หนูรักพ่อค่ะ....

ฉันลาออกจากงานมาช่วยงานพ่อที่บ้านได้ 5 เดือนเศษ
รู้สึกเบื่อ อยากทำงานข้างนอก อยากมีสังคม อยากได้ประสบการณ์
เลยปรึกษาแม่และตัดสินใจจะออกมาอีกครั้ง
แม่ไม่ว่าอะไรถ้าเป็นความต้องการของลูก
แต่พ่อล่ะ...ฉันรู้แน่ว่าพ่อคงไม่สนับสนุนและต้องตำหนิเป็นการใหญ่

พ่อเคยเป็นลูกจ้างมาก่อนก็เข้าใจถ่องแท้ว่า การที่ถูกจิกหัวใช้มันเหนื่อยขนาดไหน

ใครจะอยากให้ลูกตัวเองลำบาก
ใครจะอยากให้ลูกตัวเองถูกข่มเหงรังแก และถูกเอาเปรียบ
อยากจะให้มีอาชีพที่มั่นคงและเลี้ยงตัวเองรอด


พ่อคงไม่อนุญาตที่ฉันจะมาหางานทำที่กรุงเทพ ฯ
กลัวว่าท่านจะเป็นห่วงว่าฉันตัวคนเดียวอยู่เมืองใหญ่อันตรายรอบด้าน
จะดูแลตัวเองได้รึเปล่า
ฉันเลยไม่ได้บอกพ่อล่วงหน้า กะบอกวันที่จะไป ครั้งเดียว

เมื่อคืนฉันให้แม่ขับรถมาส่ง ที่ บ.รถทัวร์ โดยที่ไม่ทันรอพ่อ...
คิดว่าคงกลับมาไม่ทัน
พอดีพ่อขับรถเข้ามาเจอแม่กำลังยืนส่งฉันขึ้นรถ เลยเข้ามาหา

ตอนนี้เอง วัดใจ กัน ไปเลย พ่อ กับ ลูกสาว

พ่อ = จะไปไหนลูก (พ่อพูดดีดี ไม่มีน้ำเสียงตำหนิเลย)
ฉัน = ไป กทม. กะน้าแป้ง (ฉันบอกพ่อไปตามตรง)

พ่อ = พ่อไม่ได้พกเงินมาเยอะด้วยสิ...มีเท่านี้คงได้แต่ค่ารถ...(พ่อหยิบแบงค์ออกมาให้ฉันทุกบาทที่มีในกระเป๋า)
ฉัน = พ่อเอามาให้ทำไม

พ่อ = ก็ให้ลูกไปใช้ไง แม่ให้เงินลูกรึยังล่ะ...(พ่อหันไปถามแม่ แม่ส่ายหน้า เพราะฉันไม่เอาเอง หยิ่งซะ)
ฉัน = ขอบคุณค่ะพ่อ

ฉันกังวลว่าพ่อจะมาดึงกระเป๋าลากฉันกลับบ้านซะอีก

แล้วฉันก็ขึ้นรถจากมา
โดยที่มีพ่อและแม่ยืนมองตามด้วยแววตาที่แสดงความห่วงใย



ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พ่อแม่มายืนส่งฉันพร้อมกันแบบนี้

ฉันรู้สึกดีแบบแปลกๆ คงเพราะ ฉันรู้สึกผิดมากมายที่ไม่เชื่อฟัง ยังดื้อด้านจากมา
ฉันเป็นลูกที่ไม่รักดี เป็นต้นเหตุทำให้พ่อกับแม่เป็นห่วงเสมอๆ

อยากบอกพ่อกับแม่ว่า...
เบียร์รักพ่อกับแม่มากที่สุดในโลกเลยค่ะ
ขอบคุณพ่อกับแม่ที่ให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีที่สุดโดยที่ไม่นึกถึงตัวเอง
และขอโทษที่เบียร์ทำอะไรให้พ่อกับแม่ผิดหวัง





ฉันคิดถึงบ้านแล้วหละ

Create Date : 20 กันยายน 2550		1 comments
Last Update : 20 กันยายน 2550 15:09:48 น.
Counter : 381 Pageviews.
Share Tweet