Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
22 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
เฉพาะแฟน ชิงชัง





กำลังคิดว่าที่ตัวละครแต่ละตัวในชิงชังต่างเอาคำว่ารักมาอ้าง มาเป็นข้อแก้ตัว แก้ต่างให้กับตัวเองว่าทุกสิ่งที่ทำลงไปนั้น เป็นเพราะคำว่ารักคำเดียว เพราะรักจึงยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้รักนั้นมาครอบครองไม่ว่าสิ่งที่ทำนั้นจะผิด หรือเลวร้ายแค่ไหน

อย่างกรณีที่หนึ่ง อารีย์กับลูก และปิงผู้ต่ำต้อย ถามว่าเวลาเก้าเดือนที่อุ้มท้องนั้น ความผูกพันไม่มีเลยหรือไร ใจของอารีย์ทำด้วยอะไร ถึงได้ไม่มีความรักความผูกพันให้กับลูกที่เธอเองเป็นผู้ให้กำเนิด อารีย์คิดเพียงว่าฉันต้องมีชีวิตที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ กับผู้ชายคนใหม่ที่ไม่ใช่ปิง

นึกสงสารไปถึงว่าที่สามีคนใหม่ของอารีย์ เขาจะมีโอกาสได้รู้ไหมว่าเจ้าสาวในอนาคตใจดำยิ่งกว่าอีกา กล้าทิ้งลูกตาดำ ๆเพื่ออนาคตที่ตนเองคิดว่าสดใส การกระทำที่อารีย์ทำอยู่นี้ เรียกว่าอะไร ?ความรักหรือ ? อยากบอกว่าอารีย์รักตัวเองมากกว่าสิ่งใดทั้งหมด แต่เป็นความรักที่เห็นแก่ตัว ซึ่งมันไม่ใช่ความรักที่ดีเลย

อีกหนึ่งสาวที่ยกเอาความรักมาเป็นข้ออ้างก็คือบังอร บังอรทำทุกอย่างเพื่อให้ได้แต่งงานกับทิดอิน เธอคิดว่าเมื่อแต่งกันไปแล้ว ทิดอินจะใจอ่อนยอมรับรักเธอ เหมือนกับคู่แต่งงานที่ถูกคลุมถุงชนทั่วไป แต่เผอิญว่าทิดอินมีแค้นที่ฝังลึกอยู่ในใจ ความรักที่บังอรมีให้ยังไม่สามารถขุดมันขึ้นมาได้
แล้วบังอรก็เลยใช้ข้ออ้างที่ว่าทุกอย่างที่ทำไปแล้วนั้น เป็นเพราะความรักที่ทุ่มเทให้ทิดอินจนหมดใจ แต่สำหรับเรากลับมองว่า มันเป็นความหลง หลงตัวเอง เสียจนบังอรไม่เห็นสิ่งใดเลย เพราะกิเลสมันบังตาของจนมืดสนิท

นังอุ่นเป็นกรณีที่สาม ยอมรับเลยว่าไม่มีไอ้ยิ่งอยู่ด้วย รู้สึกไม่สนุกเท่าไร มันเหมือนขาดสีสัน ขาดชีวิตชีวาที่จะคอยเติมรอยยิ้มให้กับคนดู เพราะฉะนั้นอย่าว่ากัน ถ้าคอมเม้นท์วันนี้จะดูจืดชืดยิ่งกว่าน้ำเปล่าเสียอีก การเจอไอ้เหนาะของนังอุ่น แทนที่จะขอความช่วยเหลือให้ตัวเองพ้นจากซ่อง
แหนะ ! กลับให้นังพริ้มไปถามหาไอ้ยอด (เวรรรรรร เอ๊ะ หรือเราจะอินจัด ?) นังอุ่นก็มีความต้องการที่จะไปจากที่นี่ แต่เจอคนรู้จักกลับไม่เข้าไปขอความช่วยเหลือ เฮ้อ...นังอุ่นเอ้ยยยยยยย เอ็งสมควรสถิตอยู่ในซ่องนี่แหละดีที่สุดแล้วสำหรับเอ็ง

