Group Blog All Blog
|
คืนจันทร์ ลมหนาวพัดมาอีกครั้งแล้ว และดูเหมือนว่า ปีนี้ลมหนาวจะหอบเอาความหนาวเย็น รวมถึงแรงลมที่กระโชคแรง จนบางครั้ง ผมยังนึกหวั่น ๆ ว่ามันจะหอบเอาบ้าน หลังน้อยไปด้วยหรือเปล่า แต่ลมหนาวก็ไม่ใจร้ายถึงขนาดนั้น แค่คอยพัดมาทิ่มแทงให้เหน็บหนาวแล้วก็ จากไป... วันนี้ ผมนั่งก่อกองไฟ ใช้ความอุ่นขับไล่ความหนาว แต่ดูท่าทางการทำให้บรรยากาศโรแมนติกของผม คงไม่ได้เรื่องได้ราว สักเท่าไร บางคนอาจบอกว่าในบ้านมันอาจอุ่นกว่าที่จะมา นั่งตากลมหนาวอย่างนี้ ผมไม่เถียง แต่ในบ้านมองไม่เห็นพระจันทร์ ดวงสวย ที่กำลังทอแสงอ่อนโยนนี่หน่า แสงจันทร์กวักมือเรียกให้คนช่างเหงา ออกเดินตามรอยแสงจันทร์ แต่ไม่ล่ะ ผมไม่โรแมนติก ถึงขนาดจะเชื่อว่า เมื่อเดินตามไปแล้วอาจเจอใครสักคนที่อาจะเป็นคนของเรา เพราะผมไม่มีเธอคนนั้นอีกแล้ว ไม่มีวันมีใครคนนั้น มานั่งข้าง ๆ ชมจันทร์ อาบลมหนาวด้วยกันอีกแล้ว แต่... ผมยังคงเก็บที่เก่าของเธอไว้เสมอ..ในใจผม คนเมือง จะเห็นแสงจันทร์เต็มตา ดวงโตใหญ่ และส่องแสง นวลตาอย่างนี้บ้างหรือเปล่า... ผมใช้แค่ความรู้สึก ว่าจันทร์ดวงนั้นมันใกล้เสียเหลือเกิน แต่พอเราเอื้อมมือออกไป ก็เหมือนว่าเราจะไขว้คว้ามาได้ แต่ เราก็ไม่เคยเอื้อมไปถึง ..ไม่มีวันเอื้อมไปถึง หลายครั้งแล้วที่ผมพยายามจะเอื้อมไปที่ดวงจันทร์ กลมโต ดวงนั้น แต่สิ่งที่ได้มาก็คือความว่าง เปล่าบนฝ่ามือ เมื่อเราแบมือออก เราจะพบว่า บนมือเรานั้นไล้ไปด้วยแสงจันทร์ เหมือนจะบอกเราว่า อย่าพยายามไล่จับสิ่ง ที่เราไม่สามารถจะเก็บไว้กับเราเลย เหมือนหัวใจที่เสียไปแล้ว แม้เราจะพยายาม สักเท่าไร ก็ไม่มีวันได้คืนมา... ผมกำลังบอกตัวเองอย่างนั้น ในคืนที่จันทร์สวยอย่างนี้ ปล.1 ผมสบายดีครับ 2 โดนเพื่อนบ้างคนโทรมาจิก บอกว่าให้อัปบล็อคเสีย ทีก่อนจะกลายเป็นบล็อคร้าง แต่ผมเรียกให้มานั่ง ชมจันทร์เป็นเพื่อนดันไม่ยอมมา บอกว่าจะดูจันทร์ ที่ กทม แทน ตามใจ ท่านเถอะ
|
จิตปาตลี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
