เ ช้ า วั น ห นึ่ ง กั บ ด อ ก พุ ด ห น้ า บ้ า น
เช้าวันจันทร์ที่แสนจะสดใส ตื่นมาด้วยหัวใจที่แสนจะเบิกบาน บิดตัวด้วยความเกียจคร้าน(ไปหลายที) ทำไมสันหลังไม่ยอมยุบลงสักทีนะ???? (ยังยาวเหมือนเดิม เจ้าสันหลังยาวๆหนอ เห้อ...)
ตื่นมาสายนิดหนึ่ง...เลยคว้าน้องป๊อกแป๊กไปหลังบ้าน เพราะป๊อกแป๊กอยู่ในสภาพที่ใช้งานง่ายกว่าน้องหนอน ได้พระอาทิตย์ตอนเจ็ดโมงเช้ามาหนึ่งภาพ แสงแดดอ่อนๆ ลอดใต้เมฆหมอกมายิ้มร่าให้กับเปิ้นเหวิ่น แดดยิ้มสดใสดีจังเลย...สุขจริงๆ เช้านี้
แล้วก็ย้ายมายังหน้าบ้าน รดน้ำต้นพุด ต้นไม้ สนามหญ้าหน้าบ้าน เสร็จก็ใช้น้องป๊อกแป๊กเก็บภาพดอกพุดที่กำลังบานสะพรั่งสวยงาม แต่...ภาพที่ได้จากป๊อกแป๊กไม่ถูกใจ เลยจำใจต้องกลับเข้าบ้าน หยิบน้องหนอนไปทำหน้าที่แทน แต่เปิ้นเหวิ่นก็ยังไม่ค่อยจะคุ้นชินนักกับน้องหนอน เลยได้ภาพมาแนว...อ่านะ ที่เห็น แบบนี้...แหะๆ
ความสดชื่นจากธรรมชาติ...ราดรดมายังใจให้ได้สดชื่นตาม ถึงแม้เช้านี้จะเป็นวันทำงานวันแรกของสัปดาห์ แต่รู้สึกว่า...เป็นวันสบายๆวันหนึ่ง ไม่เครียดก่อนเดินทาง วันนี้ทั้งวันเลยปลอดโปร่งโล่งจริงๆ งานก็ไม่ทำให้เครียด ดีจริงๆเลยวันนี้ ยิ้มได้ทั้งวันล่ะน๊า.... ว่าแล้วก็ลงรูปดอกพุดต่อดีกว่า...หน้าบ้านที่นานแล้ว ไม่ได้ใช้เวลานานๆ ซึมซับความสุขแบบนี้
ดอกพุด...เป็นดอกไม้ชนิดเดียวที่มีอยู่ และเป็นดอกไม้ที่เป็นเพื่อนที่แสนดีจริงๆ ไม่เคยทิ้งให้เปิ้นเหวิ่นต้องโดดเดี่ยว ทุกฤดู...ดอกพุดจะยืนอยู่หน้าบ้าน คอยส่งยิ้มให้เปิ้นเหวิ่นเสมอ... ขอบคุณมากๆนะจ๊ะ ดอกพุดที่รัก
Create Date : 14 มีนาคม 2554 |
|
45 comments |
Last Update : 14 มีนาคม 2554 18:43:20 น. |
Counter : 892 Pageviews. |
|
|
|
ทำงานอยู่ครับ เป็นโอทีถึง 3 ทุ่มครึ่ง
ดอกพุดที่บ้านก็ออกดอกทั้งปีครับ รดน้ำบ้าง ไม่รดบ้าง
ชอบรูปสุดท้ายครับ ตกมายังมีที่พักพิง