อันความรักของแม่ที่มีให้กับลูกนั้น เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ สุดประมาณ จริงใจ และอบอุ่น ไม่มีความรักอันใดในโลกจะมาทดแทนได้ ความรักของแม่ไม่มีประมาณ และไม่มีวันที่สิ้นสุด ตราบจนสิ้นลมหายใจสุดท้ายของชีวิตของท่าน มามา หว่อเหินอ้ายหนี่ ตันซื่อเซื้ยงจ้าย หนี่ปุ๊จ้ายหว่อเตอะเซินเปียนเลอ
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2551
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
7 ตุลาคม 2551
 
All Blogs
 
นัดตรวจกระเพาะปัสสาวะ


การส่องกล้องตรวจในกระเพาะปัสสาวะ ( Cystoscope )

ในที่สุดก็ได้รับจดหมายนัดตรวจกระเพาะปัสสาวะ
จากโรงพยาบาล
ในวันศุกร์ที่ 17 ตุลาคมนี้
หลังจากที่คุณหมอนัดไป คุย
เกี่ยวกับอาการที่เป็น ในวันที่ 11 กันยายนทีผ่านมา
จะไม่ให้เรียนว่า การ คุย ได้ไงหละ
ก็คุณหมอกะนักเรียนแพทย์ ( มั้ง )
แค่มาลูบๆ คลำๆ กดๆ หน้าท้องเราเท่านั้น
แต่คุณหมอชาย (รุ่นคุณลุงแย้ว มะเป็งร่าย)
Consultan Urological Surgeon
ชื่อก็บอกอยู่เนาะ ว่าปรึกษาหารือ
ม่ายได้บ่นนะ ฮิฮิ

แต่คุณหมอเขาก็ขออนุญาติก่อนที่จะจับต้องเรานะ
และนักเรียนแพทย์หญิง
ก็ขออนุญาติที่จะตรวจเราด้วยเช่นกัน
คุณหมอบอกว่า วันนี้ยังหาผลสรุปโรคที่เป็นไม่ได้

คุณหมอบอกว่าคงไม่ใช่โรคเบาจืด
แระมานเป็นโรคอาร่ายอ่ะค่ะ คุณหมอ

ยังไงขอนัดตรวจภายในอีกครั้ง
โดยการส่องกล้อง
แล้วจะส่งจดหมายนัดวันตรวจ

คุณหมออบกว่าจะให้ใบสั่งยามาทาน
แต่ก่อนกลับออกมาจากห้องหมอ ไม่ยังกะเห็น
หมอเขียนใบสั่งยา ให้เลย
กลับถึงบ้านสามีถามว่า ที่หมอบอกว่าจะให้ใบสั่งยา
ทำไมไม่เห็นมี เราบอกว่าหมอคงลืมมั้ง

เนี๊ยะ เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่คุณสามีของเรา
ลางานมา 1/2 วันเพื่อพาเราไปโรงพยาบาล
อันนี้เราขอเอาไว้
เพราะเราคิดว่าเราคงไม่เข้าใจหากหมอ
อธิบายกะเราเกี่ยวกับโรคที่เราเป็น

ไม่ใช่ว่าสามีไม่ใส่ใจ อันนี้ไม่ได้ปลอบใจตัวเอง
แต่คิดว่า สามีคงกะการเอาไว้ว่า หากไม่มีเขาแล้ว
หรือเขาไม่ว่างเลย เราคงจะอยู่ได้ด้วยตัวเอง

และคงทดสอบว่าเราทำได้หรือไม่
เราแอบภูมิใจตัวเราเอง อย่างมากเลย

เพราะตั้งกะมาอยู่ที่นี่ เมื่อเดือนสิงหาปีที่แล้ว สิงหาคม 2550
เดือนมีนา 2551 ที่ผ่านมา เราก็เริ่มหาหมอ
เริ่มด้วยอาการเลือดกำเดาไหลเป็นน้ำก๊อก
โทรฯนัดหมอ และไปหาด้วยตัวเอง
มาตลอด ทุกครั้งก็ผ่านมาได้ด้วยดี
คุณสามีเลยคงได้ใจ ปล่อยให้เราจัดการตัวเองมาตลอด

