โจร..ขึ้นบ้าน...ซวย ๆ ๆ ๆ
เบื่อเซ็ง ชีวิตใจยุคเศรษกิฐลุ่ม ๆ ดอน ๆ จะโทษเศรษฐกิจอย่างเดียวก็คงจะไม่ได้ คนสมัยนี้ วัน ๆ ไม่ทำงานทำการ เบียดเบียนคนอื่นง่ายกว่า ทำตัวเป็นเห็บเป็นเหาของสังคม เบื่อ เจง...
เมื่อวานนี้ กิ๊ฟท์ศรีไปลั้ลลา ชอป สบายใจเฉิบโดยหารู้ไม่ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับบ้านกิ๊ฟท์ศรี(ตอนนี้ไม่เห็นมันเป็นบ้านแล้วหล่ะ เซ็ง) 2 ทุ่ม เจ้าหน้าที่ที่ดูแลหมู่บ้านโทรมาบอกว่า ขโมยงัดบ้านกิ๊ฟท์ศรีให้มาตรวจสอบของในบ้านด้วย ซวย ส่วย ซ่วย จริง ๆ กิ๊ฟท์ศรี รีบออกจากห้างสายฟ้าแล่บ รปภ หมู่บ้านยืนรออยู่ บอกว่าจะพึ่งไปแตะต้องของอะไรนะครับ เดี๋ยวตำรวจจะมาตรวจ ให้คุณตรวจดูของก่อนว่าอะไรหายไปบ้าง กิ๊ฟท์ศรีวิ่งเข้าหาหิ้งพระก่อนเลย เสร็จแล้วก็เดินดูรอบ ๆ ... รายการของที่หายไป 1. พระเครื่อง 1 พวง 9 องค์ ที่ไม่อยู่ในพวง ก็ไม่ได้นับ มันเลือกแต่องค์ดี ๆ ทั้งนั้น 2. คอมพิวเตอร์ PC (ไม่น่าเลือก LCDเลย มันยกง่าย) กิ๊ฟท์ศรี ยังผ่อนไม่ หมด มันเอาไปด้วย (พึ่งต่อเนตไปเดือนที่แล้ว) 3. กระปุกออมสิน 3 อัน มูลค่า สองพันกว่าบาท 4. เหรียญ 10 บาท สะสมด้านหลังลายไม่ซ้ำ 20 กว่าเหรียญ 5. เงินสดย่อย ๆ อีกจำนวนหนึ่ง
กิ๊ฟท์ศรีเสียดายพระเครื่อง น้าเคยเอาไปตีราคาให้ เขาให้ 2 ล้าน แต่เราไม่ขาย เพราะได้รับตกทอดมาจากทวด พระสมัยอยุธยา 1 องค์ อายุ หลายร้อยปี อันนี้ไม่เคยเอาไปตีราคา และพระเก่า ๆ อีก ไม่อยากประมาณค่าเลย ตำรวย เอ๊ย ตำรวจ กว่าจะถ่อสังขารมาได้ มาพร้อมกลิ่นแอลกอฮอร์ ...รอ 2 ชั่วโมง ไม่ได้ทำเตี่ยอะไร มาถ่าย รูป แล้วก็หยิบ ของไปชิ้นหนึ่ง บอกเอาไปตรวจลายนิ้วมือ ...จบ..(แล้วมันจะถ่อ xxx มาทำ xxx ทำไมฟะ) มันบอกอย่าพึ่งไปแตะต้องอะไร เราก็ไม่แตะ ก็นึกว่ามันจะทำอะไรมากกว่านี้ ที่ไหนได้ โว้ย ไม่อยากจะเล่า ...ไปเถอะ กลับไปโรงพักนิเวศน์เถอะ ตรูไม่หวังอะไรหรอก มันไม่ใช่คดี ฆาตกรรมแม่เอ็ง เอ็งคงไม่ช่วยอะไรหรอก ที่มาดูก็ขอบคุณ...
สุดท้าย สิ่งที่เสียไป กิ๊ฟท์ศรี ทำใจได้ พยายามจะไม่เสียดาย คิดซะว่า ฟาดเคราะห์ แต่สิ่งที่มันเสียไปแล้ว เรียกคืนไม่ได้ คือความรู้สึก มันเสียความรู้สึกมาก..ระบบรักษาความปลอดภัยที่หละหลวม ระบบ เห่วหา อะไรของตำรวจ กิ๊ฟท์ศรีก็เสียความรู้สึก..ถ้าตามพระเครื่องกิ๊ฟท์ศรีมาได้ เราให้องค์ละหมื่น..แต่คงสิ้นหวังตั้งแต่เห็นการทำงานตำรวยแล้วหล่ะ....
อยากฝากบอกคุณโจร...คอมพิวเตอร์ที่เอาไป ทำไมไม่เอาลำโพงไปด้วย จะฟังเพลงยังไง เม้าส์ก็ไม่เอาไป ซื้อใหม่ก็เป็นร้อยเลยนะ คีย์บอร์ดอีกหล่ะ จะทิ้งไว้ ทำฟายอะไร ทิ้งไว้ ให้ดูต่างหน้าหรือ ."ครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิต ห้องของแก" (สิ่งที่เอาไป ถ้าอยู่อย่างประหยัด อยู่ได้ทั้งปีเลยนะ ประหยัดกินประหยัดใช้ จะได้ไม่ไปทำกะใครเขาอีก)
Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
13 comments |
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2553 9:38:37 น. |
Counter : 468 Pageviews. |
|
|