BlogGang.com : : F_nakhon : เฉพาะแฟนชิงชัง (ตอนที่ 46 ผมชอบคุณมาก แต่ผมไม่รู้จะทำอย่างไงให้คุณพอใจ)

เฉพาะแฟนชิงชัง (ตอนที่ 46 ผมชอบคุณมาก แต่ผมไม่รู้จะทำอย่างไงให้คุณพอใจ)

ละครชิงชัง
บทประพันธ์ จุฬามณี
บทโทรทัศน์ ศิริลักษณ์ ศรีสุคนธ์
กำกับการแสดง สันต์ ศรีแก้วหล่อ

หลังจากทึ่ตามลุ้นกับตัวละครในเรื่องมาตลอดหนึ่งชั่วโมง เรากลับประทับใจกับฉากสุดท้ายของวันนี้มากที่สุด แม้จะมีอีกหนึ่งฉากที่ชอบเช่นกันคือระหว่างแม่อิ่มกับนางทองคำ

แต่ฉากที่อาทิตย์ถือพานดอกไม้ไปหาแม่ที่บ้าน กลับทำให้นึกเห็นใจอาทิตย์มากที่สุดที่มีผู้หญิงใจดำอย่างอารีย์เป็นแม่

อารีย์ไม่ยอมเปิดตาเปิดใจ มองสายเลือดของตนเองด้วยความเมตตา อารีย์จึงไม่เคยเห็นว่าตนเองมีเพชรเม็ดงามอยู่ในมือ เพชรที่เธอไม่เคยได้เจียระไน แต่เพชรเม็ดนั้นกลับแวววาว งดงาม ใสสะอาด
เป็นเพชรที่อยู่ในโคลนตม เปื้อนดิน เปื้อนทราย แต่ความดีงาม ความกตัญญูรู้คุณกลับส่องประกายออกมาให้ใคร ๆได้รับรู้ ยกเว้นคนคนเดียว คนคนนั้นคือแม่บังเกิดเกล้า แม่ที่อาทิตย์ไม่เคยคิดโกรธเคือง หรือเคียดแค้นชิงชัง

ตรงกันข้าม อาทิตย์กลับมองแม่ในแง่บวก กล้าที่จะเข้าใจในเหตุผลของคนเป็นแม่ที่ทิ้งเขาไป แม้ลึก ๆ เขาจะน้อยใจ เสียใจ สารพัดจะคิดมาก

แต่สุดท้ายความคิดมันก็บอกอาทิตย์ว่า เขารักแม่มาก รักจนกล้าที่จะให้อภัยกับความผิดของแม่ และกล้าที่จะยอมรับว่าผู้หญิงใจดำคนนี้คือแม่บังเกิดเกล้าของเขา มาถึงตรงนี้ต้องบอกว่าที่อาทิตย์เติบโตเป็นคนดีได้นั้น ส่วนหนึ่งไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า เพราะเลือดของคนเป็นพ่อเปี่ยมล้นอยู่ในตัวเขา

อีกส่วนหนึ่งคือการอบรมดูแลมาจากแม่อิ่ม ผู้หญิงใจประเสริฐ และส่วนสุดท้ายคือตัวอาทิตย์ที่ดีได้ ด้วยความคิดดี ๆ ในตัวเอง

อีกหนึ่งความรักที่ขอพูดถึงเช่นกันก็คือ ความรักของนางทองคำที่มีต่อลูกสาวทั้งสาม นางรู้ชะตาตัวเองดีว่าใกล้เข้ามาทุกขณะ จึงไม่ยอมรักษาตัวดังคำขอของลูก อาจเนื่องด้วยนางทองคำยินดีที่จะได้พ้นทุกข์ นางจึงไม่มีท่าทีทุกข์ร้อนกับอาการเจ็บป่วยของตน แม้มันจะปวดทรมานแค่ไหน

อยากบอกว่าเพราะนางทองคำมีใจที่แข็งแรง แข็งแรงในที่นี้ไม่ได้หมายความถึงพละกำลัง แต่หมายถึงแข็งแรงในความคิด คิดที่จะอยู่และตายอย่างไรให้เป็นสุขนั่นต่างหากเล่า

สำหรับสัญชัยยังคงทำตัวเป็นมารผจญได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย คือตรูเกิดมาเลว ตรูก็จะเลวแบบไม่มีที่ติ คือเลวบริสุทธิ์อีกคน ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะสำนึกได้บ้างหรือเปล่า แต่ที่รู้ ๆ สัญชัยคนนี้แสดงได้ดีจนนึกเกลียดขี้หน้าไปเลยก็แล้วกัน

วันนี้ยังมีความกุ๊กกิ๊กน่ารักสดใสของหนุ่มสาวสองคู่ให้ได้ยิ้มและหัวเราะ แต่หลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ? ก็คงต้องแล้วแต่โชคชะตาที่ขีดเส้นไว้ให้เขาเดินเท่านั้นเอง

โมริสา

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ
โปรดใช้วิจารณญาณ
โดย: โมริสา IP: 125.24.71.201 20 ตุลาคม 2552 22:17:57 น.

----------------------------------------------

((ก่อนไม่มีแม่ให้กอด))

วันนี้อยากมาแต่เช้า แต่ว่า ด้วยอากาศเย็นเย็นที่พรูมาทางช่องหน้าต่าง +กับเสียงฟ้าร้องครืนครืนจากที่ไกล ก็เลย..ตื่นช้าไปนิด..

เริ่มเลยดีกว่า เมื่อคืนต้องบอกว่า ขัดใจกับ ผ้าจีวรพระมาก ๆ ครับ ตอนแรกที่พระมาหาโยมที่บ้าน แบบนั้นเรียกว่า ห่มคลุม ปิดบิดชิดหมดทั้งตัว ถูกต้องแล้ว แต่พอตัดมาที่พระอิน กับหลวงพ่อสนทนากันที่วัดสังเวช โอ้วววววว อีกองค์ห่มคลุมอีกองค์ห่มเฉียง แต่เดาใจคนดูที่ไม่รู้ว่า คงจะเดาว่า พระอิน หนาวเพราะฝนตก อิอิ... แล้วฉาก ถัด ๆ มาก็เอาใจช่วยให้ท่าน พระอิน ปลดจีวรลงเสีย ปลดลงเสีย จงปลด จงปลด จงปลด แต่ว่า จนจบท่านก็ยังคงหนาวอยู่นั่นเอง......

