|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
..Memory In Love: บทที่19..
************************************** Memory In Love: ด้วยรักและความทรงจำ บทที่ 19 .........................อ้อมกอดแห่งรัก **************************************
Create Date : 09 เมษายน 2550 |
|
12 comments |
Last Update : 9 เมษายน 2550 15:10:56 น. |
Counter : 439 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: man IP: 58.9.67.4 12 เมษายน 2550 19:18:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: may IP: 58.9.65.84 13 เมษายน 2550 12:37:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
พิษณุมองหญิงสาวในอ้อมกอด......เค้าได้รับรู้ถึงความรักที่พาสนามีให้กับเด็กน้อยกุ้งกั้ง.......ชายหนุ่มเองก็ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเลย หัวใจของคนเป็นแม่คงเจ็บปวดอย่างมาก
ชายหนุ่มคงทำได้แต่ปลอบใจเธอ เค้ายกมือขึ้นลูบผมเธอเบาๆ
ปลาผิดเอง.....ปลาไม่ดูแลกุ้งกั้งให้ดี พาสนาเพ้อพร่ำโทษตัวเองออกมา
....... จะพูดไปชายหนุ่มเองก็รู้สึกผิดไม่ต่างกัน เค้ารับหน้าที่ดูแลเด็กหญิงตัวน้อย แต่เพราะด้วยความเผลอเลอ มัวแต่คิดถึงแต่เรื่องของตัวเองจนลืมสนใจเด็กหญิง ถึงได้เกิดเรื่องนี้ขึ้นมา
ไม่เอานะปลา อย่าว่าตัวเองอย่างนั้นซิ พิษณุบอกกับพาสนาน้ำเสียงอ่อนโยน
พี่ณุ.........ปลาไม่ได้สนใจกุ้งกั้ง ปลามัวแต่....... หญิงสาวร้องบอกชายหนุ่มทั้งที่น้ำตายังคงนองหน้า
ปลา......... พิษณุรู้สึกเจ็บปวดใจแทนผู้หญิงที่เค้ารัก ชายหนุ่มกอดเธอไว้แน่น
กุ้งกั้ง.... หญิงสาวเรียกชื่อเด็กน้อยด้วยน้ำเสียงสะอื้น
กุ้งกั้งต้องปลอดภัย ทำใจดีๆ ไว้นะปลา ชายหนุ่มพร่ำบอกเธอเพื่อให้เธอคลายกังวล
แต่พี่ณุ.... พาสนาเงยหน้ามองชายหนุ่ม
เชื่อพี่นะ กุ้งกั้งเป็นเด็กดี.......ยังไงกุ้งกั้งก็ต้องปลอดภัย ชายหนุ่มยิ้มให้กับเธอ พร้อมกับใช้มือของเค้าปาดน้ำตาให้เธอ
หญิงสาวจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้า เธอเห็นดวงตาที่เชื่อมั่นของอีกฝ่าย มันทำให้เธอรู้สึกชื้นใจ และเชื่อในสิ่งที่เค้าบอกกับเธอ......
พิษณุพาพาสนามานั่งที่เก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน.........ชายหนุ่มจับมือของเธอเอาไว้ และบีบเบาๆ
พาสนานั่งลงที่เก้าอี้.......สองตาของเธอจ้องมองไปที่ห้องฉุกเฉิน........แม้ว่าตอนนี้เธอจะรู้สึกเป็นกังวลกับอาการของหนูน้อยที่อยู่ในนั้น แต่เธอก็รู้สึกเบาใจมากขึ้นเมื่อมีกำลังใจอยู่ข้างๆ
เวลาผ่านไปได้สักพัก.........นายแม่ตะวันก็รีบเดินทางจนมาถึงโรงพยาบาล
ปลา..........กุ้งกั้งเป็นยังไงบ้าง นายแม่ตะวันเดินตรงมาหาพาสนาที่นั่งอยู่หน้าห้องฉุกเฉินกับพิษณุ
หญิงสาวหันมองนายแม่ตะวัน แล้วน้ำตาของเธอที่เพิ่งเหิดแห้งไปก็ไหลออกมาอีก .