แต่ฉากสุดท้ายที่เรียกคะแนนจากเราไปเต็ม ๆ แม้จะแค่ไม่กี่วินาที ไอ้ยอดของแม่อิ่มก็ทำให้เรารู้ว่า ในดวงตาคู่นั้นมันไร้อดีตเสียจนน่าใจหาย อดีตที่ไอ้ยอดทำหาย เป็นอดีตที่รวมทุกอย่างไว้ด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นความรักที่มีต่อแม่อิ่ม หรือความแค้น ที่รอการสะสางกับทิดอิน ความหวังที่นังอุ่นรอให้ไอ้ยอดของมันกลับไปพร้อมกับความรัก ทุกอย่างเหลือเพียงความว่างเปล่าสำหรับไอ้ยอด

เรากำลังจะบอกว่าผลจากการกระทำที่ไอ้ยอดได้ก่อไว้ กำลังส่งผลต่อชีวิตของไอ้ยอดอย่างไม่มีทางปฏิเสธความรับผิดชอบไปได้ นี่ไงที่บอกว่า "กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นคืนสนอง" เว้นเสียแต่ว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้น

ถึงตอนนี้ก็ยังคอนเฟิร์มตรงที่ว่าละคร "ชิงชัง"น้ำเน่า แต่เป็นน้ำเน่าที่ยังเห็นเงาจันทร์ หรือน้ำเน่าแต่ไม่ไร้สติ ตามอย่างที่คุณเฟื่องเคยบอกไว้นั่นแหละ

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ
โปรดใช้วิจารณญาณ
โดย: โมริสา IP: 118.173.92.118 21 กันยายน 2552 23:04:19 น.

***********************************


(((พี่ยอดเป็นรักแรกและจะเป็นรักสุดท้ายของฉัน)))

เมื่อคืนดูแบบว่างเปล่า ไม่ค่อยได้คิดอะไร (เพราะอะไรหว่า) ไม่ค่อยได้คิดอะไรจริง ๆ จนมาลอกข้อสอบของคุณลี สำหรับนังอุ่น อือเนอะ ทำไมหล่อนถึงไม่ขอความช่วยเหลือล่ะ (ต้องรอให้ป้านิดมาด่า...) ทั้งที่อยากจะหนีแต่พอเจอคนรู้จักกับอายอีก.. แต่ว่าแหละ ถ้าตอนนี้ให้ผมคิดแทนอุ่นนะ เขาไม่ถูกกันไง แล้วไอ้เหนาะก็เหมือนคนอยู่ข้างอิน ((((อุ้ย คิดอะไรออกแระ ทำไมวันที่อินพาตำรวจไปจับยอดที่หนองโพ ทำไม ไอ้เหนาะมันไม่ไปด้วยละหว่า)))) ถ้าจะขอความช่วยเหลือเดี๋ยวเรื่องจะยาว อินมันก็จะมาขู่เข็นให้อุ่นบอกว่ายอดไปไหน แต่จริง ๆ แล้ว อุ่นดันไปตามหาเหนาะจากยอดงงไหม ก็งงกันต่อไป..กับ ดูแบบผมไม่คิดอะไรเลยเมื่อคืนนี้..5555+

ตอนนี้เขากำลังไล่ปิดตัวละคร เพื่อให้เดินตามเส้นเรื่องของบทประพันธ์..
อย่างไรเสีย จะเหตุใดก็แล้วแต่ อารีย์ทิ้งปิงแน่ ๆ อุ่นก็ต้องอยู่ในซ่อง บังอรเลิกกับอิน สุดท้ายคือผู้ใหญ่แก้วตาย สี่พี่น้องแบ่งสมบัติ หลังจากนั้น ก็ตัดไป 20 ปีผ่านไป ยาวไป ๆ .......

คิดออกแระที่ว่าทำไมอุ่นไม่ขอความช่วยเหลือจากยอด เพราะเวลามันเนิ่นนานไปถึง 3-4 เดือนแล้ว ที่นี่อุ่นอยู่ในนั้น ก็สบายดีไง (ที่ล้างจานก็น่าล้าง) ใจนั้นอยากเจอยอดที่สุด เพราะอุ่นอุ้มท้องลูกของยอดอยู่ ถ้าได้เจอยอดเวลาอีก 5 เดือนก็ยังมีหนทางแก้ไข ถ้ายอดกลับมาช่วยตนเองได้ ก็จะได้หนีไปอยู่ด้วยกันฉันพ่อแม่ลูก เพราะตอนนี้อุ่นถือไพ่เหลือกว่าอิ่มตรงที่อุ้มท้องลูกของยอด ((เข้าใจคำว่าถือไพ่เหนือกว่านะครับ เดี๋ยวหาว่า อีอุ่นมันถือไพ่ตอนไหนอีก 555+))