มีความรู้สึกน้อยใจอยู่บ้าง แต่ทำไงได้หละ

สามีเขาคงคิดว่าเรา อ่านออก เขียนได้บ้าง
คงเอาตัวรอดได้ และเราก็ทำได้จริงๆ


ครั้งต่อๆมาเลย ต้องฉายเดียวตลอด
แต่ก็อดภูมิใจในตัวเองไม่ได้
ถึงแม้ภาษาอังกฤษของเราจะไม่แข็งแรง
แต่เราก็สามารถทำได้นะ

บางครั้งเราก็อาศัยการเขียนใส่กระดาษเอา
เพราะพอไปถึงหมอ เราจะลืมสิ่งที่ต้องการถามอ่ะดิ
อาการของโรคคนแก่ แอมไซเมอ ถามหาฮะฮะ

เพราะที่ผ่านๆมา 5 ครั้งแล้วมั้ง ที่เราเข้าๆ ออกคลีนิค
เราไปเอง บอกอาการกะหมอแบบ งูๆ ปลาๆ
เท่าที่สามารถจะทำได้ และฟังจากหมอเข้าใจ
บ้าง ไม่เข้าใจบ้าง เราก็ขอให้หมอเขียนอธิบายในกระดาษ
ให้เรานะ แต่คุณหมอไม่ได้ทำให้เรา
หรือว่ามันจะเป็นพยานกระดาษได้

แต่ข้อมูลทุกอย่างก็อยู่ในประวัติของเราแล้วนี่นา
หรือคุณหมอลืม
ครั้งหน้า จะต้องย้ำไห้คุณหมอเขียนให้ได้

ดูเหมือนการทำงานของเมืองนี้
มีขั้นต้อนมากมาย เสียเวลาทั้งของหมอ และคนไข้
และเปลืองบุคคลากรจังเลย
ทั้งยังเปลืองงบประมาณอีกค่างหาก
อันนี้เป็นเพียงความเห็นของเรานะ

แต่บริการดีมาก อันนี้ขอชม จากใจ
เพราะหลังจากการหาหมอที่โรงพยาบาลในแต่ละครั้ง
เราต้องรอฟังผลการตรวจจากทางคุณหมอที่คลีนิคอีกที

โดยทางคลีนิคจะจดหมายมาให้เรา
โทรฯไปที่คลีนิค เพื่อฟังผลการตรวจ

นี้ก็รอให้ถึงวันตรวจเร็วๆ จะได้รู้เสียที
ว่าเป็นโรคอะไรกันแน่
หน้าหนาวแล้ว อาการฉี่ก็คงมากขั้นกว่าปกติแน่ๆ

กะเอาไว้ว่าต้องซื้อถุงเท้า ที่ทำให้เท้าอุ้น ราคาตั้ง 19 ปอนด์
ที่ต้องเข้าไมรโคเวฟ ตามร้านขายยา และร้านค้าทั่วไป
ตอนนี้มีเพียงรองเท้าใส่ในบ้าน
ที่บุภายใน แต่ไม่อุ่นพอ
รองเท้าใส่ไปข้างนอก เราก็ซื้อที่แผ่นรองฝ่าเท้า
ทำให้เท้าอุ่นมาเสริมรองเท้าอีกขั้นหนึ่ง
ก็ช่วยได้ในระดับหนึ่งค่ะ

ค่าแก๊สก็ขึ้นราคาต้อนรับฤดูหนาวได้ดีจริงๆ
ไม่อยากเปิดเครื่องทำความร้อนมากนัก
เกรงใจคนจ่ายตังอ่ะค่ะ