แล้วผมก็รู้ทันทีว่าจะต้องมีเพื่อนสักคนต้องโทรมาเม้งกับผมแน่ ๆ มีสายเข้ามา ผมไม่รับโทรศัพท์ครับ เพราะว่า มันจะต้องแซวเรื่องจีวรหลวงพี่อินแน่ ๆ ..

เข้าใจว่าทีมงานไม่รู้ แต่ความไม่รู้มันจะกลายเป็นตำหนิเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ เมื่อก่อนนั่งดูละคร “พุทธานุภาพ” ทางช่อง 3 ที่ศรรามเล่น แก่นของเรื่องดีมาก ๆ เลย แต่ว่า ก็มีหลายครั้งที่พระท่านห่มคลุมในวัดแบบนี้ มันแบบว่า จะทำให้พลอยไม่เชื่อไปทั้งหมดเลย (สำหรับผมนะ) ประมาณว่า แค่เล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้ยังพลาดได้ แล้วอะไรที่เกี่ยวกับพระตลอดมาเชื่อได้หมดเหรอ

อย่างไร ตรงนี้ในฐานะผู้บริโภคสื่อ ฝากถึงทีมงานทุก ๆ ช่อง ทุก ๆ ค่าย ด้วยนะครับ ถ้ามีฉากพระ ระมัดระวังนิดหนึ่ง อย่างไรเสียประเทศไทยก็มีพระเณรเกือบห้าแสนรูป อย่างไรเสียถ้าอยากได้นิ้วโป้งจากพระและอดีตพระ(ซึ่งมีเยอะมาก)ก็นิดหนึ่งนะครับ..

1. พระอยู่ในวัดห่ม เฉียง (เปิดไหล่หนึ่งข้าง) หรือห่มดอง (มัดอก....แต่แบบนี้เณรจะนิยมห่มมากกว่าพระ)

2. พระอยู่นอกวัดห่มคลุม (ปิดมิดชิดครับ)

เหตุผล ที่นอกวัดห่มคลุมนั้น ก็เพื่อความสุภาพ ด้วยเนื้อหนังมังสานั้นเป็นทางมาแห่งความกำหนัดของคนที่มองเห็น แต่พอเข้าวัดเป็นการเคารพสถานที่ เคารพในตัวบุคคล (เช่นพระผู้ใหญ่) เป็นการแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตน เข้าไปหา แต่ว่ากรณีนั่งอยู่ในรถแล้วรถวิ่งไปในวัด ก็ถ้าลงจากรถก็ต้องลดผ้าลงมาเป็นห่มเฉียง(ลดทันทีด้วย)

สรรพนามของพระนั้น พระอิน ใช้คำว่า อาตมา กับ กับยงชัยและอาทิตย์ได้ แต่ว่า ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายนั้น น่าจะใช้คำว่า หลวงพ่อมากกว่า ส่วนสรรพนามที่พระกับพระคุยกันนั้น ถูกต้องครับ ท่าน กับ ผม แต่ว่า อาตมา กับท่าน ผมก็ไม่ค่อยได้ยิน พระกับพระ ก็คือ ท่าน กับ ผม แต่คำว่า อาตมา นั้นใช้ได้ทั้งกับสีกา และโยม

แล้วกรณีพระห่มดองบิณฑบาตอีกอย่าง ไม่ค่อยได้เห็นครับ ส่วนใหญ่จะเป็นแต่เณร(น้อย)ที่กลัวผ้าหลุด พระที่พรรษาเยอะ ๆ นั้นมักจะห่มคลุมมิดชิดเวลาออกจากวัดแม้ยามบิณฑบาต

ฝากไว้ครับ..
แต่บทสนทนานี้ของพระอินขอชมนะคับ

“ที่เป็นแบบนี้เพราะไม่มีสติ ไม่รู้จักยั้งคิด ปล่อยให้อารมณ์เป็นใหญ่ นี่เอ็งคิดบ้างไหม ถ้าเอ็งทำร้ายเขาถึงตาย แล้วตัวเอ็งล่ะ จะทำอย่างไร.... ยงชัยเอ้ย ไอ้ความผิดบางอย่าง เมื่อทำลงไปแล้ว มันลบล้างไม่ได้ ต้องชดใช้ชีวิตทั้งชีวิต เอ็งกำลังศึกษาเล่าเรียนกำลังมีอนาคตที่ดี แต่ถ้าเอ็งต้องกลายเป็นฆาตกร ต้องติดคุก เพราะเรื่องเพียงเท่านี้ แม่อิ่มกับแม่อุ่นเขาจะรู้สึกอย่างไร”

(((ยามแม่ดีดีก็กัดกัน ยามพ่อแม่ป่วยก็หันหน้าเข้าหากัน)))))

สำหรับเมื่อคืน ตอนที่ 46
ยังเปิดเรื่องที่แม่ทองคำ เปิดกับอาการเจ็บไข้ได้ป่วยของคนชรา แต่ที่นึกขำ ๆ ก็คือ คำว่า แม่ได้ปรึกษากับอิ่มมาแล้ว แบบเมื่อวาน นังอุ่นกับบังอรยืดยาดกันอยู่กับโทรศัพท์นั้นเห็นไหม เห็นไหมว่า ตรงนี้เขาปรึกษากันแล้ว 555555555555555555+

แต่พอสองคนออกไป อ้าว ปรึกษากันใหม่อีกหรือเปล่าเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ทำไมเหมือนยังไม่ได้คุยกันก่อนหน้านั้น ..(ขอจับผิดมั่ง)

และอย่างที่คุณลีชมอาทิตย์ว่าเป็นเพชรนั้น ..อิอิ ผมก็ไม่ได้เอาตัวละครตัวนี้มาจากไหนหรอก ไอ้วัน ของอีลำยองนั่นแหละ อัญเชิญมาไว้ในชิงชังด้วย 55555555+ กรณียิงกันที่งานบวชที่จะมีขึ้นเร็ว ๆ นี้ เหมือนพี่แดง พี่ปุ๊ อะไรนั่น ก็ อิอิ สารภาพครับ..ก็เคยบอกแล้วว่า ชิงชังเป็นงานชิ้นแรก ดังนั้น ทุกความชอบ จึงมาสุมกันจนเป็นแรงบันดาลใจให้เรื่องเป็นอย่างนี้หรา...

