แรม 15 ค่ำ เดือน 12
พระนี้จันทร์มีดมิด
ขอจิตใจนั้นกระจ่างในดวงจิต
สำหรับคืนมืดมิด



ในบางครั้งที่ปลงได้
หัวใจก็ช่างกระจ่าง..เหลือเกิน
ทุกลมหายใจเข้าออก
มีความสดชื่น



แต่เมื่อบางครั้งทำใจ..เช่นนั้นไม่ได้
ก็ให้กำลังใจตัวเองเสมอว่า
สักวันเถอะนะ สักวันเถอะนะ จะต้องทำได้
ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่เกินกว่าจะทำไม่ได้

ขอเวลาอีกนิด
จะให้ตัดกิเลสง่ายๆได้หมดทุกเรื่องอย่างไร
แม้วัยจะเกินรุ่นขอความลุ่มหลง
แต่ขออีกนิด ขอให้ได้คิด
แล้วจะทำใจให้ไม่คิดถึงใครเลย

แท้จริงหัวใจส่วนลึกของคนเรา
กิเลสนั้นหนานัก
กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวฉันใด
กิเลสในหัวใจก็ดับสลายได้ยากฉันนั้น

เหมือนกับความรัก ความโลภ
ความโกรธ ความหลง
ที่พันธนาการอยู่ในทุกอณูของเม็ดเลือด
ในกายในชีวิต

กว่าจะสลัดได้แต่ละเปราะ
บางคนต้องใช้ชีวิตทั้งชีวิต
แต่ละอย่างล้วนสลัด ตัดกันยาก







อนุโมทนาค่ะ..กับวงเวียนชีวิต
กัลยาณมิตร..คนดีค่ะ



ปล..แถมคำคมของ..Max Lerner,
You may call for peace
as loudly as you wish,
but where there is no brotherhood
there can in the end
be no peace.





น่าทานจังค่ะ