ถึงแม้จะเปิดเครื่องทำความร้อนทั้งบ้าน
แต่ทำไม
ความร้อนที่ออกมา ให้ความอบอุ่นไม่เพียงพอเลยหละ
อาจจะเป็นเพราะว่าแฟลตของเราอยู่
ชั้นบนสุดของอาคาร และเป็นห้องริมด้วยอ่ะซิ
และวัสดุกันความหนาว
ที่ปูบนฝ้าเพดานห้องหนาไม่เพียงพอ
อันนี้คุยกะตาสามี ว่าเราคงต้องปูเพิ่มอีกเพื่อ
ป้องกันลม และอีกอย่าง
ค่าแก็สก็ปรับราคาขึ้นอีก 49 % ในปีนี้

เพื่อนเกาหลี ในชั้นเรียน บอกว่าบ้านที่เกาหลีจะมี
เครื่องทำความร้อนอยู่ที่พื้นบ้าน
แต่บ้านที่นี่ เครื่องทำความอุ่น เขาก็มีความอุ่น
ไม่เพียงพอเหมือนเราเลย ใช่ว่าเป็นบ้านเราบ้านเดียว

ยังไงแล้วจะกลับมาเล่า หลังได้ฟังผลจากหมอที่คลีนิค
คิดว่าคงต้องเป็นต้นเดือนหน้าหละมัง
ผลการตรวจจากโรงพยาบาลถึงจะไปที่คลีนิค
ฉะนั้นก็ รอ รอ แล้วก็รอ เท่านั้น



Create Date : 07 ตุลาคม 2551
Last Update : 23 มิถุนายน 2553 21:49:48 น. 16 comments
Counter : 935 Pageviews.

 
เย้...ดีใจ ดีใจพี่ไอรีนแวะมา

แล้วอย่างนี้ต้องรอดูอาการอีกนานไหมคะ อย่างไงก็ขอให้พี่ไอรีนมีร่างกายแข็งแรงๆ น๊า

รูปหมูหน้าบล็อกไหนคะ พี่ไอรีน? ด้วยความที่มีหมูเอยะมากจำไม่ได้ เดี๋ยวติ๊กเอามาแปะให้ก็ได้ วิธีก็อปก็เพียงแต่คลิ๊กขวาแล้วเลือก save picture as ค่ะ หรือพี่ไอรีนอาจคลิ๊กขวา แล้วเลือก properties แล้วก็อปปี้ url ของรูปมาใส่ในโค๊ดก็ได้ค่ะ


โดย: tuktikmatt วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:17:52:52 น.  

 


โดย: ดอกหญ้าในดงผู้ดี วันที่: 7 ตุลาคม 2551 เวลา:22:32:44 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไอริน

ทักทายเสร็จก็จะเข้านอนแล้วนะคะ อาทิตย์นี้ทำงานทั้งอาทิตย์

หมอที่นี่เรื่องมากค่ะ แต่หมู่บ้านปูโชคดีคลีนิคใหญ่มีหมอสามคน ผู้หญิ_คนหนึ่_ พยาบาลสอ_คน หมอเด็กคนหนึ่_ นัดหมอเช้าใด้เจอบ่าย โชคดีมากๆค่ะ

แต่ถ้าเป็นหนักก็ส่งอเบอร์ดีน แต่ผ่าตัดเล็กน้อยก้ทำกันที่นี่ค่ะ ตรวจภายในก็ที่นี่ หมอก็คนหมู่บ้านเดียวกัน น่ารักดี

ขอให้พี่ไม่เป็นอะไรมากนะคะ

ปูก็ไม่แน่ใจหรอกค่ะ ตอนเดินไปถึงรถแทบเปลี่ยนใจวิ่งกลับมาถามแต่เพราะอากาศไม่ดีเลยไม่ใด้ออกมา

เดี๋ยวนัดเจอกันอีกที ช่วงเสาร์อาทิตย์ต่อไปนะคะ เผื่อเจอกันอีก ปูชอบกินขนมมันสำปะหลัง ลูกสาวชอบขนมชั้น ตัวเล็กชอบกินลำใย ซื้อมาสองกล่องกะฝากเพื่อนเสาร์หน้าเค้าจัดงานวันเกิด ปูทำอาหารไทยด้วยแขกห้าสิบกว่าคน วันอาทิตย์คงเมาค้าง แต่เสาร์อาทิตย์ถัดไป ปูอาจจะเข้าเมืองอีกนะคะ


โดย: ลูกแมง วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:1:57:16 น.  

