|
ครบรอบ1ปีกับการทำงานPart Timeที่Child Center
ชีวิตในต่างเเดนของข้าพเจ้าไม่ได้สวยหรูเเต่ตรงข้ามคือต้องดิ้นรนพอสมควร เนื่องจากความรู้ภาษาญี่ปุ่นเป็นเเบบงูๆปลาๆ งานดีๆจึงหาไม่ได้กับเขา ก็เลยต้องยอมทำงานที่ไม่ได้ใช้ความรู้ความสามารถอะไร เเต่ใช้เเรงกายเข้าว่า งานที่มีให้ทำหลักๆก็คงเป็นงานทำความสะอาดกับงานเสริฟอาหาร(ไทย) ต่อมาได้รับความช่วยเหลือจากครูใหญ่ที่เนอสเซอรี่ที่ทำความสะอาดอยู่ว่าศูนย์ให้คำปรึกษาเกี่ยวการเลี้ยงดูเด็ก ต้องการคนช่วยงาน จะไปทำไหม ทั้งๆที่เราเขียนคันจิไม่ได้ อ่านคันจิไม่ออก ครูเขายังหางานมาให้ทำ เราก็ตอบตกลงทันที ศูนย์เด็กนี้เป็นศูนย์เด็กประจำเขตที่ข้าพเจ้าอยู่ ห่างจากบ้านไปประมาณ30เมตร โดยในช่วงเช้าจะเป็นช่วงของเด็กเล็กวัยก่อนเข้าอนุบาลเป็นส่วนใหญ่ ช่วงบ่ายเป็นช่วงของเด็กประถม ที่ข้าพเจ้าไปรับหน้าที่ทำ เริ่มตั้งเเต่บ่ายสองโมงถึง5โมงเย็นครึ่ง ตั้งเเต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ ซึ่งถ้ายังไม่มีเด็กประถมมาเล่น ในช่วงที่ว่าง ก็ต้องทำความสะอาดของเล่นเด็กเล็กที่ใช้ในช่วงเช้า เพื่อเป็นเตรียมใช้ใหม่ในวันรุ่งขึ้น พอเด็กประถมมาเล่น ก็เช็ดทำความสะอาดไปดูเด็กเล่นไป เข้าไปทำวันเเรกก็ต้นเดือนสิงหาคมปี2007เป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อนพอดี ในช่วงเเรกๆที่เข้าไปทำอึดอัดใจพอสมควร เพราะไปเจอสภาพที่ครูยอมเด็ก เด็กไม่มีสมมาคาวะ การเคารพยำเกรงครูไม่มี ครูต้องอำนวยความสะดวกให้เด็ก ทั้งที่เด็กทำผิด เตือนเด็ก เด็กไม่ฟัง ครูเดินหนีเอง ไปเจอเด็กร้ายๆ กินขนมเย้ยครูเลย ของเล่นดีๆโดนเด็กทำพัง ลำบากใจทีเดียว เพราะข้าพเจ้าเป็นคนเห็น เตือนเด็ก เด็กไม่ฟัง ก็ไปบอกครูตัวจริง เด็กก็ไม่ฟัง เเทนที่ครูจะลงโทษเด็ก(ไม่ใช่ตีนะ) เเต่ครูกลับปล่อย เลยกลายเป็นเราเป็นตัวตลก บางครั้งก็เคยคิดจะลาออกหลายที เครียดนอนไม่หลับก็มี เเต่เสียดายงาน เพราะว่าใกล้บ้านมาก ทนมาเรื่อย จนถึงเดือนมีนาคมปี2008 เดือนเเห่งการโยกย้ายข้าราชการญี่ปุ่น ใครจะเจอเเจ็คพอตจะอยู่หรือจะไปไหน ก็มาลุ้น ข้าพเจ้าก็ลุ้นด้วย เพราะเป็นPart Time ที่เขาจะเลิกจ้างเมื่อไหร่ก็ได้ เเต่ก็ผ่านมาได้ ชื่นใจ ครูคนเก่าคนหนึ่งลาออก(เป็นครูที่ค่อนข้างตามใจเด็ก) เด็กที่นี่ตามใจไม่ได้ ถ้าคุณเคยอนุญาติให้เขาทำได้ ครั้งต่อๆไปเขาก็จะมาขออีก เเล้วถ้าไม่ได้รับอนุญาติจากครูคนอื่น คราวนี้เป็นเรื่องเลย เมื่อไม่อนุญาติให้ทำ เด็กอาละวาด เด็กผู้หญิงป.6 อธิบายเหตุผล อะไรไม่ฟัง ทำลายของเล่น เตะประตู ทุบฝา จนต้องโทรเรียกครูที่ปรึกษาของเด็กมา ช่วยทำให้เด็กสงบสติอารมณ์หน่อย (ทำไมไม่โทรเรียกพ่อเเม่เด็ก เคยโทรเเล้วโดนพ่อเเม่ต่อว่า เพราะพ่อเเม่เด็กบางคน ไม่รู้ว่าลูกตัวเองเกเร หรืออาจจะรู้ เเต่ไม่ยอมรับ) ไม่ฟัง ใครพูดก็ไม่ฟัง เด็กอ้างอย่างเดียว ครูคนนั้นเคยอนุญาติ เเล้วทำไมวันนี้ครูคนนี้ไม่อนุญาติ เป็นประสบการณ์ครั้งเเรกที่ได้เห็นเด็กอะไรจะดื้อมึน ถูกผิด คิดเองไม่เป็น มีอยู่ครั้งหนึ่ง สติเเตกกับเด็กผู้ชายป.4-ป.6 มาเล่นDodge Ball ซึ่งที่นีมีกฏว่าเล่นDodge Ballได้อย่างเดียว เเต่เด็กกลุ่มนี้เรียนSoccer ก็เปลี่ยนจากDodge Ballไป เป็นSoccer ก็ต้องห้ามกัน ถ้าจะเล่นSoccer ก็ไปที่สนาม ไม่ใช่ห้องโถ่งนี้ เด็กหยุดเล่น มาเล่นDodge Ballต่ออย่างเดิม สักพักเปลี่ยนไปเป็นBaseball ข้าพเจ้าก็ไปถามครู ว่าเล่นBaseballได้ไหม ครูตัวจริงบอกได้ เเถม สร้างสนามให้พร้อม เกมเบสบอลบูม ใครๆก็อยากเล่น จนต้องลงชื่อจองคิวกันเป็นเวลา เล่นได้1ชม. กลุ่มนี้ก็หัวใส ให้เพื่อนลงชื่อจองเวลาทุกช่วง ข้าพเจ้าก็ติงครูไปครั้งหนึ่งว่าเป็นเด็กกลุ่มเดิมๆที่ได้เล่น ครูก็ปล่อยอีก เดี๋ยวมีเด็กคนอื่นที่ยังไม่ได้เล่นอยากเล่นจะไปบอกให้เด็กเปลี่ยนเอง คราวนี้มีเด็กคนอื่นมาขอเล่น เด็กกลุ่มนั้นไม่ยอมเปลี่ยน อาละวาดอีก เล่นเอาประตูเเตก มุ้งลวดพัง เรื่องถึงตำรวจ ต้องยกเลิกการเล่นBallในห้องโถ่งไปเลย ถ้าจะเล่นบอลต้องไปที่สนามอย่างเดียว เเละที่น่าเจ็บใจคือเด็กกลุ่มนี้มาถามว่าทำไมถึงไม่อนุญาติให้บอลเล่น โอ้ย....อยากตอบจริงๆก็เพราะพวกเอ็งนั่นเเหละ พอครูคนนั้นลาออกไป รู้สึกทำงานง่ายขึ้น ครูคนใหม่มา2คน ก็จะยึดหลักเป๊ะ ไม่ทำตามกฏ ห้ามเล่น ถ้าอยากเล่นก็ต้องทำตามกฏของที่นี่ ไม่มีการโอ๋เด็ก ซึ่งข้าพเจ้าชอบเเบบนี้ ซึ่งเด็กที่เคยมีปัญหาชอบเเหกกฎ ก็ทำตัวเรียบร้อยขึ้น มีเถียงบ้าง ทำไมเมื่อก่อนทำได้ ทำไมตอนนี้ทำไม่ได้ ก็ตอนนี้ครูคนใหม่เเล้ว ไม่ใช่คนเก่า เท่าที่ทำงานมาจะพบว่า -เด็กป.1-ป.3น่ารักที่สุด ยังเชื่อฟังครู เตือนมีฟัง
