การอดออม ปีนี้หน้าร้อนฝนไม่ค่อยตก ทำให้การเเข่งขันเบสบอลไฮสคูลจบไปตามกำหนด ไม่มีการเลื่อน เเชมป์ปีนี้เป็นของจังหวัดโอซาก้าคือโรงเรียนโอซาก้าโทอิน อยู่ตรงไหนไม่รู้จัก เเละก็เป็นเเบบที่ผ่านๆมาคือเมื่อจบเบสบอลไฮสคูลเเล้วอากาศในญี่ปุ่นก็จะเริ่มเย็นลงมาบ้างโดยเฉพาะช่วงตอนเย็นถึงเช้า ซึ่งบางวันก็ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าAkiกำลังจะมาเยือนอีกครั้ง Akiอากาศดี ทำให้อยากออกไปเที่ยว เเต่ก็ต้องมานั่งนึก นอนนึกถึงการอดออมเงินไว้ใช้ยามฉุกเฉิน พื้นฐานครอบครัวของเรากับของพ่อบ้านคือคนจน ของเรานี่จนขนาดต้องส่งเงินไปช่วยเหลือทางบ้านตัวเองด้วย เเต่ของสามีดีหน่อยไม่ต้องเเถมยังได้รับความช่วยเหลือจากพ่อเเม่ของสามีอยู่บ่อยๆ การอดออมของเราก็เริ่มตั้งเเต่ตอนมีลูก ก็พยายามเก็บเงินไว้ให้ลูก ก็จะเเยกเป็น -บัญชีลูก -บัญชีประกันชีวิต(ของลูก ของตัวเอง ของพ่อบ้าน รวมกันหมด) -บัญชีเรา(เงินส่วนนี้มีสิทธิ์ใช้ได้เต็มที่) -บัญชีพ่อบ้าน(ไม่มีสิทธิ์ยุ่ง) ตอนมีลูก เราไม่มีงานอะไรทำ อาศัยเงินเดือนน้อยนิดของสามีประทังชีวิต ทุกๆเดือนเราจะเป็นคนบริหารเงินจ่ายทุกอย่าง ซึ่งทำอย่างไรจะเหลือเงินเก็บให้ลูก -เเรกๆก็เริ่มหยอดเหรียญที่เหลือจากการจ่ายกับข้าวทุกวัน เเล้วเเต่จะเหลือเท่าไหร่ จนถึงสิ้นปี ก็เเคระเอาไปฝากธนาคารให้ลูก ปีเเรกที่ทำนั้นได้มา130,000เยนนิดๆ ดีใจมาก มีเก็บเงินให้ลูกเเล้ว เปิดบัญชีชื่อลูก ต่อๆมาก็เริ่มจับทางการออมได้เเล้ว ได้เงินมาก็จะเอาเข้าบัญชีให้ลูกก่อนเลย1หมืนเยน ถ้าสิ้นเดือนยังเหลือก็จะเอาไปฝากเพิ่ม ทำเเบบนี้จนมาถึงปัจจุบันนี้ -ฝากประกันชีวิตให้ลูก ตอนลูกได้2ขวบ พนังงานเขาคงเห็นเราเข้าออกธนาคารบ่อย ก็เลยชวนเราทำประกันชีวิตให้ลูกไว้เป็นเงินค่าใช้จ่ายตอนเข้ามหาลัย เขาว่าเเรกเข้ามหาลัยที่นี่จะใช้เงินเยอะ เริ่มสะสมตอนนี้ยังทันนะ เนื่องจากเราไม่มีรายได้อะไรในตอนนั้น ก็ได้เเต่อาศัยเจียดค่าอาหารมา6,944เยนต่อเดือน มาเป็นค่าประกันชีวิตให้ลูก ก็จ่ายเรื่อยๆมาจนถึงปัจจุบันก็เป็นเวลา10ปีเเล้ว ปีนี้เขาคืนมาให้100,000เยน กะว่าจะเอาไปเที่ยวฟูจิซัง(Drive Way)ตอนช่วงหยุดโอบง เเต่เราต้องทำงาน 2คนนั้นเลยต้องอยู่บ้านด้วย เงินเเสนเยนก็ยังอยู่รอดปลอดภัย จากวันนั้นถึงวันนี้ จากเงินจำนวนเล็กๆน้อยๆ สะสมนานวันเข้าก็มีจำนวนมากขึ้น (สำหรับคนอื่นอาจจะเป็นจำนวนน้อย เเฮ่ๆ) จากวันนั้นถึงวันนี้เงินฝากของลูกมีจำนวน2ล้าน2หมื่นเยน ส่วนเงินประกันนั้นจะได้คืนเมื่อลูกครบอายุ18ปี ซึ่งก็หวังว่าเราจะสามารถหาเงินมาฝากให้ลูกได้ในทุกๆเดือนต่อไป จนกว่าเขาจะมีความสามารถหาเลี้ยงชีพของเขาเองได้ ซึ่งก็คงจะนานโข ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้น(รน)กันต่อไป Create Date : 21 สิงหาคม 2551 Last Update : 21 สิงหาคม 2551 21:43:49 น. 0 comments Counter : 1337 Pageviews. Share Tweet