|
เฉพาะแฟนชิงชัง # 5
ชิงชัง ตอนที่ 13
ความรัก สายฝน กระท่อมกลางป่า และคู่รักหนุ่มสาว มักไปด้วยกันได้เสมอในนวนิยายทั่วไป ไม่เว้นแม้แต่ "ชิงชัง" ที่ใครหลายคนคอนเฟิร์มว่าน้ำเน่า
วันนี้ปิงของเราช่างหล่อผิดหูผิดตา หรือเป็นเพราะความรักที่สุมอยู่ในอกมันสุกงอม มันจึงล้นออกมาทางสีหน้าและแววตา ให้หญิงสาวอย่างอารีย์ได้เห็นใจในความรัก ความภักดีที่ผู้ชายอย่างไอ้ปิงมีให้
ฉากที่ปิงห่มผ้า ลูบผมให้หญิงสาวที่ตนรัก ช่างนุ่มนวล อ่อนโยน ละมุนละไมในความรู้สึก ฉากนี้เทคะแนนให้การแสดงของคุณหนุ่ม อรรถพร ธีมากรเต็ม ๆ ใครดูแล้วไม่หลงรัก ไม่ใจอ่อน ไม่เห็นใจในความรักของหมาวัดอย่างไอ้ปิงละก็ เราถือว่าหัวใจของคนคนนั้นทำด้วยหินถึงได้ไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกที่อารีย์จะรั้งแขนไว้ ยึดปิงเป็นที่พึ่งในยามไม่มีใคร
วันนี้ได้เห็นน้ำตาแห่งความปลื้มปิติของไอ้ยอดอีกครั้ง หลังได้ยินแม่อิ่มของมันบอกคนเป็นพ่อถึงการตัดสินใจครั้งสำคัญ "แม่อิ่ม ทูนหัวของไอ้ยอด" ไอ้ยอดกล่าวคำนี้ออกมาด้วยความตื้นตัน ก็นะไม่มียาเสน่ห์มาเป็นตัวช่วยตั้งนานแล้ว แต่แม่อิ่มก็ยังเลือกไอ้ยอด ใครจะไม่ปลื้มล่ะจริงไหม ? แม้คำพูดของไอ้ยอดจะลิเก๊ลิเกก็เอาเถอะแม่อิ่ม ไอ้ยอดมันถึงกับลงทุนสาบานขนาดนั้น เดี๋ยวนี้จะหาผู้ชายที่รักจริงอย่างไอ้ยอดทำยาสักคนยังยากเร้ยยยยยยยยย
สำหรับผู้ใหญ่แก้ว วันนี้รู้สึกไม่มีเหตุผล แล้วก็เอาแต่ใจตัวตามประสาหัวหน้าครอบครัวมากเกินไปหน่อย แต่ด้วยการแสดงที่ยังคงรักษามาตรฐานเอาไว้ได้อย่างดีของคุณสรพงษ์ สำหรับเราถือว่าฉากนี้คุณสรพงษ์ยังคุมเกม ดึงคนดูไว้ได้อยู่ เหมือนไอ้ยิ่งกับนังอุ่น ยังคงสมน้ำสมเนื้อ ก็รอดูอยู่ว่าความรักของไอ้ยิ่งจะไปในทิศทางใด
วันนี้ได้เห็นทิดอินกับบังอรแค่คนละฉาก แต่แค่ฉากเดียวก็ทำให้รู้ว่า ทั้งสองสมกันเหลือเกิน ต่างคนต่างคิดร้าย เพราะความแค้นยังสุมอกตราบใดที่ไม่ได้รับชำระ
วันนี้จบลงที่ฉากฝนตก ไอ้ยอดดีใจที่ฝนตกนั่นหมายถึงการเริ่มต้นของชีวิตใหม่ของมันกับแม่อิ่ม ส่วนปิงคงจะหมายถึงน้ำสังข์ที่หลั่งมาจากฟ้า อวยพรให้เขากับอารีย์ได้อยู่กันอย่างมีความสุข
เขาบอกกันว่าฟ้าหลังฝนมักจะนำสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต แต่ต้องไม่ลืมว่าความสุขมักอยู่กับเราไม่นาน มันมักจะมีความทุกข์วิ่งตามหลังมาติด ๆ
ความเปลี่ยนแปลงเท่านั้นที่นิรันดร์ เราเชื่ออย่างนั้น
ป.ล.ฉากปิงดูดพิษงูออกจากขาของแป้ง เคยสงสัยมานานแล้วว่ามันจะเป็นไปได้ยังไงวุ้ย โทรคุยกับคุณเฟื่องถึงเรื่องนี้ เขาว่า คุณลีก็มันมีแค่ในนิยายเท่านั้นแหละจะไปคิดอะไรมาก ขืนในชีวิตจริงมาดูดอย่างนี้ ไอ้ปิงตาย...ไปนานแล้ว
จบข่าว
คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ จึงย้อนดูตัว โปรดใช้วิจารณญาณ โดย: โมริสา IP: 125.24.85.92 24 สิงหาคม 2552 22:57:04 น.