ดังนั้น ถ้าดูไปดูไป แล้วทำไมทำไม บางจุดมันคล้าย ๆ เรื่องนี้ เรื่องนั้นเรื่องโน้น..แสดงว่า เราได้ดูผลงานชิ้นนั้นเหมือนกันและก็คงชอบเหมือนกันแน่ ๆ เลย (อาจจะวัยเดียวกันด้วยนะ)

ยกตัวอย่าง

อย่างอุ่นที่ต้องปริปากบอกความจริง ว่า ยงชัย คือลูกของยอดนั้นก็เอา “สูตร” นี้มาจาก อีเย็นเจ้าค่ะ ถูกเฆี่ยนถูกโบยแทบตาย ก็ไม่พูด ไม่ขอพูด โอ้ยยยยยยยยย ตายเป็นตาย ..แต่ว่า สุดท้ายมันก็ต้องพูด เพราะถ้ามันไม่พูด ฉิบหายแน่!

แม่อิ่มผู้แสนดีนั้น รอบ ๆ ตัวมีแต่เรื่องของคนอื่นทั้งนั้น ก็แม่พลอย จากสี่แผ่นดินครับ ผมชอบแม่พลอยมากกกกกกกกกกกกก แม่อิ่มเป็นศูนย์กลางของตัวละครทุกตัว ไม่ได้ไม่ดีก็ อิ่ม หล่อนเก็บไว้คนเดียว นี่หละ พี่ พี่ พี่ พี่คนนี้นั้นมีแต่ให้ และต้องเสียสละ ในนิยาย ยายทองคำจะสั่งลูก ๆ ไว้ว่า เมื่อไม่มีแม่แล้วก็ให้เคารพพี่อิ่มอย่างแม่.. กรณีอิ่มนี้ คนที่เป็นพี่สาวคนโตคงจะรู้ซึ้งดีว่า การเสียสละประโยชน์ของตนเพื่อน้อง ๆ นั้นเป็นอย่างไร และที่ชิงชัง ถูกใจ สตรีวัยสี่สิบกว่า เพราะผู้หญิงสมัยนั้นเยอะมากที่เป็นอย่างอิ่ม เสียสละ อดทน เพื่อครอบครัว (ใช่ไหม ผมเดาเอานะ)

สำหรับเมื่อคืนก็มีฉากเรียกรอยยิ้มได้เช่นกัน หวานซะทีเดียวพ่ออาทิตย์ นั่นก็น่าจะเป็นเสน่ห์ในช่วงหลัง ๆ ของชิงชัง ที่แตกต่างจากละครช่วงอื่น ๆ เพราะปมกำลังคลาย+กับความหวานของเด็ก ๆ มาทำให้ลุ้นกันสองเรื่อง ก็เลยมีกำลังดึงคนให้เฝ้าหน้าจอได้นาน ๆ เพราะลึก ๆ ก็คนดู(ผม)ก็ระเหี่ยใจกับเรื่องผู้ใหญ่ (มันเป็นดราม่ามาก) แต่พอมาเด็ก ๆ มันเป็นความจริงพื้น ๆ ไม่หวือหวา ไม่มีความขัดแย้งแรง ๆ อย่างรุ่นพ่อรุ่นแม่ ก็เลยพลอยให้ได้ความสุข (ที่รอความทุกข์ได้บ้าง) และคู่ของอาทิตย์กับกิ่ง กานดา ก็เป็นคู่เดียว ที่เรารู้ ๆ กัน ว่า ‘สมหวัง’ แต่ว่า ทึ่ม ๆ ครึ ๆ นี่จะมีวิธีจัดการกับความรักอย่างไรนี่สิ...

เขินนะโว้ยยยยยยยยยย

“น่าอิจฉาสองคนนั้นเนอะ”

“คุณกิ่งอยากขับจักรยานเหรอครับ”

“ฉันไม่ชอบ ...ร้อน”

“แล้วคุณอิจฉาเขาอะไรละคับ”

“คนอย่างคุณจะไปรู้อะไร”

“คุณอิจฉาที่เห็นเขารักกันใช่ไหม..ผมกับยงชัยไม่เหมือนกันอ่ะ ผมเป็นคนมีปมด้อยตั้งแต่เล็ก ๆ เป็นลูกไม่มีพ่อไม่มีแม่ เลยพูดไม่เก่ง ....ผมชอบคุณมาก แต่ผมไม่กล้าแสดงออกเหมือนยงชัย ...”

“คุณพูดว่าอะไรนะ”

“ผมบอกว่าผมชอบคุณมาก แต่ผมไม่รู้จะทำอย่างไงให้คุณพอใจ”

“งั้นทำตามที่ฉันสั่ง ...คุกเข่า... พนมมือ....พูดตามฉัน...ผมนายอาทิตย์”

“ผมนายอาทิตย์” กอดซะเลยยยยยยยยยยย แหม !!!! พูดน้อยต่อยหนักนะพ่อ ทิตย์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ได้ใจจริง ๆ ผับผ่าสิ 555555+

“นี่ทำอะไร ปล่อยฉันนะ นี่ฉันไม่ได้สั่งคุณนะ”

“เอาไว้คุณค่อยทำโทษผมแล้วกัน”

“อย่ามาลามปรามฉันนะ”

อันนี้ก็ขำ...

ยงชัย…“ฉันนะดีใจที่พี่กับเจ๊กิ่งลงเอยกันได้ … นี่ถ้าฉันสึกออกมา ให้แม่ไปขอเจ้กิ่งเป็นของแถมด้วยเลยนะ....พี่อาทิตย์”

ส่วนฉากพะบู้นั้น..มันลุ้นดีนะ..ขัดใจขัดใจหน่อย ๆ แต่ภาพรวมแล้วสนุกดี..