น่าจะประมาณนั้นนะ..(เฮ้ย ไปน้ำขุ่น ๆ ไหมเนี่ย เฟื่องเอ้ย))

สำหรับเมื่อคืน ฉากที่เจ๊กสองคนผัวเมียเก็บยอดได้ คงเป็นอีกฉากที่หลาย ๆ คน ถอนหายใจเฮือก รวมถึงผมด้วย เพราะเมื่อวันอาทิตย์ได้เจอลูกค้า(ลูกทัวร์) ถามกันจังเลย ไอ้ยอดตายไหม? พอเราบอกว่าไม่ตายหรอก ถามอีกว่าไปไหนละ ทำอะไรต่อไป ผมก็แหม เจ็บใจตัวเอง ไม่ได้ติดหนังสือชิงชังไปประกอบการอธิบาย อิอิ.. แล้วเมื่อวานเพื่อนสมัยเรียนปวช.ก็อีเมล์มาถาม ว่า..คนที่ทำงานฝากมาถามว่าไอ้ยอดตายไหม อยากรู้.. ผมก็ตอบกลับไปว่า นวนิยาย 420 ลดเหลือ 330.- เมื่อคืนเขารู้แล้วว่าไอ้ยอดไม่ตาย คงไม่ซื้อหนังสือเราแระ.. สำหรับฉากที่ยอดได้ใส่กางเกง..แหม ๆ ดูเป็นคนกรุงเตปขึ้นมาทีเดียวเลยพ่อยอดเอ้ย..แต่สายตาว่างเปล่า กับสร้อยคอเส้นนั้นนะสิ มันจะพาชีวิตของยอดไปทางไหน ตัดมาให้คิดหนักอีกแระ.


(สงสารไอ้ยอด กับ แม่อิ่ม จังเลยอ่ะ ใครเป็นบ้างไหม)


ครับ เล่าอะไรอีกนิด ส่วนตัว เมื่อวาน เพื่อนจากกทม. บอกว่าจะแวะมาหา (บ้านเขาอยู่ตาก) เราก็นั่งรอ จนละครมา เขาโทรมาหา ชวนออกไปกินข้าว เราบอก ไม่น่ะ ละครจบก่อน เขามาถึงบ้าน ตอนที่สอง (เกือบสามทุ่ม) ก็นั่งดูชิงชัง พร้อมกับโหลดเพลงรอสายชิงชัง (ไม่ได้บังคับนะ)) พอละครจบก็ออกแรด.. ขณะที่นั่งกินอะไรกันอยู่ โทรศัพท์เด็กในร้านก็ดัง ..เพลงผิดเพราะรัก เราก็มองหน้ากัน อุ้ย แหม ผิดเพราะรัก.. ผมก็บอกว่าอย่าบอกใครนะ ว่า คนเขียนชิงชังมานั่งอยู่ในร้านด้วย มันก็เงียบ เวลาผ่านไป..ผมเดินกลับมาจากห้องน้ำ มันก็แวบขึ้นบนเวที(เป็นคาราโอเกะ) เราก็เอ มันร้องเพลงเป็นเหรอวะ.. หรือมันพัฒนาแล้ว.. ที่ไหนได้ อินโทเพลงผิดเพราะรักมาพร้อมเขาจับไมค์โฆษณาชิงชัง แสดงความยินดี เสียงดังฟังชัด เด็กในร้านเอาของขวัญที่เขาเตรียมไว้มาให้อีก..//// ขอบใจ แต่ว่า ตรูอายนะ
..

ปล. คืนนี้ ขอชมสายลับหน้าหมวยอย่างเจ๊อ๋าสักหน่อย..

