BlogGang.com : : F_nakhon : เฉพาะแฟนชิงชัง # 12

เฉพาะแฟนชิงชัง # 12

วันนี้เริ่มต้นด้วยความวุ่นวายของการแก้อาถรรพ์ของเสน่ห์ยาแฝด
นั่งดูนั่งลุ้นกับความวุ่นวายของสองฝ่าย
ที่ต่างแย่งชิงเพื่อให้ได้ไอ้ยอดมาครอบครองเป็นเจ้าของแต่ผู้เดียว
สุดท้ายความเป็นจริงที่แม่อิ่มต้องยอมรับก็คือ ไอ้ยอดไม่ได้เป็นของแม่อิ่มอีกต่อไป

นึกว่าวันนี้จะไม่มีซีนอารมณ์ให้เราต้องเสียน้ำตาซะอีกแน่ะ
จะมีใครร้องไห้เหมือนเราหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ
กับฉากแม่อิ่มก้มลงกราบเท้าแม่บังเกิดเกล้า
หวังเอาแม่เป็นที่พักพิงในยามไร้รังนอน
หวังให้แม่ช่วยซับน้ำตาในยามโดดเดี่ยวสิ้นหวัง
หวังให้แม่ปลอบประโลมในยามทุกข์ใจ
คนเป็นลูกย่อมรู้ดีว่าไม่มีที่ไหนปลอดภัย
เท่าอ้อมกอดของพ่อกับแม่อีกแล้ว
ไม่ว่าจะทำความเดือดร้อนให้พ่อแม่แค่ไหน
แต่สุดท้ายที่พึ่งที่เราคิดถึงเป็นคนแรกก็คือพ่อแม่
ส่วนแม่นั้นเล่าก็ยินดียิ่งนักที่ลูกกลับบ้าน
สองแขนที่โอบกอดมีแต่ความปิติยินดี
ไม่มีคำตัดพ้อต่อว่า นอกจากคำปลอบประโลม
ที่พร้อมจะให้อภัยในยามลูกหวนคืนรัง

วันนี้ดูแล้ว เราเห็นความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกแบบนี้
ในขณะเดียวกัน ลูกอย่างบังอรกลับเรียกร้องไม่หยุดหย่อน
ไม่เคยฉุกคิดว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นจะทำให้บุพการีทุกข์แสนสาหัส
ผู้ใหญ่แก้วของเราผู้ยังไม่ยอมปล่อยวางจึงทุกข์ระทมมากกว่าใคร

การกระทำของบังอรวันนี้ เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจ
ใจร้ายใจดำแม้กระทั่งพี่สาวร่วมสายโลหิต
ไม่สะทกสะท้านแม้แม่อิ่มจะก้าวลงเรือนไปอีกครั้ง
กลับให้รับปากว่าจะไม่กลับมาที่บ้านพ่อแม่อีก

ก็นะ บังอรมันไม่ใช่ไม่เคยทำ ก็นังอุ่นนั่นไง
บังอรมันทำทุกวิธีที่จะผลักไสให้พ้นเรือน
เพื่อที่จะครอบครองพี่ทิดอินของมันไว้แต่ผู้เดียว
แล้วกับแม่อิ่ม ทำไมบังอรจะไล่ให้ลงเรือนไปไม่ได้

ต้องหากระจกให้บังอรมันส่องดูตัว
มันจะได้รู้ว่าตัวเองก็มีความผิด ผิดศีลข้อสามด้วยซ้ำ
ทั้งที่ตนเองก็ทำผิด คงคิดว่าไม่มีใครรู้หรือจับได้
แต่ความลับไม่มีในโลก สักวันความจริงจะต้องเปิดเผยแน่นอน
บอกตรง ๆ ว่าคันมือมากกกกกกกกกกกกกกก
อยากตบแทนแม่อิ่มซะจริง ๆ ตบ ตบ ตบมานนนนนนนนน

ขอโทษด้วยที่วันนี้เล่นงานบังอรโดยเฉพาะ
อาจเป็นเพราะคุณแอน อลิชา เธอเล่นได้ถึงบทบาทด้วยมั้ง
เราเลยอินไปกับเรื่องราวจนนึกเกลียดเธอจับใจ

อ้อ ลืมไปว่าวันนี้ทิดอินของเราก็ทำหน้าซื่อใจคดได้ใสซื่อจริง ๆ
ในชีวิตจริงหากต้องพบเจอคนแบบนี้คงแย่เหมือนกันนะ
ถึงจะรู้ว่าเขารักเราจริงถึงขนาดยอมทุกอย่างเพื่อเราก็เถอะ
แต่เราว่าความรักแบบนี้เป็นความรักที่อันตราย
เป็นรักที่เห็นแก่ตัว มากกว่าจะเป็นรักที่รักด้วยใจบริสุทธิ์

หลังดูจบวันนี้จึงได้เห็นความรักสองรูปแบบ
คือรักบริสุทธิ์ กับรักที่เคลือบด้วยความเห็นแก่ตัว
หวังว่าทุกคนก็คงรู้ว่ารักของใครเป็นอย่างไร ดังเช่นที่เราเห็นเช่นกัน

คำเตือน : นี่คือความจริงจากใจล้วน ๆ หลังดูละครชิงชังจบ
ใครจะเห็นอย่างข้าพเจ้าหรือไม่ ไม่ใช่ความผิด
ขณะเดียวกัน ข้าพเจ้าก็ไม่ผิดเช่นกันที่จะมีความเห็นเช่นดังที่กล่าวมาแล้ว

โปรดใช้วิจารณญาณ
โดย: โมริสา IP: 125.24.80.241 7 กันยายน 2552 22:44:08 น.

*********************************

คุณพ่อคุณแม่กลับมาแล้วค่ะ

โฮะๆๆๆๆๆ

จะได้นิยายแล้ว คาดว่าคงโอนเงินวันมะรืนนี้อ่ะค่ะ

โอนเงินเข้าบัญชี จากนั้นก็แจ้งชื่อที่อยู่เท่านี้ใช่ไหมคะ ?

อิ________________________________อิ

แต่คงยังไม่ได้อ่านตอนนี้หรอกค่ะ

กะจะเก็บไว้อ่านหลังเอนท์ติด

ละครก็คงจะเพลาๆลงมั่ง แหะๆ

แบบว่าไม่มีเวลาอ่านหนังสือแล้วว ~

แต่ก่อน หนูเล่นเน็ต+ดูทีวีทุกวันเลยอ่ะค่ะ แง๊ๆๆ

ช่วงหลังก็ลดลงบ้าง

ตอนนี้ ก็กะจะเลิกเล่นไปเลยย (อยากตัดสายเน็ตทิ้งอยู่นี่ แต่ติดตรงที่ ติดทิ้งแล้ว คนทั้งบ้านเดือดร้อน ๕๕)

เล่นทีหนึ่ง กินเวลาไปหลายชั่วโมงจริงๆ

๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕+

อยากไฟท์อ่านหนังสือบ้าง อะไรบ้าง!!

อาจจะไม่ได้แวะมาบ่อยนัก

ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่เฟื่องแต่งนิยายดีๆแบบนี้ต่อไปนะคะ

ขอให้คนดู "ชิงชัง" และก็อ่าน "ชิงชัง" เยอะๆด้วยค่ะ

ขอให้เรื่องนี้ตราตรึงอยู่ในใจผู้คนที่ดูและอ่านตลอดไป (หนูคนหนึ่งล่ะ แบบไม่เคยเจอเรื่องที่แปลกขนาดนี้มาก่อน เรื่องนี้ทำให้คิดอะไรได้หลายอย่างจริงๆนะคะ)

ไว้หนูสอบโควตาติด จะแวะมาcommentยาวๆให้ทุกวันเลยนะคะ

ปล. วันนี้แม่มาลัยน่าตบมากกกกกกก อยากเอารองเท้าลูบหน้าคุณเธอเบาๆสักครั้งจัง ,,
ดูแล้วหมั่นไส้อย่างแรง แต่ถ้าไม่มีแม่มาลัย ละครก็คงไม่มีสีสัน ๕๕+

ปล.2 สงสารแม่อิ่มมากมาย ดูแล้วจะร้องไห้ตามแล้วค่ะ พ่อยอดนี่ก็กระไร โดนทำของใส่แล้วยังไม่รู้ตัวอีก พ่อยอดจะหายไหมนะ ? อยากรู้ๆๆ

ปล.3 อยากเห็นปิง ปิงน่าสงสารสุดแล้วในเรื่อง ปิงโผล่ออกมาทีไร กลั้นน้ำตาไม่อยู่ทุกทีเลย เหอๆ

ปล. 4 ขอบคุณพี่เฟื่องอีกครั้งนะคะ ที่รับใบจองไว้
โดย: RaBBiT IP: 125.26.139.239 7 กันยายน 2552 21:59:01 น.

----------------------------------------------------------------------------------------
สงสารผู้ใหญ่แก้ว สงสารแม่ทองคำ แม่อิ่มด้วย
แล้วก็อารมณ์เดียวกับคุณลีเลย อยากตบ (นัง) บังอร
ผู้หญิงอะไร หลงผู้ชายจนลืมพ่อ แม่ พี่น้อง
เห็นแก่ตัวที่สุด

ลุ้นฉากน้ำมนต์มากกกกกกกก ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าไม่สำเร็จ
คนเขียนบทเก่งจัง หนุกดี
โดย: Jum IP: 118.174.66.76 7 กันยายน 2552 23:13:25 น.

////////////////////////////////////////////////////////

ความรักอย่างอินเป็นความรักที่เห็นแก่ตัวจนไม่น่าให้อภัย ถ้ารักแล้วทำลายคนที่ตนรักอย่างแม่อิ่มได้อย่างเลือดเย็น เพื่อเอาชนะคะคาน เพื่อความสะใจของตัวเองได้ถึงขนาดนี้ ก็สมแล้วที่แม่อิ่มจะไม่เหลียวแล ถึงสุดท้ายจะไปบวช ก็ใช่ว่าจะล้างบาปได้

นังอุ่นก็หนอ เข้าไปถึงห้องแทนที่จะเอาน้ำมนต์ราดไอ้ยอด มัวแต่หึงนังมาลัยจนไร้สติ แม่อิ่มก็คน ผัวทั้งคน อุตส่าห์แย่งน้ำมนต์กันเกือบตาย กลับปล่อยตกแตกซะอย่างนั้น มากันถึงที่แต่ไม่รู้จักคุมสติ รู้ทั้งรู้ว่าผัวโดนเสน่ห์กลับทำตัวเป็นนางเอก หนีกลับบ้านไปเฉยๆ ยังไม่ทันเสียทองเท่าหัว กลับยกผัวให้เขาไปซะงั้น

วันนี้ยกให้ยิ่งเป็นพระเอกตามเคย รักน้ำใจเจ้ายิ่ง น่าเสียดายที่ต้องมาตายจากโดยที่ยังไม่ทันสมรัก

ปิงไม่มา 2 วันแล้ว คิดถึงจัง ยิ่งเห็นความเลวของทิดอิน ก็ยิ่งรักปิงมากขึ้น น่าเสียดายที่อารีย์ทิ้งปิงไปแล้วกลับได้ดี น่าจะได้สามีที่ไม่เห็นค่าแล้วย้อนเสียดายความรักบริสุทธิ์ของปิงมากกว่า

ผู้ใหญ่แก้วสมควรตายได้แล้ว พ่อแบบนี้ ไม่มีดีกว่า

ป.ล. นักแสดงเล่นเก่งทุกคน แต่เบื่อแอน ชอบขมวดคิ้วจนหัวคิ้วย่น เรื่องไหนเรื่องนั้น ทำหน้าแบบนี้ทุกที เจี๊ยบสวยมาก พิมพ์น่ารัก กัปตัน เป๊ปเปอร์และภูริเล่นสมจริง หนุ่มไม่ต้องพูดถึง ตีบทแตกกระจุย

ป.ล. 2 รุ่นลูกหน้าตาสู้รุ่นพ่อแม่ไม่ได้ซักคน
โดย: ป้านิด IP: 91.48.67.76 8 กันยายน 2552 6:32:02 น.