ชอบตอนที่ยงชัย ท่องตอนขมาพ่อชลาชล จำได้เด๊ะ ๆ เลย เก่งจริง ๆ

ครับ อย่างไร คืนนี้ นั่งดูด้วยกันอีกคืนหนึ่งนะครับ..

ปล.1 นอนดูก็ได้ครับ ผมเองก็นอนตะแคงดูเช่นกัน

ปล2. ขณะที่อัพบล็อก คุณน้องตา น้องของเพื่อน โทรมาหา ถามว่า พี่มันจบอย่างไรเนี่ย ..(เอ่อตาครับ 420 เหลือ 330 น่ะ) พี่อ่ะ ขายของ เล่ามาก่อน (ผมก็เล่า ๆๆๆๆๆ) น้องตาสรุปว่า พี่รู้ไหมว่าที่บางปะกงน่ะ ติดกันทั้งโรงงาน (ผมถามว่ากี่โรง) โรงอื่นหนูไม่รู้ แต่โรงหนู ติดกันทั้งโรงงาน แถวบ้านหนู(ฝั่งแม่น้ำปิงนครสวรรค์) หนูกลับไป ก็ดูกันทั้งบางงงงงงงงงงงงง (สรุปว่า เอ่อ ตกลงตาซื้อชิงชังใช่ไหม) ค่ะ ซื้อก็ซื้อ หนูไม่น่าโทรหาพี่เลยนะ 555555+

Create Date : 21 ตุลาคม 2552

Last Update : 21 ตุลาคม 2552 11:02:20 น.

21 comments

Counter : 1737 Pageviews.

อารีย์ช่างเป็นผู้ที่มีจิตใจดำจริง ๆ ไม่เคยเหลียวมองคนอื่นเลย
แม้นคุณพงษ์ หรืออาทิตย์ จะพยายามช่วยเหลือ หรือให้โอกาส

ถ้าเปรียบ ก็คงเหมือนกับดอกบัวที่อยู่ในโคลนตม ไม่สามารถพัฒนาได้

อยากให้คนดู ดูแล้วกลับมาคิดทบทวน หันมองตนเองด้วย ถ้าไม่รู้จักสำนึกตัว คิดว่าแต่...คนอื่นผิด หลอกตัวเอง หลอกคนอื่น พาลแต่โทษคนรอบข้าง สังคมจะน่าอยู่ได้อย่างไรกัน...

อยากให้สังคมนี้มีคนที่จิตใจดีอย่างแม่อิ่ม อาทิตย์มาก ๆ

ตอนเมื่อคืนฉากที่มีหลวงพี่อิน..ประกอบกับเพลง...สีหน้า..
..แววตา..ท่าทาง..ของหลวงพี่ ช่างทำให้ขนลุกอย่างหน้าประหลาดใจ จะเกิดอะไรร้าย ๆ ขึ้นอีกหน้อ...

โดย: แอน_แฟนชิงชัง IP: 125.25.207.128 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:10:24:29 น.

โดย: F_nakhon

วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:11:04:56 น.

พ่อยงชัยจ้ะ (ก็คุณเฟื่องนั่นแหละ)

ฉันมีเรื่องจะถามพ่อซักหน่อยจ้ะ ก่อนอื่นขอสารภาพก่อนว่า

หนังสือที่ซื้อมา แกะแล้ว ดูที่เซ็นมาให้แล้วนะ

แต่...ยังไ่ม่ได้ฤกษ์อ่านซะทีเลย ตั้งเดือนแล้วเนี่ย แต่เมื่อคืนนี้ดูละครแล้วมันไม่ทันใจ ก็เลยเอาหนังสือออกมาอ่าน ก็ไม่คิดว่าจะถ่างตา อ่านมันจนจบ 2 เล่มหรอกจ้ะ แต่จบตอนไหนก็ไม่รู้ รู้อีกทีกว่าจะนอนจริงๆก็ปาเข้าไป ตีหนึ่งกว่า (ตอนเช้าฉันก็ต้องตื่นตอนตีสี่นะพ่อ กรุงเทพฯออกจากบ้านช้าไม่ได้หรอก พ่อก็รู้)

คือฉันอ่านแล้วมีเรื่องสงสัยว่า

1. ไอ้ตอนที่พี่อาทิตย์กับพ่อบวชน่ะ ที่แม่อารีย์เค้ามาบ้านพร้อมผัวและลูก 2 คน แล้วก่อนกลับนี่ ใครเป็นคนให้พระสมเด็จฯ แก่ผัวแม่อารีย์จ้ะ ถ้าฉันตีความไม่ผิด ใช่แม่บังอรเค้าให้รึเปล่า ค่าที่ว่าพาน้องสาวเค้ามาขอโหสิให้หลานชายเค้าได้ อีกอย่างก็ มาดูใจแม่เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าเป็นอย่างที่ฉันคิดจริง แม่บังอรก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไหร่

2. ในหนังสือแม่อิ่มไม่ได้กลับมาอยู่กับพี่ยอดในตอนสุดท้าย ฉันก็เห็นว่ามันถูกต้องแล้วล่ะพ่่อ ก็มันห่างกันเนิ่นนาน ตั้งเกือบ
20 ปี คงอิหลักอิเหลื่อน่าดู แต่แหม..พ่อก็ใจดำเหลือเกิน ไม่ให้พี่ยอดได้รู้จากปากแม่อิ่มเลยว่าแม่ก็รักเค้าอยู่เหมือนกัน แต่
เอาเถอะ ในเรื่องเค้าก็คงรู้อยู่กันอยู่

3. ในหนังสือนี่อุ่นแรงมากเลยนะพ่อ นอนกับพี่ยอดเพราะแค่อยากได้แค่นั้น พอได้ก็หันไปหาไอ้ยิ่งต่อ (เห็นพี่ยอดเป็นดอกไม้ริมทางไปได้)สมแล้วที่พ่อแต่งให้อุ่นเป็นออหรี่

ดูไปแล้วฉันมีคำถามแค่หนึ่งเท่านั้น ที่เหลือแค่บ่นไปตามประสาเท่านั้น พ่อจะตอบเป็นการส่วนตัวหรือตอบหน้าเว็บ ก็แล้วแต่พ่อเถอะ เพราะอย่างไรเสีย ฉันก็คงได้อ่านมันอยู่ดี ยกเว้นพ่อจะตอบในใจเท่านั้นเองปะไร (ฉันเข้าไปดูเว็บพ่อนะจ้ะ แต่ไม่ค่อยเม้นหรอก ชอบอ่านมากกว่า)