แบบว่า เล่นได้หน้าตายมากเลย (เล่นเหมือนไม่ได้เล่น) เมื่อคืนนี้ขณะที่บังอรเครียด เราก็เครียดตามไปด้วย แบบสงสารนะ แบบถ้าถูกจับได้ชีวิตหล่อนก็แย่อีก.. พอเจ้อ๋าบอกว่า "นังมารหัวใจ" "นังแพศยา" มันขำอ่ะ..

ดูหน้าของเธอเถอะ มันขำอ่ะ ใครเป็นบ้างไหม?



ฮั่นแน่ สำหรับคนที่อ่านหนังสือแล้ว จะเห็นได้เลยว่า ฉากนี้เขาใส่ใจกับอะไร..
ชื่อ "ศาลาชลาชล" ครับ

ในนิยายพอยอดถูกตีลงจากเรือ โดยดำ ยอดมาเกยตื้นอยู่ที่ศาลาหลังนี้แล้วหลวงพ่อก็ช่วยไว้..พอเห็นป้ายแปะอยู่แบบนี้ รู้สึกว่าเขาใส่ใจดีครับ..และศาลาหลังนี้ก็พาให้ชีวิตยอดเปลี่ยนไป ศาลาหลังนี้ ทำให้ยอดกับอิ่มแคล้วคลาดกันหลายหน // ศาลาหลังนี้ทำให้อาทิตย์เจอพ่อ..// ศาลาหลังนี้ ทำให้เด็ก ๆ รักกันด้วยนะ...

ศาลาชลาชล










.........................รักสามเส้า เราสามคน....................................






.............................4 หนุ่มในฝัน.............................................



Create Date : 22 กันยายน 2552
Last Update : 22 กันยายน 2552 10:07:06 น. 4 comments
Counter : 1487 Pageviews.

 
สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง

โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0

หรือ

ธ.กรุงศรีฯ สาขาถนนสวรรค์วิถี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 237-1-24729-1

แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com

และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช
หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ)

ขอบคุณล่วงหน้าครับ..

--------------------------------------

เพลงรอสาย ริงโทน
รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก
เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก

(ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู)
ผลงาน+ราคา ของผมและคุณโมริสาครับ (ประกอบการพิจารณา)
ราคาเต็ม
ชิงชัง 420.-
องค์การบริหารฯ 210.-
แจกันดอกหญ้า 220.-
สะบายดีหัวใจ 180.-
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า 220.-
แสงดาว ไอดินฯ 295.-
หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน 269.-

แรงรักเงาริษยา 269.-
พยัคฆ์ร้ายในสายหมอก 220.-
รอยแค้นแรงพิศวาส 299.- (แถมที่คั่นหนังสือรุ่นพิเศษ)

ทุกเล่มลด 20 % สนใจ โอนเงินเข้าเลขที่ธ.กระทู้บน แล้วก็แจ้งที่อยู่มาครับ เพียงเท่านี้ก็จะได้มีผลงานเกือบมีคุณค่าสูงไว้ในครอบครอง (ขอบคุณล่วงหน้าครับ
)




โดย: F_nakhon วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:8:20:54 น.  

 
ตอนที่ 29

วันนี้เสียน้ำตาให้กับปิงมากมาย นึกถึงความดีและความรักเหลือล้นที่ปิงมีต่ออารีย์ทั้งที่ไม่เคยได้รับน้ำใจตอบแทนแม้แต่นิดเดียว ความรักอันแสนบริสุทธิ์นั้นยังเผื่อแผ่ไปถึงลูก ปิงแสดงความรักลูกออกมาทางสายตาอย่างน่าสะเทือนใจ ปิงรู้แล้วว่าอารีย์จะหนี รู้ว่าอารีย์ไม่มีความผูกพันต่อสายโลหิต ถึงกระนั้นปิงก็ยังปกป้อง ไม่อยากให้ลูกคิดว่าแม่ไม่รัก คำที่ว่า "อย่าน้อยใจเลยนะไอ้หนู แม่เขาทำอย่างนี้เพราะเขาไม่รักพ่อ ไม่ใช่ไม่รักเอ็ง" สะเทือนใจมาก แม้คนต่ำต้อยอย่างปิง ยังรักลูกมากมาย แต่อารีย์ผู้คิดแต่ว่าตัวเองสูงส่ง จิตใจทำด้วยอะไรหนอ ถึงไม่รักเลือดเนื้อของตัวเองได้ถึงเพียงนี้ แม้แต่หมอและพยาบาลก็ยังไม่ดูถูกปิงและแสดงความยินดีด้วย แต่อารีย์กลับมัวแต่หวังสูง ไม่เห็นน้ำใจและความดีของผ้ว สิ้นเยื่อสิ้นใยต่อลูกตัวเองอย่างน่ารังเกียจเป็นที่สุด