//////////////////////////////////////////////////////

เริ่มมันพะยะค่ะ กันแล้วใช่ไหม..
เมื่อคืนก่อนมีกรณีดูไปด่าไปของละครช่องหนึ่ง ผมก็เคยได้คุยกับพี่ศิริลักษณ์ว่า กรณีแบบนี้ คนทำงานเบื้องหลัง จะรู้สึกอย่างไร?
คำตอบ อดทนค่ะ//คนไทยแปลกด่าสาดเสียเทเสียแต่ว่าละครเรตติ้งดี ด่าก็ดู เรตติ้งดี ดาราดีใจ เอเจนซี่ชอบ//ดังนั้น ครึ่งเรื่องหลังของ ‘ชิงชัง’ อาจจะต้องด่ากันตลอดก็ได้นะ....55555+

ถ้าไม่อยากด่าก็รีบหานวนิยายอ่านแล้วเลิกดูละครซะ 5555+ (เพราะช่วงส่วนที่สามก่อนจะถึงชั้นลูกจะต่างไปจากบทประพันธ์ไม่น้อยเลย (พี่เขาบอกไว้อย่างนั้น))

แล้วนวนิยายมันก็หายากมาก เมื่อวานได้รับเมลจากคุณอมรรัตน์สั่งซื้อชิงชัง อยากได้มาก โทรคุยกันจึงรู้ว่า หาซื้อไม่ได้ค่ะ ตามหาหลายที่ ก็อะนะ ดีที่มีบล็อกตรงนี้ คนที่อยากเก็บเรื่องที่ชอบ และทันสมัยหน่อย (เล่นเน็ตเป็น) จึงไม่ต้องเหนื่อยมาก ผมเองเมื่อก่อนก็มีติดละครแล้วก็อยากเก็บนิยายไว้ ก็ได้เที่ยวตามหาเหมือนกัน เรื่องนั้นก็คือ “แผ่นดินของเรา” ของแม่อนงค์ “เก้าอี้ขาวในห้องแดง” ของ สุวรรณี สุคันธา “ฟ้าใหม่” ของ ศุภร บุนนาค (เล่มหลังนี้ทั้งหนาทั้งแพงอ่านก็ยากเลยเอาไว้ลูบ)ฯลฯ จึงเข้าใจหัวอกคนที่ยากได้ชิงชังแต่ว่ายังหาไม่ได้..ว่าเป็นอย่างไร..ตอนนี้ผมก็สั่งจากกทม.มาสำรองไว้อีกจำนวนหนึ่งครับ...สำหับแฟน ๆ ชิงชังที่บังเอิญ แวะเวียนมาหาเจอกัน จะได้มีหนังสือพร้อมลายเซ็นในราคามิตรภาพ...

เมื่อคืน สำหรับผม ฉากที่ทำให้ผมหัวเราะได้ก็คือ ฉากที่อุ่นด่านังมาลัยที่ตลาด เราคิดไม่ทันหรอกว่า อุ่นมันจะลุยอย่างไร ไม่คิดว่าจะนั่งลงแล้วเล่น ง่าย ๆกับ “ขนมหน้าด้าน ขนมแย่งผัวชาวบ้านแม่เอ้ย ใครไม่เคยเห็นก็เร่เข้ามา” คนแบบนี้เขาเรียกว่าคนไม่มีบ่อง คิดอะไรก็พูดก็ทำเลย 555555555555+

นังมาลัยรึก็ใช่ย่อย อีนี่!มันที่สุดของที่สุดจริง ๆ สะใจกับฉากที่อุ่นตบแล้วก็ถีบบายศรีนั่นอีก ได้ใจจริง ๆ ผับผ่าซิ

สำหรับแม่อิ่มนั้น อิอิ แหม เข้าใจหัวอกของผู้หญิงเช่นเธอ ก็แหม เขาเข้าพิธีวิวาห์กันแล้วอะนะ จะให้อิ่มเข้มแข็งได้อย่างไร..มือไม้ก็เลยไร้เรี่ยวแรงซิจ๊ะ..แต่ว่า หลวงลุงก็บอกมาอยู่แล้วว่า น้ำมันนี้ต้องอาบ ถึงจะอาบ แต่ว่า ก็อาจจะแค่ “คาย”(เขียนถูกเปล่าหว่า) เท่านั้นไม่ได้หมดไปง่าย ๆ ดังนั้น ถึงแม่อุ่นหรือแม่อิ่มจะเอาไปสาดไปลาดไอ้ยอด มันก็ไม่หายหรอกจ๊ะ (ที่ไม่หายเพราะว่า ในนวนิยาย อย่างไรแม่อิ่มก็ต้องไปอยู่ปากน้ำโพ ในนิยายเหตุการณ์ตรงนี้จะเป็นอีกแบบครับ ..คนที่อ่านนิยายก่อนดูก็เลย ดูเอาสนุกดูเอาสีหน้าท่าทางตัวละครไม่ลุ้นอะไรมาก ผ่อนใจที่จะช่วย ลงได้เยอะ..อิอิ)

ดังนั้น คนโฑใบนั้นจึงต้องตกแตก..

แต่อะนะ แต่ว่ามันก็สะใจอยู่ไม่น้อยเลย ขำกร๊ากกับฉากที่ยายแก่คนนั้นวิ่งลงบันไดหนีที่เขาต่อยตีกันในห้อง..โถ ทุ่มทุ่นสร้าง กระดูกกระเดี้ยวหัก มันจะคุ้มไหมน่ะ คุณยาย ขำมากกกกกกกกกกกก..

ส่วนโหมดซึ้ง..ก็คืออยู่นะ ยังคิดเลยว่า ถ้าเป็นเรา ถ้าเราเป็นแม่อิ่ม ปีกหักกลับบ้านมาแบบนี้จะเป็นอย่างไร? ถ้าเป็นนวนิยายคงจะบรรยายไม่รู้จักกี่หน้า ทั้งอาย ทั้งเก้อเขิน ไหนจะพ่อที่สบประมาทไว้อีก มันรวมอยู่ในทุก ๆ อย่างของคนที่ไปไม่รอด...แม้แต่ฉากที่แม่อิ่มกระเดียดกระจาดขนมตาลใส่เอวขายในขณะที่เรื่องผัวยังไม่จบก็ทำให้เห็นว่า อย่างไรเสีย ปากท้องก็ยังสำคัญกว่าเรื่องหัวใจ(หรือเปล่า)...คือผู้หญิงแบบแม่อิ่มนี้มีเยอะ ทำงานกันไป ใจก็ลุยกับผัวที่มันเจ้าชู้ไก่แจ้ไป..(ใครหว่า) ผู้หญิงแบบนี้ทุกข์ตรมนะ ผู้ชายทั้งหลายก็ดูไว้ .......แต่ว่าได้เห็นอิ่มตบบังอรเมื่อคืนนี้ก็อยากช่วยอิ่มตบอยู่เหมือนกัน..แต่ว่าหลังจากที่ออกมาจากห้องพ่อแล้ว เราก็นึกว่านังบังอรจะสลดใจบ้าง หล่อนก็ยังร้ายจนจะได้เปือกทุเรียนเป็นรางวัลแล้ว...อย่างนี้มันต้องตรบบบบบบบบบบบ......