วานพ่อฝากบอกแม่หนูก้อยด้วย (สมมุติว่าเป็นคุณโมริสาละกัน) เขียนในหน้าเว็บนั้น ตรงใจฉันเหลือเกินจ้ะแม่คุณ อ้อ! 2 วันก่อนฉันส่งข้อความไปหาพ่อ เกี่ยวกับบังอร พ่อคงได้แล้วนะ เอาเป็นว่าฉันไม่กวนเวลาพ่อแล้วล่ะ อุตส่าห์เสียเวลาอ่านมาตั้งนาน

ท้ายนี้ขอให้พ่อมีกำลังใจทำงานดีๆออกมาเรื่อยๆนะจ้ะ
เผื่อไปถึงแม่หนูด้วยล่ะ

บุญรักษาจ้ะ

แม่กิ่งเอง (แฟนพี่อาทิตย์ ลูกพ่อปิง)

ปล. ณัฐอยากให้เอาเรื่ององค์การบริหารส่วนหัวใจให้บอลกับพิมเล่นจัง คงน่ารักเนอะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ณัฐเอง
---------------
5555+
ตอบ คุณณัฐ แม่หนู ยังไม่มีครับ..

ตอบคำถาม บังอรให้พระสมเด็จแก่เสมอพงษ์ (ในนิยายผมไม่ได้ตั้งชื่อตัวละครตัวนี้หรอกครับ เพราะขี้เกียจ...) จริงในนิยาย บังอรไม่ได้เลวร้ายอะไรถึงเพียงนี้ แต่ว่า ละครต้องมีตัวร้ายแรง ๆ สักตัว บังอรแค่ขี้อิจฉา ขี้งก ห่วงสมบัติ แต่ว่า ที่บังอรมีไม่ยิ่งหย่อนไปแก่ใครเลย ก็คือ บังอร รักพ่อกับแม่มาก ผมจะบรรยายไว้ว่า บังอรได้เป็นสะใภ้บ้านเจ็ก หล่อนได้กินอย่างไร หล่อนก็จะหิ้วกลับมาให้พ่อแม่ที่บ้าน...

บังอรกับทิดอินเป็นตัวละครที่น่าเห็นใจตัวหนึ่งทีเดียว ....

ตอบ สำหรับตอนจบ หลาย ๆ ท่าน คงอยากรู้กันมาก ในหนังสือ ก็อย่างที่คุณณัฐบอก นั่นก็คือ เวลาที่เนิ่นนาน อิ่มนั้นก็ปลงใจว่า ยอดตายไปแล้ว คนที่เราคิดว่าตายไปแล้วถึง 20 ปีนี่ ถึงแม้จะรักแต่ว่า..ถ้าจะให้กลับมาอยู่ด้วยกัน ..มันก็ไม่นะ ..นักอ่านบางท่านบอกผมว่า แหม ยังสาวยังหนุ่มทั้งคู่ สี่สิบกว่า ทำไมละ ทำไมจะกลับมาอยู่ด้วยกันไม่ได้ ที่ผมให้กลับมาอยู่ด้วยกันไม่ได้

1. ยอดไม่ได้ความจำคืนมา ได้เพียงรู้ความผิดพลาดในอดีตของตัวเอง

2. ผมบรรยายตั้งแต่แรกแล้วว่า แม่อิ่มนั้นไม่อยากมีสามีตั้งแต่เป็นสาว แต่ว่า ที่แม่อิ่มมีรักก็เพราะรักแท้ที่ยอดมีให้ ยอดทำให้อิ่มรักได้นั่นได้ แต่ว่า 20 ปีนั้น อิ่มก็น้อมธรรมะเข้ามารักษาตัวเองและทำหน้าที่เลี้ยงหลานดูแลแม่ต่อไป เมื่อยายทองคำสิ้น หลาน ๆ พึ่งตัวเองได้ แม่อิ่มจึงไม่ปรารถนาฆราวาสวิสัย ดังนั้น คนวัยนั้น กับใจที่ระลึกถึง เนกขัมมะบารมีน่ะ ไม่น่าที่จะ กลับไปครองเรือน แต่ว่า แม่อิ่มก็ดีใจที่ยอดยังไม่ตาย ดีใจที่รู้ว่าเขายังอยู่ ก็เลยกลายเป็นมีเมตตาต่อกัน รักกันแบบพลอยยินดีเมื่อเห็นอีกคนได้ดี มันเป็นรักบริสุทธิ์ที่ไม่เจือด้วยราคะ ถามว่า ผมอยากมีรักแบบนี้ไหม มันก็ดีไม่ใช่หรือครับ..เพราะรักแบบนี้มันจะไม่ทำให้เราเป็นทุกข์ (เอวัง โหตุ) 5555+

แต่ว่า ในละคร ผมก็คุยกับพี่ศิริลักษณ์ เรื่อง ยอดกับอิ่ม..ซึ่งผมก็เปิดทางไว้ว่า แล้วแต่พี่เห็นสมควรเถอะ พี่เขาบอกว่า พี่เข้าใจอารมณ์ "บรรลุ" แต่ว่า คนดูนั้นอยาก อิ่มกับรัก อยากหวาน อยากเห็นตัวละครกอดกัน อยากมีความสุข // ตรงนี้อย่างไร ผมเองก็ต้องลุ้น ๆ กับคนดูไปด้วย เพราะพี่เขาไม่ยอมบอกผมเหมือนกันว่า ตอนจบนั้น ยอดกับอิ่มจะลงเอยอย่างไร แต่ว่า ดูจากการปูพื้นแล้ว อิ่มนั้นยังรักยอดอยู่..ก็อาจจะ พลิกเป็นแฮปปี้เอนดิ้ง แต่ว่า แต่ว่า ไม่มีอะไรแน่นอนกับละครค่ายแอกแซกอยู่แล้ว ดังนั้น ตอนจบ คงต้องนั่งดูละ...