ดูตัวอย่างที่ปิงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือตอนบ้านไฟไหม้เรียกน้ำตาได้อีก คิดถึงครั้งหนึ่งที่ปิงเคยตะโกนแบบนี้พื่อช่วยไม่ให้อารีย์ถูกน้าสำเภาปล้ำ มาครั้งนี้กลับตะโกนเพื่อขอชีวิต เพราะหมดแรงและสิ้นกำลังใจที่ถูกเมียรักทำร้าย ช้ำทรมานเพราะจะถูกพรากจากลูก ปิงหนอปิง ทำไมถึงถูกชีวิตทำร้ายถึงเพียงนี้

มาถึงเรื่องความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก น้ำตาร่วงเมื่อเห็นผู้ใหญ่แก้วไปตามหาอุ่น ผู้ใหญ่คงรู้แล้วว่าตัวเองทำผิดพลาดขนาดไหน ถึงลงมือตามหาอุ่นด้วยตัวเอง จะชั่วจะดี ไม่มีพ่อแม่ที่ไหนตัดขาดลูกได้ (ยกเว้นอารีย์)

อุ่นรักลูกในท้องมาก ถึงจะเกิดมาด้วยความผิดพลาด แต่ก็คือสายเลือดที่อุ่นรักและภูมิใจ ดูแล้วรักอุ่นขึ้นมาก ดีใจที่อุ่นรักและปรารถนาดีต่อลูกในท้อง

ถึงอย่างไรก็อดจะโมโหไม่ได้ที่อุ่นไม่ขอความช่วยเหลือจากไอ้เหนาะ ถึงจะเป็นคนของอิน แต่ไอ้เหนาะคงไม่ใจดำปล่อยให้น้องสาวแม่อิ่มมาตกระกำลำบากในซ่องเป็นแน่

ฉากลอยกระทง สายตาของอินที่มองแม่อิ่มบอกให้เห็นถึงความรักอันมั่นคงที่มีแต่แม่อิ่มยอดรัก น่าเสียดายที่ความรักนั้นตั้งอยู่บนรากฐานแห่งความเกลียดชังและแค้นเคือง จนนำไปสู่เหตุการณ์เลวร้ายและความทุกข์ทั้งปวง จนทำให้ยิ่งและหมานต้องตายตก

เห็นใจบังอร ความรักความภักดีที่มีต่ออินไม่เคยทำให้อินหวนคิด กลับทำร้ายน้ำใจบังอรไม่สิ้นสุด การอยู่ร่วมบ้านกับผัวที่ไร้เยื่อไยต่อตัวเองเหลือแสน อยู่ร่วมบ้านกับผัวที่ตามรักตามราวีพี่สาวตัวเองไม่เลิก ทำให้บังอรตกลงไปในปลักอารมณ์ที่ปลัดสมชายขุดดักไว้ บังอรทำผิดศีลธรรมก็เพราะมีเหตุพาไป

ส่วนยอดก็ขอบอกเพียงว่า ไปดีมีสุขแล้วกัน วันหนึ่งถ้ายังไม่หมดวาสนาต่อกัน คงได้กลับมาพบแม่อิ่มอีก อันที่จริงเมื่อถึงเวลานั้น ทั้งอิ่มและยอดก็ไม่มีพันธะต่อใคร น่าจะให้กลับมาอยู่ด้วยกัน ส่วนอุ่นก็น่าจะให้มีผู้ชายคนใหม่ไป เวลา 20 ปีข้างหน้ายาวนานพอที่ความรักอันเกิดจากกิเลสทั้งปวงของทุกคนบางเบาลง และเลือกเดินทางชีวิตใหม่ที่ถูกที่ควร



โดย: ป้านิด IP: 91.48.87.127 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:15:44:16 น.  