ส่วนผู้ใหญ่แก้ว เมื่อคืน โทรมได้ใจจริง ๆ ดูทีไร คิดถึงพ่อทุกทีเลยผับผ่าซิ..

เอ้าอย่างไรคืนนี้เราก็มาลุ้นกันต่อไปว่าชีวิตของแม่อิ่มที่ปากน้ำโพนั้นจะเป็นอย่างไร แต่ตรงนี้ในนวนิยายที่เขาตัดน้องสาวคนเล็ก(เอื้องอรุณ)ออกไป ชีวิตแม่อิ่มจะมีลูกล่อลูกชนกับน้องสาวคนนี้และอารีย์กับปิงอยู่ไม่น้อย..แต่ว่าละครตอนนี้ก็สนุกมากกกกกกกกกกกก(ไม่แพ้กัน)..

อีกหน่อย ขอนำจดหมายน้อยของพี่แจ้มาลงไว้ด้วยนะครับ..

น้องเฟื่องค่ะ

พี่แจ้อ่านชิงชังจบแล้วค่ะ เห็นบอกว่าให้เม้นท์ด้วย งั้นเริ่มเลยนะคะ ความจริงก็ไม่ได้เป็นคนชอบอ่านนิยายเท่าไหร่ ตอนแรกพี่ดูละครบ้างเล็กน้อยตอนเริ่มต้น พี่ไม่ชอบเลยค่ะ นึกตำหนิคนแต่งด้วยว่าทำไมถึงได้แต่งเรื่องที่มันมีเนื้อหาผิดศีลธรรมมากมายเช่นนี้ ต่อมาก็ไม่ค่อยติดตามเท่าไหร่ ดูบ้างไม่ดูบ้างแล้วแต่โอกาสจะอำนวย แต่ก็ตำหนิตลอดแหละ แบบว่าทำไมพี่น้องไม่รักกัน ซึ่งไม่มีปมบอกไว้เลยว่าทำไมถึงผิดใจเรื่องผู้ชายได้ พี่น้องที่อยู่ด้วยกันมานานทั้งชีวิตทำไมมีค่าน้อยกว่าผู้ชายซึ่งก็ไม่ได้แสดงเลยว่าสนิทกันอย่างไร เพียงไหน ดูแล้วไม่เข้าใจ มีแต่ชิงรักหักสวาท ทำร้ายกัน ผิดศีลธรรมตลอดเรื่อง ความรักความสัมพันธ์ความห่วงใยของพี่น้องตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิดไม่มีคุณค่าเลย แย่มากค่ะ แต่เมื่ออ่านในวรรณกรรมก็ทำให้รับได้มากขึ้นว่า ฟามจริงแล้วคนแต่งก็บอกไว้ในเนื้อหา ถึงแม้ไม่มากนักแต่ก็ดีกว่าละครมาก โดยเฉพาะช่วงเล่มหลังดีมาก ๆ เลยค่ะ เพราะมีการแทรกเรื่องเนื้อหาเกี่ยวกับพุทธศาสนา และพิธีกรรมทางศาสนาได้มากพอสมควร ซึ่งปัจจุบันคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยรับรู้แล้ว เช่นงานบวช การกราบพระ การเตรียมงาน แต่ว่ามันไม่ค่อยละเอียดนัก ทำให้ไม่ได้รับความรู้ในส่วนนี้เท่าที่ควร คุณค่าของวรรณกรรมมันเลยหายไปอย่างน่าเสียดาย น่าจะทำการบ้านหน่อย คนอ่านจะได้รู้ว่างานบวชมันต้องเตรียมอะไรบ้าง 555 (ความเห็นตามประสาคนแก่) การกราบพระที่ถูกต้องทำอย่างไร พอดีว่าพี่แจ้นี่ชอบอ่านหนังสือนอกเวลามาก ก็เลยรู้สึกว่าน่าจะแทรกวัฒนธรรมสมัยก่อน และบรรยากาศให้มันชัดเจนกว่านี้หนะคะ (พี่แจ้ชอบหนังสือเรื่องเด็กบ้านสวน เคยอ่านแล้วประทับใจจนวางไม่ลงเชียว ท้องทุ่ง การดำเนินชีวิตที่ผู้แต่งบรรยายไว้มันชัดเจนมากค่ะ 555 แล้วก็เรื่องพระอานนท์พุทธอนุชา เล่มนี้ก็ประทับใจในภาษา การใช้คำ และการอนุมานมากเลย ส่วนหนังสือที่เกี่ยวกับท้องทุ่งบรรยากาศบ้านนอกที่ชอบมากอีกเล่มก็คือ ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ฮึ ๆ เก่าซะ) อีกนิดนะคะ เนื่องจากเนื้อหามันค่อนข้างกระชับบางทีมันตัดไปตัดมาทำให้งงเล็กน้อย หรืออาจจะเป็นเทคนิคให้พี่ต้องพลิกกลับไปอ่านใหม่อีกหรือป่าวไม่รู้นะคะ แต่สรุปก็ดีมากค่ะ ขอให้พัฒนาให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไปนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

พี่แจ้

ปล. พี่ได้ส่งหนังสือให้หมู่ญาติเวียนกันอ่านแล้ว ถ้ามีใครคอมเม้นท์ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด ๆ เกี่ยวกับหนังสือของน้องเฟื่องพี่จะรวบรวมแล้วส่งไปบอกนะคะ ^_^ สู้ ๆ ค่ะ
--------

ตอบพี่แจ้แบบเปิดเผย...นะครับ..
ชิงชังเขียนตอนอายุ 23 เป็นเรื่องที่ 3 ที่เขียน ก่อนหน้านั้น เขียนแจกันดอกหญ้า(ชื่อเดิมมันทุ่งเสน่ห์) ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แบบสองเรื่องนั้นจะพรรณนาอะไรแบบสาระเยอะมาก อยากให้เป็นนิยายดีที่สุด แต่ว่าก็ดีได้เท่านั้น 555+