ตอบ นั่งอุ่น มันสมควร เป็นออหรี่ไหมละ แต่ว่า พี่คนเขียนบทกลัวคุณพิมพ์จะช้ำมากกกกกกกกไป ก็เลย ปรับ ๆ ให้อุ่นนั้นผิดน้อยกว่าที่ได้ทำผิดไว้...

ปล. ตอนแรกว่าจะตอบในใจ แต่มาคิดได้ว่า ควรตอบเป็นอักษร จะตอบย้อนกลับไปทางเมล์ ก็ ..คิดว่า ตอบซะทีเดียวแต่ได้อ่านสักพันคน (ดีไหม) 5555555555+

ขอบคุณคุณณัฐมาก ๆ ครับ ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้ไม่ได้หลับไม่ได้นอน...สรุปว่า มันสนุกทั้งแบบละครและแบบนวนิยายใช่ไหม

ปล.2 ลายเซ็นนั้น เป็น ยันต์รุ่นกันคนยืมตังค์ มีติดตัวไว้เป็นดี ยกตัวอย่าง มีคนมายืมตังค์ คุณณัฐก็หยิบหนังสือชิงชัง มาวาง..แล้วก็บอกว่า..ถ้าไม่มีเจ้าหนี้ลูกหนี้เราจะคบกันต่อไปได้นะจ๊ะ..

ใครมีคำถามอะไรก็เมล์ไปถามได้นะครับ ...
แต่ผมจะยกมาตอบตรงนี้ด้วย

สำหรับองค์การบริหารส่วนหัวใจ ..ตอนนี้ต้องร่วมกันภาวนาให้ผ่านสถานีก่อนครับ แล้วตอนนั้นค่อยมาลุ้นว่า ใครจะเป็นรักษ์ไทย และใครน่าจะเป็น อีเดือน เอ้ย ดวงเดือน
555555555555+

โดย: F_nakhon

วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:11:38:50 น.

นั่งลุ้นตลอดเลยค่ะ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:11:39:06 น.

ลุ้นตอนต่อไปค่ะ เย็นนี้ต้องรีบกลับบ้าน

โดย: YesterdayOnceMore

วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:12:10:33 น.

ขอบคุณมากนะจ้ะ พ่อยงชัยที่ตอบคำถามฉัน ตอบครั้งเดียวอ่านได้ตั้งพันกว่าคน ดีจริงพ่อคุณ (เล่นเอาเขินไปเหมือนกัน) กรุงเทพช่วงสองทุ่มกว่านี่ รถโล่งทีเดียว ไม่รู้ว่าเพราะปิดเทอมหรือว่าเพราะติดชิงชังกันแน่ (ขอให้เป็นอย่างหลัง) มาร่วมนั่งลุ้น นอนลุ้นกันต่อไปนะจ้ะ เอ่อ...อย่าลืมอุดหนุนหนังสือของพ่อยงชัยกันนะจ้ะ (ปล.ของคุณลีด้วยจ้ะ)
โฆษณาแถมให้ซะด้วย ของเค้าดีจริงๆจ้ะ

โดย: ณัฐ IP: 118.175.64.10 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:13:03:02 น.

คุณณัฐ ผมคิดว่า น่าจะเป็นเพราะชิงชังมากกว่า โรงเรียนปิดเทอมครับ..ต้องใช่แน่ ๆ เลยยยยยยยยยยยยย

โดย: ยังชัย IP: 222.123.171.142 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:13:58:29 น.

ขอถามอีกนิด รูปหน้าปกชิงชังพิมพ์ครั้งที่ 1 และ 2 ประมาณว่าจะเป็นรูปใครค่ะ

โดย: แอน IP: 125.25.207.238 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:16:08:05 น.

รูปปกชิงชัง พิมพ์ครั้งที่ 1 นั้น วางแผงเมื่อเดือนมีนาคม 50 ตอนนั้น สนพ. ก็คิดแล้วว่า น่าจะได้เป็นละคร แต่ว่าไม่รู้ ช่องไหน ไม่ 3 ก็ 7 ดังนั้น ปกจึง ทำเผื่อไว้ให้คล้าย ๆ ดาราทั้งสองช่อง คุณป๋อ กับ คุณแอน..

แต่หลังจากที่ ช่อง 5 ซื้อไปสร้างละคร ก็เปลี่ยนปกอีกครั้ง..ให้ขลังกว่าเดิมหน่อย ส่วนเป็นรูปคล้ายดาราคนไหน นึกไม่ออกครับ..

โดย: F_nakhon

วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:16:44:25 น.

อยากดูจะแย่แล้ว รออีกอึดใจ ลุ้นน่าดูเลย

โดย: annie IP: 118.175.181.131 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:18:23:33 น.

ขอแสดงความคิดเห็นนะคะ ไม่แน่ใจว่าถูกหรือเปล่า ฉากเรื่องจีวรที่ว่าหลวงพี่อินห่มคลุมหมดทั้งองค์ ส่วนหลวงพ่อที่วัดสังเวชไม่คลุมหมด คิดว่าน่าจะเป็นเพราะหลวงพี่อินเดินทางมาจากปากน้ำโพธิ์ ซึ่งปกติเวลาพระออกไปข้างนอกจะต้องห่มแบบนี้อยู่แล้ว ในฉากนั้นน่าจะเป็นเพิ่งเดินทางมาถึงจึงยังไม่ได้เปลี่ยนการห่มจีวร ถ้าผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ

โดย: liwliw IP: 58.8.167.82 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:20:34:38 น.

อยากได้หนังสือ จะหาซื้อได้ที่ไหนบ้างครับ (อยากได้ลายเซ็นด้วยครับ) ไม่ค่อยติดละครเท่าไหร่ แต่เรื่องนี้งอมแงมมาก ที่บ้านเปิดช่องเดียวกันทุกห้องเลยครับ

ปล.อยู่กรุงเทพครับ :)

โดย: โนโบะ

วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:21:45:31 น.

สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง

โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0

แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com

และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช
หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ)

ขอบคุณล่วงหน้าครับ..

โดย: จุฬามณี IP: 222.123.171.142 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:21:56:38 น.