 
ขอพูดถึงความรักของพ่อที่มีต่อลูกอย่างไม่เคยเสื่อมคลายก่อน
แม้จะเคยทำผิดพลาดพลั้งไปบ้าง แต่คนเป็นพ่อแม่ก็ยังให้อภัยได้เสมอ

ภาพของผู้ใหญ่แก้วเดินขึ้นบ้านด้วยท่าทางทดท้อหมดหวัง
หลังออกตามหานังอุ่นไปทั่วสารทิศ
แต่ใครจะคิดว่าลูกสาวของตนจะตกต่ำไปอยู่ถึงในซ่อง
แม้เมื่อก้าวขึ้นบ้านจะได้รับข่าวดีจากแม่อิ่มว่า อารีย์คลอดลูกเป็นผู้ชายแล้ว
ผู้ใหญ่แก้วก็ดูจะมีความหวังขึ้นมา ถึงกลับชวนเมียให้ไปรับลูกกับหลานกลับบ้านด้วยตนเอง

แต่โชคชะตามักเล่นตลกกับชีวิตของคนเราเสมอ
เหมือนคำที่ว่าความสุขไม่เคยอยู่กับเรานาน ความทุกข์มักจะตามหลังมาเสมอ

อารีย์กลับมาบ้านพร้อมลูกชายในอ้อมกอด
ผู้ใหญ่แก้วดีใจได้ไม่นานก็ต้องเกิดโมโหที่ลูกสาวคนเล็กยื่นความจำนงที่จะไปจากบ้าน
เพราะมีอนาคตที่ดีรออยู่ข้างหน้า ไม่สนใจแม้ลูกที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ยังไม่ถึงเดือน

ความทุกข์โหมซัดผู้ใหญ่แก้วระลอกที่สองด้วยบังอรกับข่าวคบชู้จนตั้งท้อง
คดีความยังไม่เสร็จสิ้น ระลอกที่สามก็ตามมาด้วยข่าวนังอุ่นขายตัวอยู่ในซ่องที่ปากน้ำโพ

หัวใจที่บอบช้ำมาหนัก แม้จะพยายามรักษาเยียวยาอย่างไร
แต่เมื่อบาดแผลนั้นถูกราดรดด้วยความผิดหวังซ้ำซาก
มะเร็งร้ายที่เกาะกินใจของผู้ใหญ่แก้วจึงลุกลามยากเกินควบคุม


ผู้ชายอย่างผู้ใหญ่แก้วที่เป็นผู้นำของครอบครัวมาตลอด
นับตั้งแต่การตัดสินใจอย่างเด็ดขาดในทุกเรื่อง
ไม่เว้นแม้แต่ความรักและคู่ครองของลูกสาวทั้งสี่
สุดท้ายกลายเป็นโศกนาฏกรรมความรักที่กินเวลายาวถึงยี่สิบกว่าปี

นี่คือจุดเริ่มต้นของเหตุทั้งหมด โดยมีผลลัพธ์ย้อนหลังให้ผู้ใหญ่แก้วล้มทั้งยืน
หมดโอกาสที่จะลุกขึ้นมารับรู้ผลของการตัดสินใจโดยไม่ฟังเสียงลูกเมียอีกต่อไป

คุณสรพงษ์ ชาตรี ยังคงทำหน้าที่สวมบทบาทผู้ใหญ่แก้วได้อย่างไม่มีที่ติ
พ่อผู้เฉียบขาด พ่อผู้เอาแต่ความคิดของตนเองเป็นที่ตั้ง
พ่อผู้เจ็บช้ำ พ่อผู้ผิดหวังซ้ำซาก พ่อผู้ปรารถนาดีต่อลูก
และพ่อผู้รักลูกทุกลมหายใจ
ทั้งหมดนี้รวมอยู่ในตัวของผู้ใหญ่แก้ว

อยากบอกว่าคนเราเกิดมาไม่มีใครดีหรือเลวร้อยเปอร์เซ็นต์
มนุษย์ทุกผู้ทุกนาม ย่อมเคยทำผิดพลาดมากบ้างน้อยบ้าง
แต่เมื่อผิดแล้วต้องไม่ผิดซ้ำสอง หรือผิดแล้วต้องแก้ไข
นั่นถึงจะเรียกว่ารู้ผิดรู้ชอบ

