นิทาน พี่น้อง แย่งเพชร กับอาเฮียร้านขายเพชร
พี่น้องสองคน ทะเลาะกันเรื่อง เพชรเม็ดหนึ่ง ซึ่งเป็นทรัยพ์สินของบิดา
หลังจากบิดาเสียขีวิต แต่ยังไม่ได้ทำพินัยกรรมไว้ พี่น้องสองคน เกิดประสงค์อยากได้เพชรเม็ดนี้เป็นของตน ด้วยความเป็นพี่น้อง ไม่อยากให้ทะเลาะกันแบบลงไม้ลงมือ จึงไปให้ศาลตัดสิน สุดท้าย ศาลตัดสินให้เพชรเม็ดนั้นให้เป็นของพี่ชาย
วันเวลาผ่านไปสี่สิบกว่าปี พี่ชายที่เป็นเจ้าของเพชร นึกขึ้นได้ เอาเพชรไปให้อาเฮียร้านเพชร เพื่อพิสูจน์ว่าเป็นเพชรแท้ เพชรเทียม ด้วยเหตุนี้ทำให้น้องชายไม่พอใจ ยังบอกว่าเพชรนั้นเป็นของตน และกล่าวหาอาเฮียร้านเพชรว่า ทำให้ตนเองเสียเพชรเม็ดนั้น และอาจทำให้ตน เสียทรัพย์สินเพิ่มขึ้น จากการที่ร้านเพชร ตีราคาเพชร และระบุว่าเป็นของจริง ของเทียม
อาเฮียร้านเพชรตอบกลับไปว่า "อั้วดูเพชร ไม่ใช่เป็น เปาวุ่นจิ้น"
เหตุการณ์ไม่จบลงง่าย ๆ เพราะในบรรดาทรัพย์สินของบิดา ยังมีแหวนพลอย และ สร้อยคอทองคำอีกจำนวนหนึ่ง พี่น้องสองคนนี้ ควรทำอย่างไรดี จะคุยกันสองคนให้เรียบร้อย หรือควรเอาขึ้นศาลให้จบสิ้น หรือว่า ยกพวกตีกันให้จบ ยุติด้วยกำลัง
ปล.ผู้ที่อ่านนิทานนี้ โปรดส่งต่อให้กับญาติพี่น้องของครอบครัวนี้ด้วย
Create Date : 22 กรกฎาคม 2551 |
|
3 comments |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2551 17:50:50 น. |
Counter : 673 Pageviews. |
|
|
|
และกำลังเป็นห่วงว่าเพราะเพชรนั้น
ทำให้คนของฝ่ายน้องเริ่มตีกันเองแล้ว