เท่าที่ทราบการนุ่มห่มของพระถูกทั้งสองอย่างค่ะ แล้วแต่การใช้ หรือโอกาศ แต่แหม....ดูกันทุกเม็ดเลยเนอะคนสร้างเครียดนะเนี่ย ชอบมากเลยดูแล้วเห็นรากเห็นแก่นความเป็นไทย เห็นความเป็นมนุษย์ที่มีดีและเลวได้ แต่ชอบที่สุดของเรื่องคือความกตัญญูของคนรุ่นก่อน จะอิ่มที่เป็นคนดีอยู่แล้ว จะอุ่นที่กร้านชีวิต จะบังอรขี้อิจฉา จะอารีย์เห็นแก่ตัวแต่ทุกคนรักและเคารพพ่อแม่มาก อยากให้ละครมีจุดแบบนี้เยอะ ๆ มันจะปลูกฝังสิ่งดี ๆ นะ

โดย: ป้านางน้อย IP: 114.128.195.2 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:22:06:31 น.

โอ๊ะ โอ๋..... ลืมไป ชอบวิธีการเขียนของคุณณัฐมากเลยมันได้บรรยากาศนะพ่อนะ ขอให้จำเริญ จำเริญเถิดพ่อ

โดย: ป้านางน้อย IP: 114.128.195.2 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:22:10:18 น.

นี่ถ้ารู้ว่าอารีย์จะหายใจดำเพราะโดนบังอรตบสักสองทีละก็
ใครหลาย ๆ คนอาจส่งบังอรมือตบมาปราบนานแล้วก็ได้
จริงไหม ฮ่าๆๆ

วันนี้ต้องบอกว่าตลอดหนึ่งชั่วโมง ร้องไห้ให้กับชะตาชีวิตของตัวละครตลอด
เริ่มตั้งแต่อาทิตย์กับอารีย์ผู้เป็นแม่
ดูไปวิเคราะห์ไปว่าทำไมอารีย์ถึงใจดำกับลูกมากขนาดนี้
แล้วก็ได้คำตอบให้ตัวเองว่า อาจเป็นเพราะอารีย์ถือสิทธิ์ว่าตนเป็นแม่
แม่ที่คิดว่าความคิด การกระทำของตนถูกเสมอ
และอาทิตย์ไม่มีสิทธิ์มาพูด
หรือก้าวก่ายกับการตัดสินใจในแต่ละเรื่องของเธอ

ดังจะเห็นได้ว่าเมื่อเธอเชื่อว่าอาทิตย์ทำให้ครอบครัวของเธอต้องแตกร้าว
มากกว่าจะมองว่านั่นเป็นเพราะการกระทำในอดีตมันส่งผลมาถึงแล้ว

คนเรา บางครั้งก็ต้องได้รับบทเรียนราคาแพงเสียก่อน
แล้วบทเรียนนั้นมันจะเป็นกระจกสะท้อนเงาความผิดให้ตนเองได้เรียนรู้เป็นประสบการณ์ชีวิตต่อไป

ความจริงแล้ววันนี้ยังมีอีกคนที่น่าสงสาร คือบังอร

วาสนาในแต่ละเรื่องของคนเราไม่เคยเท่ากัน
นี่ละมั้งที่เขามักเปรบเปรยกันว่า
แข่งเรือแข่งพายนั้นแข่งกันได้ แต่บุญวาสนานั้นอย่าแข่ง
ในขณะที่บังอรอยากมีลูก แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอ
ไม่มีลูกไว้เชยชมอุ้มชูเหมือน อุ่นกับอารีย์ผู้เป็นพี่และน้อง
ความในใจต่าง ๆ ที่ไหลพรั่งพรูออกจากปากของบังอรในวันนี้
จึงเหมือนเป็นการเปิดสิ่งที่ค้างคาใจของเธอมาเนิ่นนานให้ใครสักคนได้รับรู้
และคนที่สมควรจะได้ฟังก่อนใครเพื่อนก็คืออารีย์ น้องสาวใจดำของบังอรนั่นเอง

บอกตรง ๆ ตอนแรกที่บอกว่าควรมีใครสักคนจะไปตามอารีย์
เราคิด หรือใครหลายคนอาจคิดเหมือนเราก็ได้
คือคนคนนั้นควรเป็นแม่อิ่ม แม่อิ่มผู้ใจเมตตา และใจเย็นดังแม่น้ำ
คำพูดของเธอดูจะเชื่อถือได้ว่า ไม่มีทางที่จะทำให้คนรอบข้างช้ำใจ

แต่เราก็ลืมคิดไปว่า คนอย่างอารีย์ ขืนส่งแม่อิ่มไปตาม ก็คงจะมีแต่น้ำตากลับมา
เพราะฉะนั้น ตอนที่เห็นหน้าบังอร เราเองถึงกับช็อค !!!!!
โอ้ มายก๊อด !!!นางมารมาลุยด้วยตัวเอง
มีหรืองานนี้จะไม่สำเร็จดังเป้าหมายที่วางไว้
เธอแน่มากจ้ะ บังอร ปรบมือให้ สุดยอดไปเลย

ยัง ยังไม่จบ ยังมีคนที่อยากพูดถึงอีกหนึ่งคือเสมอพงษ์
สามีที่แสนดีของอารีย์
เออ จริงซินะ
จริงอย่างที่บังอรพูดไว้ อารีย์นั้นมีวาสนาตั้งแต่ได้ผัวดีทั้งสองคน
แถมยังมีอาทิตย์เป็นลูกที่ดีอีก แต่อารีย์ไม่รู้จักรักษาเพชรที่อยู่ในมือไว้
ทั้งลูก ทั้งผัวจึงช้ำใจเพราะความเห็นแก่ตัวของเธอเอง

อยากบอกว่าเสมอพงษ์ หรือคุณแมน ศุภกิจ ออกมาแค่ไม่กี่ฉาก
แต่ในไม่กี่ฉากของเขานั้นก็ทำให้น้ำตาซึมเช่นกัน
เมีย..ไม่ใช่ไม่รัก เพราะร่วมหอลงโรงกันมาสิบกว่าปี
แต่ความผิดที่เธอทำมันก็ยากเกินให้อภัย
เมื่อชีวิตคู่มันต้องประกอบด้วยความซื่อสัตย์ที่มีต่อกัน
แต่อารีย์ทำเหมือนเสมอพงษ์กินหญ้าเป็นอาหารมื้อประจำวัน
เรื่องนี้เสมอพงษ์จึงทำใจลำบากหน่อย

