ตะวันยัง(ดี)มีให้เห็น
กว่าจะเข้ามาจัดการบล็อกได้ ต้องเข้าหลายประตูจริงๆ ต้องขอบคุณเพื่อนๆชาวบล็อก ณ เฟสบุคส์กลุ่มบล็อกแก็งค์ ที่ได้ชี้แนะประตูสู่หน้าจัดการมา ณ ตรงนี้ ทำให้สามารถเข้ามาใช้งานได้ในยามที่บล็อกแก็งค์รวน
สิ่งที่ได้ทำในขณะที่บล็อกรวน หนึ่ง...ได้เข้าไปเวบพันทิบทั้งที่ไม่ค่อยได้เข้าไปใช้งานเลย สอง...ได้เข้าไปหน้าเฟรนด์ฟล็อกที่เป็นชาติถึงจะได้เข้าไปสอดส่องบ้าง นี่คือสองข้อ...ที่ได้ทำนี่นา ขอบคุณบล็อกแก็งค์ที่ทำให้ได้ไปเยือนสองอย่างที่กล่าวข้างต้น แหะๆ
สงกรานต์...กลับบ้านนามาค่ะ กลับยาวเลยเชียว ไม่ได้พักผ่อนเหมือนใครเขา เพราะช่วงเทศกาลแบบนี้ของจะขายดีนี่นา ยอมเหนื่อยในช่วงที่คนอื่นมีความสุขไว้ก่อน
แล้วไหนจะต้องรบกับเจ้าตัวแสบ น้องเอยอยู่ในวัยที่ซนมากมาย บ้านติดถนนแบบนี้ด้วยแล้ว ยิ่งน่าห่วง ดีนะคลองส่งน้ำข้างบ้านตอนนี้น้ำเหือดแห้ง ไม่งั้นคงจะหัวใจวายไปตามๆกันแน่ๆเลยเชียว
กลับบ้านครั้งนี้...ตะวันแทบจะไม่ออกมาให้เห็นเลยทีเดียว ไม่รู้จะเขินอายอะไรนักหนานะ วันหนึ่ง...แบกกล้องออกจากบ้านตั้งแต่ตีห้าครึ่ง ไปนั่งรอถ่ายพระอาทิตย์ขึ้น แต่พอตะวันโผล่ขึ้นมา กลับไม่เป็นอย่างที่คิดไว้ ตะวันโผล่มานิดเดียว ไม่สะใจคนรอถ่ายเป็นชั่วโมงเลย เหอะๆ สุดท้าย..ได้ตะวันเท่าที่เห็นนี่แหละค่ะ เศร้าจิต ~.''.~
ไปเลือกมุมนั่งรอถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นตั้งแต่ตีห้า นั่งรออย่างใจจดใจจ่อ
ฟ้าเริ่มแดงๆแล้ว ใจเต้นตึกตัก จะได้ส่งยิ้มทักทายตะวันแล้ว เย้ๆ
แต่พอตะวันออกมา ดันเป็นเช่นนี้แล. ไม่กลมโตแล้ว ท้องฟ้ายังดูหม่นๆอีกแน่ะ
เมื่อตะวันไม่เป็นใจ ก็ถ่ายเงาในน้ำเล่นดีกว่า เงาสะท้อน...ชอบจริงๆ ต้นไม่กลับหัว...แต่คนไม่กลับใจนี่นา
Create Date : 16 เมษายน 2555 |
|
27 comments |
Last Update : 16 เมษายน 2555 20:55:39 น. |
Counter : 1091 Pageviews. |
|
|
|