Group Blog
 
 
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
31 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 

เฉพาะแฟน ชิงชัง

ตามหาชิงชัง


ละครตอนที่ 17 ยังไม่มา แต่ว่า เจ้าของบทประพันธ์ ขอออกมาโม้ก่อน..

รูปข้างบน จุฬามณี //ชิงชัง/// แล้วก็น้องมิ้ม

น้องเขาหาซื้อชิงชัง ตามแผงหนังสือชั้นนำในกทม.ไม่ได้ ก็เลย เล่นเน็ต มาเจอบล็อกนี้ ..เธอติดต่อมาซื้อ บอกว่าเดี๋ยวมิ้มไปรับหนังสือที่นครสวรรค์แล้วกัน..

ก็ถือว่าเป็นกำลังใจเล็ก ๆ แต่ว่ายิ่งใหญ่มากสำหรับ ผม..

น้องมิ้มบอกว่าหาซื้อไม่ได้เลย..

ถูกต้อง เพราะร้านหนังสือชั้นนำ อย่างนายอินทร์และซีเอ็ด ไม่มีวางขาย
ที่มีวางเห็นจะมีที่ บีทูเอส แต่ก็มีน้อยเล่มจนถึงไม่มี ที่เคยเดินไปเจอก็ที่ "ร้านแพร่พิทยา" มีหนังสือเยอะมากครับ ร้านนี้น่าจะมีอย่างแน่นอน...

สำหรับที่ผมเอง ก็สั่งซื้อมาสแตนบายไว้ นิดหน่อยครับ..

ขายลด 20 % ปกสีเขียวนี้ พิมพ์ครั้งที่ 1 ราคา 320.- (หายากมาก) เลยให้น้องเขาไป..

ปกสีส้ม พิมพ์ครั้งที่ 3 ราคา ลดแล้ว 330.-

ถ้าสนใจก็ยังสั่งซื้อจากผมพร้อมลายเซนได้นะครับ..

----------
สำหรับวันนี้..จะไปงานศพที่ท่าน้ำอ้อย เพราะว่า ลูกหลานเหลนโหลนของผู้ใหญ่แก้วและแม่ทองคำอยากเห็นคนแต่ง..(((อยากผางสักทีประมาณนั้น)))

อย่างไร สำหรับใครที่เชื่อว่าชิงชัง คือเรื่องจริง ต้องขอบอกว่า ไม่ใช่เรื่องจริง ๆ นะครับ

โรงสีในท่าน้ำอ้อย นั้น ผมเอาเจ้าของโรงสีจากลาดยาวมาใช้นะครับ เหตุการณ์มีจริง คนอย่างทิดอิน บังอร และเจ๊กฮวดมีจริง แต่ว่าไม่ได้อยู่ที่ท่าน้ำอ้อย เป็นการยำใหญ่นั่นเอง เดี๋ยว แฟนชิงชัง ไปตามสืบเสาะไปสอบถาม ลือกันไปจะทำให้เขาเสียหายได้.. (เอิ๊ก แล้วเขาก็จะมาด่าคนประพันธ์..)))

อย่างไรคืนนี้อย่าลืมดูชิงชัง แล้วก็กรุณา โหลด เพลง รักเจ้าเอย มาเป็นเสียงรอสายเถอะ เพราะตอนนี้มันอินเทรนด์มาก ๆ..

*1237005 โทรออก

----





 

Create Date : 31 สิงหาคม 2552
5 comments
Last Update : 31 สิงหาคม 2552 9:54:52 น.
Counter : 1217 Pageviews.

 

ขอให้ปลอดภัยกลับมานะคะ มะเฟื่องเอ๊ย
ไม่โดยใครตีหัว (ไง)

 

โดย: Jum IP: 118.174.127.93 31 สิงหาคม 2552 22:12:50 น.  

 

วันนี้ขอเริ่มด้วยฉากผู้ใหญ่แก้วในบทของพ่อผู้ผิดหวังซ้ำซาก ขอใช้คำนี้ดูจะเหมาะสุด
เพราะลูกสาวสี่คนที่ตนหวังให้เป็นที่เชิดหน้าชูตา นำแต่ความอับอายเสื่อมเสียมาให้
จึงไม่แปลกที่จะเห็นน้ำตาแห่งความพ่ายแพ้ผิดหวังที่มันท่วมใจของคนเป็นพ่ออยู่ตลอดเวลา