พอมาชิงชังก็เลย แบบอยากทำอะไรแบบน้ำเน่า ๆ เน้นที่อารมณ์และเหตุการณ์ ขนบฯต่าง ๆ นั้นไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ครับ ตอนนั้นอ่านสามก๊กฉบับการ์ตูนจบใหม่ ๆ ก็เลย มีอะไรซับซ้อนแผนการในหัวเยอะ ตัวละครแยะ ๆ เหล่านี้ก็เลย มีงานทำกันหมด ต้องบอกว่า กว่าจะพาตัวละคร เกือบสามสิบตัวไปตลอดรอดฝั่งได้ใช้เวลานานมาก 4 ปี จนกระทั่งผ่านเวที ณ บ้านฯมาได้ ก็เห็นข้อบกพร่องของงาน แต่ใช่ว่าจะนิ่งดูดาย

..เมนท์ตรงนี้ หรืออะไรที่เป็นประโยชน์กับคนอ่านกับ ศิลปวัฒนธรรมไทย ๆ ผมจะพยายามหามาใส่ไว้ในนวนิยายเรื่องหน้าครับ..พอดูละครแล้วผมถึงชอบใจที่พี่คนเขียนบทเขาช่วย ทำให้ชิงชังนั้นมีค่าคู่ควรมากกว่าเดิม(เมเบิลลีนจากนิวยอร์ก555+)

(แก้ตัวได้ดีไหม 5555+)

ขอบคุณพี่แจ้สำหรับกำลังนะครับ

-----------------------------------------------------------------------------

อ้อ..วันนี้วันเกิดน้อง RaBBiT ในฐานะที่รู้จักกัน พี่เฟื่องก็ขออ้างเอาอำนาจของพระศรีรัตนตรัยและกุศลคุณงามความดีที่ได้กระทำไว้ จงดลบันดลให้ความปรารถนาทั้งมวลที่ดี ๆ ของน้องนั้นจงสำเร็จเป็นอัศจรรย์ ขอให้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่อยากเรียน ขอให้มีชิงชังไว้ในครอบครองดังใจ(555+) ขอให้สุขภาพแข็งแรง สุขทั้งใจสุข-ทั้งกาย บุญรักษาเทวดาคุ้มครองนะครับ...
ยาวไป ๆ

ชิงชังรุ่นลูก

Create Date : 08 กันยายน 2552

Last Update : 8 กันยายน 2552 9:22:34 น.

10 comments

Counter : 1184 Pageviews.

สนใจนวนิยาย ชิงชัง สองเล่มจบ ราคา 420 เหลือจากผม เหลือเพียง 330.- รวมค่าจัดส่ง

โอนเงินมาที่ ธ. กรุงไทย สาขา ถ.มาตุลี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 642-0-02733-0

หรือ

ธ.กรุงศรีฯ สาขาถนนสวรรค์วิถี ชื่อบัญชี นายนิพนธ์ เที่ยงธรรม ออมทรัพย์ เลขที่ 237-1-24729-1

แล้วอีเมล์มาแจ้งที่อยู่ f_nakhon@hotmail.com

และถ้าจะหาซื้อในกทม. มีจำหน่ายที่แพร่พิทยา ร้านบีทูเอส(บางร้าน)น่าจะสั่งเคาน์เตอร์ได้ หรือสาขาของ ณ บ้านวรรณกรรม มีที่เดอะมอลบางแค บางกะปิ ซีคอน ท่าน้ำศิริราช
หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บของ ณ บ้านวรรณกรรม (ครับ)

ขอบคุณล่วงหน้าครับ..

--------------------------------------

เพลงรอสาย ริงโทน
รักเจ้าเอย (เพลงเปิดเรื่อง) กด *1237005 โทรออก
เพลงผิดเพราะรัก กด *1230146 โทรออก

(ได้ทั้ง ดีแทค เอไอเอส และทรู)

โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) (F_nakhon

) วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:9:17:10 น.

ขอเล่าเพิ่มอีกนิด..

สำหรับเรื่องของเสน่ห์นั้น มีคนถามเยอะเหมือนกันว่ามีจริง ๆ เหรอ..

ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อหรอก ถามย่าก็ว่า มีจริง ๆ แล้วหลังจากนั้นวิธีเอาออก ก็ใช่ว่าจะเอาออกง่าย ๆ นะ ไปอาบน้ำมนต์เจ็ดวัดเก้าวัด ไปหลายที่กว่าจะคาย จิตจะตกไม่เข้มแข้งร้องไห้ง่าย ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เหมือนมีอะไรมาแฝง แม้ปัจจุบันนี้ ย่าก็ยังอาบน้ำมนต์ไม่ได้ จะสั่น(หนาวมั้ง) แม่บอกว่าย่าไม่อาบน้ำมนเวลาอาบก็จะหยิกจะข่วนตัวเอง..ของอย่างนี้ อย่าริไปเล่นกับมันเลย รักเขาแล้วเขาไม่รัก ก็ลิ้มรสความอกหักเท่านั้นเองงงงง..

โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 117.47.164.175 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:11:32:27 น.

วันนี้เห็นการกระทำของทิดอิน แล้วก็นึกถึงความรักที่ทิดอินมีต่อแม่อิ่ม
คืนนี้ก็ยังขอยืนยันคำเดิมว่า ความรักของทิดอินยังเป็นรักที่น่ากลัว
สมแล้วที่แม่อิ่มควรจะหลีกลี้หนีไปให้ไกลที่สุด
ถึงแม้จะอ้างว่าเป็นเพราะไอ้ยอดหักหลังแย่งคนรักไป
ทิดอินจึงต้องแก้แค้นเอาคืน แต่เขาลืมไปหรือเปล่าว่า
สิ่งที่ทิดอินทำมันส่งผลกระทบถึงคนที่ตนเองบอกว่ารักนักรักหนา

วันนี้อาการตาบอดของบังอรเพิ่มมากขึ้น ตาบอดเพราะกิเลสตัณหาที่หนาเตอะ
บังอรปล่อยให้มันซึมเข้าไปในสันดาบดิบของตนโดยไม่คิดยับยั้งชั่งใจ
คิดอย่างเดียวว่าของของตนห้ามใครแตะต้อง
ส่วนตัวเธอเอง กลับให้ปลัดสมชายแตะไปเรียบร้อย
และบังอรไม่เคยฉุกคิดเลยว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้นมันผิดศีลธรรมอันดีงาม
เฮ้อ...คนหนอคน ความผิดคนอื่นใหญ่เท่าภูเขา แต่ความผิดตัวเองเล็กเท่าปลายก้อย
วันนี้ยังอยากตบบังอรเป็นตัวต้น ๆอยู่เช่นเดิม
ตามด้วยทิดอินกับอาการหน้าซื่อใจคด น่ากลัวจริง ๆ

