แต่ โมโมะ ลูกชายสุดที่รักของแม่
ช่วงนี้กิ๊ฟท์ศรีอัพบล็อกแต่เรื่องร้าย ๆ ถ้าถามว่าชอบไหม มันก็ไม่ชอบหรอก อยากอัพเรื่องดี ๆ เรื่องสนุก ๆ เรื่องการสูญเสีย ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่กิ๊ฟท์ศรีก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นจริง ๆ
เด็กชาย โมโมะ.. เกิด.......กุมภาพันธ์ 2550 ตาย.......23 กุมภาพันธ์ 2552 โมโมะตายเพราะคนใจร้าย มันรีบไปเผา แ... มัน(มั๊ง) ขับรถแบบลืมตาย โมโมะก็เลยต้องมาสังเวยตีนผีมัน (เลวจริง ๆ ) เขาคงไม่เคยเลี้ยงสัตว์ จึงไม่เคยคิดว่า สัตว์ไม่ว่าจะตัวเล็กตัวใหญ่ เขาก็คือ หนึ่งชีวิต เหมือน ๆ กับคน เกิดครั้งเดียวตายครั้งเดียว...เขาไม่เคยนึกถึงจิตใจของคนเลี้ยง ว่าเขาจะมีความรู้สึกอย่างไรต่อการสูญเสีย..เขาคิดว่ามันเป็นแค่สัตว์เลี้ยง..แต่เรากลับคิดว่าสิ่งที่เราเลี้ยง เป็นคนในครอบครัวของเรา...มันไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่มันจงใจมากกว่า เขาเหยียบแล้ว เขาก็ไม่คิดแม้แต่จะลงมาดูผลงานที่ตัวเองทำไว้ เราไม่ได้ต้องการความรับผิดชอบ แต่อยากให้แสดงน้ำใจหน่อย ว่าคุณยังเป็นมนุษย์อยู่...คิดถึงความรู้สึกของคนอื่นบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้ หมาเราแพงกว่ารถโกโรโกโสของมันอีก ไหนจะค่าตัว ค่าหมอ ค่ายา ค่าอาหาร ความรู้สึกที่เสียไปอีก ประเมินค่าไม่ได้ อย่าด่าใครว่าไอ้ สั....เลย เพราะพวกนี้เทียบกะ สัตว์ที่ไม่เคยผิดศีลได้หรอก ...เฮ่อ.... ...กิ๊ฟท์ศรีจิตตกอีกแล้ว...
เวลากิ๊ฟท์ศรีกลับบ้านนอก ใครจะมาแกว่งหางดีใจน้ำลายยืด รอกิ๊ฟท์ศรีอยู่หน้าประตูบ้าน ใครจะวิ่งตามรถกิ๊ฟท์ศรีจนสุดทาง ส่งกิ๊ฟท์ศรีกลับชลบุรี ใครจะนั่งกระดิกหางฟังแม่กิ๊ฟท์ศรีบ่น โดยไม่ต่อปากต่อคำ แม่บอกว่า ทีหลังอย่าเอาอะไรมาให้เลี้ยงอีกนะ..แม่ไม่อยากเสียใจ.. ................................................................................... จบดีกว่าค่ะ...กลับบ้านไปอาบน้ำดีกว่า
Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2553 16:57:48 น. |
Counter : 508 Pageviews. |
|
|