แม้เมื่อเสียงอารีย์มาเรียกอยู่ตรงหัวบันไดบ้านจะทำให้ผู้ใหญ่แก้วยิ้มทั้งน้ำตาก็ตาม
แต่ความทุกข์กลับถาโถมเมื่อรู้ว่าลูกสาวคนเล็กตั้งท้อง โดยหาพ่อไม่ได้
ฉากในโรงพยาบาลเป็นอีกฉากที่เรียกน้ำตาจากคนดู

พ่อปิงของเรา ยังไงก็ยังน่าสงสารอยู่ดี
ทำมั้ยทำไมอารีย์ถึงไม่เห็นความรักความภักดีของไอ้ปิงบ้างหนอ
ทำไมต้องรังเกียจความรักที่ต้อยต่ำของหมาวัดปิงด้วย

ในเรื่องชิงชังจะมีความรักของคนสองคู่ให้มองให้เปรียบเทียบ
อย่างคู่ของแม่อิ่มกับไอ้ยอด เป็นคู่ที่พลั้งพลาดผิดไปเช่นกัน
แล้วถามว่าแม่อิ่มเลือกที่จะกลับมามีชีวิตที่สุขสบายเช่นเดิมหรือไม่
ก็เปล่า แม่อิ่มเลือกที่จะร่วมหัวจมท้ายกับคนที่ได้ชื่อว่าสามี
ถึงแม้จะยากดีมีจนก็ยินดีที่จะฟันฝ่าไปด้วยกัน
เพราะถือว่าพลาดแล้วพลาดไป เอาไว้เป็นครูเป็นบทเรียนแก่ตน

ส่วนคู่ของอารีย์กับปิง พลาดเพราะเผลอใจ
แต่อารีย์ไม่ยอมให้ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นมาทำลายอนาคตของตน
เธอจึงมุ่งมั่นทำเพื่อไปให้พ้นจากความยากจน
ยอมทิ้งผู้ได้ชื่อว่าสามีเพื่ออนาคตที่สดใสข้างหน้า
เธอจะไม่อดมื้อกินมื้อ ทำงานตากแดดตากลมร่วมกับปิง
เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอเลือกตั้งแต่แรก

อาจเป็นเพราะอารีย์ได้รับการศึกษา และความที่อายุน้อย
ความคิดความอ่านจึงคนละแบบกับแม่อิ่ม
การตัดสินใจบางอย่างจึงดูเหมือนค้านสายตาผู้ใหญ่

จึงไม่แปลกที่จะมีการหย่าร้างเกิดขึ้น
เพราะหนุ่มสาวสมัยนี้จะไม่อดทนกับอุปสรรคที่ก้าวเข้ามาในชีวิตคู่

อ่ะ โยงมาถึงตรงนี้ได้ยังไงหว่า ฮ่าๆ

ถ้าถามว่าแล้วเกลียดการตัดสินใจของอารีย์ไหม
ตอบได้ว่าไม่เกลียด เพราะคนเราย่อมเลือกทางเดินที่ดีที่สุดให้ตัวเอง
ส่วนหนทางข้างหน้าจะดีจริงอย่างที่ฝันไว้หรือไม่ ก็เป็นเรื่องของอนาคต

วันนี้คุยกับคุณเฟื่องถึงเรื่องนิยายน้ำเน่า
เราให้เหตุผลถึงตัวละครในชิงชัง
ถามว่าน้ำเน่าไหม ?
เน่า เน่าสนิทเลย
แต่มีอะไรเหลือให้เราขบคิดไหม ?
มี มีเยอะเลย

อย่างบ่อนที่ไอ้ยิ่งกับนังอุ่นหลงระเริงไปเล่นพนันนั่นไง
คงจะเห็นกันแล้วว่า ผลลัพธ์ของมันออกมาอย่างไร
หรือการใช้เสน่ห์ของไอ้ยอด ผลกระทบเกิดกับใครบ้างก็คงจะเห็นแล้วเช่นกัน
มันก็เหมือนบอกให้รู้ว่า การคิดจะทำอะไรสักอย่างควรไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน
เพราะเหตุที่เกิดตามมาทีหลังนั้น มันกลายเป็นโศกนาฏกรรมของความรักเลยทีเดียว

แล้วตัวละครล่ะ เกลียดไหม ?
ไม่เกลียดนะ เพราะเราเชื่อในเหตุผลที่คุณเฟื่องใส่ไว้ให้
คือทุกคนร้ายอย่างมีที่มาที่ไป และด้วยเหตุผลที่ถูกใส่ไว้อย่างครบถ้วน
ทำให้เราเห็นใจตัวละครทุกตัวในเรื่อง ยกเว้นสำเภาผู้ชายมากตัณหา