วันนี้ปิงคนดี คนน่าสงสารของใครหลายคนออกมาแล้ว
มากับความพยายามที่จะยกตัวเองให้สูงขึ้น
เพื่อหวังให้อารีย์เห็นค่าของความเป็นคน
อย่างน้อยก็ให้อารีย์ยอมเรียกปิงดังเดิม ไม่ใช่ไอ้ปิงเหมือนทุกวันนี้

ในที่สุดความพยายามของนังอุ่น กับไอ้ยิ่งก็สัมฤทธิ์ผล
ไอ้ยอดกลับมาเป็นคนเดิมที่รักแม่อิ่มไม่เสื่อมคลาย
ทำให้นังอุ่นถึงกับน้ำตาตกและอยู่ในอาการสิ้นหวังอีกครั้ง
ไม่ว่าจะมีสติที่สมบูรณ์ หรือว่าโดนคุณไสย
ไอ้ยอดก็ไม่เคยเห็นนังอุ่นอยู่ในสายตา
ก็เหมือนกับที่ไอ้ยิ่งไม่เคยอยู่ในสายตาของนังอุ่นเช่นกัน
นาทีนี้ใครจะช้ำใจเท่านังอุ่นอีกเล่า จริงไหม?

กำลังรอดูปลายทางของนังมาลัยว่าจะจบลงในสภาพไหน
การแย่งของรักคนอื่นมาด้วยวิธีสกปรก มักได้ผลตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อกัน
เราคิดแบบนั้นนะ

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นหลังดูละครจบ
ใครจะเห็นอย่างข้าพเจ้าหรือไม่ ไม่ใช่ความผิด
ขณะเดียวกัน ข้าพเจ้าก็ไม่ผิดเช่นกันที่จะมีความเห็นเช่นดังที่กล่าวมาแล้ว

โปรดใช้วิจารณญาณ

โดย: โมริสา IP: 125.24.75.102 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:22:11:57 น.

พี่เฟื่องคะ หนูส่งที่อยู่ไปให้ทางเมลแล้วนะ
เดี๋ยวพรุ่งโอนเงินไปให้ค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะ สำหรับคำอวยพร

หลังจากที่รอมานาน (หรือเปล่า?)
ในที่สุด ปิงสุดที่รักก็โผล่มาแล้ว ๕๕๕๕+
สงสารปิงมากมาย ตอนโดนอารีย์ด่าว่าโง่
รู้สึกเจ็บแทน อิอิ
มีการแอบอ่านหนังสือก.ไก่เพื่อไม่ให้อารีย์ดูถูกอีก TwT

วันนี้ สะใจจริงๆค่ะตอนที่แม่อุ่นจับมาลัยมัด แล้วเอารังมดแดงใส่
โฮะๆๆๆๆๆ อยากจะหัวเราะเป็นภาษาตุรกี 55

แอบเห็นใจอุ่นอยู่เหมือนกัน ทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อยอดหายจากเสน่ห์ยาแฝด แทนที่ยอดจะขอบคุณสักคำ กลับเรียกหาแต่แม่อิ่ม เป็นห่วงแต่ไม่อิ่ม เศร้าแทนอุ่นจังเลยค่ะ

ยิ่งก็น่าสงสาร .. แอบรักอุ่นข้างเดียว
อารมณ์แบบ อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

สรุป เรื่องนี้ ตัวละครน่าสงสารทุกตัวเลย โดยเฉพาะบังอร ที่น่าเห็นใจที่สุด เพราะตัวเองถูกกักขังอยู่ในวังวนของความเห็นแก่ตัว

ปล. ทิดอินเท่ได้อีกค่า ชอบที่สุดดด ~

โดย: RaBBiT IP: 113.53.166.255 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:22:14:44 น.

วันนี้ ขำฉากโดดอ่ะ.. ตอนที่จับไอ้ยอดมาแล้วมาลัยตามมา ..คือ ตอนนั้นไอ้หมานมันจับไอ้ยอดมากับไอ้ยิ่ง แล้วตัวประกอบอีกคนกับอุ่นจับมาลัยไป พอตัดไปตอนมัดมาลัย ดันกลายเป็นไอ้หมาน...

พอไปบนศาลา อ้าว เปลี่ยนตัวประกอบอีก แถมตั้งชื่อว่าไอ้แสน.....

แล้วตอนที่ยอดฟื้นมา..คือ เอ่อ อ่า มันน่าจะ เล่า ๆ อะไรซ๊ากหน่อยไม่ได้เหรอ..เหมือนมันขาด ๆ อะไรไปอ่ะ..

จริง ๆ นะ..

โดย: จุฬามณี (เฟื่องนคร-ชอนตะวัน) IP: 222.123.168.50 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:22:54:03 น.

อิน บังอร และอารีย์ จิตใจหยาบกระด้าง หลงอยู่ในวังวนของกิเลสและความหลงผิด ยิ่งกว่าบัวใต้น้ำที่ไม่มีวันโผล่พ้นโคลนตม

สงสารอุ่นและยิ่ง ไม่น่าต้องแคล้วคลาดจากกันเลย

สุขใจจริงๆที่เห็นปิงที่รักกล้าโต้ตอบเมียใจดำที่มองไม่เห็นคุณงามความดีของตน แถมยังปกป้องลูกเมียตัวเองจากพี่สะใภ้ไร้สมองอย่างบังอร

เศร้าที่เห็นอารีย์คิดฆ่าลูกตัวเอง น่าจะให้ปิงทิ้งจริงๆ ยุคสมัยนั้นก็ใช่ว่าปิงจะหาคู่ครองใหม่ไม่ได้ ผูหญิงดีๆอย่างอิ่มมีถมไป

รักปิงที่สุด

โดย: ป้านิด IP: 91.48.118.5 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:8:16:44 น.