 
เติม ง เองนะคะ

รีบส่งจัดกลัวหาย เดี่ยวเข้านอนแล้วค่ะ


โดย: ลูกแมง วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:1:58:55 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไอรีน
หายไปนานเลยค่ะไม่ได้แวะเข้ามาที่ Blog ตัวเองเลย เพราะช่วงนี้กะลังยุ่ง ปิดงบประมาณ เริ่มปีงบใหม่ มีทั้งสรุปผลงาน และทำแผนใหม่ คงไม่ได้เข้ามาอีกหลายวันค่ะ
คิดถึง
มุ้ม


โดย: mearnss วันที่: 9 ตุลาคม 2551 เวลา:10:00:47 น.  

 
ขอขอบพระคุณ ผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน
คุณดอกหญ้าฯ น้องปู และน้องมุ้ม
กราบงามๆที่ตัก ฮิฮิ ม้ายมีรูปจาวา ม่ายรู้หายป่ายไหนอ่ะ

ก็คิดว่าตัวเองคงไม่เป็นอะไรร้ายแรงมากค่ะ อันนี้แอบปลอบใจตัวเองค่ะ อ่ะหนะ จะว่าไปกลัวหรือไม่ ก็มีบ้างนะ

น้องปูตามความเห็นของพี่นะค่ะ คือคิดว่าวิธีและขั้นตอนการทำงานของการหาหมอที่นี่ มีขั้นตอนมากเกินไป แทนที่จะตรวจกันที่เดียว ไม่ต้องไปทั้งคลีนิคและโรงพยาบาลให้เปลืองงบประมาณของกำลังคน และอุปกรณ์ และเวลาทั้งของคนไข้และหมอ

ที่เป็นอย่างนี้คงเป็นเพราะมีคนไข้เยอะมาก เตียงที่โรงพยาบาลมีไม่เพียงพอสำหรับคนไข้ และอาจจะเอื้อประโยชน์ให้กับคนไข้ เพื่อสะดวกในการเดินทาง จึงมีคีลนิคใกล้บ้านของแต่ละเขตอาศัยบริการ

แต่บริการดี ประทับใจมากค่ะ อันนี้ขอชื่นชม

คลีนิคที่พี่ไปใหญ่พอสมควรค่ะ มีหมอ 7 คน มีทั้งแผนกทันตกรรมด้วยค่ะ อันนี้คงต้องจ่ายเงิน แต่คงถูกกว่าหาหมอส่วนตัว

ผ่าตัดเล็กอันนี้ไม่ทราบว่าทำที่นี่หรือเปล่า นัดเช้าได้พบหมอบ่ายเช่นกันค่ะ หรือเป็นวันถัดไปตามความสะดวกของเราค่ะ


โดย: ไอริน (กวนฐานฮวา ณ อเบอร์ดีน ) วันที่: 9 ตุลาคม 2551 เวลา:14:41:07 น.  