สุดท้าย ฉากนี้ไม่พูดถึง เห็นทีจะไม่ยุติธรรมกับแม่มาลัยของหนุ่ม ๆ
"ว่านดอกทอง" โอพระเจ้า !!
แค่ชื่อก็กินขาด ชนิดต้องแคะหูฟังว่ามันชื่ออะไรกันแน่
แถมฉากแม่มาลัยอาบว่านอย่างที่ว่า ช่างเซ็กซี่เหลือรับ
นึกเปรียบเทียบกับฉากมะหมี่ขูดมะพร้าวอันลือเรื่อง
ขอบอกว่าคะแนนความร้อนแรงตามมาติด ๆ ชนิดหายใจรดต้นคอเลยทีเดียว


คำเตือน : นี่คือความคิดเห็นส่วนตัวหลังดูละครจบ จึงย้อนดูตัว
โปรดใช้วิจารณญาณ



 

โดย: โมริสา IP: 125.24.20.102 31 สิงหาคม 2552 22:46:50 น.  

 

โห คุณลี เรานึกว่าเราคิดไปคนเดียงนะ
ตอนมาลัยละเลงว่าน กับ ฉากมะหมี่ขูดมะพร้าวใน แม่เบี้ย

แล้วก็สงสารผู้ใหญ่แก้วมากกก ลูกทั้งคนใครจะไม่รัก แล้วลูกมันคิดว่าฉันเป็นพ่อมันหรือเปล่าเล่าแม่ทองคำ

โอยยยยยยยย แง๊
มะเฟื่องงงงง

คำเตือน ตอนดูละครชิงชังควรมีผ้าเช็ดหน้าไว้ใกล้ๆ
เพราะท่านจะเสียน้ำตาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า


 

โดย: Jum IP: 118.174.127.93 31 สิงหาคม 2552 23:11:31 น.  

 

ไม่ใช่เรื่องจริงหรอ ว้านึกว่าเรื่องจริงซะอีก ช่างเถอะยังไงซะก็ยังอยากอ่านอยู่ อยากอ่านจังขอซื้อบ้างสิค่ะ

 

โดย: nattyz IP: 125.25.231.180 12 กันยายน 2552 21:14:21 น.  

 

เรื่องนี้ตัวละครเยอะเหมือนอิเหนาเลยค่ะ

จะว่าไปแล้ว..
ทิดยอดก็ครือๆกับอิเหนาตรงหลายเมีย แต่ทิดยอดไม่ได้เจ้าชู้ หลายเมียเพราะอุบัติเหตุทั้งสิ้น (หรือเปล่า) ฮ่าๆๆ

ถ้าเช่นนั้น แม่อิ่มก็คงจะเป็นระเด่นบุษบามินตรา รักกับยอด แต่อุปสรรคเยอะเหลือเกิน

แล้วศัตรูหัวใจของอิเหนา.... จรกา แต่ทิดอินหล่อเกินเป็นจรกา งั้นให้ทิดอินเป็นวิหยาสะกำแทนละกัน หล่อเหลือลาก มีศึกชิงนางด้วย เหมือนตอนที่ทิดอินต่อสู้กับทิดยอด

ไอ้หมายิ่งก็เป็นกะหรัดตะปาตี พี่น้องอิเหนา

อุ่นให้เป็น จินตะหราวาตี เอาแต่ใจ พูดมาก ก้าวร้าวบ้าง รักอิเหนา แต่อิเหนาชักรำคาญ เหมือนทิดยอดรำคาญอุ่น ฮ่าๆๆ

สะการะวาตีก็เมียอิเหนา ก็ให้เป็นอรุณีละกัน

มาหยารัศมี นี่ก็เมียอิเหนา จริงๆเป็นคนดี แต่พวกเราจำได้แต่เรื่องร้ายๆ (จากดาวพระศุกร์) งั้นให้ตำแหน่งนี้แก่นังมะลิก็แล้วกัน

อ่านแล้วงงไหมเนี่ย

 

โดย: สุพรรณิการ์ IP: 24.211.34.95 16 ตุลาคม 2552 6:52:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


F_nakhon
Location :
นครสวรรค์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




email ถึงผู้เขียน

เฟื่องนคร : f_nakhon@hotmail.com
ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อก เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่ากรณีใด ๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน

-------------------


Friends' blogs
[Add F_nakhon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.