|
เฉพาะแฟน ชิงชัง # 4
ตอนที่ 12 พฤหัสบดี ที่ 20 สิงหาคม
วันนี้ต้องบอกตรง ๆ ว่าแทบเขียนอะไรไม่ออก เพราะร้องไห้ตั้งแต่ฉากแรกของผู้ใหญ่แก้ว กับคำพูดที่ว่า "ฉันทำผิดอะไรหรือแม่ทองคำ" ฝ่ายแม่ทองคำก็พูดอะไรไม่ออก น้ำตาก็ปริ่มอยู่อย่างนั้น เพราะนางเองก็คงชอกช้ำระกำใจไม่ต่างไปจากคนเป็นผัวสักเท่าไร
มาฉากที่สองไอ้ยอดกับแม่อิ่ม
ฉากทิดอินต่อยกับไอ้ยอด หากจะสังเกตให้ดี ๆ ก็จะรู้ว่าแม่อิ่มนั้นห่วงไอ้ยอดเพียงใด วิ่งพล่านเพื่อแยกผัวออกจากทิดอิน แยกไม่สำเร็จร้องห้ามให้หยุด พอลูกน้องทิดอินเข้ามาช่วยจับไอ้ยอดไว้ แค่นั้น ! แม่อิ่มก็กลายเป็นนางเสือร้ายพร้อมจะปกป้องสามีได้อย่างเข้มแข็งเลยทีเดียว
ฉากที่ไอ้ยอดอยู่บนเรือน แล้วแม่อิ่มขึ้นไปง้อนั้น ทำเอาเราร้องไห้เพราะซึ้งในความรักที่ไอ้ยอดมีต่อแม่อิ่ม ดีใจไปกับมันที่แม่อิ่มยอมโอนอ่อนผ่อนตาม เพื่อรักษาสถานะครอบครัวเอาไว้ก่อนที่จะสายไปกว่านี้
สำหรับฉากนี้ เรียกว่าไม่ต้องพูดอะไรมาก แค่เปิดใจให้กัน สัมผัสด้วยความรู้สึกของความเป็นจริง อุปสรรคขวากหนามก็ไม่อาจขัดขวาง ขอแค่คนทั้งสองเข้าใจกันเป็นพอ
เมื่อวานไม่มีโอกาสพูดถึงนังอุ่น เพราะมัวแต่สงสารผู้ใหญ่แก้ว วันนี้นังอุ่นกลับมายืนเชิดหน้าอยู่ในความถูกต้องได้อย่างสมศักดิ์ศรีของผู้หญิง แม้เมื่อวานจะเสียศูนย์ทำเอาได้คะแนนติดลบไปจากเราเยอะเลย เพราะรู้สึกว่ามันกร้านเกินไป กล้าที่จะมีผัวคนเดียวกับพี่ แต่พอไอ้ยอดไม่เล่นด้วย นังอุ่นมันก็ใจนักเลงพอที่จะยอมรับความจริงว่าตนพ่ายแพ้อย่างยับเยิน มันต้องอย่างนี้ซินังอุ่นเอ้ยยยยยย....
ไอ้ยิ่ง ไอ้ยิ่ง วันนี้ต้องพูดถึงไอ้ยิ่ง ไอ้ยิ่งผู้ปิดทองหลังพระ ผู้ไม่ต้องการให้ครอบครัวของพี่ชายกับพี่สะใภ้ถูกทำลาย เพราะความรักที่บังตาของนังอุ่นจนมืดบอด
หากว่านังอุ่นจะเปิดใจ แล้วเหลียวมองไอ้ยิ่งสักนิด ก็จะเห็นว่าในดวงตาของไอ้ยิ่งนั้น มีเงาของนังอุ่นอยู่ ก็นะ คนมันตาบอดเพราะความรัก จะไปเห็นอะไรได้เล่า !