นายแม่.............ปลาขอโทษ พาสนารีบเข้าไปร้องขอโทษนายแม่ตะวันยกใหญ่
มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ ปลา นายแม่ตะวันมีอาการร้อนรนใจไม่น้อย เธอซักถามลูกสาวถึงอาการของหลานสาว
ปลาขอโทษ....ปลาผิดเองที่ดูแลกุ้งกั้งไม่ดี พาสนากล่าวน้ำเสียงสะอื้น
ปลา หลานเป็นยังไงบ้าง บอกแม่มาเดี๋ยวนี้ นายแม่ตะวันไม่ได้สนใจคำขอโทษจากหญิงสาว แต่กลับร้องถามอาการของหนูน้อยในห้องฉุกเฉิน
น้องกุ้งกั้งสำลักน้ำครับ.........คุณหมอกำลังดูอาการอยู่ พิษณุตอบแทนพาสนา
โธ่........กุ้งกั้งหลานย่า นายแม่ตะวันแทบจะเป็นลม เธอทรุดนั่งลงกับเก้าอี้เมื่อได้ยินคำของชายหนุ่ม
นายแม่.... พาสนารีบเข้ามาจับตัวนายแม่ตะวันเอาไว้
ปลา..... หญิงวัยกลางคนหันมองดูลูกสาวของเธอด้วยแววตาผิดหวัง
นายแม่ปลาผิดไปแล้ว ปลาขอโทษ ปลาไม่ดีเอง พาสนาร้องบอกกับนายแม่ตะวันที่เธอดูแลเด็กน้อยได้ไม่ดีจนเกิดเรื่องขึ้น
ทำไมหึลูก.........ทำไมแค่ดูแลหลาน ทำไมทำไม่ได้ นายแม่ตะวันตัดพ้อลูกสาวของเธอ
นายแม่.....ปลาขอโทษ พาสนาได้แต่รู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดเธอไม่อาจโต้เถียงอะไรได้อีก
คอยดูนะปลา ถ้ากุ้งกั้งเป็นอะไรไป แม่จะไม่ให้อภัยปลาเลย นายแม่ตะวันกล่าวด้วยความโกรธ จนทำให้พาสนารู้สึกชาวูบไปทั้งตัว
คุณแม่ครับ... พิษณุที่นั่งอยู่ด้วย ต้องตกใจไม่น้อยที่นายแม่ตะวันมีอาการโกรธถึงขนาดนี้
คุณณุไม่ต้องพูดเลย...... นายแม่ตะวันหันมาพูดกับพิษณุเสียงเรียบ
เมื่อโดนหญิงวัยกลางคน พูดห้ามไว้ ชายหนุ่มถึงกลับสะอึกและนิ่งไปทันที..
คอยดูนะปลา ถ้าหลานเป็นอะไรไป.... นายแม่ตะวันหันมาพูดกับพาสนาด้วยสีหน้าโกรธ
พาสนาได้แต่นั่งเงียบ น้ำตาของเธอยังคงไหลไม่หยุด
พิษณุได้แต่นั่งฟังเงียบ ชายหนุ่มไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น.........ทำไมนายแม่ตะวันถึงโกรธ และต่อว่าพาสนาถึงขนาดนั้น ทั้งๆ ที่พาสนาเป็นแม่ของน้องกุ้งกั้งแท้ๆ แต่ดูเหมือนนายแม่ตะวันพูดเหมือนพาสนาไม่ใช่แม่ของเด็กน้อย
ตะวัน ใจเย็นๆ ซิ.......มีอะไรก็ค่อยๆ พูดกัน ป้าพิมที่เพิ่งเดินเข้ามาพูดขึ้น เธอพอจะได้ยินสิ่งที่นายแม่ตะวันพูด กับพาสนาเมื่อสักครู่อยู่บ้าง
พิม เธอไม่ต้องพูดเลย.....ดูมันซิ ให้ดูแลหลานนิดเดียว มันยังทำหลานตกน้ำตกท่าได้ นายแม่ตะวันหันไปพูดน้ำเสียงตัดพ้อกับป้าพิม
ตะวัน..... ป้าพิมพูดปรามนายแม่ตะวันที่ออกมาการโกรธจนเกือบควบคุมไม่อยู่ แล้วหญิงวัยกลางคนก็หันมองไปที่พาสนา ซึ่งนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่
ถึงยังไง ปลาก็เป็นอากุ้งกั้งนะ ..ปลามันก็รักหลานไม่แพ้กันหรอก ป้าพิมบอกกับนายแม่ตะวันด้วยน้ำเสียงปลอบใจ
รักหลานหรอ.........รักยังไงให้หลานเป็นแบบนี้ นายแม่ตะวันยังคงโวยวายไม่หยุด
ตะวัน... ป้าพิมร้องปรามนายแม่ตะวันอีกครั้ง
เธอหันมองไปที่พิษณุที่นั่งทำหน้าเอ๋อ ด้วยความงุนงง........