----------------------------------------------------------------- เมื่อกี้คนรู้จักกันโทรมาบอกว่า เห็นกองละครชิงชัง กำลังถ่ายทำที่สถานีรถไฟแห่งหนึ่ง.. คนมุงดูกันมากมายเชียว..(อยากไปมุงกับเขาบ้างจังเลย) สำหรับเมื่อคืนนี้ รู้สึกว่า ฉากที่นังอุ่นถูกผู้ใหญ่แก้วตบนั้นสวยงามทีเดียว..(ฮา)
สงสารนังอุ่นจังเลย แต่แหม ก็หล่อนพูดเองนะ ทำไม พ่อไม่ตบปากมันสักที..
สำหรับฉากบนเรือน ความรู้สึกคือเหตุผลมันอ่อนไปจริง ๆ นั่นแหละ ผู้ใหญ่แก้วน่าจะหว่านล้อมลูกสาวมากกว่านี้ เมื่ออิ่มไม่เห็นคล้อยตามถึงค่อยจัดการอย่างนั้น ...(อิอิ) ส่วน ทูนหัวของพี่ ลิเกจริง ๆ แต่เจ้ายอดมันก็ลิเกมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ก็เลย ชิน 55555+
ส่วน นังบังอร เมื่อคืน รู้สึกเกลียดนังนี่ขึ้นมาซะงั้น แล้วก็มาคิดถึงชีวิตของนังอุ่น เพราะบังอรคนเดียว ถ้า ถ้า ถ้า อุ่นได้กลับมาอยู่บ้าน ชีวิตของอุ่นก็คงไม่เลวร้ายไปถึงขนาดนั้น ความรู้สึกสงสารมันเกิดขึ้น แล้วก็มองย้อนมาดูชีวิตคนจริง ๆ บางคนที่ถลำตัวทำไม่ดีนั้น เพราะมันขาดโอกาส ชีวิตของนังอุ่น ที่เลวร้ายก็เพราะหมดโอกาส ประมาณเวรซ้ำกรรมซัด/// ดังนั้น ชีวิตนี้จะไม่พยายามทำตัวอย่างนังบังอรเด็ดขาด... จะไม่ตัดโอกาสของใคร เพราะไม่อยากมาใช้คำว่า เสียดาย ทีหลัง หรือถ้าบังอรมันรู้ว่าชีวิตของพี่มันจะตกต่ำไปถึงขนาดนั้น มันก็คงไม่..ไม่ทำลายโอกาสนั้นเสีย แต่ว่า ไม่มีใครรู้อนาคตข้างหน้า เพราะฉะนั้น เมื่อถูกใครยืมเงิน ก็ให้เขายืมไปเถอะ (คุณลี) อิอิ
อีกฉากเมื่อคืน ที่เรียกว่าตามสูตร คือทำให้คนอยากรู้ นั่นคือฉากสาบานตนของยอด ถ้าสาบานซะขนาดนี้ ถ้า ถ้า ถ้า ทำไม่ได้ แล้วชีวิตจะเป็นอย่างไร? เพราะมารที่หลวงลุงบอกไว้ ก็เผยตัวแล้ว...