แวะมาบอกพี่เฟื่องค่ะ
ว่าจะโอนพรุ่งนี้นะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ
เลิกเรียนปุ๊บ ธนาคารแถวนั้นก็ปิดปั๊บเลย TT[]TT
จะฝากคุณพ่อไปโอน
แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมารายงานนะคะ
ขอบโทษจริงๆค่ะ แง๊ๆๆๆๆ

วันนี้ แม่อิ่มใจพระมากมาย
ปล่อยพี่ยอดให้กับมาลัยซะงั้น เง้อ..
มีแต่อุปสรรคจริงๆเลยคู่นี้น่ะ
น้ำตาไหลพรากๆเลยตอนดู น่าสงสารง่า
สะเทือนใจ~

แต่แอบงงนิดนึง ตอนที่อิ่มกับยอดคุยกันอยู่ดีๆ
แล้วอิ่มบอกยอดว่า "จริงไม่จริง พี่ก็ลองถามแม่มาลัยดูสิ"
มาลัยมาจากไหนคะ ? มาได้ไง ๕๕๕๕๕๕+
หรือว่าซุ่มอยู่นานแล้วอ่ะ

ชอบตอนที่ อุ่นด่ายิ่ง แล้วยิ่งก็พูดกับอุ่น
ประมาณว่าถ้ายิ่งไม่อยู่แล้ว
ใครจะคอยดูแลอุ่น ใครจะมาสนใจไยดีอุ่น แอบซึ้งนิดๆอ่ะค่ะ
มีผู้ชายแบบนี้บนโลกด้วยเหรอเนี่ย 0.0

ไปแล้วค่ะ ไปอ่านหนังสือก่อน แหะๆ

โดย: RaBBiT IP: 113.53.160.54 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:21:47:22 น.

9/9/09

วันนี้คู่ของแม่อิ่มกับไอ้ยอด น่าสงสาร และสะเทือนใจมากที่สุด
นึกถึงคำที่คุณเฟื่องให้สัมภาษณ์ไว้ในหนังสือ "แม่และเด็ก" ฉบับเดือนกันยายน 52
ที่ว่า "บางทีคนเราจะดีจะชั่ว ไม่ได้อยู่ที่ตัวเราคนเดียว มันมีปัจจัยอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย"

อย่างวันนี้หลังจากทั้งสองผ่านเรื่องเลวร้ายมาแล้ว
หากไม่มีมาลัย แม่อิ่มกับไอ้ยอดก็จะตกลงกันได้
เพราะคนทั้งคู่รักกัน รักด้วยใจบริสุทธิ์ล้วน ๆ
ไม่มีคำว่ายากดีมีจนเข้ามาเกี่ยวข้อง นอกจากความรักที่ทั้งคู่มีให้กัน
แต่ทั้งคู่ก็ยังต้องจากกัน เพราะคำว่าผิดชอบชั่วดีเปี่ยมล้นอยู่ในกมลสันดาน
แม่อิ่มจึงจำใจยกผัวให้มาลัยทั้งน้ำตา สมกับคำที่ไอ้ยอดมันพูดว่า
"โชคดีของฉันนักที่มีแม่อิ่มเป็นเมีย"

วันนี้เราได้เห็นการแสดงที่สุดยอดของคุณกัปตัน กับคุณเจี๊ยบ โสภิตนภา
นับวัน คุณกัปตันยิ่งทำให้เราเชื่อสนิทใจว่า เขาคือไอ้ยอดแห่งท่าน้ำอ้อย
บทชายผู้มีรักเดียวใจเดียว ทำให้เราเห็นใจ และเอาใจช่วยให้ไอ้ยอดกับแม่อิ่มผ่านตรงนี้ไปได้
แม้ไอ้ยอดจะทำผิดพลาดไปบ้างแต่เมื่อกลับมาสู่เส้นทางเดิม
ไอ้ยอดก็ยังเป็นคนที่รักแม่อิ่มอย่างสุดใจขาดดิ้น
และยอมทำตามคำขอร้องของแม่อิ่มด้วยความจำใจ

แม่อิ่มผู้น่าสงสารของเรา น้ำใจช่างประเสิรฐแท้
ยกสามีที่ตนรักให้ภรรยาน้อยที่มาอ้อนวอนขอถึงบ้าน
ผู้หญิงอย่างมาลัย เป็นคนไม่มีความคิด เพราะถ้าคิดคงไม่คิดแย่งผัวชาวบ้านเขาแบบนี้
มันคิดแต่ว่าขอให้ได้ตัวของไอ้ยอดมาครองก็พอ หัวใจกับความรักไม่ต้อง

อีกทั้งแรงยุจากทิดอิน
วันนี้เพิ่งเห็นลูกน้องของทิดอินมีความคิด (ชื่อไรจำไมได้ เพราะตัวละครเยอะจัด)
คำว่าใกล้นรกเข้าไปทุกที มันทำให้เห็นว่ามันยังกลัวบาปกลัวกรรมอยู่
อะไรที่เห็นว่าเกินทนก็อดที่จะทักท้วงไม่ได้
แต่ในเมื่อทิดอินยอมให้นรกเข้าไปสุมอยู่ในใจแล้ว
ก็คงยากที่จะหาสิ่งใดมาดับ นอกจากใจของตนเท่านั้น
ในตอนท้ายของนวนิยาย คุณเฟื่องหาทางออกให้ทิดอินได้อย่างลงตัว

ขอย้อนประเด็นไปที่เรื่องยกผัวให้เมียน้อยอีกครั้ง
ถ้าเป็นเรา นังมาลัยกระเด็นตกบันไดตั้งแต่ขั้นบนสุดไปแล้ว
ประมาณว่าข้าพเจ้าจะไม่ยอมเสียทั้งทองทั้งผัวให้ใครเด็ดขาด (ฮา)

แต่นิยายก็คือนิยาย เมื่อผู้เขียนขีดวาดไปทางไหน ตัวละครก็ต้องเดินไปตามนั้น
และในระหว่างทาง ตัวละครต้องเผชิญอะไรบ้างก็ต้องว่ากันไป

