เมื่อวานมีการพบปะครูประจำชั้นของลูกเพื่อเเจ้งผลการสอบกลางภาคเรียนที่2ให้ผู้ปกครองทราบ ผลการสอบของลูกเทอมนี้ตกลงไปทุกวิชา ยกเว้นอังกฤษเเกรมม่าที่เธอทำคะเเนนได้สูงสุดของชั้นปี เเต่วิชาภาษาญี่ปุ่นนั้นเธอได้เเค่48/100คะเเนน(มีนอยู่ที่50.9), คณิตนั้นได้คะเเนนอยู่ที่มีนกันเลยทีเดียว  คะเเนนรวมทุกวิชา 72.9%(คะเเนนเฉลี่ยรวม57.8%) ตัวฉุดคือญี่ปุ่นกับคณิต ทำไมคะเเนนมันเเย่เเบบนี้ เจ้าตัวก็บอกไม่รู้ๆ

ก่อนที่ผลการสอบจะออกมา ทางโรงเรียนได้ทำการสำรวจนักเรียนเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ชอบในโรงเรียน เรื่องความเครียดของนักเรียนหลังจากเรียนจบเทอมเเรก เเล้วปรากฏว่าคะเเนนของลูกสาวตกอยู่ในช่วงน่าเป็นห่วง ครูก็เลยโทรมาที่บ้านบอกว่าลูกมีปัญหา เเม่ได้ยินช็อคซิค่ะ ก็คิดว่าโรงเรียนนี้มันคงไม่มีปัญหาหรือถ้ามีก็น่าจะน้อยกว่าโรงเรียนอื่นๆ เนื่องจากลูกสาวเป็นลูกคนเดียวรื่องความสร้างมนุษย์สัมพันธ์คงไม่ค่อยมี ซึ่งอาจจะทำให้ไม่มีเพื่อน ในห้องเรียนวันๆไม่ได้คุยกับใคร นอกจากเพื่อนถามก็ตอบ ส่วนใหญ่จะคุยกับครูที่สอนคณิตศาสตร์(เนื่องจากลูกชอบคณิตศาสตร์เเต่ไม่เก่งเลขเอาเสียเลย)อยู่2คนเป็นผู้ครูผู้ชายทั้งคู่ คนหนึ่งเป็นครูประจำชั้นเเละเป็นครูสอนคณิตศาสตร์เบต้าด้วย อีกคนหนึ่งเป็นครูสอนคณิตศาสตร์เเอลฟ่า(เเม่ก็ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาครูว่าเป็นอย่างไร) เรื่องอิจิเมะ(การรังเเก การกลั่นเเกล้ง)ในโรงเรียนก็ทราบมาบ้างจากลูก ลูกเล่าให้ฟัง เเต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ บางครั้งได้ฟังยังคิดว่าตลก เรื่องของเรื่องมามีปัญหาตอนที่ลูกเข้าไปคุยเข้าไปถามครูคณิตศาสตร์เเอลฟ่านี่เเหละ จะมีเด็กผู้หญิงห้องอื่น3-4คน มารุมถามครูตอนที่ลูกถามอยู่ คำถามเด็กกลุ่มนั้นที่เขาถามครูคือ "ภรรยาครูชื่ออะไร" ถามเเบบนี้ทุกครั้งที่ลูกไปถามครูคนนั้น(ต๊าย!เด็กเขาคิดว่าลูกเราจะไปจีบครูหรือเนี่ย) จนครูเองก็ทนไม่ไหว ตักเตือนเด็กกลุ่มนั้นไปว่าถามคำถามละลาบละล้วงความเป็นส่วนตัว หลังจากนั้นลูกก็ไม่ค่อยกล้าถามคำถามครูอีก เเต่เด็ก3-4คนกลุ่มนี้ไม่หยุดเเค่นั้น เขามีเรียนร่วมกับลูกในวิชาศิลปะเเละพละ จะชอบเเกล้ง เช่นในชั่วโมงเรียนศิลปะ ครูยังไม่มา เขาจะนั่งล้อมโต๊ะลูกสาว ไม่ให้ลูกสาวได้เข้าไปนั่งทำงานหรือเตรียมตัวเรียน มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีสีครีมหกใส่เก้าอี้ ลูกไม่รู้นั่งทับไป สีติดกระโปร่งดำ ต้องเเช่ทินเนอร์เป็นวันจึงซักออกหมด(ไม่ได้โทษเด็กกลุ่มนี้เเต่มันก็น่าสงสัย) ในชั่วโมงพละช่วงเปลี่ยนเสื้อผ้าก็จะคอยขัดขวางไม่ให้ลูกได้ไปก่อนให้ลูกไปสายจะได้โดนครูดุอะไรทำนองนั้น ลูกทนไม่ไหวไปฟ้องครู ทางโรงเรียนจัดการเตือนเด็กกลุ่มนั้นไปเเล้ว ได้ผลคือเด็กกลุ่มนั้นเลิกยุ่งกับลูกเรา เเต่ทางโรงเรียนไม่ไว้ใจเพราะปัญหาอยู่ที่ลูกเราไม่มีเพื่อน  ตั้งทีมงานคอยสอดส่องดูเเล การมีเพื่อนหรือไม่มีเพื่อนไม่น่าจะเป็นปัญหา เพราะไปโรงเรียน จุดประสงค์ไปเรียน เพื่อนมีก็ดีไม่มีก็ได้ ไม่เห็นเเปลก เเต่ที่เเปลกหน่ะคือพวกที่ชอบรวมกลุ่มกันมาเเกล้งคนอื่นเขา ลูกเราปกติ เลี้ยงมาเองกับมือ บอกสอนอะไรเชื่อฟังพ่อเเม่ ไม่ใช่ไม่มีเพื่อนเเค่เพื่อนน้อยเท่านั้น  กิจกรรมอะไรก็ทำร่วมได้(เเต่สร้างเพื่อนไม่เป็น) เดี๋ยวนี้ทำอะไรด้วยตัวเองได้หลายอย่าง ขึ้นรถไฟคนเดียวได้ไม่หลง ครูประจำชั้นก็ห่วงถ้าปัญหาไม่หมดไป พอขึ้นม.5 เด็กจะเริ่มออกอาการ เบื่อ เช่นไปสาย ขาดโรงเรียน อยากให้เเม่ช่วยดูด้วย ลูกเป็นเด็กขยันเรียน ชอบเรียน ไม่เคยลา ขาด สาย ซึ่งก็คิดว่าปัญหานี้ไม่น่าจะเกิดกับลูก มีปัญหาลูกก็ยังสามารถไปโรงรียนได้(ซึ่งเป็นมาตั้งเเต่ชั้นประถมเเละม.ต้นเเล้ว) สอนลูกเสมอไปโรงเรียนคือไปเรียน ตั้งใจเรียน เพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัย เรื่องอิจิเมะถ้าเเพ้มันก็ไม่สามารถยืนอยู่ในสังคมอันโหดร้ายนี้ได้ ทุกที่มีอิจิเมะ มากบ้างน้อยบ้าง ขออย่างเดียวห้ามเเพ้ จำไว้!!!!!!!

Create Date : 24 ธันวาคม 2555
Last Update : 24 ธันวาคม 2555 17:58:52 น.		0 comments
Counter : 2028 Pageviews.
Share Tweet