 
ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ...พี่ไอรีน เรื่องก็อป url ของรูปนะคะ เพราะเพื่อนบล็อกเองไม่มีปัญหา ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ลิงค์รูปโดยตรงกัน หรือจะลิงค์ก็แค่นิดหน่อย ไม่มีปัญหาค่ะ
ที่ต้องเขียนเอาไว้ เพราะเมื่อ ๒+๓ เดือนก่อน มีเว๊บข้างนอกหลายเว๊บมาลิงค์ url ของรูป โดยตรงค่ะ มีอยู่เว๊บนึง ลิงค์เอาโดราเอมอนของติ๊กไปแบบหมดเล้าเลย (มีกว่าพันรูป) ทีนี้มันเลยเกิดปัญหาว่า bandwidth ของ photobucket เต็ม ติ๊กเข้าหน้าบล็อกของตัวเองไม่ได้เลย เพราะมีแต่โลโก้ของ photobucket มืดไปหมด อีเมล์ไปขอให้ทางเว๊บแก้ไข เค้าก็ไม่ทำอะไรทั้งนั้น ติ๊กเลยต้องย้ายโดราเอมอนไปอีกไฟล์นึง ก็ยังไม่ได้ย้ายกลับมาเลยค่ะ


โดย: tuktikmatt วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:4:42:44 น.  

 
หวัดดีค่าคุณไอริน แวะมาส่งข่าวว่าก้อยกลับไทยวันที่ 23 ที่จะถึงนี้ค่ะ และกลับมาวันที่ 15 พฤศจิค่ะ เสียดายจังไม่ได้เจอกัน ไว้โอกาสหน้านะคะ


โดย: Just a life วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:18:57:51 น.  

 
หวัดดีอีกครั้งค่ะคุณไอริน ยินดีที่ได้รู้จักนะจ้า ผลตรวจยังไงๆก็ขออย่าให้เป็นอะไรเลยนะค่ะ

แหม่..อ่านไปอ่านมา คุณไอรินเข้าอังกฤษก่อนแหม่มสองเดือนมั้งนะ แหม่มมาอยู่นี้วันที่20 ตุลาค่ะ ก็ใกล้จะสามปีล่ะ ฮิฮิ

เรื่องวีซ่าเนี้ย เวลาเดินทางแหม่มก็จะขนเอกสารไปเช่นเดิมล่ะค่ะ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำนะจ้า เรื่อง remark ปรกติเขาจะระบุไว้ว่า FAMILY EU/EEE ทำนองนี้ แต่หวังว่าคงใช้ได้แหล่ะ

ส่วนเรียกค่าทำวีซ่าเนี้ย ตั้งแต่ขอมาเนี้ย ไม่เคยเสียค่ะ ฟรีตลอด

ไม่เข้าใจระบบเขาเช่นกัน แต่ก็ดีไปอีกอย่างค่ะ

แล้วจะแวะมาบ่อยๆนะ


โดย: Irish girl วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:23:41:30 น.  

 
สวัสดีคะพี่ไอริน
เรื่องการไปหาหมอของที่นี่ ดูมีขั้นตอนมากเหมือนกันเนอะ..กว่าจะได้รักษาต้องนัดก่อน -ตรวจเบื้องต้นที่คลินิก แล้วถึงจะให้ไป รพ...ตามลำดับ ...ถ้าเป็นบ้านเราก็ รพ.ทันที...แต่อ้อยชอบหมอพยาบาลที่นี่นะ..ดูท่าทางเค้าเกรงอกเกรงใจคนไข้จังเลย...พูดจาน่ารัก...รึกลัวเราจะคอมเพลนก็ไม่รู้ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่ใช่คนอังกฤษ...ไม่ยักกะเหมือนเมืองไทยเมื่อก่อนน้อ.....ตอนนี้บางทีก็ค่อย ๆ ดีขึ้นละแต่ยังไม่ถึงขั้นดีเลิศ....
พี่คงสบายดีนะคะ....ตอนนี้อยู่สิงคโปรหรืออินโด แม่นก่อจ้าว...คิดถึงเสมอคะ จุ๊บ ๆ


โดย: น้ำอ้อยสด วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:1:18:17 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ

ข้อมูลเพียบอีกเช่นเคย

คงไม่เป็นอะไรมากนะคะ



โดย: Match Point วันที่: 12 ตุลาคม 2551 เวลา:4:01:41 น.  