ส่วนฉากที่หลวงลุงทำนายทายทักถึงชีวิตอารีย์ก็เช่นกัน วาสนามันดี บั้นปลายมันดีที่สุด.. คงมีหลาย ๆ คน เคยดูหมอแล้วหมอก็ทำนายประมาณนี้ แต่ก็นั่นแหละเห็นไหมว่า ปัจจุบันนั้น อารีย์ กำลังวิ่งหนีผู้ชายหัวซุกหัวซุน (เกิดมาขาวโอโม่ก็งี้แหล่ะ คนไม่สวยดูไว้แล้วก็จงภูมิใจว่า ชีวิตนี้จะไม่มีฉากวิ่งหนีผู้ชายเด็ดขาด 55555+) คนดูที่ยังไม่ได้อ่านนิยายหรือเรื่องย่อ ก็คงจะสงสัยว่า แล้วมันจะไปได้ดีอย่างไร แถม ยังได้ผัวเพราะบรรยากาศเป็นใจไปเสียอีก... (สงสารอารีย์มากเลย แล้วก็ดันไปคิดถึงละครเรื่อง ล่า ที่แอ๊กแซกเคยทำ ตอนที่อารีย์แทงน้าเภา ตอนที่มีดไปโดนแขนไอ้น้อย..ถ้าเราเข้าตาจนแบบนั้น เราจะทำอย่างนั้นไหม...ความหวาดกลัวมันต้อนให้คนจนมุมได้ทีเดียว เพราะฉะนั้นไอ้พวกที่คิดจะไปข่มขืนเขา ดูไว้เป็นตัวอย่างว่า ..อาจตายได้นะโว้ยยยยยย โดนไปสองรายแระ..(ชิงชังเน่าเสียที่ไหนมีสาระจะตาย อิอิ))))
พูดถึงหนุ่มอรรถพร ธีมากร เมื่อคืนนี้ รู้สึกว่า ไอ้ปิง มันหล่อกว่า ไอ้ยอด ไอ้ทิดอิน และก็ไอ้ยิ่งเสียอีก ทำไมเป็นอย่างนั้นไปได้นะ ออกมาไม่กี่ฉาก แต่ว่ารู้สึก ชอบขึ้นมาซะงั้น (สมแล้วที่อารีย์จะเสียตัว55+++) เรื่องฉากในกระท่อม ตอนดูดพิษงู คุณลีก็มาถามว่า มันดูดได้จริง ๆ เหรอ เรื่องนี้เคยถามหมอเหมือนกัน หมอบอกว่า มีแต่ในนิยายกับละครเท่านั้นแหละ (55555+) ขอให้หมอมายืนยันอีกครั้งแล้วกันว่า ดูดแล้วมันจะรอดไหม ///แต่ว่า เมื่อคืน กรณีของอารีย์พิษมันเบาลงแล้ว เพราะมันไปกัดไอ้น้อยตายไปซะก่อน.. บอกตรง ๆ นะว่า ฉากที่อารีย์วิ่งหนีไอ้น้อยนั้น สงสารอารีย์มาก โถแม่คุณ(ทุ่มทุนสร้าง) แต่มองไม่ทันนะว่าได้ใส่รองเท้าวิ่งหรือเปล่า คงได้ใส่มั้ง เพราะวันที่แทงน้าเภาแล้วหนี เธอก็ออกจากบ้านมาแบบไม่มีรองเท้า แต่พอตัดมาอีกฉาก ก็เห็นว่าเธอใส่รองเท้า ดังนั้น ตอนวิ่งในป่าก็คงมีรองเท้า แต่ว่ามองไม่เห็นต้นไม้บัง.. อิอิ.. ดูละครพีเรียดมันก็สนุกตรงที่นั่งจับผิดกันนี่แหละ เพื่อนเวง ก็ดันโทรมาเม้าท์อีก บอกว่า ทำไมผ้าห่มมันใหม่จังเลย แถมมียี่ห้อติดอยู่อีก..ผมก็เลยบอกไปว่า ตรูนึกว่า จะเป็นผ้าห่มของเบียร์ช้างที่เขาแจกตอนหน้าหนาวซะแล้ว ดีนะที่ยี่ห้อมันเป็นยี่ห้ออื่น (เอิ๊กกกกกกกกกกกก) มันเม้าท์ต่ออีก เรื่องเงินที่บังอรยื่นให้ปิง บอกเงินใหม่มาก สงสัยถ่ายเอกสารสีมา ..เฮ้ย ตรงนั้นผมก็มองอยู่ เห็นแต่ว่าเป็นแบงก์บาท สมัย ร.8 ..