แต่ฉากที่เศร้าที่สุดคงหนีไม่พ้นบังอรที่ยอมเปลือยกาย เปลือยหัวใจ ให้ผัวในนามได้รู้ความต้องการของตน แต่สิ่งที่ได้คือรอยแผลที่บาดลึกลงกลางใจ ด้วยคำปฏิเสธอย่างเย็นชาและไร้เยื่อใยจากทิดอิน
ผ้าสีแดงที่ทิดอินเอาห่มคลุมให้บังอรนั้น เปรียบเสมือนเลือดที่ท่วมตัวท่วมหัวใจของบังอรที่ย่อยยับลงเพราะมือสามี ต่อแต่นี้ไป บาดแผลที่เกิดขึ้นในหัวใจของบังอรนั้น มันจะได้รับการเยียวยาด้วยวิธีใด มีแต่บังอรเท่านั้นที่รู้ !
ตบมือให้ทีมนักแสดงที่แสดงได้อย่างยอดเยี่ยม รวมไปถึงผู้กำกับ และคนเขียนบทด้วยค่ะ
โดย: โมริสา IP: 125.24.63.84 20 สิงหาคม 2552 23:12:20 น. ----------------------------------------------------------------------
ครับ ...ต้องบอกว่าไม่ใช่คุณลีคนเดียวที่มีน้ำตากระจาย วันนี้ฉากที่บังอรเปลื้องผ้ายั่วผัว ..(ยังไม่ทันจบ) สายโทรศัพท์ก้กระหน่ำมาหาผม แต่มีอยู่หนึ่งสาย มาพร้อมกับเสียงสะอื้น แกนะแกใจร้าย ก็นึกในว่า เฮ้ย ผมไม่ใช่ทิดอินนะเว้ย ...
เขาก็คงสงสารลูกผู้หญิงด้วย กล้าทำถึงอย่างนั้น นั่นมันก็คงะจะถึงที่สุดแล้วจริง ๆ ..(จึงต้องทำ)..
สำหรับฉากนี้ยอมรับว่าสวยมากกกกกกกกกก นั่งดูด้วยใจระทึก เสียวมีเซ็นเซอร์ แต่ว่า ก็ไม่มีอะไร มาเบลอ ๆ ภาพ(เหมือนฉากกินเหล้า แต่ว่าฉากมีดฉากปืน ฉากตบตีกัน ทำไมปล่อยผ่านได้นะ งงกับกบว. 5555+) แต่ว่า พอภาพหมุนไป ๆ กรี๊ดดดดดดดดดดด พัดลม เอาพัดลมมาบัง ทั้งหน้าอกและสะโพก คิดได้อย่างไรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร....
ตอนนั้นจะนั่งดูทิดอินด้วย สุดยอดเลยครับบบบบบบบบบบบบบบบบบ "เองสวยมาก"
แววตาของเขา...กับความกล้าของผู้หญิง สุดท้ายเอาผ้าสีแดงมาคลุม แต่ผมไม่ได้คิดอย่างคุณลีหรอก ผมมองที่วิธีการคลุม ถ้าทิดอิดลุกหนีไปเสียดื้อ ๆ ไม่คลุมอย่างเมตตา ไม่ได้เยาะเย้ย ไม่ได้ทำให้เจ็บยิ่งกว่าเดิม แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้วนะ...แต่ว่า อย่างไร ไม่ใช่บังอรจะไม่เจ็บ แต่ว่าความต้องการมันสวนทางกันนิ...ดังนั้นหล่อนจึงต้องร้องไห้ซะขนาดนั้น
แต่คนดูคนอื่น ๆ คงจะสะใจ ที่นางร้าย ประสบเคราะห์กรรมเยี่ยงนี้..
ก็บอกแล้วไม่ชอบตัวละครกรี๊ดกร๊าดดดดดดดด ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วไปตายตอนจบ(ระหว่างทางทำเขามาตลอด) ชอบแบบนี้แหละครับ ถูกเขาทำร้ายบ้าง เป็นไงล่ะ..(ดูละครแล้วย้อนดูตัว) นึกถึงฉากที่บังอร ถูกแม่ผัว ให้เก็บถั่วที่หกหล่น พี่สามีบอกว่าใต้โต๊ะด้วยนะ เก็บให้หมด (ตอนนั้นผมขำกร๊ากกก) ฉากล้างจานเมื่อคืนอีก..ยอมรับว่า แอนเล่นได้บ้าน ๆ จริง ๆ ชมครับ..