อย่างอารีย์กับปิง
ความจริงอารีย์น่าจะดูความรักของพี่สาวเป็นตัวอย่าง
แม้ไม่มีเงินทองมากมาย แต่ก็ยังรักที่จะร่วมชะตากรรมไปด้วยกัน
แต่อย่างว่าละนะ ในเมื่อกิเลสตัณหามันทำให้คนลุ่มหลง หน้ามืดตามัวมาเยอะแล้ว
จึงไม่แปลกอะไรที่อารีย์จะมองข้ามความผิดถูกไปอย่างเมินเฉย
ใจดำกระทั่งจะฆ่าชีวิตไร้เดียงสาในท้องของตน
มองไม่เห็นแม้กระทั่งความดีที่ปิงพยายามทำ
อารีย์ไม่เคยย้อนมองกลับไปแต่หนหลัง ในครั้งที่อะไร ๆก็ปิง
ปิงดีกับฉันเหลือเกิน ปิงอย่าทิ้งฉันไปนะ
แต่เมื่อไม่เป็นอย่างที่หวัง ปิงจึงเป็นเหมือนสิ่งปฏิกูลที่เธอไม่อยากจะชายตาแลด้วยซ้ำ

อีกคู่คือนังอุ่นกับไอ้ยิ่ง
คำว่า "ไอ้โง่" ที่ทั้งคู่ใช้ประหัตประหารกันนั้น
บ่งบอกถึงสิ่งที่อยู่ในใจของตน
รู้ว่าเขาไม่รัก แต่ก็ยังโง่ที่จะรักเขาอยู่ข้างเดียว
เพราะอะไร ต้องยกเนื้อเพลง "รักเจ้าเอย" มาอ้างอิง
"ใครไม่รักไม่รู้ เพราะใครไม่อยู่ตรงนี้
สิ้นไร้พลังต้านความเสน่หา
ถ้าใครได้รักจะรู้ รักคือยอดปรารถนา
ชาตินี้จะคลาดคลา สิ้นรักไปดวงชีวาจบสิ้นกัน"

คู่สุดท้ายของวันนี้ บังอรกับปลัดสมชาย
ขอชื่นชมการทำงานของผู้เขียนบท
ที่ใส่ใจกับรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ เอาไว้ด้วย
อย่างตอนเจ๊อ๋าบอกว่าบังอรมันยิ้มแย้มสดชื่นแจ่มใสผิดปกติทั้งที่โดนด่า
หรือแม้แต่ก่อนหน้านี้บังอรก็หน้าหงิกเป็นม้าหมากรุก
แต่มาวันนี้ บังอรเริ่มมีสีหน้าแพรวพราว ยิ้มสดใสทั้งปากทั้งตา
แบบสีหน้าคนเรามันฟ้องได้หมดว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
มันก็คงเหมาะกับคำที่ว่า "ความลับไม่มีในโลก"
แล้วสักวันมันจะถูกเปิดเผย
ในขณะที่ผู้กระทำผิดนึกกระหยิ่มว่าไม่มีใครรู้ความลับระหว่างคนสองคนเด็ดขาด !!

คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นหลังดูละครจบ
ใครจะเห็นอย่างข้าพเจ้าหรือไม่ ไม่ใช่ความผิด
ขณะเดียวกัน ข้าพเจ้าก็ไม่ผิดเช่นกันที่จะมีความเห็นเช่นดังที่กล่าวมาแล้ว

โปรดใช้วิจารณญาณ

โดย: โมริสา IP: 125.24.91.105 วันที่: 9 กันยายน 2552 เวลา:22:48:41 น.

วันนี้ดูชิงชังแล้วสังเวชใจ

ฉากที่หวังจะให้คนดูสะเทือนอารมณ์ที่ยอดต้องพลัดพรากจากอิ่มกลับดูแล้วอารมณ์เสียสุดๆ อิ่มจะเป็นแม่พระไปถึงไหน มาลัยท้องจริงไม่จริงยังไม่ทันรู้ นับเวลาที่มาลัยได้กับยอดก็ยังไม่นาน น่าจะใช้สมองตรองดูบ้าง กลับพิรี้พิร่ำน้ำตาตกยกผัวให้เขาไป มันไม่สมเหตุผลด้วยประการทั้งปวง ทำไมต้องรอถึงชาติหน้าที่จะกลับมาคืนดีกัน ชาตินี้ยังไม่พยายามต่อสู้ จะไปรอชาติหน้าให้เสียเวลาทำไมกัน

อินยังคงต่ำช้าไม่เลิก ทั้งรู้ทั้งเห็นว่าอิ่มกับยอดรักกันจริงก็ยังตะแบงสีข้างเข้าถู พระเจ้าเอาไม่อยู่ ยังจะคิดไปบวชล้างบาป บวชให้ซวยวัดเปล่าๆ

บังอร น่าทุเรศมาก หาข้อดีไม่เจอ

อุ่นปัญญาอ่อนสุดๆ รักก็รักไปเถอะ แต่คิดจะเอาแต่ผัวพี่สาวไม่เลิกนี่ดูแล้วจิตตก ดูแล้วไม่เห็นว่าจะน่ารักตรงไหน

อารีย์ทำดัดจริตสอนยอด ตัวเองกลับตาบอดสนิท บอดจนมองไม่เห็นว่านรกรออยู่เพราะคิดฆ่าเลือดเนื้อของตัวเอง

ปิงก็ ทิ้งนังอารีย์ไปเถอะ ผู้หญิงเลวๆแบบนี้เสนียดบ้านเปล่าๆ

วันนี้คนเดียวที่ดูดีคือยิ่ง แต่วันข้างหน้าไม่น่ากลายเป็นโจรเพราะผู้หญิงปัญญาอ่อนอย่างอุ่น

โดย: ป้านิด IP: 91.48.63.143 วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:6:30:24 น.

แวะมาอ่านบล็อก แล้วก็นั่งขำกับที่ป้านิดเขียนว่าแม่อิ่มด้วยความหมั่นไส้ น้องแร็บบิทกับคุณโมริสาก็มีเม้นท์ความเห็นดีๆ อ่านแล้วก็อืม คิดคล้ายๆกันเลย เลยเลือกที่จะไม่พิมพ์ความเห็นเกี่ยวกับละครเพิ่ม จะมาแอบอ่านอย่างนี้ดีกว่า ติดตามเม้นท์มันส์ๆจากทุกท่านดังกล่าวข้างต้นอยู่นะคะ ขอบคุณคุณเฟื่องด้วยคะที่แต่งเรื่องดีๆอย่างนี้ ถ้าคุณเฟื่องได้คุยกับพี่ศิริลักษณ์อีกฝากบอกเธอว่า เขียนบทได้แซบมากคะ

โดย: ณัฐ IP: 58.8.196.210 วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:14:04:44 น.