เรากำลังจะบอกว่าตัวละครตัวนี้ก็คือมนุษย์ปุถุชนธรรมดาที่เราพบเห็นได้ทั่วไป
และผู้ที่สร้างขึ้นมา ก็ช่างสร้างได้อย่างสมบูรณ์ใกล้เคียงชีวิตจริงซะเหลือเกิน
จนแยกแทบไม่ออกว่า นี่คือนวนิยาย หรือชีวิตของคนเดินดินอย่างพวกเรา ๆ


วันนี้นอกจากเราจะเห็นความพ่ายแพ้ของผู้ใหญ่แก้วแล้ว
วันนี้เรายังเห็นสีหน้าตกใจของทิดอิน
แววตาสำนึกผิดเริ่มมีให้เห็นหลังรับรู้ข่าวนังอุ่นอยู่ในซ่อง
จะด้วยข่าวอะไรก็ตาม แต่เราเห็นแววตานั้นของทิดอินจริง ๆ

ถ้าบทโทรทัศน์ทำมาให้ทิดอินเริ่มรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตนกระทำมาก่อนหน้านี้ละก็
เราถือว่าคุณเปบเปอร์ทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยม
ถึงแม้ผู้ที่ร่วมอยู่ในฉากเดียวกันจะทำหน้าที่ของตนได้อย่างไร้เทียมทานแล้วก็ตาม
แต่พลังการแสดงของคุณเปบเปอร์ ก็สามารถดึงสายตาเราให้เฝ้ามองเขาอย่างถี่ถ้วนอยู่ตลอดเวลา


ขอย้อนกลับไปพูดถึงไอ้ปิงผู้ต้อยต่ำบ้าง
ไอ้ปิงผู้ไม่เคยเอาชนะคุณอารีย์ของมันได้สักครั้ง
อาจเป็นเพราะความรักที่ปิงมีให้ดอกฟ้าของมันอย่างล้นเหลือกระมัง
ปิงถึงไม่อาจหักหาญน้ำใจทำอะไรที่เด็ดขาดก่อนหน้านี้อย่างที่ควรจะเป็น

สุดท้าย...ความรักระหว่างแม่กับลูกที่ปิงตั้งความหวังไว้ว่าจะสามารถดึงให้อารีย์อยู่ร่วมชีวิตต่อด้วยนั้น
ไม่อาจทานอำนาจแห่งความทะเยอทะยานของดอกฟ้าอย่างอารีย์ได้
ความรัก ความหวังของปิงจึ้นสิ้นสุด ไปพร้อมกับกระแสความร้อนของเพลิงที่โหมไหม้
ทิ้งไว้เพียงเถ้าถ่านของความหลังที่อารีย์ไม่ปรารถนาจะให้ใครขุดคุ้ย


คนสุดท้ายที่ต้องพูดถึงก็คือไอ้ยอด หรือชลาชล
การปรากฏตัวของชายผู้ไร้อดีตครั้งนี้
บอกให้รู้ว่าทางรักระหว่างไอ้ยอดกับแม่อิ่มสิ้นสุดลงแล้ว
ไม่มีไอ้ยอดนักเลงหัวไม้แห่งท่าน้ำอ้อย
มีเพียงชลาชลชายผู้ไร้อดีตและมากับสายน้ำ
ทิ้งแม่อิ่มกับเรื่องราวของโศกนาฎกรรมความรักไว้เบื้องหลัง
แล้วเริ่มต้นนับหนึ่งด้วยเรื่องราวใหม่ ๆ ที่เดินเข้ามาในชีวิต
เพื่อรอเวลากลับมาแก้ไขอดีตให้ถูกต้องอย่างที่มันควรจะเป็นก่อนหน้านี้



คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ
โปรดใช้วิจารณญาณ







โดย: โมริสา IP: 125.24.52.202 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:23:15:25 น.  

 
อือ ผู้ใหญ่แก้วจะตายแล้วเหรอ
จะดูดีมั้ยเนี่ย เฮ้อ


โดย: Jum IP: 199.40.204.245 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:8:23:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

F_nakhon
Location :
นครสวรรค์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




email ถึงผู้เขียน

เฟื่องนคร : f_nakhon@hotmail.com
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน

-------------------


Friends' blogs
[Add F_nakhon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.