แต่ก็อะนะ มีคนโทรมาแซวว่า ชุดนอนของบังอร ทันสมัยจริง อันนี้ข้าพเจ้าต้องขอตัดสายทิ้ง เพราะว่า แหม ...(กำลังจะดูซีนสำคัญนิ))))))
บางคนก็โทรมาถามว่า เอ บังอร นี่มัน คนเขียนหรือเปล่า? .. เชอะ ถ้าคนเขียนนะเหรอ ไอ้ทิดอินไม่ลุกหนีไปอย่างนี้หรอก 555555+ -----------------------
ยอมรับว่าเมื่อคืน เร้าอารมณ์ทุกซีนจริง ๆ.. อย่างฉากเปิดเรื่องมา พ่อ แม่ บังอร ตอนบังอร ด่าพี่น้องเพื่อปลอยใจพ่อ แล้วนางทองคำอึ้ง มันพูดได้ยากจริง ๆ จะห้ามปราม แต่ว่า ตอนนั้น ถ้าขวาง ก็จะไปทะเลาะกับผัวเสียอีก ก็เลยนิ่งเงียบเสีย แต่ว่า เมื่อมีโอกาสในครัว ก็ตามมาปลอบ มาถาม สอนกราย ๆ นั้นเองแต่ว่า บังอรเธอก็มีเหตุผลของเธอ...
ใครผิดละงานนี้..
(ชอบที่เขาให้เหตุผลได้มากพอ ที่จะเชื่อครับ...ยกนิ้วให้ผู้กำกับอีกครั้ง)
----------------------- ตัดไปหาที่หนองโพบ้าง สำหรับฉากที่นังอุ่นไปฟ้องไอ้ยอด ก็แหม ลอยหน้าลอยตาใส่ความ ดูมันก็ฉลาดเนอะ.. อิอิ..
ฉากต่อยกัน มีโทรศัพท์เข้ามาอีก มาถามผมว่า พี่รู้สึกว่ามันต่อยกันเหมือนเด็ก ๆ ไหม เหยาะแหยะ ๆ เราก็เออ รู้สึก แต่ว่ากำลังดีว่ะไม่เอาเป็นเอาตาย แต่ว่าฉากที่ไอ้เหนาะมาจับไอ้ยอดแล้วโดนทิดอินเล่นงาน อันนี้ใช้ได้เลย แม่อิ่มวิ่งพล่านเลย อย่าทำผัวกรู..แต่พอผัวจะไปทำเขา ก็อีกนั่นแหละ ห้ามอีก.. เธอเป็นคนดี มีค่าแก่การรักยิ่งนัก อิ่มเอ้ย..
แต่ทั้งนี้ทั้งหมด แววตาของไอ้ยอดในวันนี้มันผ่านเลยครับ เต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ เพราะการที่มันทำอย่างนี้ ก็เป็นการประกาศให้รู้ว่า มันหึงนะ มันรักมาก มันหึง (มึงเข้าใจไหม)..
แล้วยิ่งตามมาที่ฉากอีอุ่นระบายความในใจ แล้วถูกยอดตอกกลับไปอย่างนั้น สุดยอดเลยยยยยยยยยย กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก แต่อีอุ่นก็อย่างที่คุณลีบอก เรียกคะแนนมาได้เยอะเลย (เมื่อวาน มันน่าถูกไอ้ยิ่งตบจริง ๆ )))))
(เห็นไหมว่า ตอนนี้ สิ่งที่อีอุ่นทำได้ ก็คือ ทั้งรักและเกลียดมันเลย เมื่อวานนี้อยากตบมาก พอมาวันนี้ สงสารอีก..เขาเรียกว่า สังเวชใจ...ผ่านฉลุย))))
แต่สุดท้ายอะไรก็ไม่เท่าภาษากาย เล่นเอาน้ำตาคลอ (ที่ไม่ร้องไห้เพราะโทรศํพท์ที่กระหน่ำโทรมาเพราะอินกันนี่แหละ ฮึ้) "ถ้าไม่มีพี่อิ่ม พี่ก็ตาย" ได้อยู่ใกล้ ๆ พี่ยอด โดยที่พี่ไม่รักดีกว่า พี่ตาย ก็ยังดี(อีอุ่น)
แล้วทั้งหมดแม่อิ่มก็ได้เห็นว่า ยอดนั้นรักตนเอง แค่ไหน และตนเองจะต้องรักดีกับผัวให้มากยิ่ง ๆ ขึ้น ถ้าไม่รัก (อีอุ่นแย่งไปแน่ ๆ)
โอ้วววววววววววววว เรียกน้ำตาจริง ๆ...ซึ่งซะ แต่ว่าถ้าเพิ่มให้แม่อิ่มหอมยอดแรง ๆ สักที คงจะทำให้ได้อารมณ์ยิ่งๆ ขึ้นนะ (ก็ผัวเมียกันนิ)