-ป.4-ป.6นี่เริ่มร้าย เเต่ก็อยู่ที่ครูด้วย
-การจับกลุ่มของเด็กก็มีผลต่อการเเสดงพฤติกรรม เช่นมากับคนนี้ จะไม่มีปัญหาอะไรเป็นเด็กเรียบร้อย เเต่ถ้ามากับอีกคนกลับอาละวาด เถียง พูดจาไม่เพราะ
-สุดท้ายเด็กที่ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา มักจะเป็นเด็กที่พ่อเเม่หย่าร้างกัน ปัญหาครอบครัวมีผลต่อพฤติกรรมของเด็กค่อนข้างมาก
-เพื่อนร่วมงานดีทุกคน หลายๆคนชอบประเทศไทย ชอบอาหารไทย
โดนเด็กๆตั้งฉายาให้เยอะเหมือนกัน Kaikokujin sensei , Tai no sensei, Stalker เด็กบางคนก็ชอบมาขอให้ข้าพเจ้าเป็นคู่ซ้อมปิงปองให้ เพราะข้าพเจ้าตีเก่ง เด็กเอาชนะข้าพเจ้าไม่ได้ หุหุหุ
-ที่หนักๆเลยก็ตอนเจอเด็กผู้หญิงป.4มาด้วยกัน5คน เอาเกมส์มาเล่นพร้อมทั้งกินขนม(ที่ศูนย์ห้ามนำขนม ของเล่นจากบ้านมา ถ้าเอามาก็ต้องฝากไว้ที่ห้องพักครูตรงจุดลงทะเบียน เเต่เด็กกลุ่มนี้ไม่ทำตาม ถ้าเขานำเข้ามา ไม่เล่น ไม่กินก็ไม่เป็นไร) เเละครั้งนั้นครูตัวจริงติดธุระ มีข้าพเจ้ารับมือกับเด็กกลุ่มนี้อยู่คนเดียว ก็เดินมาดูเขาเล่นเป็นครั้งคราว ไม่ดูก็ไม่ได้ เกิดเกิดอะไรขึ้นกับเด็ก ข้าพเจ้าก็ต้องรับผิดชอบ เด็กกลุ่มนี้สุดๆ ตั้งเเต่ที่เคยเจอมา พูดคำหยาบ ไม่มีหางเสียง ครั้งนี้ก็เหมือนเคย เอาขนมมากิน เเกะเอาเข้าปาก เห็นคาตา เด็กบอกไม่ได้กิน เออ เอากับเขาซิ เอาเกมNintendo มาเล่นไม่พอ เอาปลั๊กไฟมาเสียบด้วย ข้าพเจ้าเดินไปเจอเตือน3ครั้งไม่ฟัง ครั้งที่4ข้าพเจ้าไม่ยอม บอกให้เลิก เด็กบอกให้ข้าพเจ้าไปตามครูคนอื่นมาบอกให้เขาเลิก เขาถึงจะเลิกเล่น โอ้....ข้าพเจ้าจะไปตามใครมาหล่ะ ครูอื่นไปธุระกันหมด เหลือเเต่คนต่างชาติ พูดภาษาญี่ปุ่นไม่คล่องอยู่คนเดียว ไม่รู้จะทำอย่างไร เลือดขึ้นหน้า บอกเสียงดังเลยนะ Yamenainara konsento nukimasuyo! ไม่หยุด จะดึงสายไฟออกนะ! เด็กต่อรอง อุส่าห์ทำสกอร์ได้เยอะ ขอเซฟก่อน ใช้เวลาประมาณ10นาที ตกลง อีก10นาทีจะมาดูใหม่ ข้าพเจ้าก็เดินไปสงบสติอารมณ์ที่ห้องพักครู 10นาทีเดินมาดูใหม่ หึหึหึ เด็กเขาไม่เลิกค่ะ เล่นต่อ ที่ตกลงไว้ เขาก็อ้างอีกจะตกลงกับครูคนอื่น เถียงกันเสียงดังมาก เด็กห้าคนรุมข้าพเจ้าคนเดียว ตะโกนใส่หู หูอื้อเลยนะ โกรธจัด เด็กคนอื่นก็มาดู ตะโกนถามเด็กคนอื่น เอาเกมมาเล่นได้ไหม เด็กคนอื่นตอบไม่ได้ เเถมเอาปลั๊กไฟมาเสียบด้วย เด็กคนอื่นบอก(ป.2 4คน ป.5 6คน) น่าอาย อยากเล่นก็เล่นที่บ้าน ข้าพเจ้าก็ได้ที(โกรธเเบบหน้ามืดตามัวเเล้ว) ถามอายเป็นไหม เด็กไม่ตอบยังเล่นเกมได้ ข้าพเจ้าถามเด็กคนอื่น เด็กคนอื่นบอกน่าอาย คราวนี้เด็กคนไหนมาก็มารุมดู บอกกับเด็กคนอื่น ทำเเบบนี้ไม่ถูกนะ อย่าเอาเป็นตัวอย่าง เด็กผู้หญิงกลุ่มนั้น เริ่มทนไม่ได้ หยุดเล่น เเล้วก็เดินออกไปจากศูนย์ เเละเด็กคนที่เล่นเกมคนนั้นก็ไม่มาที่ศูนย์อีกเลย(ตั้งเเต่เดือนเมษา2008จนถึงทุกวันนี้ ส่วนเด็กผู้หญิงอีก4คนนั้นยังมาอยู่ เเต่จะไม่มาพร้อมกัน) ตอนที่เจอนั้น เป็นไงเป็นกัน จะว่าทำเกินเหตุก็ยอม จะโดนไล่ออกก็ยอม ขอให้ได้จัดการกับเด็กคนนี้ ลักษณะไม่ยอมใคร คำทักทาย คำขอโทษ ขอร้อง ขออภัย สำหรับข้าพเเล้วไม่เคยได้ยินจากปากเด็กคนนี้ จากประสบการณ์อันนี้ทำให้ข้าพเจ้าสนใจเพื่อนของลูกสาวมากขึ้น สังเกต กลัวลูกจะคบเด็กเเก่เเดด ก็ยังดีที่เพื่อนลูกสาวเป็นเด็กเงียบๆ เรียนดี
จริงๆก็ชอบทำงานกะเด็กๆนะ เพราะเขาน่ารัก(ยกเว้นเด็กบางคนจริงๆ) ไม่ว่าจะเป็นเด็กเนอสเซอรี่ หรือเด็กประถม สำหรับเด็กมัธยมคงไม่ไหว น่ากลัว อย่างเด็กที่อยู่เนสเซอรี่ เขาก็จะมาถามข้าพเจ้าเป็นคนต่างชาติใช่ไหม ก็ตอบ"ใช่" เด็กเขาก็พูดต่อว่า "คนอเมริกัน" ข้าพเจ้าตอบไม่ใช่ "เป็นคนไทย" จากคำพูดคุยเเค่สั้นๆก็ทำให้รับรู้ว่า เด็กๆเขารู้จักเเค่อเมริกา ถ้าเห็นคนต่างชาติ เขาก็จะบอกว่าเป็นคนอเมริกันทันที
สำหรับข้าพเจ้าก็ไม่รู้ว่าจะได้ทำที่นี่อีกหรือไม่ ไม่ใช่ว่าข้าพเจ้าทำงานไม่ดี(เข้าข้างตัวเอง) เเต่เป็นเพราะทางเมืองโอซาก้ามีเเผนลดการจ้างงานลง ก็รอลุ้นอีกทีว่าจะเจอเเจ็คพอตหรือเปล่า ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้น(รน)กันไป
วันที่22ก.คถึง31สิงหาคมนี้ก็เป็นช่วงปิดเทอมฤดูร้อนอีกครั้ง ก็ต้องไปดูเด็กเล่นกันตั้งกะ9โมงเช้าถึง5โมงเย็นเลยทีเดียว ฮ่าๆไม่รู้จะได้เจออะไรบ้างเหมือนกันค่ะ