เรามาน้ำตาร่วงกับแม่อิ่มกับคุณชลาชลอีกหนึ่งฉาก
แม่อิ่มกับการพูดโทรศัพท์ครั้งแรกกับคุณชลาชล
แม้จะรู้จากอุ่นอยู่แล้วว่า เขาเหมือนพี่ยอดของเธอมากก็ตาม
น้ำเสียงที่ได้ยินเปรียบเสมือนเข็มแหลมทิ่มแทงใจเธอให้เป็นแผลมากขึ้น
ทั้งที่ใจมันบอกว่าเป็นพี่ยอด พี่ยอดอย่างไม่ต้องสงสัยอีกแล้ว
แต่อีกใจหนึ่งก็ย้ำว่าไม่ใช่ จะเป็นไปได้อย่างไรกัน ?
ในเมื่อพี่ยอดของเธอตายไปแล้ว
แต่ด้วยสำเนียงที่คุ้นเคยจะมีใครรู้ดีเท่ากับตัวของแม่อิ่มอีกเล่า
น้ำตาจึงเป็นเพื่อนที่แสนดีและซื่อสัตย์ในยามสับสนกับความรู้สึกของตน

วันนี้ได้คุยกับคุณเฟื่อง ความจริงก็คุยกันทุกวันอยู่แล้ว
และก็ไม่มีเรื่องไหนที่เราคุยกันนั้นจะพ้นเรื่องของชิงชังไปได้
ในนิยาย คุณเฟื่องเขียนให้แม่อิ่มหันหน้าเข้าหาพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์
ให้ยงชัย กับก้อยต้องจากกันไกลคนละสุดขอบฟ้าเลยทีเดียว
ในขณะที่อาทิตย์กับกิ่งเป็นคู่เดียวที่สมหวังกับความรัก

เราบอกว่าบางทีทางผู้เขียนบท อาจเขียนให้แม่อิ่มลงเอยกับชลาชลก็เป็นได้
เพราะคนดูลุ้นกับการรอคอยให้คนทั้งคู่ได้พบเจอกันเสียที
หลังต้องพลัดพรากจากความรัก เพราะฝีมือของผู้อื่นมานานถึง 18ปี
และการตามดูชิงชังมาตลอดสามเดือนนี่ก็เช่นกัน
มันถึงเวลาแห่งการเฉลิมฉลองความสุขแล้วมิใช่หรือ ?

พอพูดไปแบบนี้ คุณเฟื่องก็แย้งว่าจะเอานังอุ่นไปไว้ไหน
เราก็ตอบเขาว่า นังอุ่นควรพิจารณาตัวเองว่าสมควรอยู่ตรงไหนมากที่สุด
เมื่อเวลาสิบกว่าปีที่ผ่านมา เธอได้ทำตัวให้มีคุณค่าเทียบกับคนเป็นพี่สาวได้หรือไม่
รวมไปถึงอดีตสามีด้วยเช่นกัน
ถูกละ ถึงแม้จะไม่มีใครคาดคิดว่าไอ้ยอด หรือคุณชลาชลจะกลับมาอีกครั้ง
ตรงนั้นไม่ใช่ประเด็น
แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่านังอุ่นต้องไม่ไหลไปตามกระแสอารมณ์ของตน
เพราะอนาคตเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น และไม่มีใครคาดเดาได้
เราจึงต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพื่ออนาคตดี ๆ ทื่มันจะรอเราอยู่ข้างหน้านั่นเอง

โมริสา

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ
โปรดใช้วิจารณญาณ

โดย: โมริสา IP: 125.24.14.170 วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:22:47:03 น.

วันนี้ดูไปร้องไห้ไปอยู่หลายฉากค่ะ

โดย: YesterdayOnceMore

วันที่: 21 ตุลาคม 2552 เวลา:22:49:45 น.

เราคิดว่า รูปปกชิงชัง พิมพ์ครั้งที่ 2
น่าจะเป็น คุณ พิม ที่แสดง เป็น แม่อุ่น นะ
เพราะภาพ ทรงผม เสื้อผ้า เป็นอุ่น ตอนสาวๆชัดๆเลยค่ะ
มีใครคิดเหมือนกันกับเราบ้างหรือเปล่าค่ะหรือคิดว่าเป็นคนอื่น
บอกเราบ้างนะ รอคำตอบอยู่ค่ะ

โดย: ข้าวแคบ IP: 117.47.165.226 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:0:52:22 น.

ผมโอนเงินสั่งซื้อหนังสือไปแล้ว 2 ชุดเป็นจำนวนเงิน 660 บาทครับ โดยรายละเอียดได้ส่งเมล์ไปให้แล้วครับ

กรุณาตรวจสอบแล้วจัดส่งด้วยครับ

ปล. ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆ ที่สอนให้คนเป็นคนดีครับ :)

โดย: โนโบะ

วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:9:06:07 น.

ขอบคุณครับ...

โดย: F_nakhon

วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:9:25:42 น.

ได้มีโอกาสไปซื้อ นวนิยาย"ชิงชัง" ในงานสัปดาห์หนังสือ ที่บูธ ณ บ้านวรรณกรรม ลด25% จาก 420 เหลือ 315 เท่านั้น คุ้มจริงๆเลย

ว่าแต่ไม่มีนวนิยาย ของคุณจุฬามณี ที่สำนักพิมพ์นี้อีกหรอครับ ว่าจะเหมา อ่านแล้วสนุกดี แต่เศร้าเกินไปจิงๆ ถ้าจะจบแบบในนวนิยาย ^^

โดย: รักชิงชัง IP: 192.168.0.50, 58.8.100.117 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:13:15:02 น.

ขอบคุณป้านางน้อยค่ะ คืนนี้อย่าลืมดูนะคะ พ่อนาคจะโดนมารผจญสำเร็จมั้ยหนอ

โดย: ณัฐ IP: 118.175.64.10 วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:14:30:26 น.