|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
16 กันยายน 2552
|
|
|
|
เธอยังอยู่ตรงนี้..ที่เดิม
เจ้าตัวน้อย จิ๊บจ๊อย และ กิ๊บกิ้ว...... ไม่รู้ว่าบุญน้อย หรือว่าแม่ดีไม่พอ ที่ไม่สามารถเลี้ยงเจ้าทั้ง 2 ตัว ให้มีชีวิตอยู่ได้ยาวนาน...ขอโทษด้วยนะ..แม่เองก็ไม่ได้มีความสุข ที่เห็นลมหายใจน้อย ๆ ค่อย ๆ หมดลง... ตั้งแต่หนูเสีย เลิกงานกลับถึงบ้าน สิ่งเดียวที่แม่ทำคือนั่งร้องไห้..วันแรก แม่ร้องไห้ ปัจจุบันก็ยังร้องไห้...แม่ไม่เคยเสียดายน้ำตา ถ้าเกิดมันได้หลั่งออกมาเพื่อหนู..แม่รู้ว่าถ้าหนูรู้ก็คงไม่สบายใจ แต่แม่ก็จะพยายาม ..เท่าที่จะทำได้....กรงยังวางอยู่ที่เดิม ถ้วยข้าว ขวดน้ำ..ผ้าขนหนู..อาหารที่หนูยังกินไม่หมด หญ้าแห้งที่เหลืออยู่ครึ่งถุง และหญ้าขนที่แม่กับพ่อ ดั้นด้นไปหาเป็นระยะทางหลายกิโล มันยังแช่อยู่ในตู้เย็น วิตามินที่หนูชอบกิน และยาที่แม่ได้มาหลังพาหนูไปหาหมอ ก่อนที่เราจะจากกันตลอดไป... ทุก ๆ อย่างเหมือนเดิม เหมือนกับตอนที่หนูยังอยู่ บางครั้งที่แม่เลิกงานกลับไปถึงบ้าน แม่ลืมตัว เรียกหนูและก้มลงไปเพื่อดูว่าหนูแอบแม่อยู่ใต้โซฟาเหมือนเดิมหรือเปล่า แต่มันก็ว่างเปล่า....ว่างเปล่าทุก ๆ วัน...และมันก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดกาล... แม่ตกลงกับพ่อเขาไว้ว่า จากนี้ไปเราจะไม่รับอะไรมาเลี้ยงอีก เพราะถึงแม้เราจะทำใจไว้ว่า จะต้องมีซักวันที่เราต้องจากกัน แต่ว่าพอถึงวันลาจากจริง ๆ ความรู้สึกมันเจ็บปวด ความสูญเสีย มันโหดร้ายเกินกว่าที่ความรู้สึกจะรับได้ ความสุขที่เคยมีตอนที่อยู่ด้วยกัน มันถูกความเจ็บปวดกลบไปจนไม่เหลือ.......
หลับให้สบายนะลูก....หนูยังอยู่กับแม่...อยู่ในหัวใจ...แม่รักหนูนะ..
Create Date : 16 กันยายน 2552 |
Last Update : 16 กันยายน 2552 12:19:09 น. |
|
1 comments
|
Counter : 610 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
|
กิ๊ฟท์ศรี |
|
|
|
|
กลัวสถานะการณ์แบบนี้จริงๆ
ทั้งๆ ที่รู้ว่า..วันหนึ่งเค้าก็ต้องจากเราไป
งัยก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่น่ะค่ะ
เข้มแข็งไว้ค่ะ..เค้าไปวิ่งเล่นบนสวรรค์แล้วล่ะ...