อีกฉากที่จะไม่พูดถึงไม่ได้ เพราะตอนอ่านในเรื่องย่อ จะมีฉากที่ปิงได้เงินจากบังอรมาแล้ว ไปซื้อขนมมาฝากอุ่น ตอนนั้นผมก็จินตนาการไปถึงขนม เลย์ ปาริก้า สแนคแจ๊ค แบบเข้าเซเว่นอ่ะ...แต่พอไอ้ยิ่งถือ อ้อยควั่น กาแฟใส่กกระป๋องนมผูกเชือก กับขนมตาลใส่กระทงมาก็เลยขำ แต่มานึก ๆ ว่า คนจัดฉากคงคิดหนักเหมือนกันว่าจะให้มันถืออะไรมา ถ้าเป็นขนมครก หรือไม่ก็กล้วยแขกก็คงเข้าทีเหมือนกันนะ...
สุดท้าย สายรายงานมาจากกองถ่ายว่า ชิงชัง มีแมน ศุภกิจ มาร่วมแสดงด้วย เป็นใครล่ะ.. ผัวคนที่ทำให้อารีย์มีชีวิตบั้นปลายที่มีความสุขไง..
Create Date : 25 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 25 สิงหาคม 2552 11:35:34 น. |
|
6 comments
|
Counter : 614 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เจ้ากิ๊ง IP: 221.128.75.82 วันที่: 25 สิงหาคม 2552 เวลา:11:13:39 น. |
|
|
|
โดย: โมริสา IP: 125.24.93.44 วันที่: 25 สิงหาคม 2552 เวลา:12:29:42 น. |
|
|
|
โดย: จุฬามณี(เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 222.123.233.40 วันที่: 25 สิงหาคม 2552 เวลา:13:33:17 น. |
|
|
|
โดย: โมริสา IP: 125.24.58.238 วันที่: 25 สิงหาคม 2552 เวลา:23:05:37 น. |
|
|
|
โดย: เจ้ากิ๊ง IP: 221.128.75.82 วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:8:07:29 น. |
|
|
|
โดย: หนึ่งในทีมงานชิงชัง IP: 125.24.169.77 วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:23:25:12 น. |
|
|
|
|
|
|
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
-------------------
|
|
|
|
|
|
|
|
คนที่กล้าสาบานคือคนที่จะสามารถประพฤติตนไม่ผิดจากคำสาบานแน่ๆ
(ไม่เหมือนคนเราสมัยนี้ ที่กล้าท้าสาบานกัน ส่งๆ)
สงสารอุ่นคะ ตอนที่ผู้ใหญ่แก้วเรียกอิ่มขึ้นบ้าน แต่ไม่เรียกอุ่น
ยิ่งตอนที่เธอพรรณนาว่าฉันเป็นคนเดียวที่พ่อไม่รัก (เศร้าจัง T T)
สรพงษ์เล่นดีขาดใจเลย ดูแล้วเหมือนตอนแรกผู้ใหญ่แก้วรู้สึกดีใจว่าลูกกลับมาอยู่บ้านแน่ๆ หลังจากที่ทำให้เจ็บช้ำจากการที่หนีไปตอนแรก (เพราะโดนของ)
แต่กลับกลายเป็นว่าลูกเลือกที่จะอยู่กับยอด
ทำให้หัวใจที่สลายไปแล้วนั้นยิ่งแหลกไม่เหลือชิ้นดี
ตอนตัดขาดพ่อลูกนั้น พ่อกิ๊งบอกว่า เพราะตัวเองได้ให้คำมั่นไปแล้ว
ว่าจะตัดขาดกัน ถึงรักขนาดไหนก็ไม่สามารถกลับคำได้
ส่วนแม่ทองคำก็ไม่สามารถพูดอะไรได้เลย ได้แต่เศร้าใจเท่านั้น
เมื่อวานสงสารทั้งผู้ใหญ่แก้ว แม่ทองคำ และอุ่นคะ (ฮือออออ)