ปล.การทำงานที่เกี่ยวข้องกับเด็กในประเทศญี่ปุ่นนั้นจะมีการตรวจโรค(ตรวจอุจจาระ)ทุกเดือน ไม่ว่าคุณจะอยู่ในตำเเหน่งไหน พนังงานประจำหรือชั่วคราวก็ต้องตรวจเหมือนกัน เป็นการดีที่ทำให้เราทราบด้วยว่าเราไม่มีโรครังเกียจอะไร
Create Date : 10 กรกฎาคม 2551 |
|
9 comments |
Last Update : 15 กรกฎาคม 2551 6:11:20 น. |
Counter : 1324 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: JewNid 10 กรกฎาคม 2551 11:00:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Hana* 11 กรกฎาคม 2551 21:56:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 11 กรกฎาคม 2551 22:49:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกแห้ว 12 กรกฎาคม 2551 20:12:35 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
Osaka Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [?]

|
อาชีพหลัก:เเม่บ้าน ลูกหนึ่ง(ปีที่20ของการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่)
อาชีพเสริม:รับจ้างทั่วไป หรือเรียกเก๋ๆหน่อยก็part time (ตอนนี้วิ่งอยู่2งาน มีงานเสริฟอาหารร้านอาหารไทยกับงานเเม่ครัวในเนอร์สรี่เอกชน) เคยตกงานอยู่บ้านเลี้ยงลูกถึง7ปีกว่าๆ อาการสาห้สสากรรณ์ ดังนั้น งานอะไรก็ไม่เกี่ยง รับทำหมด
อุปกรณ์สร้างภาพ กล้อง : โอลิมปัสE-300 ,E-10 ,C-5050,C-2100uz เลนส์ : 14-45mm F3.5-5.6 ,50-200mm F2.8-3.5 ,8mm F3.5 Fisheye, Sigma Apo 50-500mmF4-6.3 , EC-14 ,jisakulens【自作レンズ】,FL-40 Casio EXILIM EX-F1
ข้อเตือนใจสำหรับตัวเอง.....การไม่เป็นหนี้ ดีที่สุด....
|
|
|
|
|
|
|
กับกฏ และเด็ก ซึ่งจริงๆ เชื่อล่ะคะว่า
เด็กนี่ล่ะจะสอนอะไรก็ต้องสอนกันตอนนี้
เพราะยิ่งไม่สอน เพิกเฉย หรือว่าตาใจ
เค้าเองจะคิดว่ามันไม่ผิด ทำได้เรื่อยๆ
ซึ่งจะบอกว่าโตขึ้นแล้วจะดีเอง มันไม่ได้หรอกค่ะ
เพราะว่าโตไป ด้วยสิ่งที่สอนกันผิดหน่อย
เค้าก็แก้ได้ยากแล้วอ่ะค่ะ
(อันนี้ส่วนตัวเลยนะค่ะ) ..
........
เมื่อก่อนตอนอยู่ไกลบ้านก็แบบนี้เหมือนกันค่ะ
ภาษาเป็นอุปสรรคจริงๆ งานนั่งโต๊ะหาได้
ลำบากจริงๆ เลยต้องเอาแรงงานเข้าแลกเหมือนกัน
แต่ว่าทำได้ไม่นานก็ต้องออก เพราะว่าแรงงาน
ก็ดันใช้ไม่ได้คุ้มค่าอ่ะค่ะ แง่วๆ เลย
อดได้กะตังค์