 
ยังไงก็สู้ และสู้ต่อไปนะครับ


โดย: i Visions วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:15:41:30 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ไอริน สบายดีนะคะ ส่วนมุ้มสบายดีเหมือนเดิม ไม่ได้เข้ามาดู Blog ซะนานเพราะระบบ Internet ที่นี่มันเจ๊งค่ะโดนไวรัสตัวร้ายเล่นงาน พวกข้อมูลส่งเข้าออกเลยถูก Block หมด ส่วนเครื่องนี้ เค้าปลด Fire wallเพราะจำเป็นต้องใช้ส่งจดหมายเวียน หนูก็เลยมาแอบอัพบล๊อคตัวเองซะหน่อย แวะทักทายพี่ด้วย

คิดถึงค่ะ


โดย: mearnss วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:24:37 น.  

 
ยังงัยต้องขอบคุณ คุณไอริน ที่เข้าไปแวะชม blog นะค่ะ

รูปที่อยู่ใน blog ใช้โปรแกรมphotoscape แต่งค่ะโปรแกรม download ได้ที่ //www.photoscape.org/ps/main/download.php ลองโหลดมาใช้ดูนะค่ะ มีปัญหายังงัยถามเพิ่มเติมได้นะค่ะ

ปล. post คำตอบไว้ 2 ที่เลยกลัวไม่เห็นแหะๆ


โดย: pamuchan วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:02:21 น.  

 
แหมเข้ามาทีสีสันแจ่มใส


โดย: Nerine วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:42:50 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณไอริน ก้อยกลับมาจากไทยแล้วค่ะ คุณไอรินสบายดีนะคะ


โดย: Just a life วันที่: 22 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:20:05 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

กวนฐานฮวา ณ อเบอร์ดีน
Location :
ทับเที่ยง ตรัง Aberdeen United Kingdom

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เติบโตมาในตระกูลคนจีนแต้จิ๋ว ที่บุพการีทั้ง 2 หอบเสื่อผืน หมอนใบ อาศัยกิน-นอนใต้ท้องเรือ รอนแรมจากจังหวัดทางภาคใต้ของจีนแผ่นดินใหญ่ ในตำบลเก็กเอี๊ยะ มณฑลกวางตุ้ง จังหวัดซัวเถา ทางฝ่ายอาปา ส่วนอาหมะมาจากตำบลโผว่เล้ง จังหวัดซัวเถา มณฑลกวางตุ้ง เช่นเดียวกัน
ท่านทั้ง 2 มากันคนละรอบมาเจอกันที่เมืองไทย มาขึ้นฝั่งทางภาคตะวันออกของประเทศไทย คิดว่าคงเป็นจังหวัดชลบุรี่ หรือไม่ก็คงเป็นจังหวัดฉะเชิงเทรา จังหวัดใดจังหวัดหนึ่ง อันนี้ท่านเองก็เรียกชื่อจังหวัดไม่ถูกค่ะ

ญาติพี่น้องของบุพการี่ที่มาด้วยกัน ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปอยู่คนละจังหวัด ส่วนอาปาและอาหมะของเรา ลงมาปักหลักอยู่ที่ตำบลทับเที่ยง จังหวัดตรัง ไม่เคยย้ายไปไหนอีกเลย ตราบจนท่านทั้ง 2 สิ้นชีวิต เราภูมิใจที่สุดที่เกิดมาเป็นลูกของอาปาและอามะ เพราะท่านมีชีวิตอยู่แบบพอเพียง ไม่เคยเป็นหนี้ใคร หากเป็นหนี้ในการซื้อของมาขายก็จะรีบเอาไปใช้คืนในวันถัดมา รักท่านที่สุดเลย บ้านเปิดเป็นร้านโชวห่วยเล็กๆ ที่ท่านทั้ง 2 สามารถเลี้ยงดูเราทั้ง 10 คนจนเติบใหญ่มาจนทุกวันนี้


Friends' blogs
[Add กวนฐานฮวา ณ อเบอร์ดีน's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.