(อุ้ย แต่ว่าก็ยังแอบหัวเราะกับฉากเครือกล้วยประกอบฉากเครือนั้น...นั่นแหละที่ทำให้ขำกลิ้งจนน้ำตาไม่ไหล 55555+)
------------------------------------------------
ตัดมาหาอีอุ่นที่นั่งร้องไห้อยู่ริมน้ำ..(ที่ไหนหว่าน้ำน่าเล่น มาก ๆ เลย) คนอะไร ร้องไห้ได้น่ารักกกกกกกกกกกก แล้วไอ้ยิ่งก็เดินทำหน้าปั้นยากเข้ามา ใจหนึ่งก็เห็นใจ แต่อีกใจก็ยังกล้า ๆ กลัว ๆ กลัวความผิดหวัง.. แหม ฉากที่เอาไม่เขี่ยผมอีนังอุ่นนี่ สุดยอดเลย แค่นี้แหละสำหรับผม มันหวานมากกกกกกกกแต่ว่า รักเขาข้างเดียวข้าวเหนียวนึ่ง... สายตาของภูริ ใช่เลยยยยยยยยยย...
----------------------------------------------- ใครไม่รักไม่รู้ อะนะ..
จันทร์หน้าพบกันใหม่...กับ ชีวิตที่คิดไม่ถึงของอารีย์กับปิง ...
พี่คนเขียนบทบอกกับผมว่า ฉากตอนอารีย์ทิ้งไอ้ปิงในไร่ข้าวโพด ที่ลำพูน คุณนิพนธ์ต้องร้องไห้แน่ ๆ.. (จะดูซิจะร้องไห้แน่ ๆ หรือเปล่า)))))
แต่ว่าตอนนี้ "แม่และเด็ก" ปักษ์เดือนกันยายน อย่าลืม อ่านสัมภาษณ์จุฬามณี คนเขียนนิยายแร้งแรง อย่างชิงชังนะครับ... ก็เป็นอีกก้าวที่ได้สัมผัส (เลยได้ข้อมูลมาเขียนนิยายต่อ)))))
รักคนอ่านทุกคน จุ๊ ฟ ๆ นะค้าบ
Create Date : 21 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 21 สิงหาคม 2552 10:18:10 น. |
|
10 comments
|
Counter : 944 Pageviews. |
|
|
|
โดย: essent IP: 222.123.208.174 วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:11:06:17 น. |
|
|
|
โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 114.128.83.203 วันที่: 21 สิงหาคม 2552 เวลา:12:09:37 น. |
|
|
|
โดย: essentially IP: 222.123.211.235 วันที่: 22 สิงหาคม 2552 เวลา:21:54:22 น. |
|
|
|
โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 222.123.238.98 วันที่: 23 สิงหาคม 2552 เวลา:10:50:57 น. |
|
|
|
โดย: โมริสา IP: 125.24.85.92 วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:22:57:04 น. |
|
|
|
โดย: Jum IP: 118.174.146.169 วันที่: 24 สิงหาคม 2552 เวลา:23:06:31 น. |
|
|
|
โดย: essentially IP: 222.123.213.185 วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:4:12:09 น. |
|
|
|
โดย: ผ่านมา IP: 116.58.231.242 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:19:53:54 น. |
|
|
|
โดย: เริ่มจะเริ่ด IP: 124.122.202.161 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:21:50:06 น. |
|
|
|
|
|
|
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
-------------------
|
|
|
|
|
|
|
|
อยากรู้จังว่าชื่อเพลงอะไร เหมือนเป็นเสียงระนาดรึป่าวคะ ไม่แน่ใจ