเมริกา (ทั่วโลกแล้ว)
พอมาเจอกัน ต่างคนต่างก็มีคนของตัวเองอยู่แล้ว แม้จะไม่ใช่แฟน คนนอกก็มองเหมือนแฟนอยู่ดี เลยยิ่งทำให้ทั้งสองคนไม่กล้าพูดเรื่องความรักกันไปใหญ่ค่ะ
ส่วนที่ชอบในเรื่องนี้คงเป็นบรรยากาศสบายๆ เรื่อยๆ ไม่กดดัน ตัวละครนิสัยค่อนข้างดี มีตัวร้ายบ้าง แต่ไม่เด่นมาก พอให้รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยค่ะ มีคนอื่นแกล้งให้พระเอกนางเอกไม่เข้าใจกันนิดหน่อย แต่ไม่แบบอิจฉากรี๊ดๆ
ส่วนพระเอกก็อยากให้นางเอกไปตามที่ฝันน่ะค่ะ เลยเสียสละอะไรทำนองเนี้ย เลยเป็นสาเหตุให้ไม่เข้าใจกัน
อีกอย่างที่ชอบคือมี quotes จากหนัง จากเพลง ให้เข้าใจอารมณ์ตัวละคร ยิ่งตอนเศร้าๆ ยิ่งเศร้าขึ้น (แต่ชอบนะ) โดยเฉพาะตอนที่มีคนอกหัก แล้วใช้บทละครเรื่อง Beauty and the Beast มาแทรก สัตว์ป่ารักหญิงสาว จึงเลือกที่จะปล่อยเธอเป็นอิสระ สุดท้ายแล้ว ... สัตว์ป่าจึงปล่อยให้หญิงสาวจากไป แม้รู้ว่าเธออาจไม่มีวันกลับมาหาตนเองอีกเลย แม้จะรู้อย่างนั้น ... (ชอบเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวค่ะ )
สรุปว่าเรื่องนี้เรื่อยๆ อ่านแล้วสบายใจดีค่ะ
Create Date : 05 พฤษภาคม 2552 |
|
10 comments |
Last Update : 5 พฤษภาคม 2552 14:16:26 น. |
Counter : 1855 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nikanda 5 พฤษภาคม 2552 18:49:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ... (อสิตา ) 8 พฤษภาคม 2552 1:01:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: lalabel 11 พฤษภาคม 2552 14:57:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: WATTHAI 14 พฤษภาคม 2552 7:33:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟุมิโกะ IP: 171.98.146.121 31 ตุลาคม 2554 20:07:29 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]
|
งานเขียนและรูปถ่ายในบล๊อกนี้เป็นลิขสิทธิ์ของ lalabel ถ้าชอบและไม่ได้นำไปใช้เพื่อการค้าก็ save ได้ค่ะ แต่ถ้าจะเผยแพร่ต่อ ขอความกรุณาอย่าดัดแปลง หรือตัดทอนส่วนหนึ่งส่วนใดของงาน และกรุณาแจ้งให้ lalabel ทราบก่อนด้วยนะคะ ^__^
|
|
|
|
|
|
|
|
โดยเฉพาะที่เป็นตัวเอียง
อิอิ..อ่านแล้วหวิวๆต้นคอ 55+