Group Blog All Blog
|
สายฝนในหัวใจ ฝนตกในหัวใจ สวัสดีครับ...ขออภัยอย่างสูงที่หายหน้าหน้าตาไปนานมาก ๆ จน บล็อคกลายเป็นบล็อคร้าง นี่ถ้าเพื่อนสนิทผมไม่โทรมาโวยวาย ผมก็คงจะซุกตัวอยู่ในซอกลึก ๆ ของมุม ๆ หนึ่งในหัวใจที่โรยราไปแล้วของผม เธอโวยวายว่าผมเงียบเกินไป ตายไปหรือยัง... และที่สำคัญออกมาเจอผู้คนได้แล้ว ทุกคนยกโทษให้แล้ว (อันนี้เป็นมุขขำ ๆ ของเธอ) จริง ๆ แล้วผมก็ไม่ได้ไปไหน ผมซุกตัวอยู่ในมุมแคบ ๆ มุมหนึ่งของบ้านกลางสวน กับชิงช้าตัวเดิม กับเจ้าด่างตัวเดิม แต่ที่มันแตกต่างก็เพราะวันนี้มีเสียงใส ๆ ของเธอ ตะโกนโวยวายมาตามสาย อีกอย่างวันนี้ฝนตกครับ..... ทั้ง ๆ ที่ท้องฟ้าวันนี้แจ่มใส แสงแดดแผดกล้าจนผมแทบจะมอดไหม้ ซึ่งไม่ว่าที่ไหน ๆ ก็คงเป็นเช่นนี้ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น จู่ ๆ ฝนเม็ดเล็ก ๆ ก็ค่อยสาดเทลงมา แล้วก็กลายเป็นสายฝนเม็ดใหญ่ ๆ ผมนั่งดูดอกฝนดอกเล็กดอกน้อยเบ่งบานอยู่บนพื้นซีเมนต์ แล้วก็นึกด่าตัวเองไม่ได้เลยว่า ตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นหน้าอะไร ฝนก็ตกอยู่ในหัวใจผมตลอดเวลา เป็นหน้าฝนที่ยาวนาน...ไม่ตางกับนิรันดร์ จะมีบางครั้งที่มีฟ้าแล็ปฟ้าร้อง ก็เพราะเสียงแจ๋ว ๆ ของเพื่อนสาวที่เป็นห่วง ดูแล อย่างสม่ำเสมอ แม้ว่าจะปากร้ายไปบ้างแต่...เธอห่วงใยผม เหมือนที่ใครบางคนเคยทำ... เพราะโลกนี้ไม่มีใครเหมือนใคร สิ่งแตกต่างระหว่างคนที่ห่วงใยผมสองคน คือความรักที่แตกต่างกัน คนหนึ่งคือคนที่...ผมรัก ในขณะที่อีกคนหนึ่งคือคนที่ ...แคร์ผม ผมคงเหงาถ้าไม่มีเสียงโวยวายของเธอ ผมคงถูกหลงลืมถ้าเธอไม่โทรมา ผมก็เป็นของผมอย่างนั้น.... แต่เธอก็ยังคงยืนดูอยู่ห่าง ๆ แล้วคอยห่วงใยเสมอ แบบเพื่อนที่ยังคงดูแลความรู้สึกซึ่งกันและกัน ฝนตกในหัวใจผม..... แต่ผมก็รู้สึกว่าหัวใจของเพื่อนผมเองก็ไม่ต่างกัน เสียงโวยวายของเธอในวันนี้แปลก ๆ ไม่สดใสเหมือนเคย แต่เธอก็คือเธอ คนปากแข็งปากร้ายที่ปกปิดตัวเอง ไว้ใต้หน้ากากแห่งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ... ผมก็เพียงอยากจะช่วยให้เธอไม่มีฝนตกในหัวใจเหมือนผม มันทรมาน.....กับการเดินออกจากหน้าฝนยาวนานในห้วงเวลาของตนเอง แต่ผมก็ทำได้เพียงยืนมองห่าง ๆ เช่นกัน หากวันไหนเธอพร้อมเธอก็คงพูดมันออกมาเอง... เหมือนที่ผมเองก็ยังไม่พร้อมที่จะเดินออกจากสายฝนของตัวเองนั่นแหละ...
มาดูดอกไม้ ก็เลย สนใจเจ้าของบล็อก อยากจะขอบคุณภาพสวยๆ แต่อ่านบทความแล้ว เศร้าจัง เข้าใจดีกับความพลัดพรากและสูญเสีย แต่มันก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ขอเป็นกำลังใจให้เดินออกจากสายฝนในหัวใจได้ในเร็ววันนะคะ
โดย: ธารทิพย์ IP: 202.149.25.241 วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:20:44:09 น.
|
จิตปาตลี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
ชอบจังที่บอกว่า
"ตลอดเวลาที่ไม่ว่าจะเป็นหน้าอะไร ฝนตกก็ตกอยู่ในหัวใจตลอด"