ป้ารบกวนคุณณุพาหนูปลาออกไปก่อนได้มั้ยคะ ป้าพิมบอกับพิษณุ
หนูปลา ออกไปก่อนนะ ตอนนี้นายแม่กำลังเครียด ป้าพิมหันไปบอกกับพาสนาอีกคน
แต่ป้าพิม... พาสนาอยากจะอยู่ตรงนี้ แต่หญิงสาวก็ต้องจนใจ เพราะถ้าขืนเธอยังนั่งอยู่ตรงนี้ นายแม่ตะวันคงจะโกรธเพิ่มขึ้นไปอีก ในเวลาแบบนี้เธอควรเลี่ยงออกไปจะดีกว่า
พิษณุลุกขึ้น แล้วพาพาสนาเดินออกไปจากจุดนั้นก่อน....
ดูมันซิพิม.....กลับมาได้ไม่กี่วัน ก็ทำหลานปางตาย เสียงนายแม่ตะวันยังคงดังให้ได้ยิน คำพูดของนายแม่ตะวันทำเอาพาสนารู้สึกเจ็บไปถึงหัวใจ
ปลา.... พิษณุจับไหล่หญิงสาวเอาไว้ แต่เหมือนเธอไม่ได้สนใจเค้าเลย.......เธอวิ่งออกไปจากตรงนั้นด้วยความน้อยใจ
ชายหนุ่มรีบวิ่งตามพาสนาออกไปนอกโรงพยาบาล...........
พาสนาวิ่งออกมาหยุดยืนตรงลานจอดรถ เธอเองก็เป็นห่วงกุ้งกั้งไม่น้อย และก็รู้ว่านายแม่ตะวันต้องโกรธเธอมากด้วยเช่นกัน แต่เธอก็ไม่คิดว่ามารดาของเธอจะโกรธเธอถึงขนาดนี้
พิษณุเดินมาหยุดยืนใกล้ๆ ชายหนุ่มยืนมองเธอด้วยความไม่เข้าใจ แต่เค้าก็รู้สึกห่วงไม่น้อย
ปลา...... ชายหนุ่มเรียกชื่อหญิงสาวน้ำเสียงแผ่วเบา
ปลารู้.........ปลาดูแลกุ้งกั้งไม่ดี....... พาสนาพูดออกมาน้ำเสียงสะอื้น
แม้ว่ากุ้งกั้งจะไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของปลา แต่ปลาก็รักแกนะ......... พาสนาพร่ำพูดออกมาด้วยความอึดอัดใจ
คำพูดของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มยืนอึ้งไปพักใหญ่ นี่หูของเค้าไม่ได้ฝาดไปใช่มั้ย เค้าได้ยินถูกแล้วใช่มั้ย.........
ปลารักพี่ปูยังไง ปลาก็รักกุ้งกั้งอย่างนั้น........แต่ทำไมนายแม่พูดเหมือนปลาไม่รักหลานเลย พาสนายังคงระบายความน้อยใจออกมาเรื่อยๆ
ปลารู้ว่ากุ้งกั้งเปรียบเหมือนตัวแทนพี่ปูสำหรับนายแม่ แต่...........สำหรับปลา กุ้งกั้งเป็นยิ่งกว่าหลาน แกเป็นลูกสาวปลา.......พี่ณุได้ยินมั้ย แกเป็นลูกสาวปลา พาสนาหันมาร้องถามชายหนุ่มด้วยน้ำตาที่นองหน้า
พิษณุจ้องใบหน้าหญิงสาวแล้วให้อดสงสารเธอไม่ได้.........
ปลา......... ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา เค้าเดินเข้าไปหาเธอ แล้วดึงเธอมากอดเอาไว้แน่น
กุ้งกั้งต้องปลอดภัย เชื่อพี่นะ..........หลานต้องปลอดภัย ชายหนุ่มบอกกับเธอน้ำเสียงอ่อนโยน
พี่ณุ....... พาสนาเองก็กอดชายหนุ่มเอาไว้ เธอซบหน้าลงกับเค้า ไม่ว่าเวลาไหน ผู้ชายคนนี้ก็จะให้ความเข้าใจในตัวเธอเสมอมา